Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Μπράβο ρε μάγκες!


Μπράβο ρε μάγκες! Παίζετε έτσι εσείς κι ας κάνουμε εμείς όσες κωλοτούμπες απαιτούνται για κάθε βαριά λέξη που σας είπαμε. Αυτή η ομάδα ίσως να ήταν η καλύτερη που είδαμε μέχρι στιγμής σ' αυτό το Μουντιάλ! Κι όχι μόνο αυτό αλλά αδικείται κατάφωρα από το αποτέλεσμα. Τουλάχιστον 4-1 έπρεπε να είναι το τελικό σκορ και αν μείνουμε έξω από την επόμενη φάση για ένα γκολ θα έχει πολλά προηγούμενα μαζί μας ο θεός. Σήμερα φάνηκε πόσο ακριβά θα πληρώσουμε την τραγική εμφάνιση του αγώνα με τη Νότια Κορέα και την αλήστου μνήμης έμπνευση του Ρεχάγκελ να αφήσει έξω τον Κυργιάκο που όλοι είδαμε πόσο πολύτιμος για την Εθνική ομάδα είναι. Τέλος, αν κάποιοι επικαλεστούν πως μας βοήθησε να γυρίσουμε το παιχνίδι η ηλίθια αποβολή τού Καΐτα, θα είναι μια δικαιολογία για να υπερασπιστούν με τον μεγαλύτερο δυνατόν εγωισμό τα λόγια απαξίας που έχουν πει ή γράψει για την Εθνική τού προηγούμενου αγώνα. Οι Έλληνες παίκτες έτρωγαν σίδερα σήμερα και θα έφταναν στον ίδιο αποτέλεσμα ακόμα κι αν δεν είχε αποβληθεί ο Νιγηριανός χαφ.

Και τώρα; Αν δεχτούμε ότι η Αργεντινή, που έχει περάσει ήδη στην επόμενη φάση, δεν κατέβει να παίξει εναντίον μας με όλες τις δυνάμεις της αλλά απλά να διεκπεραιώσει τον αγώνα χωρίς να εξοντωθούν τα βασικά της στελέχη και μας καθίσει καμιά ανέλπιστη ισοπαλία και αν στον αγώνα Νιγηρίας-Νότιας Κορέας προκύψει επίσης ισοπαλία, θα έχουμε ισοβαθμία Ελλάδας, Νότιας Κορέας. Με βάση την σημερινή κατάταξη η Νότια Κορέα έχει συντελεστή τερμάτων 3-4 και η Ελλάδα 2-3. Δυστυχώς στην περίπτωση που έρθουν ισόπαλα με 0-0 και τα δύο τελευταία παιχνίδια προκρίνεται η Νότια Κορέα αφού καλύτερος συντελεστής θεωρείται εκείνος της ομάδας που έχει πετύχει τα περισσότερα γκολ. Εδώ φαίνεται πόσο σημαντικό ήταν να έχουμε πετύχει ένα ακόμα γκολ ή να έχουμε δεχτεί ένα λιγότερο. Αν η δική μας ισοπαλία με την Αργεντινή είναι 1-1 και της Νότιας Κορέας 0-0 έχουμε ισοβαθμία και στα τέρματα. Σ' αυτή την περίπτωση μετράει το μεταξύ μας ματς το οποίο δυστυχώς χάσαμε με 2-0 οπότε πάλι μένουμε έξω και περνάνε οι Κορεάτες. Άρα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε ισοπαλία με 2-2 και 0-0 στο άλλο ματς ή 3-3 στο δικό μας και 1-1 στο άλλο. Να πετύχουμε δηλαδή οπωσδήποτε δύο γκολ περισσότερα από τη Νότια Κορέα. Διαφορετικά θα καταταγούμε 3οι στον όμιλό μας και θα αποχαιρετήσουμε το Μουντιάλ. Και θα είναι κρίμα να βγούμε τόσο άδικα έξω. Η άλλη μας ελπίδα να προκριθούμε είναι να κερδίσουμε εμείς την Αργεντινή και να φέρουν ισοπαλία η Νιγηρία με τη Νότια Κορέα. Προκρινόμαστε επίσης αν νικήσουμε την Αργεντινή και νικήσει στο άλλο ματς η Νιγηρία. Αντίθετα αν νικήσουμε την Αργεντινή και στο άλλο ματς νικήσει η Κορέα η δική μας νίκη πρέπει να είναι με δύο γκολ διαφορά και η δική της με ένα για να περάσουμε. Ζητάμε ένα θαύμα αλλά το παρελθόν μάς έχει αποδείξει ότι ο θεός τής Ελλάδας είναι μεγάλος και άμα του ζητηθεί και θαύματα μπορεί να κάνει...

