Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Ο πους της καθέτου αρχή δια την γεωμετρίαν


Ή αλλιώς, κοίτα Μιχάλη μου το χάλι μου, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος. Και πώς να μην είναι κυρ Μιχάλη μου; Σε βούτηξε πάλι ο δαίμων τής άνοιας και άρχισες να γράφεις ασταμάτητα σε άπταιστα ελληνικά -ομολογώ- μα που δυσκόλεψαν πολλούς για άλλη μια φορά να σε καταλάβουν. Και στο έχω πει. Μίλα τους απλά και κατανοητά γιατί θα νομίζουν ότι τους βρίζεις! Τίποτα εσύ. Το βιολί σου.

Άντε να βάλω ένα χεράκι εγώ μπας και διευκολύνω την κατάσταση και βγει κανένα συμπέρασμα.
Να βρούμε, λες, 30.000 ΑΕΚτζήδες προεξάρχοντος του εαυτού σου και να βάλουν από 5.000 ευρώ ο καθένας για να λυθεί το πρόβλημα της ΑΕΚ. Μάλιστα. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Ένα λεπτό να κάνω τους υπολογισμούς μου: 5.000 Χ 30.000 μας κάνουν 150 εκατομμύρια ευρώ. Δεν κακό. Ο τρόπος μάλιστα που προτείνεις να συγκεντρωθεί το ποσό είναι ακόμα πιο ελκυστικός. Να βάζουν 1.000 ευρώ το χρόνο έκαστος. Δηλαδή 30 εκατομμύρια το χρόνο. Είναι ένα καλό ποσό για να μπορεί να κινείται με αξιοπρέπεια η ομάδα. Συνυπολόγισε σαν δεύτερο κι εμένα στη λίστα σου και πέρνα όποτε θέλεις να σου δώσω την προκαταβολή. Αλλά, κυρ Μιχάλη μου, δεν άργησες λιγάκι να το σκεφτείς όλο αυτό; Πρέπει να σου πήρε πάνω-κάτω και 15 χρόνια αν δεν έχω ξεχάσει εντελώς τα μαθηματικά μου. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω ότι το είχες σκεφτεί τον καιρό που είχες τις τύχες τής ομάδας εσύ στα χέρια σου και δεν κατάφερες να το εφαρμόσεις. Ξέρεις, είναι τουλάχιστον άδικο, πρώτα για τους άλλους και μετά για τον εαυτό μας, να κάνουμε τους μετά Χριστόν προφήτες. Αν το είχες σκεφτεί νωρίτερα θα είχαμε αποφύγει ένα σωρό μπλεξίματα που οδήγησαν τελικά σε βάθος χρόνου την αγαπημένη μας ΑΕΚ στη σημερινή ανυποληψία. Ούτε θα έφτανες στο σημείο να πουλήσεις την ομάδα στην ENIC με εκείνο το ταπεινό αντάλλαγμα των... -πόσων αλήθεια, για θύμισέ μου- εκατομμυρίων. Ούτε φυσικά θα οδηγούσες από το χεράκι τον Μπάγιεβιτς στο γραφείο τού Κόκκαλη επειδή σου έπεφτε κάπως βαριά η αμοιβή που δικαιούταν μετά από τέσσερα -τα τρία σερί- πρωταθλήματα και μετά από τη δημιουργία μιας ομάδας που είχε κερδίσει την εγχώρια αλλά και την παγκόσμια αναγνώριση στρατεύοντας στο πλευρό της μερικά εκατομμύρια φιλάθλων, κυρίως από τις νεότερες γενιές, που αποτελούν την μαγιά των 25.000 διαρκείας που κόβει σήμερα η ομάδα και χαίρονται όλοι γι' αυτό. Τα υπόλοιπα κυρ Μιχάλη μου, για Τροία, Οδυσσέα και λοιπούς μυθικούς ήρωες, μάλλον τα επέφερε η σαλάτα των γεγονότων με την οποία τρέφεις τον εγκέφαλό σου τα τελευταία χρόνια σε μια προσπάθεια να απενοχοποιηθείς για τον κρίκο που πρόσθεσες κι εσύ στην αλυσίδα των ανθρώπων που οδήγησαν την ΑΕΚ στο βάραθρο. Δεν φαντάζομαι να ξεχνάς τον SOE σου και τα οφέλη που αποκόμισες από την ΑΕΚ. Είπαμε να γερνάμε, είπαμε να παρουσιάζουμε μια εύλογη απώλεια μνήμης και κάποια κενά στο υποσυνείδητό μας αλλά μη τα ισοπεδώσουμε όλα στο όνομα μιας απλής γεροντικής άνοιας.

