Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Bildomaniac!


- Λένε πολλοί πως δεν πρέπει να μπερδεύουμε το ποδόσφαιρο με την πολιτική και ότι πρέπει να πρυτανεύει η λογική και η ψυχραιμία ώστε να αποφεύγονται οι φανατισμοί. Σε μερικές περιπτώσεις όλες αυτές τις νηφάλιες φωνές που υποστηρίζουν παρόμοιες απόψεις έρχεται να τις καπελώσει η απύθμενη βλακεία κάποιων "δημοσιογραφίσκων" που στέκονται στην απέναντι πλευρά και δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ξερνάνε οχετούς δηλητηρίου πάνω στους εμβρόντητους αναγνώστες τους. Έχει κάνει μάλιστα ιδιαίτερη κατάπληξη στον πολιτισμένο κόσμο το γεγονός ότι η πλειοψηφία των συγκεκριμένων σπεκουλαδόρων είναι Γερμανοί. Κατάγονται δηλαδή από μια χώρα που κομπάζει για τη διαφορά της από τον υπόλοιπο κόσμο σε πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο. Εγώ θα έλεγα πως μόνο στο δεύτερο μπορώ να συμφωνήσω. Άντε να συμφωνήσω ότι διαθέτουν σαν λαός και καλύτερο βιοτικό επίπεδο. Αλλά το πολιτιστικό επίπεδο πού το βρήκαν οι συγκεκριμένοι; Ακόμα έχουν τα ρόπαλα κρυμμένα στις αποθήκες τους. Αλλά και να δεχτώ ότι υπάρχει ένα τέτοιο επίπεδο σ' αυτή τη χώρα, έρχονται οι στρατιές των ανοήτων μαρκουτσογράφων της και επιβεβαιώνουν τις αντιρρήσεις μου. Οι βλάκες τής Bild δεν είναι οι μοναδικοί. Πριν από αυτούς είχαμε γνωρίσει και τους βλάκες τού Focus. Οι πρώτοι πάντως έδωσαν χτες ρεσιτάλ ηλιθιότητας, καθιστώντας ανενεργά τα κουμπιά τής αυτόματης μηχανής καφέ που έβγαζαν ιταλικούς καφέδες στα γραφεία τής εφημερίδας τους! Πρέπει να αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ γουρουνοκεφαλιάς και αγελαδοκαφρίλας. Τι να πει κανείς επίσης για τον Γερμανό δημοσιοκάφρο που ρώτησε τον Κύπριο μόλις ανακοινώθηκε η απόφαση οικονομικής βοήθειας προς την Κύπρο, αν το πουλάνε το νησί τώρα που τους έπληξε η κρίση! Πάντως, δεν φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι τους σιχαίνεται ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος πλην των συμπατριωτών τους. Στο ποδόσφαιρο τους έλιωσε η Ιταλία και πανηγύρισε σύσσωμη η ανθρωπότητα λες και οι Ιταλοί είχαν αντιμετωπίσει εξωγήινη ομάδα! Στην πολιτική βράζει η Ευρώπη για τον αυταρχικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους οι Γερμανοί. Ειδικά η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ των Γερμανών και των χωρών τού νότου, αρχίζει να παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις. Μια χώρα με ένα τόσο φρικαλέο πρόσφατο παρελθόν όπως η Γερμανία, που μισήθηκε όσο καμία άλλη χώρα, που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα και που στο τέλος αυτού του πολέμου φέσωσε όλο τον υπόλοιπο κόσμο για να ξαναστηθεί στα πόδια της, θα έπρεπε να είναι πιο σεμνή και να στέκεται με μεγαλύτερη ευαισθησία πλάι στους λαούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Λαούς που δεν πάνε και τόσα πολλά χρόνια που είχαν πάψει να στενάζουν κάτω από το βάρος τής βάρβαρης μπότας των Γερμανών και που τους βλέπουμε πάλι σήμερα να νιώθουν τη σκιά τής ίδια μπότας πάνω από τα κεφάλια τους. Η πρακτική να φανατίζουν τον λαό τους και να τον στρέφουν εναντίον άλλων, ασθενέστερων λαών, στοχοποιώντας τους ως υπεύθυνους για κάθε απώλεια εισοδήματος που πλήττει ή θα πλήξει τους Γερμανούς πολίτες, είναι πέρα για πέρα φασιστική και ισοδυναμεί με τρομοκρατική πράξη εναντίον τής ανθρωπότητας. Είναι σα να δημιουργούν ορδές φανατισμένων ανθρώπων εναντίον συνανθρώπων τους άλλων εθνικοτήτων, στις πλάτες των οποίων επιχειρούν να φορτώσουν τα λάθη και τις εγκληματικές παραλείψεις τής δικής τους αποτυχημένης πολιτικής. Δεν αντιλαμβάνονται όμως ότι η τακτική τους εξελίσσεται σε μπούμερανγκ που θα στραφεί εναντίον τους και εναντίον των πολιτών τους, αφού οι άλλοι λαοί δεν θα καθίσουν να δέχονται τις ειρωνείες και τους χλευασμούς, ούτε να εισπράττουν με σταυρωμένα τα χέρια το μίσος ενός παραπλανημένου λαού από τους άφρονες κυβερνήτες του. Θα μισήσουν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι τούς Γερμανούς κι αυτό θα είναι άδικο για εκείνους, γιατί ποτέ δεν μπορεί να ευθύνεται αποκλειστικά και στο σύνολό του ένας λαός επειδή αυτοί που τον κυβερνάνε αποδεικνύονται παρανοϊκοί ή ανόητοι.

- Αυτή η απειλή τού Θωμά Μαύρου πως θα σηκωθεί και θα φύγει αν δεν συγκεντρωθούν τα χρήματα που έχει υπολογίσει από την πώληση των διαρκείας και από τον έρανο με τις προεγγραφές, μη μου πει κανένας ότι δεν του θυμίζει το επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο Ντέμης Νικολαΐδης για να την κοπανήσει, τότε που είπε ότι δεν πουλήθηκαν τα 30.000 διαρκείας που είχε βάλει σαν στόχο και πουλήθηκαν μόνο… 25.000! Πάντως, μακάρι να βγω ψεύτης αλλά τον βλέπω να μας αφήνει εμβρόντητους πολύ σύντομα ο Θωμάς. Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν μπορούσε να φανταστεί όλα όσα συναντάει κάθε μέρα σε κάθε πρόβλημα που προσπαθεί να εστιάσει την προσοχή του. Αλλά τις ήξερε είχε πει τις δυσκολίες. Τώρα τις είδε; Αφού αποφάσισε να βγει μπροστά πρέπει σαν καλός αγωνιστής να μείνει και να παλέψει μέχρι το τέλος. Όποιο κι αν είναι αυτό. Είναι φανερό ότι ο αρχικός ενθουσιασμός τού κόσμου πέρασε. Από 600 διαρκείας τις δύο πρώτες μέρες χτες πέσαμε στα 400 και σήμερα μετά βίας στα 230. Να σημειωθεί ότι για να επιτευχθεί ο στόχος που έβαλε ο Μαύρος πρέπει να πωλούνται 1.300 διαρκείας ημερησίως. Νούμερο ανέφικτο όσο και ουτοπικό.

- Ο Γκρέταρσον, ο οποίος είχε κι άλλες δουλειές και δεν μπόρεσε να πάει στο Πρέστον και να δει με τα μάτια του το προπονητικό κέντρο στο οποίο συμφώνησε (!) να κάνει την καλοκαιρινή προετοιμασία της η ΑΕΚ, θα πάρει και 300.000 μπόνους στην αποζημίωσή του για να μας αδειάσει τη γωνιά, επειδή έκανε καλά τη δουλειά του! Και αντί να τον στείλετε κλωτσοπατινάδα από εκεί που ήρθε και να του επιβάλλετε και πρόστιμο για πλημμελή τέλεση των καθηκόντων του, θα πάρετε τα δικά μας ωραία λεφτουδάκια που θα τα στερηθούμε και δεν θα πάμε ούτε Σαββατοκύριακο διακοπές για να βοηθήσουμε την ΑΕΚ και θα του τα δώσετε για να πάει εκείνος διακοπές στη Χονολουλού. Κι ύστερα ζητάτε από τον κόσμο να δώσει λύση στα χρόνια προβλήματα της ομάδας. Πάρτε το αλλιώς σας λέω γιατί αντί για εικοσάρικα προβλέπω να σας παίρνουν με τις πέτρες, παρόλο που εσείς δεν ευθύνεστε για το παραμικρό απ' όσα δημιούργησε η προηγούμενη διοίκηση!

- Κι αυτοί οι εξαφανισμένοι χαρτοπόντικες αμέτοχοι γιατί δεν ολοκληρώνουν τις διαδικασίες που θα καταστήσουν έγκυρη την διοίκηση του Ανδρέα Δημητρέλου και ακόμα πιο έγκυρες τις Γενικές Συνελεύσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα; Γιατί διατηρούν -έστω και άτυπα- πρόεδρο της ΑΕΚ τον Σταύρο Αδαμίδη; Υπάρχει κάποιος λόγος που συμβαίνει αυτό; Γιατί απ' ότι ξέρω μια απλή διαδικασία είναι που απαιτεί την κατάθεση κάποιων εγγράφων και την καταβολή ενός μικρού τιμήματος υπό μορφή παράβολου που η αξία του είναι μικρότερη από την αξία των οδοντογλυφίδων τού κυρίου Παππά. Μετά παραπονιούνται που τους κατηγορούν για αδιαφορία ως προς το κατάντημα της ΑΕΚ.

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Αναγκαίο κακό οι πωλήσεις παικτών

Αισιόδοξοι να είμαστε, αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστές. Ο Κλωναρίδης αποτελεί πια παρελθόν. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα των τελευταίων χρόνων. Και ποιος δεν θα ήθελε να παραμείνει στην ΑΕΚ. Τα χρήματα όμως από τη μεταγραφή του, μαζί με εκείνα από τη συμμετοχή των Λυμπερόπουλου και Μάκου με την Εθνική ομάδα στο Euro, είναι ακριβώς το ποσό που χρειαζόμαστε για να αποπληρώσουμε την οφειλόμενη δόση τού περσινού Σεπτεμβρίου για το άρθρο 44. Σίγουρα ο Κλωναρίδης θα μπορούσε να πουληθεί σε ένα με δύο χρόνια σε πολύ ψηλότερη τιμή. Τουλάχιστον όμως δεν χάθηκε τελείως, όπως ο Μανωλάς που θα τον βλέπουμε να φοράει για φανέλα τη ματωμένη σερβιέτα τού λιμανιού και θα τρώμε τα νύχια μας, όπως κάναμε και για τον Τζιμπούρ.

Και ναι μεν φεύγει ένα βάρος αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά άλλα που πρέπει να σπεύσουμε να τα καλύψουμε σε μικρό χρονικό διάστημα. Από την μέχρι στιγμής πώληση των διαρκείας έχει μαζευτεί ένα ποσό τής τάξης των 700.000 από τα οποία θα καταβληθεί ένα μέρος στις οφειλές προς τους ποδοσφαιριστές και άλλο ένα μέρος θα πάει στους απλήρωτους υπαλλήλους τής ΠΑΕ. Χρειάζονται ακόμα 2.300.000 για να συμπληρωθεί το ποσόν των 3.000.000 που είναι η συνολική οφειλή της ΠΑΕ προς παίκτες και υπαλλήλους. Επίσης, τον Σεπτέμβριο απαιτείται η επόμενη δόση τού άρθρου 44 η οποία είναι 1.250.000. Και τέλος, για να βγει η χρονιά απαιτούνται ακόμα 4.000.000 μέχρι τον Δεκέμβριο και για το πρώτο εξάμηνο του 2013 άλλα 3.000.000 περίπου. Συνολικά δηλαδή απαιτούνται 12.500.000 μέχρι τον επόμενο Ιούνιο. Το ποσό αυτό μπορεί να ανέβει αν η ομάδα προχωρήσει σε απερίσκεπτες κινήσεις και φορτώσει με νέα βαριά συμβόλαια το ρόστερ της, πράγμα που όμως θα είναι παράλογο, από τη μια να πουλάει τα ταλέντα της κι από την άλλη να αγοράζει υπερήλικες και υπερκοστολογημένους επενδύοντας στην πείρα τους και στο πάντρεμά τους με τους μικρούς, κίνηση όμως που δεν θα βγάλει ποτέ την ΑΕΚ από το αδιέξοδο. Η ομάδα οφείλει ακόμα πρόστιμα και φόρους από την περίοδο μετά το 2004 -εκτός από τα διακανονισμένα τού άρθρου 44- και ελπίζει σε ένα συνολικό συμψηφισμό των χρεών της και σε ένα διακανονισμό πολλών δόσεων ώστε να καταστεί εφικτή η τμηματική καταβολή τους.