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Χερ Ότο μας τον πλάτανο!

Τελικά τη ρακή εμείς την χρειαζόμαστε κι όχι ο χερ Ότο.
Κι αν είναι και μπουκάλι ολόκληρο ακόμα καλύτερα!

Όχι χερ Ότο μας. Δεν φταίει η κακή μέρα που βρεθήκαμε, ούτε τα προσωπικά λάθη κάποιων παικτών που μας ξεφτίλισε η Νότια Κορέα. Φταίει η δικιά σου μαλακία, που έφαγες τη φαεινή φλασιά να αφήσεις έξω την εγγύηση των μετόπισθεν της ομάδας, τον Σωτήρη Κυργιάκο, για να εκπλήξεις (ποιους άραγε αν όχι την ίδια την ομάδα;) βάζοντας στη θέση του τους μακράν πιο άμπαλους αμυντικούς τού πλανήτη, τον Λουκά Βύντρα και τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Και στις δύο φάσεις των γκολ που φάγαμε οι συγκεκριμένοι χόρευαν ζεϊμπέκικο και τσούγκριζαν τα ποτήρια. Τώρα ποιες κακές μέρες μάς τσαμπουνάς και ποια συναστρία και ποιον ανάδρομο Ερμή. (Τον) έπαιξες, τελείωσες και χάσαμε πανηγυρικά. Με όλο το σεβασμό για το δοξασμένο παρελθόν σου. Και ο παππούς μου είχε πολεμήσει στα νιάτα του στην Αλβανία και είχε πετάξει πολλούς Ιταλούς στη θάλασσα. Δεν μας έμεινε κουσούρι να τον βάζουμε μέχρι τα βαθιά γεράματα να κάνει το ίδιο.
Έπειτα τι να περιμένει κανείς όταν από παίκτες που έχουν κάψει φλάντζα και έχουν χτυπήσει πιράκια και θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχουν αποσυρθεί για ρεκτιφιέ, εμείς εξακολουθούμε να τους ζητάμε να μας κερδίσουν το ράλι Ακρόπολις;

Σεϊταρίδης, Καραγκούνης, Χαριστέας, Χαλκιάς, Πατσατζόγλου δεν μπορούν πια.
Μόρας, Βύντρα, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Τζιόλης, Καπετάνος, μοιάζει με ανέκδοτο η συμμετοχή τους στην Εθνική.

Κυργιάκος, Κατσουράνης, Τοροσίδης, Σαλπιγγίδης, Γκέκας, Σπυρόπουλος, Σηφάκης, Σαμαράς, είναι τόσο κουρασμένοι που μπροστά τους αντί για τη μπάλα βλέπουν τις ξαπλώστρες τής Ψαρούς, στη Μύκονο.

Τζόρβας, Πρίττας, Νίνης, Παπασταθόπουλος, Μαλεζάς, είναι ίσως οι μόνοι που πάνω τους μπορούμε να στηρίξουμε κάποια ελπίδα, αλλά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων δεν τους βλέπουμε στην εντεκάδα ούτε με το μακαρόνι.

Στο μεταξύ, οι υπέρλαμπροι αστέρες μας δεν λένε να βάλουν γλώσσα μέσα τους. Μετά την αυτοαναγόρευσή τους σε υπερβέβαιο φαβορί με τη Νότια Κορέα και αφού τον ήπιαν άσπρο πάτο, τώρα άρχισαν νέο γύρο παρλαπίπας. Η τελευταία τους ευκαιρία, λένε, είναι το ματς με τη Νιγηρία και πρέπει να το κερδίσουν οπωσδήποτε για να ελπίζουν σε πρόκριση. Καλά, δεν τους λέει κανείς να το βουλώσουν και να κοιτάξουν να παίξουν την όποια μπαλίτσα μπορούν μέχρι να ολοκληρωθούν οι υποχρεώσεις τής Εθνικής μας και μετά να τρέξουν για τις παραλίες που θα απλώσουν τις κορμάρες τους; Έτσι μας έλεγε και ο Καραγκούνης πριν το ματς με τους Νοτιοκορεάτες: "Είμαστε έτοιμοι να τους πατήσουμε!". Και τους πάτησαν οι άλλοι! Σκάστε επιτέλους! Ποια ελπίδα και ποια Νιγηρία ρε σεις; Την είδατε τη Νιγηρία με την Αργεντινή; Με τις γλώσσες στις πατούσες θα φύγετε από το γήπεδο. Εμείς το πήραμε χαμπάρι, πάρτε το κι εσείς. Το ταξιδάκι στην Αφρική έλαβε τέλος για όλους. Καλή επιστροφή. Τα άλλα πείτε τα στους Αφρικανούς που δεν σας ξέρουν και στις μαϊμούδες που δεν σας καταλαβαίνουν.