Διότι κυρ Μιχάλη μου ξεχνάς και τη σοφή εκείνη ρήση που εσύ ξεστόμισες τότε αφήνοντας άναυδο το πανελλήνιο: "Και τα μυρμήγκια απέκτησαν φτερά", είχες πει. Μόνο που το απηύθυνες εν θερμώ και εν αδίκω στον φουκαρά τον Πέτρο Ραβούση στον οποίο είχες αναθέσει να βγάλει για λογαριασμό σου τα κάστανα από τη φωτιά και ο οποίος το έκανε με επιτυχία κατακτώντας και ένα κύπελλο και ξεφτιλίζοντας τον γαύρο τού δικού μας Ντούσαν όπου κι αν τον πετύχαινε. Αν δεν τα είχε πετύχει αυτά ο Πετράν κούνια που σε κούναγε κυρ Μιχάλη μας. Θυμάσαι φαντάζομαι σε τι ωραίο καζάνι που έβραζε εναντίον σου είχε μετατραπεί ο ναός τής Νέας Φιλαδέλφειας. Αγνωμοσύνη το λένε αυτό κυρ Μιχάλη μου. Και όσοι έζησαν τότε τα γεγονότα, όταν διαβάζουν τη φράση "και τα μυρμήγκια απέκτησαν φτερά", να είσαι βέβαιος ότι μπροστά τους φέρνουν εσένα.

Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι. Εκείνοι που δεν έχουν ιδέα από πρώτο χέρι για τα όσα είχαν συμβεί τότε. Αυτοί φυσικά παραμυθιάζονται ευκολότερα. Ειδικά αν οι εξασθενημένες μνήμες τους σου επιτρέπουν να έρχεσαι πρώτο τραπέζι πίστα στο ΟΑΚΑ, στις Γενικές Συνελεύσεις και μάλιστα να κάνεις και χιουμοράκι υψηλού επιπέδου και γενικά να ανακατεύεσαι στα της ομάδας λες και είσαι κάποιος εν αποστρατεία παράγοντας που δόξασε την ΑΕΚ και δοξάστηκε από αυτήν και σήμερα παρευρίσκεσαι σαν επίτιμος πρόεδρος σε όλες τις εκδηλώσεις τού συλλόγου, σχεδόν σαν τιμώμενο πρόσωπο. Ευτυχώς που βρέθηκε εκείνος ο άγιος άνθρωπος, ο Γρανίτσας και γκρέμισε το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια γιατί αν κάποιοι με περίσσευμα θράσους τολμούσαν σήμερα να περάσουν τα τουρνικέ και να μπουν στον καθαγιασμένο αυτό χώρο θα ζούσαν πάντα με τον φόβο μη τους πάρουν χαμπάρι τα τσιμέντα τού γηπέδου και πέσουν από μόνα τους να τους πλακώσουν.

Έλα, μη το παίρνεις κατάκαρδα. Εγώ αναφέρομαι σε κάτι προέδρους τής ΑΕΚ που τόλμησαν να ντυθούν θρυλέοντες (!!!) (να σου θυμίσω ότι μιλάμε για τη μασκότ τού πιο σιχαμένου αντιπάλου μας) και να σπεύσουν να πανηγυρίσουν δίπλα στον Κόκκαλη και μέσα στα γραφεία τού Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι για την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1996 με το πρόσχημα ότι ήθελαν να φέρουν νέα ήθη και έθιμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αλλά τι σε αφορούν αυτά εσένα κυρ Μιχάλη μου; Μήπως εσύ τόλμησες να τα κάνεις;

Λες ακόμα να παραδώσουμε τα κλειδιά στον Μπάγιεβιτς και να αναλάβει εκείνος το κουμάντο τής ομάδας. Το είχες προτείνει κι εσύ λες τότε αλλά εκείνος δεν δέχτηκε και αν το είχε κάνει η ομάδα θα είχε αλλάξει επίπεδο. Περίεργο βρε κυρ Μιχάλη μου, στο πρώτο σκέλος να ξεχειλίζει η πρότασή σου από ειρωνεία προς τη σημερινή διοίκηση και τον προπονητή και στο δεύτερο που αφορά εσένα να είναι μέσα στη σοβαρότητα και να φορτώνεται τις ευθύνες ο κακός Μπάγιεβιτς που δεν δέχτηκε.