Πρέπει όλοι να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Χωρίς την πώληση και του Μάκου και του Λεονάρντο και χωρίς το σπάσιμο των συμβολαίων των Γκερέιρο και Γκουντγιόνσεν δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες να τα καταφέρουμε. Μακάρι να πουληθούν τα διαρκείας που ελπίζει ο Θωμάς Μαύρος αλλά όπως εξελίσσεται μέχρι στιγμής η πώλησή τους ο τελικός αριθμός θα κυμανθεί στα προπέρσινα επίπεδα. Δηλαδή στα 12.000 διαρκείας. Άντε να γίνει η υπέρβαση και να πάμε στα 15.000. Πάντως τα 20.000 είναι ουτοπικό νούμερο, τα δε 50.000 που ακούστηκαν στην αρχή και μάλιστα τυπώθηκαν από την ΠΑΕ, ξεπερνάνε τα όρια κι αυτής τής φαντασίας. Οπότε οι πωλήσεις των συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών είναι αναπόφευκτες.

Εκείνο που πρέπει να προσέξει πολύ η ΑΕΚ είναι να μην εξελιχθεί σε φυτώριο του Ολυμπιακού. Ο Μαρινάκης το έχει δουλέψει καλά αυτό το σχέδιο και δεν αφορά μόνο την ΑΕΚ αλλά όλες τις ομάδες που δεν πήραν αδειοδότηση. Ακόμα και η απόφαση της ΕΠΟ να μπορούν να αποκτούν ελεύθερα ποδοσφαιριστές μέχρι 24 ετών και μέχρι τρεις ανεξαρτήτου ηλικίας, σ' αυτό το σενάριο παραπέμπει. Αναγκαστικά αυτές οι ομάδες θα "ψήνουν" νεαρούς ποδοσφαιριστές. Και μάλιστα θα τους "ψήνουν" σε συνθήκες δυνατών αγώνων τής Σούπερ Λίγδας και όχι φιλικών τής Γ' και της Δ' κατηγορίας. Στη συνέχεια θα πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να μπορούν να τους κρατήσουν, όταν θα λήγουν τα συμβόλαιά τους, αλλιώς θα έρχεται η ποντικομάνα τού λιμανιού και θα τους αρπάζει μέσα από τα χέρια τους αντί πινακίου φακής. Η ΑΕΚ πρέπει να προσέξει καλά με τα συμβόλαια που θα κάνει στους πιτσιρικάδες και να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στις ρήτρες. Πατάτες τύπου Ταχτσίδη, Γκέντζογλου, Μανωλά και τα ρέστα, πρέπει να εκλείψουν. Ο χοντρός θα καραδοκεί για να το παίζει τσάμπα μάγκας παραμυθιάζοντας το πόπολο του λιμανιού ότι βάζει φράγκα, ενώ στην ουσία θα έχει μετατρέψει την ομάδα των τρωκτικών στο πιο αποδοτικό παραμάγαζο της χώρας.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Ενότητα, το πρώτο ζητούμενο του Θ(ε)ωμά


Μπήκαμε, λοιπόν, στην εποχή Μαύρου. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο σ' αυτή την προσπάθεια και το ξέρουμε όλοι. Το ξέρει και ο Θωμάς Μαύρος και είναι προς τιμή του που δέχτηκε να μπει μπροστά στην πιο δύσκολη ίσως περίοδο της ιστορίας τής πολύπαθης ΑΕΚ. Ας επιχειρήσουμε να σταθμίσουμε τα υπέρ και τα κατά, έτσι όπως δείχνει να διαμορφώνεται η κατάσταση στην ομάδα. Και πρώτα-πρώτα ας εστιάσουμε στα υπέρ τής κίνησης Θωμά Μαύρου.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, ο Θωμάς έχει σαν πρώτο του μέλημα να πετύχει εκείνο που όλοι επιθυμούμε και που η έλλειψή του αποτελεί την αιτία των περισσοτέρων δεινών που ταλανίζουν διαχρονικά την ΑΕΚ. Την ενότητα. Η επιλογή των προσώπων αυτό δείχνει μέχρι στιγμής. Παλαίμαχοι από κάθε εποχή παίρνουν θέσεις κλειδιά, παραμερίζοντας τις όποιες διαφωνίες τους κι αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει στην ομάδα. Κώστας Νεστορίδης και Μίμης Παπαϊωάννου παίρνουν θέσεις συμβούλων τού Μαύρου. Μια κίνηση περισσότερο συμβολική και λιγότερο ουσιαστική που όμως δείχνει σεβασμό και ταυτόχρονα αποδίδει τιμή στους δύο μεγάλους παλαίμαχους άσους. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από τέτοιες προσωπικότητες, έστω κι αν δεν πρόκειται να παίξουν ρόλο στη διαμόρφωση του τρόπου άσκησης διοίκησης. Ο Χρήστος Κωστής νέος Γενικός Αρχηγός και ο Βασίλης Τσιάρτας στο ρόλο τού Τεχνικού Διευθυντή, εκπρόσωποι μιας νεότερης εποχής παλαιμάχων, είναι άνθρωποι με γνώση τού αντικειμένου και σίγουρα μπορούν να προσφέρουν πολλά. Ο Βαγγέλης Βλάχος στη θέση τού προπονητή αναλαμβάνει το δυσκολότερο ίσως έργο από όλους τούς άλλους. Το ίδιο και η ομάδα των συνεργατών του που επιλέχτηκε να τον πλαισιώσει. Βοηθός προπονητή σ' αυτή την ομάδα ο Μανώλης Παπαδόπουλος και συνεργάτης του ο Νίκος Κοτσοβός, με γυμναστή τον Γιώργος Πήδουλα και γυμναστή τερματοφυλάκων τον Χρήστο Αρβανίτη. Πρόεδρος θα παραμείνει στην ομάδα ο Ανδρέας Δημητρέλος, αφού ο Θωμάς Μαύρος δεν επιθυμούσε να πάρει κάποιο αξίωμα αλλά προτίμησε να δουλεύει απερίσπαστος σαν επικεφαλής τής όλης προσπάθειας αλλά χωρίς να φέρει κάποιον τίτλο. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι από τη μια η ομάδα πλαισιώνεται με έμπειρους παλαίμαχους, λύση την οποία κι εμείς ζητούσαμε κατά το παρελθόν, από την άλλη όμως το μείγμα που δημιουργείται εκεί μέσα μοιάζει να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικό. Ο μόνος χαμηλών τόνων είναι ο Χρήστος Κωστής, σε αντίθεση με τις σπινθηροβόλες προσωπικότητες των Κώστα Νεστορίδη, Μίμη Παπαϊωάννου, Βασίλη Τσάρτα, Βαγγέλη Βλάχου και Θωμά Μαύρου (μέχρι στιγμής τουλάχιστον, γιατί αν προστίθετο και κανένας Στέλιος Μανωλάς θα τον χρειαζόμασταν τον πυροσβεστικό κρουνό στα Σπάτα) που όλοι διακρίνονται για τις αρχηγικές τάσεις τους.

Στον τομέα τής ενότητας εντάσσεται, επίσης, η κίνηση του Θωμά Μαύρου να προσεγγίσει τους οργανωμένους φιλάθλους εξασφαλίζοντας την υπόσχεσή τους ότι θα τον στηρίξουν όσο κανέναν μέχρι σήμερα, τασσόμενοι στο πλευρό του σαν πιστοί στρατιώτες και παραμερίζοντας τις μεταξύ τους διενέξεις, όπως και ο Θωμάς έδειξε ότι σέβεται τη διαφορετικότητα του κάθε club σε ζητήματα αρχών και φιλοσοφίας. Τόσο οι παλαίμαχοι όσο και οι οργανωμένοι, μπαίνουν μπροστάρηδες στην προσπάθεια προώθησης όσων περισσοτέρων καρτών διαρκείας μπορέσουν, ενέργεια που αποτελεί τον πρώτο και κύριο στόχο στην προσπάθεια συγκέντρωσης ενός χρηματικού ποσού ικανού να ξεκολλήσει την ομάδα από το τέλμα που βρίσκεται σήμερα. Ο Μαύρος έθεσε σαν κατώτατο όριο το οποίο θα εξασφαλίζει την επιτυχία τού όλου εγχειρήματος την πώληση 20.000 καρτών διαρκείας.

Ακολουθεί η προσπάθεια ρύθμισης σε βάθος χρόνου των οφειλών τής ΑΕΚ προς την εφορία, τόσο για την αποπληρωμή των οφειλών που έχουν προκύψει μετά τη ρύθμιση για το άρθρο 44, όσο και για τις οφειλές που δημιουργήθηκαν από τις διοικήσεις από το 2004 μέχρι σήμερα. Αν επιτευχθεί αυτό θα αποδειχτεί καθοριστικό για την επιβίωση της ΑΕΚ.

Ένα άλλο βήμα είναι η στελέχωση του ρόστερ τής ομάδας για την επόμενη αγωνιστική περίοδο αλλά και γενικότερα για το μέλλον τής ΑΕΚ. Και αυτό θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από μια σειρά συγκυριών για να δούμε την ομάδα που θα μπορέσει να δημιουργηθεί. Πρώτον, αν θα επιτραπεί κάποιος αριθμός μεταγραφών και κάποιος αντίστοιχος αριθμός ανανεώσεων συμβολαίων. Αλλά και στην περίπτωση που επιτραπούν αυτά θα πρέπει η ΑΕΚ να βρει χρήματα για να προχωρήσει σε τέτοιες κινήσεις την ώρα που θα έχει τον βραχνά τής αποπληρωμής των οφειλών προς την εφορία και ακόμα των χρεών που έχουν συσσωρευτεί προς τους ποδοσφαιριστές, προπονητές και εργαζόμενους στην ΠΑΕ, ενώ ταυτόχρονα τα περισσότερα αναμενόμενα έσοδά της είναι δεσμευμένα μέχρι και όλο το 2013, λόγω οφειλών προς το Δημόσιο ή έχουν παραχωρηθεί για εξόφληση οφειλών από πρόωρες εκταμιεύσεις διευκόλυνσης. Επίσης υπάρχουν χρέη προς παλιούς ποδοσφαιριστές, προπονητές, μάνατζερ ποδοσφαιριστών, προμηθευτές, δανειστές (δάνειο Νικολαΐδη), ταξιδιωτικά γραφεία και πάει λέγοντας. Δεν είναι απλά δύσκολα τα πράγματα, είναι τρομερά δύσκολα. Άρα, λοιπόν, μια ορθολογική χρήση των όποιων πόρων μπορεί να εξασφαλίσει η ομάδα θα αποδειχτεί πολυτιμότερη για το μέλλον της από την οποιαδήποτε σπατάλη ή το όποιο άνοιγμα επιχειρηθεί προσβλέποντας σε πιο άμεσα αγωνιστικά αποτελέσματα. Μια νέα υποθήκευση του μέλλοντος της ΑΕΚ δεν θα την ήθελε κανένας. Ούτε ο πιο απαιτητικός και διψασμένος για τίτλους οπαδός της. Όποιον και να ρωτήσουμε σήμερα προτιμά το νοικοκύρεμα και την σταδιακή αλλά σίγουρη επαναφορά τής ΑΕΚ στο δρόμο των επιτυχιών. Μια ακόμα φούσκα θα αποδειχτεί καταστροφική. Υπ' αυτή την έννοια και επειδή η ομάδα δεν μπορεί να σηκώσει συμβόλαιο ποδοσφαιριστή μεγαλύτερο από 250 χιλιάδες, τα μεγαλεπήβολα σχέδια για απόκτηση ονομάτων όπως των Κυργιάκου, Μόρα, Κατσουράνη, Μάντζιου ή την ανανέωση του Βάργκας και την παραμονή των Μάκου και Λεονάρντο, ακούγονται πολύ ουτοπικά. Εκτός αν όλοι αυτοί δεχτούν να ρίξουν τις απαιτήσεις που είχαν κάποτε και να εναρμονιστούν με τα καινούρια δεδομένα που θα ισχύσουν στις ελληνικές ομάδες, πλην Ολυμπιακού. Τότε θα είναι καλοδεχούμενοι. Αλλά, στις πωλήσεις Μάκου, Λεονάρντο και ενδεχομένως Κλωναρίδη, προσβλέπει η ΑΕΚ για να της αποφέρουν κάποια έσοδα που είναι αναγκαία για να αποφύγει μεγαλύτερες περιπέτειες. Μακάρι ο Θωμάς να έχει σκεφτεί άλλες πηγές εσόδων και να αποφευχθεί η πώληση αυτών των ποδοσφαιριστών αλλά νομίζω ότι προς το παρόν είναι αναπόφευκτες.