Έβλεπα κι αυτή την Αργεντινή τού Μαραντόνα. Αξιολύπητη ομάδα και κρίμα τους παικταράδες που διαθέτει. Αν πάρει το κύπελλο στο τέλος μεγάλη ευθύνη θα φέρουν και οι υπόλοιποι που θα το έχουν χάσει. Πάντως η εκτυφλωτική ομάδα με το φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο που υποσχόταν ο Ντιέγκο, μάλλον ξεχάστηκε στις αποσκευές τους στο Μπουένος Άιρες. Οριζόντιο ποδόσφαιρο, γκάφες, κούραση για τα μάτια. Αν απέναντί της αντί τής φιλότιμης αλλά σχετικά λίγης Νιγηρίας είχε κάποιον σοβαρό αντίπαλο, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι δεν θα έβλεπε την πλάτη τής Νότιας Κορέας από σήμερα.

Η Νότια Αφρική χτες μου άρεσε αν και ήταν κάπως άναρχη σαν ομάδα. Διαθέτει όμως μερικούς παιχταράδες που σε πολλούς θα τρέχουν τα σάλια για να τους αποκτήσουν. Το Μεξικό ίδιο κι απαράλλαχτο με την ομάδα που βλέπουμε κάθε τέσσερα χρόνια. Παλεύει, ελπίζει, αποκλείεται και χαιρετάει τη διοργάνωση. Αντίθετα Ουρουγουάη και Γαλλία κατάφεραν να με κοιμίσουν και να βλαστημήσω τη μιάμιση χαμένη ώρα μου μπροστά στην τηλεόραση. Η Γαλλία έχω την αίσθηση ότι περνάει πια σε φάση μεγάλης ανυποληψίας.

Τέλος να κάνω και μια σοβαρή δήλωση για ένα θέμα που έχει προκύψει στο συγκεκριμένο μουντιάλ και θα απασχολήσει πολύ κόσμο: Γαμώ τον κερατά που ανακάλυψε τις βουβουζέλες!

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Δεν αναγνώρισαν τον πρόεδρο των προέδρων!


Ένα μικρό... θρίλερ εξελίχθηκε στο γήπεδο του Αιγάλεω, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα "Goal". Πρωταγωνιστής ο Γιώργος Κιντής που θέλησε να παρακολουθήσει το παιχνίδι τού Εθνικού με τον Πανσερραϊκό, πιθανότατα για να δει κάποιον παίκτη. Όταν επιχείρησε λοιπόν να μπει στο γήπεδο ο υπεύθυνος στην είσοδο δεν του το επέτρεψε καθώς δεν τον αναγνώρισε. "Είμαι ο Κιντής, ο πρόεδρος του Πανιωνίου", του είπε ο παράγοντας των "κυανέρυθρων", αλλά αυτός δεν πείστηκε και έτσι ακολούθησε διαξιφισμός. Τελικά αναγκάστηκαν να φωνάξουν κάποιους ανθρώπους τού Εθνικού και το θέμα λύθηκε όταν ένας από αυτούς αναγνώρισε τον Κιντή. Τελικά μάλλον θα ήταν καλό ο Πανιώνιος να βγάλει μια ταυτότητα στον Γιώργο Κιντή που θα αναγράφει την ιδιότητά του ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους προβλήματα.

"Άστα, δεν με αναγνώρισαν στον Εθνικό και δεν με άφηναν να μπω μέσα".

"Τους είπες ότι σε είχα στείλει εγώ;"

"Ευτυχώς όχι, γιατί τότε ήταν που θα γελούσαν και τα τσιμέντα!"

"Κάτι τέτοια λέω ο μπαγάσας και προβλέπω στο τέλος
να γίνομαι τροφή για τους πάνθηρες!"

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Άνθρωποι ή πίθηκοι;



Για άλλη μια φορά γίναμε ρεζίλι σε όλη την ανθρωπότητα. Για άλλη μια φορά διδάξαμε... πολιτισμό. Τον πολιτισμό τού κάφρου και του ανεγκέφαλου. Χτες ήταν στο μπάσκετ, πριν λίγες μέρες στο χάντμπολ, παλιότερα στο βόλεϊ, άπειρες φορές στο ποδόσφαιρο. Είναι προφανές ότι κάθε προσπάθεια πάταξης της βίας στα γήπεδα βρίσκεται σε λάθος δρόμο. Γιατί όμως;

Μέτρα έχουν εξαγγελθεί πολλά και προς κάθε κατεύθυνση. Γιατί κανένα απ' αυτά δεν αποδίδει; Τα αίτια είναι πολλά. Η αστυνομία κάθε φορά προβαίνει σε συλλήψεις και προσαγωγές κι όταν τα άτομα που συλλαμβάνονται προσάγονται στο δικαστήριο στο 99% των περιπτώσεων αφήνονται ελεύθερα χωρίς κανένας να πληρώνει τη νύφη. Κανείς όμως δεν λέει γιατί συμβαίνει αυτό.

