Άνθρωποι ή πίθηκοι;

Για άλλη μια φορά γίναμε ρεζίλι σε όλη την ανθρωπότητα. Για άλλη μια φορά διδάξαμε... πολιτισμό. Τον πολιτισμό τού κάφρου και του ανεγκέφαλου. Χτες ήταν στο μπάσκετ, πριν λίγες μέρες στο χάντμπολ, παλιότερα στο βόλεϊ, άπειρες φορές στο ποδόσφαιρο. Είναι προφανές ότι κάθε προσπάθεια πάταξης της βίας στα γήπεδα βρίσκεται σε λάθος δρόμο. Γιατί όμως;

Μέτρα έχουν εξαγγελθεί πολλά και προς κάθε κατεύθυνση. Γιατί κανένα απ' αυτά δεν αποδίδει; Τα αίτια είναι πολλά. Η αστυνομία κάθε φορά προβαίνει σε συλλήψεις και προσαγωγές κι όταν τα άτομα που συλλαμβάνονται προσάγονται στο δικαστήριο στο 99% των περιπτώσεων αφήνονται ελεύθερα χωρίς κανένας να πληρώνει τη νύφη. Κανείς όμως δεν λέει γιατί συμβαίνει αυτό.

Όλα ξεκινάνε από το νομικό κενό που υπάρχει. Το γράμμα τού νόμου είναι κενό στην προκειμένη περίπτωση. Για να δικάσει ένα δικαστήριο την οποιαδήποτε υπόθεση χρειάζεται έναν κατηγορούμενο ή περισσότερους, μια παράνομη πράξη και φυσικά μάρτυρες κατηγορίας που θα βεβαιώνουν την τέλεση της παράνομης πράξης. Στην περίπτωση των ταραξιών η μαρτυρία των αστυνομικών περιορίζεται στην διαβεβαίωσή τους προς το δικαστήριο ότι ο κατηγορούμενος συμμετείχε σε επεισόδια. Και λοιπόν; Τι λέει αυτό; Συμμετοχή σε επεισόδια είναι και η υψωμένη γροθιά με ταυτόχρονη εκτόξευση υβριστικών συνθημάτων, αλλά και η εκτόξευση αντικειμένων με σκοπό τον τραυματισμό ανθρώπων που πολλές φορές μπορεί να αποβεί μοιραίος.

Αν δεν καταθέσει κάποιος ένορκα ότι είδε τον κατηγορούμενο να εκτοξεύει ένα κομμάτι τσιμεντόλιθου σε αθλητές με σκοπό τον τραυματισμό τους, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του ότι απλά εξύβριζε, πράγμα που με τους κατάλληλους υπερασπιστικούς ελιγμούς των συνηγόρων υπεράσπισης και με την έκκληση να ληφθεί υπόψη το νεαρό τής ηλικίας και ο ενθουσιασμός που το ακολουθεί, ο στιγμιαίος βρασμός ψυχής και κάποιες φορές η ενδεχόμενη πρόκληση από τους αντιπάλους, αλλά και η επίκληση ψευδομαρτύρων που συνηγορούν ως προς την αθωότητά τους, συνήθως επιφέρει την απαλλαγή των κατηγορουμένων, πότε σαν αθώων και πότε λόγω αμφιβολιών. Το αποτέλεσμα είναι την αμέσως επόμενη αγωνιστική, οι ίδιοι άνθρωποι να επαναλαμβάνουν τις ίδιες πράξεις παραμένοντας εντελώς ατιμώρητοι.

Ο σημερινός Γ. Γ. Αθλητισμού κ. Μπιτσαξής έδειξε να διαθέτει τη βούληση να οδηγηθούμε επιτέλους σε ένα αποτέλεσμα που να μας απαλλάξει από τη λαίλαπα των ταραχών μέσα και πέριξ των αγωνιστικών χώρων. Μόνο που πρέπει να εμβαθύνει περισσότερο στο πρόβλημα και να κοιτάξει κι άλλες λύσεις πέρα από τα σκληρά μέτρα εναντίων των ομάδων. Το πρόβλημα ξεφεύγει από τις ομάδες και από τα στενά όρια του αθλητισμού γενικότερα και παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις περνώντας στα ενδότερα της κοινωνίας. Κι όταν η κοινωνία αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα δεν μεταθέτει τις ευθύνες της μεμονωμένα σε ομάδες και φορείς. Τα χτυπάει στη ρίζα τους και τα λύνει σαν ευνομούμενη πολιτεία που κινδυνεύει να διαβρωθεί από ένα κύμα βίας και πλήρους αναρχίας σε κάθε τομέα. Σήμερα είναι στον αθλητισμό και στις πολιτικές εκδηλώσεις, αύριο θα μπει στα σχολεία και στις γειτονιές. Και τότε θα είναι αργά για τον οποιονδήποτε να παρέμβει και να προσπαθήσει να εφαρμόσει μεθόδους επίλυσης.