Κατά συνέπεια, στα υπέρ τού Θωμά Μαύρου θα εντάξουμε: την τετράγωνη λογική του, το πάθος του για τη σωτηρία τής ΑΕΚ, την προσπάθεια συσπείρωσης όλου τού κιτρινόμαυρου λαού πέρα από διαφωνίες και αντιθέσεις, τη στρατιωτική πειθαρχία που έχει διδαχτεί και εφαρμόσει στη ζωή του και η οποία τον βοήθησε να ισορροπήσει στις πιο δύσκολες στιγμές του (μια πειθαρχία που του είχε εμφυσήσει ο αείμνηστος Μιχάλης Μαύρος, ο πατέρας του, ο οποίος ήταν υψηλόβαθμος στρατιωτικός). Κι από αυτή την πειθαρχία, οφείλουμε να το παραδεχτούμε, πάσχει πολύ η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Αφού δεν μπορούμε να έχουμε έναν λεφτά πρόεδρο που θα είναι και ηγέτης και μπροστάρης σε κάθε δυσκολία, ας έχουμε επιτέλους έναν μπροστάρη προερχόμενο από εμάς τους ίδιους, μια σημαία τής ΑΕΚ, έναν άνθρωπο κύρους που θα μπορεί να μιλάει και ο λόγος του να είναι νόμος και να τον σέβονται οι πάντες, από ποδοσφαιριστές μέχρι συνεργάτες του. Μόνο έτσι μπορεί να πάει μπροστά ένας ζωντανός οργανισμός όπως μια ποδοσφαιρική ομάδα στην οποία απαιτείται από όλους ομαδική δουλειά. Αν δεν υπάρχει εκείνος που θα εμπνεύσει τον σεβασμό τότε ο καθένας κάνει του κεφαλιού του κι αυτό το ζήσαμε στο πετσί μας τα τελευταία 8 χρόνια. Τέλος, ο Θωμάς Μαύρος αποτελεί εγγύηση στον τομέα τής έντιμης διαχείρισης των οικονομικών, ενός ακόμα τομέα που κατά το παρελθόν αποτέλεσε βορά διαφόρων σαρκοφάγων πιράνχας.

Πολλά τα υπέρ αλλά αναγκαστικά πρέπει να ρίξουμε και μια ματιά στα κατά τής κίνησης Μαύρου. Υπάρχουν τέτοια και ποια είναι αυτά; Κυριότερος αντίπαλος στην κίνηση Θωμά Μαύρου θα αποδειχτεί η κακή οικονομική συγκυρία. Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι που λαχταράνε να συμβάλουν στην προσπάθεια αναγέννησης της ΑΕΚ από τις στάχτες της αλλά δυστυχώς δεν μπορούν να διαθέσουν ούτε ένα ευρώ. Τη δυσπιστία δεν θα την θεωρήσω ικανό αντίπαλο που να μπορεί να βάλει τρικλοποδιά στην προσπάθεια παρόλο που υπάρχει και αρκετή δόση από αυτήν ακόμα στον κόσμο. Νομίζω όμως ότι ο Μαύρος μπορεί να συμβάλλει με την προσωπικότητά του να αρθεί και το παραμικρό ίχνος δυσπιστίας και να πειστεί και ο πιο δύσπιστος για τις αγνές προθέσεις του. Βέβαια, σαν άνθρωπος έχει και τις ιδιαιτερότητές του και εδώ προσωπικά επιφυλάσσομαι για το κατά πόσο θα επηρεαστεί από μια ενδεχόμενη θεοποίηση. Μιλάω για το γνωστό και ως σύνδρομο Ντέμη Νικολαΐδη ή σύνδρομο του Ναπολέοντα. Θα πρέπει να επιδείξει μεγάλη σύνεση και αυτοσυγκράτηση ώστε να μην παρασυρθεί και πιστέψει ότι μόνος αυτός κατέχει τη φιλοσοφική λίθο και άρα ότι οι δικές του απόψεις είναι οι μοναδικές ορθές και πρέπει να αποτελούν θέσφατο για τον καθένα. Καλό θα είναι να παραμείνει σεμνός και ταπεινός και να είναι κατά το δυνατόν πιο δεκτικός και ανοιχτός στις απόψεις και άλλων συνεργατών του που ενδεχομένως σε πιο εξειδικευμένα θέματα να διαθέτουν μεγαλύτερη τεχνογνωσία. Πάντως και ηλικιακά αλλά και σαν χαρακτήρας είναι περισσότερο συγκροτημένος από τον Ντέμη τού 2004 κι αυτό ίσως αποτελεί εγγύηση για να αποφύγουμε φαινόμενα αυτοκρατορικών συμπεριφορών. Ακόμα, στον τομέα τής προσωπικής οικονομικής συμβολής δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς το παραμικρό από τον Θωμά. Και γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να συνδράμει και γιατί η σχέση του με το χρήμα είναι κατά κάποιο τρόπο ευλαβική. Αυτός άλλωστε ήταν και ένας από τους λόγους που ο Θωμάς Μαύρος κατάφερε να γίνει ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας. Και τέλος, θα πρέπει να γνωρίζει ο καθένας ότι ο Θωμάς Μαύρος είναι ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος στην προσωπική του ζωή. Κλειστός χαρακτήρας, δεν ανοίγεται εύκολα κι αυτό ίσως να κάνει ακόμα δυσκολότερες τις σχέσεις του με τους στενούς του συνεργάτες.

Εν κατακλείδι, αν αυτό το σχήμα, το υπό τον Θωμά Μαύρο, κρατηθεί μακριά από ίντριγκες και εσωτερικές αντιπαλότητες και αν μπορέσει να αποβάλει πειρασμούς για γρήγορα αλλά όχι σταθερά αποτελέσματα τα οποία θα απαιτούσαν σοβαρό ρίσκο για το μέλλον τής ομάδας, δεν βλέπω τον λόγο να μην ελπίζει η ΑΕΚ σε καλύτερες μέρες. Δεν λέω ότι πετάω τη σκούφια μου ή ότι είμαι υπεραισιόδοξος για το αύριο, όμως μέσα στο απόλυτο σκοτάδι βλέπω να αχνοφαίνεται ένα χλωμό φωτάκι που δείχνει προς την έξοδο από την κρίση. Μακάρι να το κρατήσουν αναμμένο μέχρι το τέλος. Μέχρι να καταφέρει η ομάδα να βρει την έξοδο και να αναπνεύσει. Στο κάτω-κάτω άλλη εναλλακτική λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Και κάτι ακόμα. Για να μεταδώσουν στον κόσμο την πίστη ότι σ' αυτή την ΑΕΚ τής ενότητας δεν περισσεύει κανένας, πρέπει να απευθύνουν ανοιχτή πρόσκληση σε όποιον καλοπροαίρετο θα ήθελε να συμμετάσχει. Ακόμα κι ο Ντέμης Νικολαΐδης, που από την πλευρά του καταβάλει την δικιά του προσπάθεια να βρει λύση, θα έπρεπε να έχει κληθεί να ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές των υπολοίπων. Ο ίδιος ο Νικολαΐδης δηλώνει ότι θα στηρίξει τον Θωμά Μαύρο και θα συμβάλλει στην προσπάθεια, τόσο με την εξεύρεση χορηγών και χρηματοδοτών, όσο και με τις γνωριμίες που έχει στο χώρο των πολιτικών, ώστε να βρεθεί μια μέση λύση και να ρυθμιστούν με δίκαιο τρόπο οι οφειλές τής ΑΕΚ. Μόνο έτσι θα πειστεί και ο τελευταίος οπαδός ότι εδώ κανείς δεν βάζει τα προσωπικά του στη μέση και πως για το καλό τής ΑΕΚ όλοι ενωμένοι μπορούν να πετύχουν περισσότερα απ' όσα θα μπορούσε ο καθένας μεμονωμένα. Οι λεφτάδες έκαναν πίσω, τόσο στο κάλεσμα που τους είχε απευθύνει ο Ντέμης Νικολαΐδης, όσο και σ' αυτό που τους έκανε ο Θωμάς Μαύρος. Σ' αυτούς δεν έχουμε να ελπίζουμε τίποτα. Στο βρόντο πήγε και το Θεμέλιο 21 του Μιχάλη Τροχανά, όπως στο βρόντο είχαν πάει και οι Supporters και παλιότερα η Ένωση 1924. Για να πετύχουν τέτοιες κινήσεις χρειάζεται μπροστάρης αγωνιστής που να το λέει η καρδιά του, να έχει τσαγανό, να μη φοβάται κανέναν και τίποτα και να εμπνέει τις πλατιές μάζες. Και αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ διαθέτει δύο τέτοιους ηγέτες από δύο διαφορετικές γενιές. Ας καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να τα βρουν (είναι οι μόνοι που δεν έχουν συναντηθεί) και απ' όλο αυτό μπορεί η ΑΕΚ να βγει ωφελημένη. Αφήστε που αν το όλο πλάνο αρχίσει να δείχνει σημάδια επιτυχίας πιστεύω ότι δεν θα αφήσει ασυγκίνητους πολλούς επενδυτές, τόσο για τη συμμετοχή τους στην ανέγερση του γηπέδου, όσο και για την ανάμειξή τους στα διοικητικά τής ΠΑΕ... 

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Ο Μαύρος πιάνει το τιμόνι

Ο Θωμάς Μαύρος συμφώνησε σε όλα με τον Ανδρέα Δημητρέλο και από Δευτέρα αναλαμβάνει επίσημα τις τύχες τής ΑΕΚ. Γίνονται συζητήσεις και για συστράτευση του Ντέμη Νικολαΐδη στη μεγάλη αυτή προσπάθεια για την ανάσταση της ΑΕΚ. Στο μεταξύ αποφασίστηκε να τυπωθούν 50.000 εισιτήρια διαρκείας με τιμή 150 ευρώ και για όσους έχουν ήδη αγοράσει εισιτήριο διαρκείας θα τους δοθεί άλλο ένα σαν δώρο. Επίσης, ξεκινάει η προσπάθεια να συγκεντρωθούν χρήματα με τη μέθοδο της προεγγραφής, ώστε να μη μπορεί να προβεί το Δημόσιο σε κατάσχεση έναντι της οφειλής για τη δόση τού άρθρου 44. Οι ενδιαφερόμενοι να βοηθήσουν θα δηλώσουν συμμετοχή μέσω e-mail, όπου θα αναφέρουν και το ποσό με το οποίο προτίθενται να συνδράμουν την όλη προσπάθεια και θα κληθούν να καταθέσουν τα χρήματα σε ειδικό λογαριασμό μόλις πάρουν το πράσινο φως από την ΠΑΕ.

Λίγο ουτοπικά μού ακούγονται όλα αυτά, σε μια εποχή μάλιστα κατά την οποία ο κόσμος στενάζει κάτω από τα βάρη που του έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση. Όμως, μας αρέσει δεν μας αρέσει, δεν υπάρχει άλλη επιλογή για να σωθεί η ΑΕΚ. Βέβαια τα χρήματα που απαιτούνται άμεσα είναι πάρα πολλά και δεν υπάρχει χρόνος για να περιμένουμε να μαζευτούν από την κοινή προσπάθεια του κόσμου, αλλά ευελπιστούν στην ομάδα ότι όταν δουν οι μέτοχοι τον κόσμο να βοηθάει από το υστέρημά του θα σπεύσουν κι αυτοί να κάνουν το καθήκον τους, έστω και για τελευταία φορά. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι δεν μας έμεινε άλλη επιλογή. Κι εμένα μου ακούγονται παράξενα διάφορα πράγματα κι εγώ θα ήθελα η ενότητα να είχε οδηγήσει δίπλα στην ΑΕΚ περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους που έχουν τον τρόπο να την βοηθήσουν, κι εγώ παραξενεύομαι με την επιλογή τού Θωμά Μαύρου να χρίσει πρώτο προπονητή τής ΑΕΚ τον Βαγγέλη Βλάχο, αλλά δεν είναι καιρός για τέτοια τώρα. Οφείλουμε όλοι να βάλουμε τις διαφωνίες μας στην άκρη και να προσπαθήσουμε να σώσουμε την ΑΕΚ από την καταστροφή.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Σας ευχαριστούμε