Όλα ξεκινάνε από το νομικό κενό που υπάρχει. Το γράμμα τού νόμου είναι κενό στην προκειμένη περίπτωση. Για να δικάσει ένα δικαστήριο την οποιαδήποτε υπόθεση χρειάζεται έναν κατηγορούμενο ή περισσότερους, μια παράνομη πράξη και φυσικά μάρτυρες κατηγορίας που θα βεβαιώνουν την τέλεση της παράνομης πράξης. Στην περίπτωση των ταραξιών η μαρτυρία των αστυνομικών περιορίζεται στην διαβεβαίωσή τους προς το δικαστήριο ότι ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε επεισόδια. Και λοιπόν; Τι λέει αυτό; Συμμετοχή σε επεισόδια είναι και η υψωμένη γροθιά με ταυτόχρονη εκτόξευση υβριστικών συνθημάτων, αλλά και η εκτόξευση αντικειμένων με σκοπό τον τραυματισμό ανθρώπων που πολλές φορές μπορεί να αποβεί μοιραίος.

Αν δεν καταθέσει κάποιος ένορκα ότι είδε τον κατηγορούμενο να εκτοξεύει ένα κομμάτι τσιμεντόλιθου σε αθλητές με σκοπό τον τραυματισμό τους, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του ότι απλά εξύβριζε, πράγμα που με τους κατάλληλους υπερασπιστικούς ελιγμούς των συνηγόρων υπεράσπισης και με την έκκληση να ληφθεί υπόψη το νεαρό τής ηλικίας και ο ενθουσιασμός που το ακολουθεί, ο στιγμιαίος βρασμός ψυχής και κάποιες φορές η ενδεχόμενη πρόκληση από τους αντιπάλους, αλλά και η επίκληση ψευδομαρτύρων που συνηγορούν ως προς την αθωότητά τους, συνήθως επιφέρει την απαλλαγή των κατηγορουμένων, πότε σαν αθώων και πότε λόγω αμφιβολιών. Το αποτέλεσμα είναι την αμέσως επόμενη αγωνιστική, οι ίδιοι άνθρωποι να επαναλαμβάνουν τις ίδιες πράξεις παραμένοντας εντελώς ατιμώρητοι.

Ο σημερινός Γ. Γ. Αθλητισμού κ. Μπιτσαξής έδειξε να διαθέτει τη βούληση να οδηγηθούμε επιτέλους σε ένα αποτέλεσμα που να μας απαλλάξει από τη λαίλαπα των ταραχών μέσα και πέριξ των αγωνιστικών χώρων. Μόνο που πρέπει να εμβαθύνει περισσότερο στο πρόβλημα και να κοιτάξει κι άλλες λύσεις πέρα από τα σκληρά μέτρα εναντίων των ομάδων. Το πρόβλημα ξεφεύγει από τις ομάδες και από τα στενά όρια του αθλητισμού γενικότερα και παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις περνώντας στα ενδότερα της κοινωνίας. Κι όταν η κοινωνία αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα δεν μεταθέτει τις ευθύνες της μεμονωμένα σε ομάδες και φορείς. Τα χτυπάει στη ρίζα τους και τα λύνει σαν ευνομούμενη πολιτεία που κινδυνεύει να διαβρωθεί από ένα κύμα βίας και πλήρους αναρχίας σε κάθε τομέα. Σήμερα είναι στον αθλητισμό και στις πολιτικές εκδηλώσεις, αύριο θα μπει στα σχολεία και στις γειτονιές. Και τότε θα είναι αργά για τον οποιονδήποτε να παρέμβει και να προσπαθήσει να εφαρμόσει μεθόδους επίλυσης.

