Μαστροχαλαστές

Αυτό το "πάλι δικαιώθηκα", έστω κι αν συνοδεύεται από το "δυστυχώς", δεν το χωνεύω καθόλου σαν έκφραση. Και με κυνηγάει το άτιμο από πίσω σαν κακιά κατάρα. Βέβαια, αυτή η ΑΕΚ δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς μαντικές ικανότητες για να καταλάβει ότι δεν μπορεί και συνεπώς είναι καταδικασμένη να αποτύχει σε όποιο στόχο κι αν θέσει. Τον καιρό να σκοτώνουμε, να έρθει η Γενική Συνέλευση στις 7 Μαΐου για να δούμε τι θα μας φέρει κι έπειτα με το καλοκαιράκι ή που θα ξεκινήσει το χτίσιμο μιας καινούριας ομάδας πάνω σε υγιείς βάσεις ή που θα πάρουμε ο καθένας από ένα φτυάρι και θα πάμε να πετάξουμε τα μπάζα από τα ερείπια της ΑΕΚ που αγαπήσαμε. Όπως κάναμε και με το γήπεδο. Κι αυτή η κατεδάφιση έργο των μαστροχαλαστών που τσαλαπάτησαν τα όνειρά μας θα είναι, αν μας το φυλάει η ζωή κι αυτό να το ζήσουμε. Μαστροχαλαστές μάς ισοπέδωσαν τότε το γήπεδο, μαστροχαλαστές μάς διέλυσαν την ομάδα, μαστροχαλαστές μάς γκρέμισαν όλα τα όνειρα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Ούτε και τότε καταφέραμε να τους σταματήσουμε αλλά ούτε και σήμερα είμαστε ικανοί να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους. Δεν μπορούμε. Δεν προλαβαίνουμε. Είμαστε βλέπετε απασχολημένοι. Τρωγόμαστε μεταξύ μας και δεν μας περισσεύει χρόνος για τέτοια επουσιώδη ζητήματα όπως το οριστικό τέλος τής ΑΕΚ.

Αναφορά στο χτεσινό παιχνίδι δεν πρόκειται να κάνω. Ούτε και σε κανένα από τα επόμενα, ακόμα κι αν συντρίψουμε όλους τούς αντιπάλους μας. Θεσμός αποκρουστικός τα πλέι οφ και δεν υπάρχει άνθρωπος του ποδοσφαίρου που να μη το έχει επισημάνει. Τα γήπεδα άδεια, οι παίκτες άκεφοι, αλλά οι ποδοσφαιροπατέρες εκεί, να επιμένουν στη διεξαγωγή τους. Η βαθμολογία έπρεπε να κλείνει με το τέλος τής κανονικής περιόδου και τα ευρωπαϊκά εισιτήρια να κατανέμονται ανάλογα με τη θέση που κατέλαβε η κάθε ομάδα στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Τελεία και παύλα.

Διαβάζω πολλά παράπονα για τον Κωστένογλου. Μεγάλη μουρμούρα έχει εξαπλωθεί τελευταία. Να συμφωνήσω ότι η ΑΕΚ διανύει τη χειρότερη χρονιά της και ειδικά στο δεύτερο μισό τού πρωταθλήματος η κατάσταση χειροτέρεψε πολύ. Αλλά τι να χρεώσει κανείς στον προπονητή όταν με το ζόρι συγκεντρώνει εντεκάδα κι ακόμα λίγο πριν την έναρξη κάθε αγώνα χάνει ποδοσφαιριστές κλειδιά όπως έγινε χτες με τον Βάργκας; Έξω ο Μανωλάς, έξω ο Δέλλας, έξω ο Κλωναρίδης, έξω ο Βάργκας, έξω ο Κάρλος, έξω ο Γκουντγιόνσεν. Έξω δηλαδή όποιος ψιλοαξίζει να βρίσκεται στην εντεκάδα τής ΑΕΚ, μείον οι τουρίστες. Αλχημείες στο κέντρο τής άμυνας με τον κατ' ανάγκη σέντερ μπακ Κοντοέ και τον ανέτοιμο λόγω τραυματισμού Μπουγαΐδη, επιστράτευση του πολύπαθου Γεωργέα, αυτή τη φορά για δεξί μπακ, στα βαθιά ο μικρός ο Φούντας στα αμυντικά χαφ και στην επίθεση ο ταλαιπωρημένος Λυμπερόπουλος και ο αναιμικός Σιαλμάς. Οι υπόλοιποι συνήθεις ύποπτοι που συμπλήρωναν την εντεκάδα (Κωνσταντόπουλος, Καράμπελας, Καφές, Μάκος, Λεονάρντο) και εκείνοι που μπήκαν σαν αλλαγές (Λαγός, Μπέλεκ, Τσίτας) λίγο πολύ ξέρουμε όλοι και πολύ περισσότερο ο Κωστένογλου τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς. Ότι και τις άλλες φορές που έπαιξαν. Απλά να γεμίζουν με τα κορμιά τους τις κιτρινόμαυρες φανέλες τους.