Αυτό ήταν. Το φετινό ταξίδι τελείωσε απόψε. Δεν απογοητευόμαστε όμως. Έρχονται άλλα ταξίδια και θα τα καταφέρουμε πάλι. Είμαστε πια μια υπολογίσιμη δύναμη κι αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε κάτι λίγες παιδικές ασθένειες που μας έχουν απομείνει σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες. Ο Φερνάντο ξέρει. Ας τον αφήσουμε να δουλέψει απερίσπαστος και όλα θα πάνε καλά. Οι Γερμανοί έχουν μεγάλη ομάδα. Νομίζω αυτοί θα κατακτήσουν το Euro. Δεν βλέπω ποια ομάδα είναι σε θέση να τους κοντράρει. Παιχταράδες, σύστημα, ωραία μπάλα, ουσία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από μια ποδοσφαιρική ομάδα; Ή μήπως ποδοσφαιρική μηχανή; Ο διαιτητής με διέψευσε. Ήταν άψογος. Ατομική κριτική δεν θέλω να κάνω αλλά να σταθώ σε τέσσερις μόνο ποδοσφαιριστές μας. Ο Σηφάκης δεν ήταν σε καλή μέρα κι ας χτυπιόταν ο εκφωνητής για τη μεγάλη του εμφάνιση. Η μπάλα τού έφευγε από τα χέρια σε κάθε φάση που χρειάστηκε να επέμβει.. Στάθηκε τυχερός στις περισσότερες απ' αυτές. Ουσιαστικά βέβαια ευθύνεται μόνο στο τρίτο γκολ. Επίσης ο Μανιάτης δεν βρέθηκε σε καλή μέρα. Πελαγοδρομούσε συνεχώς στο δεύτερο ημίχρονο που κλήθηκε να καλύψει την δεξιά πλευρά τής άμυνάς μας και εκεί ήταν που πάθαμε ταραχή. Ο Τοροσίδης που κάλυπτε στο πρώτο ημίχρονο τη θέση τα είχε πάει περίφημα. Μετά την αποχώρησή του είναι που καταρρεύσαμε. Ο Μάκος έχει πολλές ελλείψεις σαν ποδοσφαιριστής και με ανησυχεί το γεγονός ότι αν και δεν είναι πια τόσο νέος εξακολουθεί να μη βελτιώνεται. Και τέλος ο Σαμαράς, μάλλον έχει μαλώσει με τη λέξη πάσα. Προτιμούσε να κλείνεται κι ας χάσει τη μπάλα παρά να την γυρίσει σε ξεμαρκάριστο συμπαίκτη του. Έβαλε όμως με υπερπροσπάθεια το γκολ κι αυτό έκανε την προσφορά του πολύ σημαντική. Τέλος πάντων, δεν είναι ώρα για γκρίνιες τώρα. Να δώσουμε συγχαρητήρια σ' αυτά τα παιδιά που πάλεψαν με θεούς και δαίμονες και κατάφεραν για άλλη μια φορά να αφήσουν ανεξίτηλο το στίγμα τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Τους ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας. Κράτησα για το τέλος ένα σχόλιο για τη φωτογραφία τής ανάρτησης. Υπάρχουν κι αυτοί οι Γερμανοί, δεν πρέπει να το ξεχνάμε κι εκεί βρίσκεται όλη η ουσία τού πράγματος. Τέτοιες κινήσεις είναι που μπορεί να χαρακτηρίσουν μια φυλή ανώτερη και όχι οι ειρωνείες και τα πικρόχολα σχόλια…

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Όχι κι εσύ ρε Θωμά!

Το νου σου Θωμά. Προβοκάτσια! Αυτοί οι Ταλιμπάν φοράνε πράσινα!

- Περίμενε ο λαός τής ΑΕΚ με κομμένη την ανάσα να ακούσει την πρόταση που είχε να καταθέσει ο Θωμάς Μαύρος. Μαύρος είναι αυτός, σου λέει, δεν θα έκανε τέτοια κίνηση αν δεν είχε κάτι χειροπιαστό στα χέρια του. Τόσες και τόσες φορές τού είχαν προτείνει να μπει μπροστά και πάντα αρνιόταν με το πρόσχημα ότι δεν υπήρχε κάτι σίγουρο για να αισθάνεται ότι θα μπορέσει με ασφάλεια να αναλάβει κάποιο πόστο. Το κύρος τού Θωμά άλλωστε δεν το αμφισβητεί κανένας. Ήταν φυσικό να μη ρισκάρει με τον Ξενιάδη ή τον κάθε τυχάρπαστο που εμφανιζόταν από το πουθενά. Και ξαφνικά ο Μαύρος έρχεται και του λέει του κόσμου να κάνουν έρανο για να σώσουν την ΑΕΚ. Να ανοίξουν, λέει, ένα λογαριασμό. Μα βρε Θωμά μου, ούτε που θυμάται ο ΑΕΚτζής ποιος λογαριασμός στη σειρά είναι αυτός που θα ανοιχτεί. Ο τρίτος; Ο τέταρτος; Ο εικοστός; Λογαριασμό άνοιξε η Ερασιτεχνική, ο Αδαμίδης, οι Supporters, ο Τροχανάς, ο Δημητρέλος, ο Αθηνής. Και τώρα εσύ. Σε ποιον διάολε να τρέξουν να καταθέσουν αυτοί οι άνθρωποι από το υστέρημά τους; Γιατί Θωμά μου έκαψες μόνος σου τον τελευταίο άφθαρτο άνθρωπο που τους είχε απομείνει για να στηρίξουν στο μέλλον την προσπάθεια να ξαναζωντανέψουν τα όνειρά τους; Εσένα!

- Πρέπει να προσέξουν καλά οι Έλληνες φίλαθλοι που θα βρεθούν αύριο στο Γκντανσκ δίπλα στην Εθνική μας στον αγώνα εναντίον των Γερμανών. Όχι παρεκτροπές γιατί μας την έχουν στημένη. Δεν το έχουν σε τίποτα να μας επιβάλλουν κανένα πολυετή αποκλεισμό για ψύλλου πήδημα. Οι Swan & Bacon θα έχουν επιστρατεύσει λυτούς και δεμένους από την ΟΥΕΦΑ και θα παρακολουθούν κάθε μας κίνηση. Πάθος, τραγούδι, στήριξη στην Ελλαδάρα, αλλά χωρίς ακρότητες και υστερίες. Όσο και να προκληθούν -που θα προκληθούν- πρέπει να μείνουν Παναγίες. Πολλοί κάνουν "κρα" για να μας εκθέσουν. Μην πέσουμε μόνοι μας σαν τα ποντικάκια στην παγίδα τους.

- Του ορκίστηκαν, λέει, του Θωμά Μαύρου οι οργανωμένοι, ότι θα σταθούν δίπλα του σαν ορκισμένοι Ταλιμπάν! Ναι, αλλά δεν του διευκρίνισαν τι Ταλιμπάν θα είναι. Ταλιμπάν φιλοΜπινλαντενικοί, φιλοΑγιατολαχικοί, φιλοΧαμασικοί, φιλοΦαταχιστές, φιλοΑλκαϊντικοί, φιλοΠειρατικοί ή φιλοΠατησιώτες; Έτσι για να ξέρει και ο Θωμάς από πού θα του έρθει η… κεραμίδα!

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ώι, ώι, ώι, ώι… ή αλλιώς, ο χορός των γουρουνιών

Το μεγάλο έγκλημα αυτών των γουρουνιών που έχουν γονατίσει την Ελλάδα στα τέσσερα και την ποδοπατούν με τον πλέον βάναυσο τρόπο, δεν περιορίζεται μόνο στον οικονομικό τομέα. Καλλιεργούν το μίσος στις καρδιές των λαών τους και τους μπολιάζουν με δηλητήριο για τον δικό μας λαό, που στάθηκε μπροστάρης σε κάθε αγώνα που κλήθηκε να συμμετάσχει για να μπορούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να απολαμβάνουν σήμερα την ελευθερία τους. Οι Βέλγοι, οι Ολλανδοί, οι Αυστριακοί, οι Ελβετοί, αλλά και οι Τούρκοι που μας λοιδορούν σήμερα, είναι οι ίδιοι που άνοιγαν τα σύνορά τους στον Χίτλερ για να περάσουν αβρόχοις ποσί τα στρατεύματά του κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Του Χίτλερ τής ναζιστικής Γερμανίας, που μόλις 72 χρόνια μετά από τον εφιάλτη που σκόρπισε σε όλη την Ευρώπη, φόρεσε σήμερα το δημοκρατικό και εκσυγχρονιστικό της προσωπείο και αποφάσισε να βάλει σε τάξη όλα εκείνα τα κακά παιδιά που τόλμησαν να μην υπακούσουν στη "στρατιωτική" - οικονομική πειθαρχία που τους επέβαλε.

Οι τεμπέληδες Έλληνες φταίνε, είπαν στους λαούς τους, που εξανεμίζεται το εισόδημά σας. Ακούει τη λέξη Έλληνας ο Γερμανός, ο Ολλανδός, ο Δανός και του έρχεται η τρελή επιθυμία να βρει κάποιον μπροστά του και να του δαγκώσει τον λαιμό. Αλητεία. Και δεν βρέθηκε ένας Έλληνας πολιτικός να τους παραδώσει μια λίστα με τους πεσόντες στα βουνά τής Αλβανίας, όταν αναχαίτιζαν τους συμμάχους των ναζί Ιταλούς τού Μουσολίνι, μια λίστα με τους εκτελεσθέντες από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, με τους νεκρούς οπλίτες και αξιωματικούς που πολέμησαν στην Αφρική στο πλευρό των συμμάχων κι ακόμα από την πιο σύγχρονη Ελλάδα να τους παραδώσει μια λίστα με τους νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα στα ναυπηγεία, στα φρεάτια, στις δεξαμενές των διυλιστηρίων, στα καλώδια υψηλής τάσης τής ΔΕΗ, στα λατομεία, στα μεταλλεία, στα ανθρακωρυχεία, τους πνιγμένους ναυτικούς στα εκατοντάδες ναυάγια σε όλες τις θάλασσες του πλανήτη. Εκατομμύρια "τεμπέληδες" Έλληνες θαμμένους και άθαφτους στα πέρατα της οικουμένης για ένα μεροκάματο του τρόμου, που συνέβαλλαν στον πλουτισμό χιλιάδων γουρουνιών που κουνάνε σήμερα σ' εμάς τους υπόλοιπους απειλητικά το δάχτυλο μπροστά στο πρόσωπό μας και μας γελοιοποιούν χωρίς αιδώ, αφού μας βρήκαν ανυπεράσπιστους και λειψούς από ηγέτες-άντρες με ανάστημα και λεβεντιά, που θα μπορούσαν να τους τρίψουν τη μούρη στο χώμα και να τους αναγκάσουν να πλύνουν καλά το στόμα τους με βιτριόλι πριν πιάσουν τη λέξη Έλληνας στις βρώμικες γλώσσες τους.

Το μίσος όλων αυτών των μικρών και ανιστόρητων ανθρώπων το συναντάει ο Έλληνας σε κάθε έκφανση της ζωής του. Το είδαμε να έχει ποτίσει ακόμα κι αυτόν τον αθλητισμό που υποτίθεται ότι ενώνει τους λαούς και παραμερίζει όλες τις έριδες που υπάρχουν ανάμεσά τους. Μας προσβάλουν με τον χειρότερο τρόπο τα μέσα ενημέρωσης των Ευρωπαίων και κυρίως των Γερμανών, μας ειρωνεύονται ποδοσφαιριστές, παράγοντες του αθλητισμού, μας εκδικούνται μέσα στα γήπεδα οι διαιτητές. Αγράμματοι δημοσιογραφίσκοι ξεχύνουν τόνους δηλητήριο και λάσπη από τις πένες τους γράφοντας τη μία ανακρίβεια μετά την άλλη. Βρήκαν την Εθνική Ελλάδος να ξεσπάσουν όλο το μένος και το κόμπλεξ που κουβαλάνε. Κι ούτε μια φωνή από το Ελλαδιστάν δεν υψώνεται. Ούτε ένας υπεύθυνος δεν θίγεται ώστε να βγει και να τους δώσει μια πληρωμένη απάντηση. Και πάνω στην οργή και στην απελπισία μας για την απουσία μιας λεβέντικης φωνής που να μπορεί να αρθρώσει δυο λόγια που θα προσδώσουν μια ικμάδα ανάτασης σ' αυτόν τον χιλιοταλαιπωρημένο λαό μας, βγήκε ένας Πορτογάλος -αφού δεν βρισκόταν Έλληνας- και τους έστειλε αδιάβαστους όλους αυτούς τους υπερόπτες και κορδωμένους κοκκινόκωλους. Εγώ σαν Έλληνας αισθάνομαι τεράστια υποχρέωση και θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Φερνάντο Σάντος. Τους πέταξε κατάμουτρα αυτά που θα ήθελα κι εγώ να τους πετάξω και που περίμενα ότι θα περίσσευε η ευαισθησία σε κάποιον Ελληνάρα και πως θα το έκανε εκείνος για όλους μας. Ας είναι. Ευτυχώς τους μάθαμε όλους από την καλή κι από την ανάποδη.