Και τι να κάνουμε δηλαδή; Αφού δεν μπορούμε να ξεστραβωθούμε από μόνοι μας ας πάρουμε τη βοήθεια του... κοινού! Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Πώς έλυσαν το ίδιο πρόβλημα χώρες που το αντιμετώπισαν πριν από μας και μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα; Η Αγγλία λόγου χάρη πώς πάταξε τον χουλιγκανισμό;

Πρώτα-πρώτα θα χρειαστούν μερικά προεδρικά διατάγματα ή νομοθετικές παρεμβάσεις τής Βουλής. Ο οποιοσδήποτε θα συλλαμβάνεται σε επεισόδια αλλά δεν θα υπάρχει συγκεκριμένη κατηγορία εναντίον του για πράξεις που να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή συμπολιτών του, θα αντιμετωπίζεται σαν απλός ταραξίας των γηπέδων και θα τιμωρείται με στέρηση του δικαιώματος παρακολούθησης ποδοσφαιρικών ή άλλων αγώνων υποχρεούμενος κατά την ώρα διεξαγωγής αυτών των αγώνων και για όση ώρα διαρκούν, να δίνει το παρόν στο αστυνομικό τμήμα τής περιοχής του. Με αυτό τον τρόπο χτυπάς τον χουλιγκανισμό εκεί που πονάει. Του στερείς την πιθανότητα να συμμετάσχει στην όποια πιθανή διεξαγωγή επεισοδίων αλλά ακόμα περισσότερο του στερείς το δικαίωμα να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα κι αυτό είναι κάτι που πονάει πολύ και λειτουργεί σωφρονιστικά.

Από εκεί και πέρα μέσα στις αρκετά μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που απασχολούνται στα γήπεδα όλης της χώρας πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα παρατηρητών που να βρίσκονται μέσα στις εξέδρες και ειδικά σε εκείνες των οργανωμένων, καθήκον των οποίων θα είναι να καταγράφουν κάθε κίνηση και όταν θα κρίνουν ότι κάποιος προχωράει σε μια ενδεχομένως εγκληματική πράξη, όπως εκείνη της εκτόξευσης φωτοβολίδων ή τσιμέντων ή άλλων επικίνδυνων υλικών για τη σωματική ακεραιότητα άλλων φιλάθλων ή αθλητών, να προβαίνουν στη σύλληψή του αλλά να αναλαμβάνουν και την υποχρέωση να καταθέτουν ως μάρτυρες κατηγορίας στο δικαστήριο βεβαιώνοντας την ποινικά κολάσιμη πράξη τού κατηγορουμένου. Έτσι θα λυθούν τα χέρια των δικαστών, αφού θα είναι σε θέση να κρίνουν σωστά, όσοι ψευδομάρτυρες κι αν επιστρατευτούν και θα μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο εκεί που ανήκει. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια πρέπει να θεσπιστούν εξοντωτικές ποινές ώστε να υπάρξει παραδειγματισμός και για όλους τους άλλους που θα είχαν στο μυαλό τους να αντιδράσουν κάποια μέρα με παρόμοιο τρόπο.

Οι ομάδες να αναλάβουν την ευθύνη να περιφρουρήσουν τους οργανωμένους τους φιλάθλους κι αν η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από τα χέρια τους, με το πρώτο παράπτωμα να διαλύεται ο σύνδεσμος οπαδών, να καταργείται η εξέδρα που τους φιλοξενεί συγκεντρωμένους και να διασκορπίζονται πια με κανονικά εισιτήρια σε όλο το γήπεδο. Να θεσπιστεί καταστατικό συνδέσμων και υποχρεωτική καταγραφή κάθε φιλάθλου που θα θέλει να συμμετάσχει σε σύνδεσμο οπαδών όπου θα υπογράφει αίτηση μέλους στην οποία, εκτός από τα δικαιώματά του, θα αποδέχεται και τις υποχρεώσεις του μαζί με τις όποιες συνέπειες προβλέπει το καταστατικό τού συνδέσμου αν καταπατήσει αυτές τις υποχρεώσεις. Επώνυμα, με πλήρη στοιχεία, φωτογραφίες και υπογραφές.

Τα άλλα με τις τιμωρίες έδρας των ομάδων, τα κεκλεισμένων των θυρών και τα χρηματικά πρόστιμα, είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, εξοντώνουν τις ομάδες και τιμωρούν τους συνεπείς και ήσυχους φιλάθλους που πολλές φορές έχουν πληρώσει εισιτήρια διαρκείας και αδυνατούν να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα και το μόνο καλό που αποφέρουν είναι κάποια έσοδα από τα πρόστιμα στην Ποδοσφαιρική Αρχή και στα συν αυτήν τσιράκια της.