Και συνεχίζοντας λες ότι αν δεχτεί ο Μπάγιεβιτς τις νέες του αρμοδιότητες και ακολούθως προκύψει θέμα προπονητή προσφέρεσαι εσύ να αναλάβεις την ομάδα. Είδες που εγώ και σε παρακολουθώ και σε αποκωδικοποιώ με ευκολία; Είμαι μαζί σου με τρέλα και κορδέλα. Να αναλάβεις από αύριο μήπως προλάβουμε να βγούμε στο Τσάμπιονς Λιγκ και να μαζέψουμε κανένα φράγκο, γιατί αν περιμένουμε από την πρότασή σου με τους 30.000 χρηματοδότες μάς βλέπω σύντομα στην ίδια κατηγορία με τα Κάτω Ταταύλα να παίζουμε ντέρμπι για το κύπελλο ΕΠΣΑ.

Αυτό το νούμερο, μεταξύ μας, μου προξενεί μια πρόσθετη ανατριχίλα. 30.000 δεν ήταν και τα "θύματα" του SOE που έσπευσαν τότε να καταβάλουν τον οβολό τους στο όραμα που εσύ τους είχες εμφυσήσει και έμειναν με την ελπίδα στο χέρι; Νομίζω πως ναι. Για του λόγου μου το αληθές αντιγράφω από το "ΒΗΜΑ" τής εποχής. Το άρθρο από όπου και το απόσπασμα υπογράφει ο δημοσιογράφος Κώστας Τσαούσης και έχει δημοσιευθεί την Κυριακή 13 Οκτωβρίου τού 1996:
"Η συνεισφορά τού κ. Τροχανά στη διάδοση της νέας θρησκείας τού "επιχειρηματικού πολιτισμού" είναι από κάθε άποψη πολύτιμη, αφού μας αποκάλυψε τη μέθοδο με την οποία "η αφέλεια της βάσης χρηματοδοτεί την απάτη τής κορυφής". Οι επενδυτές τού SoE -που έφθασαν και τους 30.000 σε όλη την Ελλάδα- κυνηγώντας το άπιαστο όνειρο της "εύκολης και γρήγορης κονόμας" κατέθεταν κεφάλαια για την αγορά μετοχών στις 17 εταιρείες του ομίλου SoE, κεφάλαια που με τη μέθοδο της υπεραξίας (διαφορά μεταξύ τής τιμής πωλήσεως και της ονομαστικής τιμής των μετοχών) έφευγαν από τις εταιρείες και κατέληγαν στις τσέπες των ιδρυτικών στελεχών τού ομίλου".

Είπες τίποτα κυρ Μιχάλη μου;

Α, έχω και μια ερώτηση. Εκείνος ο Γ. Καπετανάκης που μαζί με τους Γ. Σταματάκη, Α. Τερεζάκη, Κ. Σουξέ και Α. Γκόγκο αποτελούσαν τους στενούς σου συνεργάτες στο εγχείρημα του SOE, έχει καμιά σχέση με τον σημερινό Καπετανάκη, κολλητό φίλο τού Αδαμίδη που τόσο υποστηρίζεις και που προορίζεται να πάρει θέση στο νέο Δ.Σ. της ΑΕΚ;

Με τον τίγρη πάλι γιατί τα έβαλες; Τι σου έφταιξε το θηρίο και το μπάτσισες τόσο βάναυσα; Το καλείς να έρθει στη Γ.Σ. της Δευτέρας. Με ποια αρμοδιότητα κυρ Μιχάλη μου; Του εξαπατημένου αγοραστή που του τσέπωσε μεγαλύτερο τίμημα απ' όσο άξιζε το εμπόρευμα ο πονηρός γατούλης Μελισσάν;

Μα καλά, εσύ μετά από λίγο και ενώ ήσουν ήδη ιδιοκτήτης τής ΠΑΕ δεν τον φώναξες και τον έκανες πρόεδρο;