Σε ό,τι αφορά τον αγώνα τής Παρασκευής τώρα, επιθυμώ κι εγώ με πάθος -όπως όλοι οι Έλληνες- να τους δώσουμε ένα καλό μάθημα για να τους βουλώσουμε μία και καλή τα στόματα. Η διαφορά κλάσης όμως ανάμεσα στις δύο ομάδες δεν μου αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ας είμαστε ρεαλιστές. Εμείς δεν έχουμε κόμπλεξ να παραδεχτούμε την ανωτερότητά τους, ούτε να πούμε με παρρησία ότι θα ισοδυναμεί με θαύμα μια νίκη τής ομάδας μας απέναντι στη δική τους. Προσωπικά εκτιμώ ότι παίζουμε ενάντια στην καλύτερη ομάδα τού κόσμου. Και μόνο η προσπάθεια και μια αξιοπρεπής ήττα για μένα θα είναι ένα τρομερό επίτευγμα. Έχουμε φορτώσει με τεράστιο βάρος τις πλάτες των ποδοσφαιριστών μας, τους έχουμε μπολιάσει κι εμείς με το δηλητήριο της πολιτικής και όσο κι αν αρνούνται να μπουν σε μια τέτοια διαδικασία αντιπαράθεσης, βαθιά μέσα τους αντιλαμβάνονται ότι εκπροσωπούν έναν ολόκληρο λαό που τους ζητάει να εκδικηθούν για λογαριασμό του. Το εγχείρημα είναι απίστευτα δύσκολο. Χρειάζονται τεράστια αποθέματα ψυχραιμίας για να μην πέσουν στην παγίδα οι διεθνείς μας. Οι Γερμαναράδες δεν θα κατέβουν μόνο για να νικήσουν και να προκριθούν. Οι λεγεώνες των βαρβάρων στις εξέδρες τής αρένας διψάνε για αίμα. Λιώστε τούς ξεβράκωτους και ποταπούς Έλληνες, τους ζητάνε. Αν μπορούν θα μπουν μέσα για να μας ρίξουν δέκα γκολ. Απαιτείται ηρεμία και κινήσεις με χειρουργική ακρίβεια. Απαγορεύεται το παραμικρό λάθος. Η παραμικρή απώλεια αυτοκυριαρχίας, έστω και για ένα δευτερόλεπτο και η οποιαδήποτε έλλειψη συγκέντρωσης θα μας στοιχίσουν ακριβά. Και ο Σάντος πρέπει να διαχειριστεί την κατάσταση και να μεριμνήσει για την διατήρηση του ελέγχου και της ηρεμίας. Μετά από τις δηλώσεις που έκανε o Φερνάντο, οι Ζβαν και Μπέικον θα έχουν τη διάθεση να φάνε και τον ίδιο. Άλλωστε η γνώμη που έχουν για τη χώρα του και για τους συμπατριώτες του δεν διαφέρει και πολύ από εκείνη που έχουν για τη δική μας χώρα. Κι από τον διαιτητή, τον Σλοβένο Νταμίρ Σκόμινα, περιμένω την ίδια αντιμετώπιση που μας επιφύλαξαν και οι συνάδελφοί του που μας διαιτήτευσαν στα τρία πρώτα παιχνίδια. Ίσως και χειρότερη. Το χειρουργείο το περιμένω και το θεωρώ δεδομένο. Αλίμονο στον διαιτητή που θα ορθώσει το ανάστημά του στους ξυνολάχανους μπυροκανάτες και θα τολμήσει να μοιράσει τα κουκιά σε ίσα μερίδια. Δεν πρόκειται να ξαναδεί διεθνή συμμετοχή. Και βέβαια, υπάρχει και ένας ακόμα παράγοντας που θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Ο παράγοντας τύχη. Κι επειδή όπως ξέρουμε η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς, ας τα παίξουμε όλα για όλα και ποτέ κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η μοίρα του. Άλλωστε ο θεός είναι Έλληνας και το έχει αποδείξει και στο παρελθόν και ίσως να ήρθε η ώρα που για μία ακόμα φορά θα θελήσει να μας υπενθυμίσει τη δικαιοσύνη του…

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Τα ήξεραν όλα!


- Η ΑΕΚ δεν κινδυνεύει να πτωχεύσει. Η ΑΕΚ ΕΧΕΙ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ήδη! Μόνο μία πτωχευμένη εταιρεία εκποιεί άρον-άρον τα περιουσιακά της στοιχεία για να περισώσει ό,τι περισώζεται και να μπορέσει να αποφύγει τα χειρότερα. Την εξέλιξη αυτή την γνώριζαν οι πάντες εδώ και πολύ καιρό και μάλιστα οδήγησαν τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι μέτοχοι ήθελαν πάση θυσία να απεμπλακούν από κάθε υποχρέωση προς την ΠΑΕ ΑΕΚ. Έδωσαν, λοιπόν, την εντολή προς τη διοίκηση: Πουλήστε οποιονδήποτε μπορεί να αποφέρει χρήματα και μ' αυτά πληρώστε όσες υποχρεώσεις μπορούν να πληρωθούν και κυρίως εκείνες προς το Δημόσιο. Άλλωστε από αυτές είναι που κινδυνεύουν και οι ίδιοι σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο Ορφανού όπου αναφέρεται ρητά ότι υπόχρεα δεν είναι τα αθλητικά σωματεία για τα χρέη που δημιουργούν αλλά οι ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ τους!

- Για ποια συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ έπαιξε η ΑΕΚ στα πλέι οφ όταν όλοι γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει την αδειοδότηση; Τρεις φορές ουσιαστικά παραχώρησε τη θέση της στον Παναθηναϊκό σε τρεις συμμετοχές στα πλέι οφ. Ποιον τελικό θα έδινε φέτος στο ντέρμπι με τους πράσινους και κουραφέξαλα; Έλα όμως που όλα έπρεπε να γίνουν σα να μην έτρεχε τίποτα γιατί έστω και οι λιγοστές εισπράξεις από αυτούς τους αγώνες ήταν πολύτιμες και το ηθικό τού κοσμάκη έπρεπε να κρατηθεί ψηλά. Ό,τι αρπάξουμε δηλαδή.

- Δώρισαν τον Τζιμπούρ στον Μαρινάκη πέρυσι, δωρίζουν τον Κώστα Μανωλά φέτος, δεν πήραν δεκάρα από τον δραπέτη Αραούχο, δεν πήραν δεκάρα από τον άλλο δραπέτη, τον Ράμμος, δεν πήραν δεκάρα από τον Μπλάνκο, άφησαν ελεύθερους τους Σάχα, Μπερνς, Γκέντζογλου (απλά τους χάρισε καμιά κατοστάρα χιλιάρικα που του χρωστούσαν) χωρίς να επιχειρήσουν να πάρουν έστω και ένα μικροποσό διαπραγματευόμενοι με άλλες ομάδες για την μεταγραφή τους, πούλησαν τον Σκόκο στους Άραβες για 2,5 εκατομμύρια αλλά το 1,5 το χρωστούσαν ήδη στον παίκτη και το πάτσισαν, παλιότερα είχαν "πουλήσει" τον Πλιάτσικα στη Σάλκε έναντι του ιλιγγιώδους ποσού των 300 χιλιάδων, έχασαν από τα χέρια τους τον Ταχτσίδη, τους την έσκασαν οι Ιταλοί και δεν πήραν ποσοστό μεταπώλησης από τον Παπασταθόπουλο, τα ίδια έπαθαν και με τον Σορεντίνο, άφησαν ελεύθερο τον Κονέ, δώρισαν τον Κατσουράνη στον Παναθηναϊκό αρνούμενοι να διεκδικήσουν τη ρήτρα τού συμβολαίου του με την Μπενφίκα και αρκέστηκαν στα ψίχουλα που τους πέταξε τότε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης για να παραιτηθούν των δικαιωμάτων τους. Αν αυτοί οι τύποι που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια από την διοίκηση της ΑΕΚ δεν είναι ύποπτοι, πάντως αποδείχθηκαν κάτι περισσότερο από επικίνδυνοι.

- Αναρωτιέται ο καθένας, τι έχει κάνει η διοίκηση της ΑΕΚ από τη στιγμή που πληροφορήθηκε βάση επίσημης καταγγελίας στον εισαγγελέα-ανακριτή που ερευνά την υπόθεση των στημένων αγώνων ότι τρεις πρώην παίκτες της ΕΣΤΗΝΑΝ παιχνίδια τής ομάδας ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΝΤΑΣ τον κόσμο που πήγαινε στο γήπεδο περιμένοντας να δει την ομάδα του να νικάει την ομάδα τού γελοίου και υπερόπτη Αχιλλέα Μπέου; Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ! Κι ακόμα, αν οι συγκεκριμένοι τρεις παίκτες, αλλά και κάποιοι ακόμα συμπατριώτες τους οι οποίοι ασφαλώς θα είχαν ενημερωθεί από τους πρώτους για το ξέφραγο αμπέλι στο οποίο βρίσκονται, είχαν γλυκαθεί με τα στησίματα, ποιος μας εγγυάται ότι μόνο με τον Ολυμπιακό Βόλου είχαν μειωμένη απόδοση; Πόσες και πόσες φορές δεν είχαμε αγανακτήσει με την απόδοση των Λατίνων ποδοσφαιριστών που είχαμε μαζέψει;

- Στο μεταξύ, με τους ρυθμούς που κινείται η δικαιοσύνη στη χώρα μας, όλοι αυτοί που εμπλέκονται στα στημένα, είτε έχουν συλληφθεί είτε όχι, όταν θα έρθει η μέρα να δικαστούν και να πληρώσουν, αμφιβάλουμε αν θα βρίσκονται στη ζωή ή αν θα έχουν "φύγει" από βαθιά γεράματα.

- Η Ερασιτεχνική ΑΕΚ τι ρόλο βαράει στην υπόθεση του γηπέδου; Γιατί είναι εξαφανισμένη από όλες τις συζητήσεις που γίνονται και δεν παίρνει θέση ώστε να ενημερώσει και τον κόσμο για το τι γίνεται και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός τού καθενός που επιχειρεί να ανακατευτεί; Υπάρχει κάποια δόση αλήθειας σ' αυτά που ακούγονται ότι ελλοχεύει κίνδυνος κατάσχεσης του οικοπέδου που ανήκει στην μάνα ΑΕΚ για χρέη της προς τρίτους;

- Η ΠΑΕ είναι σίγουρη ότι μπορεί να πουλήσει ποδοσφαιριστές και να χρησιμοποιήσει το αντίτιμο που θα εισπράξει κατά το δοκούν, δίχως το φόβο να καραδοκεί η εφορία για να κατασχέσει τα συγκεκριμένα ποσά; Δεν βρίσκεται σε ισχύ η πρόσφατη απόφαση για κατάσχεση κάθε εσόδου τής ομάδας μέχρι του ποσού των 13,5 εκατομμυρίων ευρώ για χρέη της προς το Δημόσιο;

- Και οι μανατζαραίοι (μεταξύ των οποίων και ο Τσιάρτας) τον χαβά τους. Προτείνουν, λέει, ξένους προπονητές τη στιγμή που στην ΑΕΚ δεν υπάρχουν λεφτά ούτε για να πληρωθεί ο λογαριασμός τού νερού που απαιτείται για το πότισμα του γκαζόν στα Σπάτα.