Εξοντωτικές ποινές επίσης πρέπει να θεσπίσει η Πολιτεία και για τις υποτιθέμενες αθλητικές φυλλάδες που δεν διστάζουν να περιφέρουν στις προθήκες των περιπτέρων τον οχετό τους μέσα από τις προσκλήσεις σε πράξεις βίας που απευθύνουν στους ανεγκέφαλους αναγνώστες τους. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις σημερινές πράσινων αποχρώσεων εφημερίδες για να διαπιστώσει για τι πράγμα μιλάω. Αντί να πανηγυρίζουν τον δίκαιο και πανάξιο θρίαμβο της σπουδαίας ομάδας που υποστηρίζουν, εκείνες ασχολούνται με τον αξιοθρήνητο αντίπαλό της και με μια προκλητική γραφή κι ένα ανεπίτρεπτο ύφος για εκπροσώπους τού τύπου που σκοπό έχουν να συμβάλλουν να προάγεται ο αθλητισμός και η ευγενής άμιλλα, εκείνες σπέρνουν ναρκοπέδια και οπλίζουν μεταλλαγμένους Φρανκενστάιν.

Αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε και να μας δείχνουν με το δάχτυλο οι λαοί όλου του κόσμου παρομοιάζοντάς μας με τους πίθηκους που ξημεροβραδιάζονται πάνω στα δέντρα τρώγοντας μπανάνες και δείχνοντας στους από κάτω τον κατακόκκινο πισινό τους, πρέπει να τολμήσουμε και να κάνουμε το βήμα μπροστά που απαιτείται για να ξεκολλήσουμε από το σημερινό τέλμα.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Ημερολόγιο καταστρώματος


6 Ιουνίου κι ακόμα τίποτα ουσιαστικό στον ορίζοντα.

Εντάξει, πήραμε Αργυρίου, Ματενζίδη, Έντερ, Λυμπερόπουλο. Δεν το λες και τίποτα.

Θηρίο, Ζεοβάνι είναι τα καλά χαρτιά και πάνω απ' αυτά δεν κουνιέται φύλλο.

Κι απάνω που λέμε υπερκινητικός ο Αδαμίδης και προς τη σωστή κατεύθυνση οι κινήσεις του, σκάει η είδηση ότι παζαρεύει με τον Αραμπατζή για 30 γαμωχιλιάρικα και παγώνει το αίμα στις φλέβες μας. 450 παίρνει ο Σάχα, 150 ζητάει ο Γιαννάκης κι ο πρόεδρας το παίζει αμετακίνητος στα 120. Μα εδώ βρήκαμε να το παίξουμε σκληροί διαπραγματευτές;

Στο τέρμα (Σάχα, Αραμπατζής, Λούκατς) και στα δεξιά τής άμυνας (Αραούχο, Αργυρίου -Γεωργέας), αν δεν προκύψει κάτι δραματικό, μοιάζει να είμαστε καλυμμένοι. Δανεικός πάει μάλλον στην Κέρκυρα ο Κουτρομάνος.

Αριστερά στην άμυνα δεν φαίνεται να πηγαίνουν καλά τα πράγματα. Κατάρα έχει αυτή η θέση; Χάθηκε ο Τζαβέλας, χάθηκε ο Έλντερσον, χάνεται (;) ο Μουλεμό, δεν έχει μείνει ελεύθερος ο Ιωάννου από Ηρακλή, καμιά κίνηση δεν γίνεται για τον Οικονόμου της Καβάλας, να δεις που θα τη βγάλουμε με Καράμπελα, Λαγό (και Γεωργέα κατά περίσταση) και φέτος (βοήθειά μας).

Στο κέντρο τής άμυνας έρχεται μάλλον και ο Δέλλας αλλά χρειάζεται κι άλλος, ειδικά αν φύγει και ο Μαϊστόροβιτς μετά τον Άλβες, τον Άρτσε και ενδεχομένως και τον Αλεξόπουλο. Οι πιθανότητες να έρθει ο Μόρας μέρα με τη μέρα μοιάζουν και πιο χλωμές. Οπότε Μανωλάς, Ματεντζίδης -αν δεν δοθεί κι αυτός δανεικός στον Πανθρακικό- μάλλον Δέλλας, μια μικρή πιθανότητα να παραμείνει ο Αλεξόπουλος και θέλουμε έναν ακόμα κεντρικό αμυντικό αν και σ' αυτή τη θέση παίζουν με άνεση και οι Γιάχιτς (αν παραμείνει) και Γκέντζογλου άμα χρειαστεί.

Στα αμυντικά χαφ περιμένουμε τον Πάπα Μπούμπα Ντιοπ και πίσω απ' αυτόν έρχονται οι περιπτώσεις τού Γκοσό της Μονακό και του Καρντόσο του Αστέρα Τρίπολης. Έχουν ήδη παραμείνει οι Μάκος, Γκέντζογλου, Καφές ενώ παίζεται αν θα παραμείνει ή θα πουληθεί ο Γιάχιτς, καθώς και ο Γιαχάγια, ενώ παραχωρήθηκε ήδη δανεικός στον Ολυμπιακό Βόλου ο Ρίκκα για ένα χρόνο με δικαίωμα ανανέωσης δανεισμού για άλλον ένα.