Και τι να κάνουμε δηλαδή; Αφού δεν μπορούμε να ξεστραβωθούμε από μόνοι μας ας πάρουμε τη βοήθεια του... κοινού! Ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. Πώς έλυσαν το ίδιο πρόβλημα χώρες που το αντιμετώπισαν πριν από μας και μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα; Η Αγγλία λόγου χάρη πώς πάταξε τον χουλιγκανισμό;

Πρώτα-πρώτα θα χρειαστούν μερικά προεδρικά διατάγματα ή νομοθετικές παρεμβάσεις τής Βουλής. Ο οποιοσδήποτε θα συλλαμβάνεται σε επεισόδια αλλά δεν θα υπάρχει συγκεκριμένη κατηγορία εναντίον του για πράξεις που να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή συμπολιτών του, θα αντιμετωπίζεται σαν απλός ταραξίας των γηπέδων και θα τιμωρείται με στέρηση του δικαιώματος παρακολούθησης ποδοσφαιρικών ή άλλων αγώνων υποχρεούμενος κατά την ώρα διεξαγωγής αυτών των αγώνων και για όση ώρα διαρκούν, να δίνει το παρόν στο αστυνομικό τμήμα τής περιοχής του. Με αυτό τον τρόπο χτυπάς τον χουλιγκανισμό εκεί που πονάει. Του στερείς την πιθανότητα να συμμετάσχει στην όποια πιθανή διεξαγωγή επεισοδίων αλλά ακόμα περισσότερο του στερείς το δικαίωμα να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα κι αυτό είναι κάτι που πονάει πολύ και λειτουργεί σωφρονιστικά.

Από εκεί και πέρα μέσα στις αρκετά μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που απασχολούνται στα γήπεδα όλης της χώρας πρέπει να δημιουργηθεί μια ομάδα παρατηρητών που να βρίσκονται μέσα στις εξέδρες και ειδικά σε εκείνες των οργανωμένων, καθήκον των οποίων θα είναι να καταγράφουν κάθε κίνηση και όταν θα κρίνουν ότι κάποιος προχωράει σε μια ενδεχομένως εγκληματική πράξη, όπως εκείνη της εκτόξευσης φωτοβολίδων ή τσιμέντων ή άλλων επικίνδυνων υλικών για τη σωματική ακεραιότητα άλλων φιλάθλων ή αθλητών, να προβαίνουν στη σύλληψή του αλλά να αναλαμβάνουν και την υποχρέωση να καταθέτουν ως μάρτυρες κατηγορίας στο δικαστήριο βεβαιώνοντας την ποινικά κολάσιμη πράξη τού κατηγορουμένου. Έτσι θα λυθούν τα χέρια των δικαστών, αφού θα είναι σε θέση να κρίνουν σωστά, όσοι ψευδομάρτυρες κι αν επιστρατευτούν και θα μπορούν να αποδώσουν το δίκαιο εκεί που ανήκει. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια πρέπει να θεσπιστούν εξοντωτικές ποινές ώστε να υπάρξει παραδειγματισμός και για όλους τους άλλους που θα είχαν στο μυαλό τους να αντιδράσουν κάποια μέρα με παρόμοιο τρόπο.

Οι ομάδες να αναλάβουν την ευθύνη να περιφρουρήσουν τους οργανωμένους τους φιλάθλους κι αν η κατάσταση τείνει να ξεφύγει από τα χέρια τους, με το πρώτο παράπτωμα να διαλύεται ο σύνδεσμος οπαδών, να καταργείται η εξέδρα που τους φιλοξενεί συγκεντρωμένους και να διασκορπίζονται πια με κανονικά εισιτήρια σε όλο το γήπεδο. Να θεσπιστεί καταστατικό συνδέσμων και υποχρεωτική καταγραφή κάθε φιλάθλου που θα θέλει να συμμετάσχει σε σύνδεσμο οπαδών όπου θα υπογράφει αίτηση μέλους στην οποία, εκτός από τα δικαιώματά του, θα αποδέχεται και τις υποχρεώσεις του μαζί με τις όποιες συνέπειες προβλέπει το καταστατικό τού συνδέσμου αν καταπατήσει αυτές τις υποχρεώσεις. Επώνυμα, με πλήρη στοιχεία, φωτογραφίες και υπογραφές.

Τα άλλα με τις τιμωρίες έδρας των ομάδων, τα κεκλεισμένων των θυρών και τα χρηματικά πρόστιμα, είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, εξοντώνουν τις ομάδες και τιμωρούν τους συνεπείς και ήσυχους φιλάθλους που πολλές φορές έχουν πληρώσει εισιτήρια διαρκείας και αδυνατούν να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα και το μόνο καλό που αποφέρουν είναι κάποια έσοδα από τα πρόστιμα στην Ποδοσφαιρική Αρχή και στα συν αυτήν τσιράκια της.

Εξοντωτικές ποινές επίσης πρέπει να θεσπίσει η Πολιτεία και για τις υποτιθέμενες αθλητικές φυλλάδες που δεν διστάζουν να περιφέρουν στις προθήκες των περιπτέρων τον οχετό τους μέσα από τις προσκλήσεις σε πράξεις βίας που απευθύνουν στους ανεγκέφαλους αναγνώστες τους. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις σημερινές πράσινων αποχρώσεων εφημερίδες για να διαπιστώσει για τι πράγμα μιλάω. Αντί να πανηγυρίζουν τον δίκαιο και πανάξιο θρίαμβο της σπουδαίας ομάδας που υποστηρίζουν, εκείνες ασχολούνται με τον αξιοθρήνητο αντίπαλό της και με μια προκλητική γραφή κι ένα ανεπίτρεπτο ύφος για εκπροσώπους τού τύπου που σκοπό έχουν να συμβάλλουν να προάγεται ο αθλητισμός και η ευγενής άμιλλα, εκείνες σπέρνουν ναρκοπέδια και οπλίζουν μεταλλαγμένους Φρανκενστάιν.

Αν δεν θέλουμε να κοροϊδευόμαστε και να μας δείχνουν με το δάχτυλο οι λαοί όλου του κόσμου παρομοιάζοντάς μας με τους πίθηκους που ξημεροβραδιάζονται πάνω στα δέντρα τρώγοντας μπανάνες και δείχνοντας στους από κάτω τον κατακόκκινο πισινό τους, πρέπει να τολμήσουμε και να κάνουμε το βήμα μπροστά που απαιτείται για να ξεκολλήσουμε από το σημερινό τέλμα.