- Αποφυλακίστηκε ο Αχιλλέας Μπέος. Δεν το πιστεύετε; Καλά. Το θέμα μας όμως δεν είναι τι πιστεύετε εσείς και τι όχι αλλά τι γίνεται σ' αυτό το κράτος μπου… μπου… μπουγάτσα μωρέ! Και ακόμα μεγαλύτερη σημασία έχει το γιατί γίνεται. Το… τυράκι δεν βρίσκεται στον Μπέο φυσικά, αλλά στον Μάκη. Ναι, ναι, στον γνωστό και μη εξαιρετέο Αγαπούλα. Ο οποίος έχει τέτοιες άκρες που λαδώνει ώστε πάση θυσία πρέπει να τον βγάλουν έξω όσο πιο σύντομα είναι δυνατόν. Και πώς θα το έκαναν αυτό αν πρώτα δεν είχαν αφήσει ελεύθερο και κάποιον άλλο από το σινάφι; Για αντιπερισπασμό φυσικά. Για ξεκάρφωμα. Έτσι, αμολάνε πρώτον τον Μπέο για να απορροφήσει όλους τούς κραδασμούς που θα δημιουργηθούν και μόλις καταλαγιάσει λίγο ο κουρνιαχτός θα αμολήσουν και τον Μάκαρο με το πρόσχημα του… δεδικασμένου και της απονομής δικαίου προς όλους. Δεν μπορεί για την ίδια υπόθεση βρε αδερφέ ο ένας να έχει αποφυλακιστεί και ο άλλος να παραμένει προφυλακισμένος. Γιατί σ' αυτόν τον τόπο προέχει η δικαιοσύνη, αν δεν το έχετε καταλάβει. Υπεράνω όλων η απονομή δικαίου. Περαστικά μας…

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Δυνάστες-εκμαυλιστές και θύματα

Κώστας Μανωλάς. Ποδοσφαιριστής. Ετών 21. ΑΕΚτζής. Υπογράφει -αν δεν υπέγραψε ήδη- στον Ολυμπιακό τού Μαρινάκη. Τι να καταλογίσεις σε ένα παιδί 21 ετών όταν σε μια περίοδο που συνομήλικοί του δεν έχουν 2 ευρώ να πιουν έναν καφέ, εκείνος δέχεται πρόταση για συμβόλαιο 450.000 ευρώ ετησίως; Είναι πολλά τα λεφτά μάγκες. Είναι μια ευκαιρία που κανείς δεν την αφήνει να πάει χαμένη. Ποια ΑΕΚοφροσύνη και κουραφέξαλα. Η καλή μια φορά σού παρουσιάζεται στη ζωή σου κι αν δεν τη αρπάξεις από τα μαλλιά -ειδικά στα είκοσί σου χρόνια- τότε σου απομένουν πάνω-κάτω άλλα 50 χρόνια να έχεις να μετανιώνεις. Άλλωστε και ο θείος του που δεν ενέδωσε στις σειρήνες και έκλεισε την καριέρα του στην ΑΕΚ χωρίς ποτέ να μετακινηθεί σε άλλο σύλλογο, λίγο-πολύ έχει δηλώσει ότι το έχει μετανιώσει και πως αισθάνεται ότι πιάστηκε κορόιδο. Γιατί και ο μικρός να κάνει το ίδιο; Εκείνο που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία είναι ποιοι οδηγούν αυτά τα παιδιά σ' αυτούς τους δρόμους. Ποιοι τα βάζουν μπροστά στο δίλημμα χρήμα ή ηθική; Ποιοι τα μετατρέπουν σε Γενίτσαρους; Ποιοι δημιουργούν έντεχνα μια κοινωνία ανθρώπων-οπαδών ενός και μοναδικού θεού. Του χρήματος. Είναι πάντα οι ίδιοι. Εκμαυλιστές ψυχών τού αισχίστου είδους οι οποίοι, την ώρα που η κοινωνία δίπλα τους καίγεται προχωρούν ακάθεκτοι ισοπεδώνοντας με τον όγκο τους όλα τα ιερά και τα όσια που έχουν απομείνει σ' αυτόν τον τόπο. Τέσσερις τέτοιους έχει καταγράψει η πρόσφατη ιστορία, τουλάχιστον στον χώρο τού ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιώργος Βαρδινογιάννης, Γιώργος Κοσκωτάς, Σωκράτης Κόκκαλης και Βαγγέλης Μαρινάκης.

Τον τρόπο που έδρασαν -ο καθένας στην εποχή του- τον ξέρουμε καλά όλοι. Ο Βαρδινογιάννης ήταν ο πρώτος διδάξας και τη συνταγή του την ακολούθησαν οι υπόλοιποι. Μέσα στην Ελλάδα που δημιούργησαν αυτοί στήνοντας τις αυτοκρατορίες τους ζήσαμε και μεγαλώσαμε. Οι πολιτικοί ήταν απλά τα πιόνια τους. Τρόμος, ίντριγκες, παρακράτος, δολοπλοκίες, αρπαγές, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, χτυπήματα πίσω από την πλάτη. Υπόθεση λουλουδιών στη δωροδοκία τού Ηρακλή, ο άντρας με τα μαύρα στο Λίβερπουλ, ο Ασλανίδης -παλαιότερα- και η θαυματουργή πορεία μέχρι τον τελικό τού Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην εποχή τής χούντας και πάει λέγοντας σε ό,τι αφορά τον Παναθηναϊκό. Μετά ο Κοσκωτάς με τη δωροδοκία των παικτών τής ΑΕΚ στον περιβόητο τελικό Κυπέλλου. Θεολόγης Παπαδόπουλος, Ντίνος Μπαλής, Τάκης Νικολούδης, Χρήστος Βασιλόπουλος. Μετά η προσπάθεια αρπαγής τού Σαραβάκου από τον μισητό αντίπαλο. Και επί Κόκκαλη η περίφημη παράγκα, τα κοράκια, το ντέρμπι τού αίσχους τής Ριζούπολης με τον Παναθηναϊκό, ο Σπάθας, ο Κοκκαλιάρης, "ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν". Ειδικά η ΑΕΚ ένιωσε για τα καλά στο πετσί της τις βρώμικες μεθοδεύσεις τού Κόκκαλη. Σχεδόν ολόκληρη την μεγάλη ομάδα εκείνης της περιόδου την κατέκλεψε και τη μετέφερε από τη Νέα Φιλαδέλφεια στο λιμάνι στην προσπάθειά του να γίνει χαλίφης στη θέση τού χαλίφη. Μπάγιεβιτς, Σαμπανάτζοβιτς, Μπατίστα, Αλεξανδρής, μέχρι και τον Λάκη Νικολάου για γιατρό τής ομάδας του πήρε! Μετά ήρθε ο Μαρινάκης με τον "δικό" του, τον Καλόπουλο και το έτερο αίσχος με το ντέρμπι τού Καραϊσκάκης, ο Μπέος, ο Ψωμιάδης και τα άλλα τα παιδιά με τα στημένα, οι Αργεντίνοι καμπαλέρος τής ΑΕΚ, Σάχα, Μπλάνκο και ο πολύς Σκόκο το… γατάκι που διάλεγε παιχνίδια και που όπως μαθαίνουμε τώρα τα έπαιρνε χοντρά (μάλλον εκείνα τα γκαζάκια που του είχαν βάλει έξω από το σπίτι του -για όσους θυμούνται- δεν τα είχαν βάλει τυχαία). Αυτή την Ελλάδα εξέθρεψαν και μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι. Το κόλπο παλιό και πετυχημένο, βασίστηκε σε όλους εμάς που έντεχνα φρόντισαν να αποτελούμε την ασπίδα τους. Εμείς υπήρξαμε πάντα το αμυντικό τους όπλο. Είτε λεγόμαστε Ολυμπιακοί, είτε Παναθηναϊκοί, αλλά ακόμα και οπαδοί άλλων ομάδων, όπως και εμείς οι ΑΕΚτζήδες, που ουκ ολίγες φορές ταχθήκαμε με το μέρος κάποιου απ' αυτούς μόνο και μόνο γιατί κατάφερνε πλήγματα στον αντίπαλο που ήταν και δικός μας αντίπαλος και επιβραβεύαμε την τακτική του, έστω και σιωπηρά, γιατί μας ικανοποιούσε το εκδικητικό μας μένος. Παράδειγμα, όταν έσκασε μύτη ο Κοσκωτάς και κοντράρισε τον Βαρδινογιάννη που μέχρι τότε καταδυνάστευε το ελληνικό ποδόσφαιρο, πολλοί οπαδοί άλλων ομάδων είδαν θετικά την παρουσία του αφού είχαν απηυδήσει με τα αίσχη τού καπετάνιου και την τρομοκρατία που ασκούσε σε κάθε αντίπαλο που δεν πειθαρχούσε στις επιθυμίες του. Το ίδιο έγινε και στα πρώτα χρόνια τής θητείας τού Σωκράτη Κόκκαλη. Μετά το τέλος τού Βαρδινογιαννέικου ο εχθρός έμεινε μόνος του να δρα σε βάρος τού ελληνικού ποδοσφαίρου και να γίνεται χειρότερος από τον μέχρι τότε αντίπαλό του. Και φτάσαμε στο αποκορύφωμα της αηδίας και της μπόχας με τον τελευταίο των Μοϊκανών, τον αναίσχυντο σημερινό Βαγγέλη Μαρινάκη. Ολόκληρος ο εφοπλιστικός κόσμος έχει δεχτεί τρομερό πλήγμα και βλέπει να συρρικνώνεται δραματικά η δύναμή του και να μειώνονται καθημερινά τα κέρδη του. Όλοι έχουν κουμπωθεί μέχρι το λαιμό και διστάζουν να προχωρήσουν σε επενδύσεις, πόσο μάλλον να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Όλοι εκτός από τον Μαρινάκη. Λίγο περίεργο ε; Δεν είναι και καμιά τεράστια δύναμη ο Μαρινάκης για να μπορεί να κινεί τα νήματα με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους. Απλά βασίζεται στη δύναμη που του προσδίδει το ανεγκέφαλο πόπολο και καλύπτεται μια χαρά πίσω από τις πλάτες του. Πουλάει και τσαμπουκά προς κάθε κατεύθυνση απαξιώνοντας επιστήμονες, επιχειρηματίες και παράγοντες άλλων ομάδων που δεν έσπευσαν να δεθούν στο δικό του άρμα για να τους ποδηγετήσει. Βρήκε έτοιμο ολόκληρο στρατό που τον καλύπτει από μπροστά κι από πίσω και προελαύνει ανενόχλητος προς τη… δόξα. Χωρίς φραγμούς, δίχως ηθική. Μα, υπάρχει ηθική στις μπίζνες, θα μου αντιγυρίσει κάποιος. Δεν ξέρω αν μπορούν να συνδυαστούν οι μπίζνες με την ηθική, ξέρω όμως ότι αυτές οι πρακτικές μάς οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση κι εμείς σαν λαός υπνωτισμένων ζόμπι ακολουθούμε κατά πόδας τέτοιους γιαλαντζί ηγέτες και είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε και τη ζωή μας γι' αυτούς επειδή μας πουλάνε οπαδιλίκι κι εμείς δεν διστάζουμε να βάζουμε το οπαδιλίκι μας πάνω από τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Ας βάλει το χέρι στην καρδιά ο κάθε οπαδός τού Ολυμπιακού κι ας μου πει αν είναι ευχαριστημένος με την τακτική που ακολουθεί ο πρόεδρος της ομάδας του. Αν συμφωνεί με την θεωρία πως πρέπει να διαλυθούν όλες οι άλλες ομάδες, να τους υφαρπάξει τους ποδοσφαιριστές, να  τις οδηγήσει στον αφανισμό για να μείνει μόνος του να κάνει παιχνίδι. Θα άρεσε σε κανέναν Ολυμπιακό να κατακτά τίτλους η ομάδα του άνευ αντιπάλων; Ποιο το νόημα του παιχνιδιού τότε; Ποια η χαρά τής νίκης και της κατάκτησης τίτλων; Να έχουν όλες τις υπόλοιπες ομάδες στη δούλεψή τους, υποτακτικές, να βγάζουν ποδοσφαιριστές σαν φυτώρια για να τροφοδοτήσουν την δική τους κι όλο αυτό όχι αγοράζοντάς τους ώστε να ενισχυθούν κι αυτές οικονομικά αλλά κλέβοντάς τους στην κυριολεξία. Τους άρεσε τάχα μου την εποχή που ο Βαρδινογιάννης τούς άρπαζε τον Κυράστα, τον Δεληκάρη, τον Σαργκάνη και τόσους άλλους; Τουλάχιστον εκείνος πλήρωνε παραπάνω και τους βουτούσε. Τώρα που ο δικός τους πρόεδρος κάνει τα ίδια σε όλες τις ομάδες αυτό τους ικανοποιεί σαν οπαδούς; Και γιατί παραμυθιάζονται τόσο εύκολα χωρίς να τους ενοχλεί το γεγονός ότι κάποιος δυνατός οικονομικά, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι πιο ικανός εγκεφαλικά, τους θεωρεί πρόβατα και τους έχει κρεμάσει κουδουνάκια; Δεν αντιλαμβάνονται ότι ένας πρόεδρος που ξοδεύει 5 με 6, άντε και 10 εκατομμύρια στην καλύτερη περίπτωση ετησίως για μεταγραφές, την ίδια ώρα εκείνα τα οποία κερδίζει ξεπερνάνε κατά πολύ τα όσα ξόδεψε; Μόνο από τη… μονιμότητα που έχει εξασφαλίσει στο Τσάμπιονς Λιγκ τσεπώνει 20 εκατομμύρια το χρόνο και αν έχει πετάξει έξω τον μόνιμα δεύτερο Παναθηναϊκό αυτό το ποσό γίνεται 25 εκατομμύρια. Αν δε περάσει και ένα γύρο μετά τους ομίλους μπορεί να αγγίξει και τα 30 εκατομμύρια. Αν συνυπολογίσουν τα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα μόνο των ευρωπαϊκών αγώνων σε εγχώρια και ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, τις διαφημίσεις και τις χορηγίες αλλά και τα εισιτήρια από αυτά τα παιχνίδια, το τελικό ποσό που μπαίνει στη τσέπη κάθε χρόνο, μόνο από τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, ξεπερνάει τα 40 εκατομμύρια ευρώ. Τουλάχιστον αν τους έδινε και μια χαρά με την κατάκτηση ενός τίτλου ή έστω τη συμμετοχή σε έναν τελικό θα είχε μια αξία για τους ίδιους τους φιλάθλους. Τώρα όμως ο μόνος που χαίρεται για όλο αυτό τον τζερζτελέ είναι ο ίδιος ο πρόεδρος και οι παρατρεχάμενοί του. Αν έρθουμε και στην Ελλάδα και βάλουμε τα έσοδα του Ολυμπιακού από προπώληση εισιτηρίων διαρκείας, από τηλεοπτικά δικαιώματα, τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ εκείνα όλων των άλλων ομάδων, από χορηγούς και διαφημίσεις και από πώληση εισιτηρίων πέραν των διαρκείας, από τα γενικότερα έσοδα της "Καραϊσκάκης ΑΕ", κυλικείων, σουιτών, εστιατορίων, πάρκινγκ και δεν συμμαζεύεται, συγκεντρώνεται ένα ποσό τής τάξης των 20 με 25 εκατομμυρίων ετησίως τα οποία προστιθέμενα στα 40 εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ αγγίζουν τα 65 εκατομμύρια ετησίως. Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ. Μία με δύο πωλήσεις ποδοσφαιριστών να κάνει το χρόνο μπορεί να βάλει στην τσέπη ακόμα 10 εκατομμύρια τα οποία ουσιαστικά τού εξασφαλίζουν τις δικές του μεταγραφές χωρίς να βγει δεκάρα από το παντελόνι και πολλές φορές αφήνουν και κέρδος. Αν αναλογιστούμε ότι οι παίκτες που πωλούνται δεν έχουν κοστίσει δεκάρα στην ομάδα (βλέπε πέρυσι Τζιμπούρ, φέτος Μανωλάς κλπ.) μπορούμε να αντιληφθούμε το τεράστιο κέρδος που προκύπτει. Αν, λοιπόν, ο Ολυμπιακός έχει να καλύψει ετησίως υποχρεώσεις που αφορούν σε συμβόλαια ποδοσφαιριστών, μισθούς υπαλλήλων, εφορία, ΙΚΑ και λοιπές υποχρεώσεις ένα ποσό που κυμαίνεται από 20 έως 25 εκατομμύρια ευρώ, με τα πιο απλά μαθηματικά βλέπουμε ότι έχει κέρδος 50 εκατομμύρια τον χρόνο. Ποιος, λοιπόν, νομίζει ακόμα ότι βάζει τα ωραία του εκατομμύρια από τη τσέπη του και το παίζει Δελαπατρίδης, τσαμπουκάς και προεδράρας εκ του ασφαλούς και ότι το πόπολο δεν παραμυθιάζεται σαν κοινό κοπάδι μηρυκαστικών που τριγυρίζουν στο λιβάδι μασουλώντας χορτάρι; Και ας μου απαντήσει έστω και ένας γαύρος με το χέρι στην καρδιά, πώς γίνεται ο Ολυμπιακός έπειτα από αυτές τις εισροές πακτωλού χρημάτων στα ταμεία του να εμφανίζει χρέη άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ; Γιατί, ναι, και ο Ολυμπιακός είναι καταχρεωμένος, άλλο που δεν τα γράφει κανείς και όλοι ασχολούνται με τα χρέη τού Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του Άρη και της Κέρκυρας. Εκτός αν αυτά τα έσοδα δεν πάνε στον Ολυμπιακό αλλά σε "παρεμφερείς" εταιρείες. Αν υπάρχουν -που σίγουρα θα υπάρχουν- υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, δε νομίζω ότι θα είναι σύμφωνοι με όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί και που, αν μη τι άλλο, υποτιμά τη νοημοσύνη τους και έρχεται σε ρήξη με την εν γένει κατάσταση της χώρας, πολίτες τής οποίας είναι και αυτοί και βιώνουν τα ίδια προβλήματα σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο με εκείνα των οπαδών όλων των άλλων ομάδων. Ελπίζω πως αντιλαμβάνονται γιατί ο Ολυμπιακός και οι ιδιοκτήτες του δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο να στερηθούν ούτε μια φορά τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ και γι' αυτό θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε κάθε χρόνο να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή τους σε αυτό, έστω και αν αγωνίζονται μόνοι τους στο ελληνικό πρωτάθλημα χωρίς τη συμμετοχή καμίας άλλης ομάδας. Μία χρονιά μόνο δεν τα κατάφεραν να βγουν στο Τσάμπιονς Λιγκ και κόντεψαν να διαλυθούν.