Στα επιτελικά χαφ πρώτος στόχος παραμένει ο Ζεοβάνι και εναλλακτική λύση ο Σλοβένος Κορέν. Ο Γκερέιρο μάλλον θα μας χαιρετήσει αν και όχι πολύ εύκολα. Υπάρχει ήδη ο Λεονάρντο ενώ ήδη μας έχει χαιρετήσει ο Ταχτσίδης.

Για αριστερό χαφ προορίζεται ο Ανάκογλου του Πανσερραϊκού αλλά ο Θεοδωρίδης πουλάει τρέλα ζητώντας 1 εκατομμύριο! Ο Μαντούκα αποτελεί ήδη παρελθόν ενώ θα εξαρτηθεί αν θα υπολογίζεται και ο Λαγός για τη συγκεκριμένη θέση από την απόκτηση ή μη αριστερού μπακ.

Για τη θέση τού δεξιού χαφ ο Χέρσι μας κουνάει μαντήλι, ο Ζορμπάς τελικά δεν επιστρέφει και προσανατολιζόμαστε στην απόκτηση του Βλάνταβιτς αν και είναι εξαιρετικά δύσκολη. Υπάρχει και ο πιτσιρικάς ο Φροξυλιάς αν τελικά προωθηθεί στην πρώτη ομάδα. Επίσης ο νεοφερμένος Βραζιλιάνος, ο Έντερ, παίζει με χαρακτηριστική ευκολία τόσο στη θέση τού δεξιού χαφ όσο και σε εκείνη του αριστερού.

Τέλος στην επίθεση πολλά θα εξαρτηθούν από την πώληση ή την παραμονή των Μπλάνκο, Τζιμπούρ (αυτή του Σκόκο θεωρείται δεδομένη). Σίγουροι είναι ο Λυμπερόπουλος με τον Μπερνς ενώ εξετάζεται ο δανεισμός τού Παυλή. Και εδώ θα απαιτηθεί η απόκτηση ενός φορ που να μπορεί να τρυπώνει παίζοντας δίπλα στον Λύμπε. Αν παραμείνει ο Μπλάνκο σίγουρα θα επωμιστεί τον συγκεκριμένο ρόλο.

Μη ξεχάσω να επισημάνω την μεγάλη επιτυχία όπου κι αν πήγαν των κομμένων από τον κακό Μπάγιεβιτς, Ενσαλίβα (τέλος και από τη Λίλεστρομ αφού πέρασε αλλά δεν ακούμπησε), Ιορντάκε (μας τον στέλνουν πίσω πακέτο οι Ρουμάνοι και ο θεός να βάλει το χέρι του να δούμε τι θα τον κάνουμε), Μάχο (όχι μόνο δεν έπαιξε κάπου βασικός για να μη χάσει τη θέση του στην Εθνική Αυστρίας, αλλά προσανατολίζεται να συνεχίσει την τεράστια καριέρα του στη συνοικιακή ομάδα τής Νέας Σμύρνης και λέγεται ότι μάλλον θα εξαργυρώσει το συμβόλαιό του σε πατατάκια με πάπρικα), Εντίνιο (τέζα κι από τον ΠΑΟΚ και επιστρέφει στα πάτρια εδάφη του για να βγάλει μάτια σε καμιά Μπράγκα ή καμιά Μπαρεϊρένσε έχοντας όλο το χρόνο να βρίζει από εκεί τον κακό Μπάγιεβιτς που του κατέστρεψε την τεράστια καριέρα του), Χετεμάι (αφού άφησε άναυδο το ποδοσφαιρόφιλο κοινό τής Ολλανδίας αγωνιζόμενος... 53 ολόκληρα λεπτά σε ένα ματς κυπέλλου με την Τβέντε, κατέληξε στη Β' κατηγορία τής Ιταλίας και απ' ότι ακούγεται το σκέφτεται σοβαρά να αλλάξει άθλημα και να στραφεί προς το πόλο αφού όπως λέγεται ξέρει τουλάχιστον κολύμπι). Ο κατάλογος είναι μακρύς αλλά βαριέμαι να συνεχίσω. Κάποια μέρα θα κάνω εκτενέστερη αναφορά σε όσες ταλεντάρες πέρασαν από την ΑΕΚ και έφυγαν κακήν-κακώς (και όχι μόνο από τον Μπάγιεβιτς) και η καριέρα που ακολούθησαν τύφλωσε το σύμπαν.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Ό,τι σε βολεύει αφέντη εγώ το γράφω...