Στο μεταξύ ο Φούντας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αφού αμέσως μετά το ματς ένιωσε αδιαθεσία. Η πίεση που δέχονται αυτά τα παιδιά είναι δυσανάλογα μεγάλη για την ηλικία τους. Ο κίνδυνος να καούν είναι τεράστιος. Ας αντιληφθούν όλοι ότι είναι χίλιες φορές προτιμότερο να πάμε χαλαρά στα παιχνίδια των πλέι οφ παρά να καταστρέψουμε παίκτες που ίσως να αποτελούν την μοναδική ελπίδα μας για το μέλλον. Στο κάτω-κάτω χαμένη υπόθεση είναι η πρώτη θέση που οδηγεί στα προκριματικά τού Τσάμπιονς Λιγκ. Αφήστε που κι αν ακόμα την παίρναμε θα ήταν εξωπραγματικό, με αυτό το έμψυχο υλικό, να ελπίζαμε ότι θα περνούσαμε στους ομίλους. Ακόμα κι αυτή η δεύτερη θέση που δίνει το καλό εισιτήριο του Γιουρόπα Λιγκ μάλλον με άπιαστο όνειρο μοιάζει.

Ο Δημητρέλος, λέει, θα πάει στον Ντέμη και θα τον πιέσει να μάθει τις προθέσεις του για τις κινήσεις που πρόκειται να κάνει στα διοικητικά τής ομάδας. Μάλιστα. Και ο Ντέμης θα του πει: "Αμέσως. Καθίστε. Μισό λεπτό να σας ενημερώσω πλήρως". Εκείνο που προκαλεί εντύπωση πάντως είναι γιατί το ανακοινώνει στους δημοσιογράφους και δεν το κάνει χωρίς να βγάλει κουβέντα. Για να πιεστεί ο Ντέμης να του μιλήσει; Μα και στους δημοσιογράφους που την έπεσαν στον ίδιο, πόρτα στη μούρη τούς έριξε. Σιγά το ζόρι που θα τραβήξει. Είπαμε, αυτή τη φορά θα γίνουν όλα με τον δικό του τρόπο. Όποιος έχει να προτείνει κάτι καλύτερο που να μπορεί να γίνει άμεσα και με ταχύτερες διαδικασίες ας το ρίξει στο τραπέζι.

"Μπορούμε", λέει ο Μπουγαΐδης, "να κερδίσουμε την πρώτη θέση στα πλέι οφ". Νεαρέ, πολλές φορές είναι καλύτερα να ανοίγουμε το στόμα μας μόνο για να φάμε. Οτιδήποτε άλλο μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα βλαβερό. Ειδικά στην ηλικία σου.

Η συνήθεια μιας ομάδα να πετάει βαθμούς μόνιμα στα τελευταία λεπτά, (Γιάννινα, Κέρκυρα, ΠΑΟΚ) δείχνει καθαρά την έλλειψη αυτοπεποίθησης των ποδοσφαιριστών της. Τουλάχιστον. Γιατί το ίδιο εύκολα θα μπορούσε να δείχνει και την έλλειψη σοβαρότητας που τους διακρίνει.

Και επειδή έρχονται και εκλογές, πλησιάζει η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι τι πάμε να κάνουμε αυτή την Κυριακή στις κάλπες. Δεν μοιάζει με καμιά άλλη εκλογική αναμέτρηση του παρελθόντος η συγκεκριμένη. Αυτή τη φορά καλούμαστε να απαντήσουμε ξεκάθαρα σε ποιο… βάθος αρχίζουμε να… πονάμε. Μέχρι πού φτάνουν οι αντοχές μας. Το έχουμε νιώσει το τσούξιμο ή αντέχουμε να μας… σπρώξουν λίγο ακόμα; Αν τους πούμε ότι αντέχουμε δεν πρέπει να τολμήσει κανείς να διαμαρτυρηθεί αργότερα όταν θα νιώσει να πνίγεται καθώς θα του βγαίνει από τον λαιμό και θα του πετάγονται τα μάτια έξω… Καλό βόλι…