Επειδή ο καιρός έχει γυρίσματα κι αυτό συμβαίνει από καταβολής κόσμου και το έχουν βιώσει στον Ολυμπιακό όταν έζησαν τα δικά τους δέκα πέτρινα χρόνια και το βλέπουμε να συμβαίνει τώρα και στον Παναθηναϊκό που από την αυτοκρατορία των Βαρδινογιάννηδων κατέληξε στο σημερινό περίγελο της κοινωνίας ή της ΑΕΚ που ακροβατεί εδώ και πολλά χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, θα έπρεπε όλοι να ήταν λίγο πιο σεμνοί και να λάμβαναν υπόψη τους και τη γνώμη όλων των υπόλοιπων φιλάθλων τής χώρας για την ομάδα τους και για τα πεπραγμένα των τεσσάρων τελευταίων διοικήσεών της (Κοσκωτάς, Σαλιαρέλης, Κόκκαλης, Μαρινάκης). Είναι φοβερό να νομίζεις ότι εσύ είσαι η εξουσία και μπορείς να ασκείς τρομοκρατία στους υπόλοιπους, να τους υφαρπάζεις περιουσιακά τους στοιχεία, να λοιδορείς τους αντιπάλους αντί να τους σέβεσαι και να τους τιμάς, να πειθαναγκάζεις τους αδύναμους και τους ευρισκόμενους σε μειονεκτική θέση να σου κάνουν τα χατίρια, να υβρίζεις και να πουλάς αγριάδες, να εμπλέκεσαι σε σκοτεινές υποθέσεις από πεποίθηση ή από βλακεία και μετά να κάνεις το άσπρο μαύρο για να βγεις λάδι κι από πάνω να το παίζεις και αδικημένος, να επιδεικνύεσαι φουσκώνοντας σαν γκαστρωμένο παγώνι, να έχεις άποψη επί παντός επιστητού μέσα στη γενικότερη ασχετία σου και τέλος να χρησιμοποιείς κατά το δοκούν τις χιλιάδες των οπαδών τής ομάδας που εκπροσωπείς για να χτίσεις την προσωπική σου φρουρά που θα σου εξασφαλίσει την ασυλία που επιθυμείς για να διαιωνίζεις την δράση σου. Στην τελική κάτι τέτοιο είναι λυπηρό και για τους ίδιους, που τόσο σε έχουν στηρίξει και παρόλο που έχουν τη δική τους ευθύνη που τους φέρεσαι σαν αιγοπρόβατα, είναι βαρύ και δεν τους αξίζει…

Σ.Σ. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές απόψεις τού συντάκτη και δεν βασίζονται σε καμία έρευνα ούτε προέρχονται από συγκεκριμένα στοιχεία. Τα ποσά που αναφέρονται αποτελούν προϊόν εικασίας και προσωπικών εκτιμήσεων και είναι κατά προσέγγιση, ενδέχεται δε να διαφέρουν κατά κάτι από τα πραγματικά.

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Ο... σωτήρας μίλησε! Ζήτω ο... σωτήρας!

Λευκή σελίδα, γήπεδο και ξεκίνημα από την αρχή!

Αυτό είπε ο Δημήτρης Μελισσανίδης ότι χρειάζεται η ΑΕΚ για να ξαναγίνει μεγάλη. Κι αν δεν το καταλάβατε, λευκή σελίδα σημαίνει πτώ-χευ-ση. Ε, τώρα που το είπε και ο Μελισσανίδης ελπίζω να το εμπεδώσατε όλοι και να προετοιμαστείτε κατάλληλα για τα μελλούμενα. Γιατί άλλο να το λέω εγώ ο… τίποτας κι άλλο ολόκληρος… τίγρης που πάνω του όλοι είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για τη σωτηρία της ΑΕΚ… Χαίρετε…

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Σοβαροί είστε και φαίνεστε!


- Ρε παιδιά, εντάξει, να λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα και να εκτονωνόμαστε λιγάκι αλλά μη το χοντραίνουμε τόσο. Άκου ο Μπατίστα προπονητής τής ΑΕΚ! Ιησούς Χριστός νικάει κι όλα τα κακά σκορπάει. Καλό παιδί ο Ντανιέλος, δε λέω, αλλά τους πιτσιρικάδες που είχε φέτος τους πήγε άπατους με δυο νίκες όλες κι όλες σε όλη τη χρονιά και την ομάδα την έφερε στις τελευταίες θέσεις τής βαθμολογίας. Το πιο κουλό όμως είναι ότι τους ίδιους αυτούς παίκτες θα τους έχει και στην πρώτη ομάδα αν την αναλάβει. Δηλαδή πού το πάμε; Να πέσουμε μόνοι μας κατηγορία να μην έχουμε και ανάγκη τη χρεοκοπία; Σε τι ακριβώς μάς χαλάει ο Κωστένογλου αν πρόκειται να κάνουμε προπονητές τον Μπατίστα, τον Βάιο Καραγιάννη ή τον Στέλιο Μανωλά; Μας πέφτει ακριβός; Να πηδηχτώ τώρα από το παράθυρο ή να το αφήσω για αργότερα με τις ζέστες;

- Άλλο ένα σοβαρό όσο και χρόνιο πρόβλημά μας βρήκε τη λύση του. Η υπόθεση Αραούχο. Εκείνο το 1,5 εκατομμύριο που θα παίρναμε μέσω ΟΥΕΦΑ που θα εκδίκαζε την υπόθεση επειδή ο Σταύρος Αδαμίδης της είχε τρίξει τα δόντια, σχεδόν το έχουμε στο τσεπάκι. Δηλαδή όχι ακριβώς τώρα αλλά σε δύο χρονάκια το πολύ θα τα έχουμε τσεπώσει. Νταξ' μωρέ, τι κι αν θα έχει εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο μέχρι τότε ο Αραούχο. Εμείς θα τον δικάσουμε και θα του τα πάρουμε επειδή θα αγωνίζεται παράνομα στον κήπο τού σπιτιού του με τα εγγόνια του. Θα του καρφώσουμε και το δελτίο να μη μπορεί να ξαναπαίξει σε αγώνα παλαιμάχων στο 5 Χ 5. Άμα αγριέψουμε εμείς μπορούμε να γίνουμε πολύ πιο κακοί απ' όσο φαινόμαστε!

- Ρε σεις, τα μάθατε; Έρχεται και ο Νοτιάς στην Ελλάδα! Έρχεται στην Αθήνα για να παρευρεθεί στα φετινά Ποσειδώνια που θα πραγματοποιηθούν στον εκθεσιακό χώρο Metropolitan Expo, στα Σπάτα, από τις 4 έως τις 8 Ιουνίου και θα φιλοξενήσουν περισσότερους από 17.000 ανθρώπους από περίπου 90 χώρες. 17.001 για την ακρίβεια μαζί με τον Νίκο Νοτιά! Ρε συ αντιπρόεδρε, ένα τσιγάρο δρόμος είναι μέχρι το προπονητικό, δεν πετάγεσαι και ως εκεί να δεις αν μεγάλωσε το χορτάρι;

- Κι έχεις και τους καρεκλοκένταυρους της ΕΠΟ να μας κάνουν πλάκα. Θα χαλαρώσουν, λένε, τα αυστηρά μέτρα για τις ομάδες που δεν εξασφάλισαν άδεια συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα και θα τους επιτρέψουν να κάνουν μεταγραφές! Ρε δεν αφήνετε τις μαλακίες και να τους στείλετε κανένα σαλαμάκι να βγάλουν το καλοκαίρι; Γιατί προβλέπεται μεγάλη πείνα κι αν καταφέρει καμία ομάδα απ' αυτές να κάνει κάποια μεταγραφή αυτή θα είναι σε τίποτα αμνοερίφια μπας και λιγδώσει λίγο το αντεράκι τους. Πέρα από την πλάκα, ας όψεται ο ΠΣΑΠ που βλέποντας ότι τα περισσότερα από τα μέλη του δεν θα μπορούσαν να βρουν ομάδες για να μεταγραφούν πίεσαν τους ανεγκέφαλους να αλλάξουν την αρχική τους απόφαση.