Όσο για την επίθεσή σου στην ΩΡΑ δεν μπορώ να πάρω θέση. Ίσως κάτι να ξέρεις παραπάνω εσύ. Ελπίζω μόνο να μην πρόκειται για εκδήλωση εκδικητικότητας επειδή τα χρόνια που βρέθηκες στο τιμόνι τής ΑΕΚ η συγκεκριμένη εφημερίδα σού άσκησε σκληρή αντιπολίτευση. Ή ίσως καμιά προσωπική κόντρα με τον Μιλτιάδη Παναγιωτόπουλο που να έχει τις ρίζες της στο μακρινό παρελθόν. Όσο για τη δεδηλωμένη προτίμηση της εφημερίδας και του δημοσιογράφου προσωπικά στον Δημήτρη Μελισσανίδη και στον Ντούσαν Μπάγιεβιτς εγώ δεν διαβλέπω τίποτα το επιλήψιμο. Αν δηλαδή εστίαζε την προτίμησή της σε σένα κυρ Μιχάλη μου είτε με την ιδιότητά σου σαν διοικητικού παράγοντα είτε με τη νέα που φιλοδοξείς να αποκτήσεις, αυτή του προπονητή, θα ήταν όλα καλώς καμωμένα; Εντάξει, για τα οικονομικά που αναφέρεις και τη γνώση τού κάθε Μιλτιάδη για το πού οφείλει η ομάδα και αν είναι ή δεν είναι αιχμάλωτη του οποιουδήποτε δεν μπορώ να σου ρίξω άδικο. Είναι όπως τα λες.

Επίτρεψέ μου και μια μικρή διόρθωση απέναντι στην αποδεκτή από όλους λογομάθειά σου. Ο Όμηρος και η Ιλιάδα του δεν αποτελούν μέρος τής ιστορίας μας. Αρχαία Ελληνικά λογοτεχνικά κείμενα και ποίηση είναι που κινούνται στη σφαίρα τής μυθολογίας. Υπό αυτό το πρίσμα αν το δει κανείς, ουσιαστικά όλα μπερδεύονται γλυκά με το πέρασμα του χρόνου και η ιστορία με τη μυθολογία βαδίζουν σε πολλά σημεία αγκαλιασμένες, πότε για να αναδείξουν το θαύμα τής ύπαρξής μας και πότε για να κουκουλώσουν όσα για το καλό πολλών ανθρώπων θα έπρεπε να έχουν μείνει κρυμμένα από τα φώτα και τα αδιάκριτα βλέμματα. Για σκέψου τα κάπως καλύτερα όλα αυτά. Κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει στους περισσότερους ζωντανούς οργανισμούς; Στους λαούς, στις τάξεις, στις ομάδες. Είπα ομάδες και ξαναγύρισα μετά από ένα μεγάλο κύκλο στα δικά μας. Και η ιστορία τής ΑΕΚ κάπου δεν μπερδεύεται το ίδιο γλυκά με τον μύθο; Εσείς, όλοι όσοι περάσατε από τις θέσεις των στρατηγών και των κυβερνητών δεν καλλιεργήσατε τους δικούς σας μύθους; Τις περισσότερες φορές για να κουκουλώσετε όσα δεν θέλατε να βρίσκονται στο φως τής μέρας. Έτσι, τα μπουρδουκλώσατε με στοιχεία τής ιστορίας και φτιάχνοντας ο καθένας το δικό του μείγμα σκεπάσατε μ' αυτό τις πομπές σας και γράψατε πάνω στη λάσπη σας τη λέξη "ήρωας" περιμένοντας να εισπράξετε το μερίδιο της δόξας που νομίζετε ότι σας αναλογεί.

Κύριε Μιχάλη μου, με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό σας, επιτρέψτε μου να σας ευχηθώ. Καληνύχτα σας...

2 σχόλια:

BALADEUR είπε...

Δεν ασκούμε κριτική στους γίγαντες!!!
Ποτέ όμως...
Σεβασμός στις αξίες!!!
Γι αυτό τούτη η χώρα πάει κατά διαόλου...

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

Ποτέ! Άλλωστε δεν είναι κριτική. Φιλική κουβέντα μεταξύ ζαμπόν και ανανά είναι (σιχαίνομαι το τυρί μαζί με το αχλάδι)...
Καλά, η χώρα -και τόσα άλλα μαζί της- πάνε κατά διαόλου και χωρίς κριτική στους... γίγαντες...