Έχουν πιάσει δουλειά τα παπαγαλάκια σε καθημερινή βάση και τα... ευθυμογραφήματα πάνε και έρχονται σχετικά με τους παίκτες που πουλάει η ΑΕΚ. Δίνει, λένε, 1,5 ολόκληρο εκατομμύριο ο Πολυβαζελικός για να πάρει τον Σκόκο. Ο Κοκαλογαυριακός από την άλλη κάνει την υπέρβαση και δίνει τα φράγκα συν ένα παικταρά... 16 ετών! Να πιάνεις την κοιλιά σου και να χύνεσαι στα πατώματα δηλαδή. Ρε σεις, τι του ζητάτε τού Αδαμίδη; Να σας χαρίσει τον Σκόκο; Δεν τον λυπάστε νέο άνθρωπο; Θέλετε να τον κλάψει η μανούλα του; Αλλά κι εσείς, ω κονδυλοφόροι τού κερατά, έχετε μεγάλη πλάκα. Όταν ο Παναθηναϊκός έσκαγε τα 2,5 εκατομμύρια για κάποιον απίθανο Μελλίση στον ΠΑΟΚ και τα 4 για τον άλλο τον ταλαίπωρο, τον Χριστοδουλόπουλο, δεν γράφατε τότε ότι ο ΠΑΟΚ ζητάει πολλά και πως έπρεπε να τους έδινε με 800 χιλιάρικα. Πολύ καλό ντιλ μάς λέγατε. Όταν ο Πηλαδάκης τσέπωνε 2,5 εκατομμυριάκια για να στείλει τον Κλέιτον στην Παιανία για να εξελιχθεί στον καλύτερο δοκιμαστή τού Johny Walker στα μπαράκια τής Αθήνας, πάλι το ποσό ήταν λογικό σε σχέση με την αξία του. Όταν ο Παπαστρούμφ έχωνε 2,5 εκατομμύρια στον Άρη για να πάρει τον αστείο Αβραάμ Παπαδόπουλο, που οι προπονητές του όποτε τον χρησιμοποιούσαν φορούσαν στον πάγκο t-shirt που έγραφε "ο θεός μαζί μας", πάλι η αξία τού παικταρά δικαιολογούσε το ποσό τής μεταγραφής. 1 εκατομμύριο έδωσε επίσης για τον μικρό τον Γιάννη Παπαδόπουλο στον Ηρακλή ο διαπλεκόμενος γέροντας του λιμανιού. Τα ίδια σχεδόν έδωσε η ΑΕΚ για τον Μάκο και για τον Λεονάρντο σε Τσακίρη και Κομπότη αντίστοιχα. 1 εκατομμύριο πήρε η ΑΕΚ από τον Βαζελιακό για να κάνει τουμπεκί στη μεταγραφή τού Κατσουράνη από τη Μπενφίκα. 1 εκατομμύριο πήρε για τον απίθανο Εντίνιο από τους Ισπανούς, μαζί με τη ρήτρα μεταπώλησης. 3,150 πλήρωσε η ΑΕΚ στον Τσακίρη για τον Τζιμπούρ ενώ 4 εκατομμύρια πήρε από τη Τζένοα για τον Παπασταθόπουλο πρόπερσι και 2,5 εκατομμύρια για τον Κατσουράνη από την Μπενφίκα πριν τρία χρόνια! Είστε αστεία ρε τυπάκια. Για γέλια και για κλάματα μαζί. Τώρα ο Σκόκο είναι καλοπληρωμένος με 1,5 εκατομμύριο, έτσι; Και ο Τζιμπούρ με άλλα τόσα. Ο Μπλάνκο, ε, πιάνει δεν πιάνει το εκατομμύριο. Για τους υπόλοιπους ας περάσει όποιος θέλει να του τους τυλίξουμε. Έτσι κι αλλιώς ξεπουλάμε και σύμφωνα με τα παπαγαλάκια χαρίζουμε! Άντε ρε σαχλαμαράκηδες να κάνετε καμιά άλλη δουλειά για να βγάλετε το παντεσπάνι σας με περισσότερη αξιοπρέπεια. Αστείοι! Τώρα που θα πέσει η μεγάλη πείνα στα αφεντικά σας και θα σας κοπούν και σας τα χαρτζιλίκια, να δω πώς θα τη βγάζετε και ποιος θα βρεθεί να σας πετάει το ξεροκόμματο για να εφευρίσκετε τις μαλακίες που θα τον ικανοποιούν και θα κάνουν το παιχνίδι του. Αλλά ξέρετε εσείς πια. Όπου φυσάει ο άνεμος. Πάντα μ' εκείνον που διαθέτει την πιο πρησμένη τσέπη. Κι ας αναγκαστείτε να γλείψετε εκεί που φτύνατε κάποτε.