- Κι έτσι, ο Βάργκας περιμένει την ΑΕΚ, αλλά και ο Γεωργέας περιμένει την ΑΕΚ και ο Γκουντγιόνσεν και ο Κάρλος και ο Μανωλάς και ο Γκερέιρο. Ε, αν μου πείτε ότι την περιμένει και ο Μπέλεκ θα πηδηχτώ από τα παράθυρα των δημοσιογραφικών θεωρείων τού ΟΑΚΑ. Καλή μας αποκατάσταση Ενωσίτες

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Από πείσμα θα υπάρχω

Το τραγούδι τού Αντώνη Ρέμου "Από πείσμα θα υπάρχω" νομίζω ότι είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας. Μας ταιριάζει γάντι. Αφιερωμένο σε όλους τούς φραγκάτους ΑΕΚάρες που υποτίθεται ότι αγαπάνε την ΑΕΚ. Την δικιά μας ΑΕΚ. Κανείς δεν μπόρεσε να την αγαπήσει εκτός από τον αγνό κόσμο της. Θα λέμε, λοιπόν, ξανά και ξανά, σε όλους αυτούς τους ΑΕΚτζήδες βουτύρου που δεν σεβάστηκαν την ιστορία τής ΑΕΚάρας μας, το ρεφρέν τού συγκεκριμένου τραγουδιού: "Από πείσμα θα υπάρχω κι απ' τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ".

"Δε μπορώ, να μην έχω φίλε πού να πάω
δε μπορώ, με σκοτώνει ό,τι αγαπάω
δε μπορώ, να πληρώνω κι ας μην έφταιξα εγώ.

Δε μπορώ, σ' ένα ψέμα φίλε να ελπίζω
δε μπορώ, τη ζωή μου να τη χαραμίζω
δε μπορώ, να ματώνω κάθε ώρα και λεπτό.

Είναι κάτι βράδια που δεν έχουν τελειωμό
νιώθω ένα κόμπο στο λαιμό
μείνανε τα χρόνια μας με χέρια αδειανά
οι δρόμοι δε μας βγάζουν πουθενά.

Παγωνιά, όποιο σώμα κι αν αγγίζω παγωνιά
παγωνιά, όποιο βλέμμα αντικρίζω παγωνιά
πώς τελειώσαν όλα τώρα να πιστέψω δε μπορώ
και σ' αυτούς που με ξεγράψαν έχω κάτι να τους πω
από πείσμα θα υπάρχω κι απ' τις στάχτες μου θα ξαναγεννηθώ"

Εικόνα: Δικέφαλος αετός πάνω από τα τείχη τής Κωνσταντινούπολης. Συμβολίζει την θέληση της Μεραρχίας να διαφυλάξει τα σύνορα της πατρίδας με το ίδιο σθένος που αγωνίστηκαν οι Βυζαντινοί για την υπεράσπιση των τειχών τής Πόλης.

Ρητό: "Πάντες Αυτοπροαιρέτως Αποθάνουμεν" (Όλοι θα πεθάνουμε με τη θέλησή μας).

"Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών". ("Το να σου παραδώσουμε την πόλη, δεν είναι δικαίωμα ούτε δικό μου ούτε άλλου από τους κατοικούντες σε αυτή. Γιατί απόφαση όλων μας είναι να πέσουμε, αμυνόμενοι, με τη θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας").

Τα παραπάνω αποτελούν την απάντηση του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β' που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη το 1453, όταν του ζήτησε να παραδώσει την πόλη και να αποχωρήσει σώος.

Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Δικαιοσύνη για όλους

Με τι όρεξη να γράψει κανείς για θέματα που αφορούν την ΑΕΚ. Με ποια διάθεση. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά δικαιώθηκα σε πείσμα όλων των τάχα μου αισιόδοξων που μας παραμύθιαζαν για το φωτάκι που έβλεπαν στην άκρη τού τούνελ. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν άλλο από το τρένο που ερχόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι ως ηλίθιοι που περιμέναμε πάνω στις ράγες κοιτάζοντας με επιμονή το φωτάκι, μας πάτησε και μας ισοπέδωσε.

Χίλια δυο μπορεί να πει κανείς κατόπιν εορτής. Για την αδικία που νιώσαμε για άλλη μια φορά στο πετσί μας βλέποντας τη γνωστή συμμορία των Ντάλτον να χορηγεί άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό, κάνοντας δεκτό ως πλήρη τον φάκελο που κατέθεσε και που δεν περιλαμβάνει τίποτα άλλο παρά δανεικά και κοσμοθεωρίες για όνειρα μετατροπής τής ομάδας τους σε εταιρεία λαϊκής βάσης. Δηλαδή μπούρδες. Αλλά οι πράσινες μπούρδες βλέπετε, μάλλον βρίσκουν καλύτερη ανταπόκριση από τις κίτρινες ή εκείνες οποιουδήποτε άλλου χρώματος. Σάμπως θα τους κρίνει ποτέ κανείς; Θα κληθούν κάποτε να λογοδοτήσουν για κάποια από τις σκανδαλώδεις αποφάσεις τους; Σαφώς και όχι.

Όμως εδώ μας καίνε τα του οίκου μας και στην παρούσα φάση δεν υπάρχει διάθεση να ασχοληθούμε με τις αμαρτωλές παράγκες που έχουν ζώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και υπάρχει πολύ σκοτάδι μέσα στον δικό μας οίκο που πρέπει να φωτιστεί πριν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τους οίκους των άλλων. Το πού οδηγήθηκε η ΑΕΚ δεν είναι κάτι που έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Αντίθετα, εδώ και πάρα πολύ καιρό η ρότα που είχε χαραχθεί ήταν φανερό ότι οδηγούσε στα βράχια. Και είμαστε πολλοί αυτοί που το βλέπαμε και επισημαίναμε τους κινδύνους και προειδοποιούσαμε για το επερχόμενο ναυάγιο. Το κακό είναι ότι το γνώριζαν και όλοι όσοι κρατούσαν το πηδάλιο στα χέρια τους. Στα καράβια έχουμε παραδείγματα προσχεδιασμένων ναυαγίων με σκοπό την είσπραξη των ασφαλίστρων για σκαριά που είχαν φάει τα ψωμιά τους και σύντομα θα κατέληγαν για παλιοσίδερα. Στο ποδόσφαιρο όμως ποιο ήταν το διακύβευμα για να αποτολμηθεί κάτι τέτοιο; Μήπως η κάθαρση; Μια κάθαρση που συνειδητά κανείς δεν θα την αποτολμούσε χωρίς να κινδυνεύσει να χρεωθεί με τον τίτλο τού νεκροθάφτη μια ολόκληρης ιστορίας. Ή μήπως κάτι άλλο; Ας πούμε ένας κίνδυνος προσωπικός για τον καθένα από τους εμπλεκόμενους; Ο αθλητικός νόμος είναι ξεκάθαρος. Υπεύθυνοι για τα χρέη των ΠΑΕ δεν είναι οι ίδιες οι απρόσωπες εταιρείες αλλά εκείνοι που τις κρατάνε στα χέρια τους. Και στο κάτω-κάτω τι να δεσμεύσει ένας πιστωτής από μια ΠΑΕ σαν την ΑΕΚ; Το πολύ-πολύ κάποια προσδοκώμενα έσοδα που ειδικά στην περίπτωση του Δημοσίου δεν φτάνουν ούτε για μισή δόση από τα οφειλόμενα. Και με τα σημερινά δεδομένα αυτές οι εταιρείες έχουν μετατραπεί σε ωρολογιακές βόμβες που ο καθένας τις κάνει πάσα στον άλλο για να μη σκάσουν στα δικά του χέρια. Οι μέτοχοι φέρουν την ευθύνη ή οι αντίστοιχοι διαχειριστές, δηλαδή οι πρόεδροι των εταιρειών. Ο Αδαμίδης έφαγε ήδη 7 μήνες φυλακή με αναστολή για οφειλές τής ΠΑΕ. Του Νικολαΐδη έχει δεσμευτεί η περιουσία του.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί προ του άρθρου 44 δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αντιμετωπιστούν εκτός από την χρεοκοπία. Μια χρεοκοπία που, αν είχε γίνει τότε, σήμερα η ΑΕΚ θα είχε γίνει πάλι μεγάλη και τρανή όπως παλιά. Αντί αυτού επιλέχτηκε το εφεύρημα του άρθρου 44 και η διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των χρεών. Ταυτόχρονα έγινε ρύθμιση για τα υπόλοιπα χρέη σε βάθος χρόνου. Έστω και τότε αν είχε ακολουθηθεί μια συνετή πολιτική και υπήρχε συνέπεια στις πληρωμές -κυρίως για τα χρέη που αφορούσαν στο Δημόσιο- και πάλι η ΑΕΚ θα είχε φτάσει στη λύτρωσή της. Τίποτα απ' αυτά όμως δεν έγινε και φταίμε όλοι γι' αυτό. Εκείνοι που διοίκησαν, ο τύπος που παραμύθιαζε τον κόσμο και εμείς ακόμα οι φίλαθλοι που πιέζαμε για μεταγραφές και κάναμε όνειρα για πρωταθλήματα και για δημιουργία υπερομάδας. Αν όλοι τότε είχαμε συμβιβαστεί και αποδεχτεί την ανάγκη να ξεκινήσουμε από τα θεμέλια και όχι από την ταράτσα το χτίσιμο μιας τέτοιας ομάδας, εξασφαλίζοντας πρώτα απ' όλα την βιωσιμότητά της, σίγουρα δεν θα είχαμε οδηγηθεί στη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα. Παίχτηκε και μια τρελή ζαριά με το πρωτάθλημα του 2008 και το οικονομικό άνοιγμα εκείνης της χρονιάς η οποία δεν μας έκατσε και ήρθε κι έδεσε το γλυκό.

Ακολούθως οι επιλογές ήταν (και παραμένουν) μόνο δύο. Ξανά επιστροφή στη λύση τής χρεοκοπίας και υποβιβασμός στην Δ' κατηγορία ή εξαγορά ΑΦΜ κάποιας ομάδας που θα αποτελούσε τον αυτόματο πιλότο για την απεμπλοκή από το οικονομικό αδιέξοδο σε συνδυασμό πάλι με τον υποβιβασμό, αλλά σ' αυτή την περίπτωση στη Β' κατηγορία αντί της Δ'. Άλλη λύση δεν υπήρχε. Ή μήπως υπήρχε;

Το φορτίο ήταν βαρύ και κανείς δεν θα αναλάμβανε να το σηκώσει. Ο χαρακτηρισμός "νεκροθάφτης τής ΑΕΚ" θα ακολουθούσε διά βίου όποιον αναλάμβανε να διεκπεραιώσει μια τέτοια παράτολμη αποστολή. Με δεδομένη την καθολική άρνηση των μετόχων να χρηματοδοτήσουν άλλο μια προβληματική εταιρεία όπως η ΑΕΚ και με δεδομένη επίσης την τοποθέτηση του Μελισσανίδη "να ξεπληρώσουν τα χρέη εκείνοι που τα δημιούργησαν και ύστερα βλέπουμε", το μόνο που απέμενε ήταν να ανατεθεί η βρώμικη δουλειά σε… διαχειριστές. Ο Θανόπουλος -ύστερα από μια σύντομη αλλά αποτυχημένη προσπάθεια με τον Κιντή- ήταν ο πρώτος στη σειρά. Ακολούθησε ο Αδαμίδης και τελευταία ο Δημητρέλλος. Δεν ήταν και εύκολο το εγχείρημα. Έπαιζαν με τη φωτιά και το ήξεραν. Προσπάθησαν να μεταθέσουν στις πλάτες τού κόσμου τα αμαρτήματά τους, πότε με την ίδρυση των Supporters, πότε με το Θεμέλιο 21 και πότε με την πρόσκληση στο κόσμο να γίνει ο ίδιος μέτοχος της ομάδας. Το εγχείρημα όμως φαινόταν από μακριά ότι δεν είχε τύχη. Μια ομάδα απαξιωμένη αγωνιστικά, χωρίς τίτλους, χωρίς γήπεδο, με τον κόσμο να γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη σε όλους αυτούς που την κατάντησαν έτσι, το τέλος πλησίαζε με γοργούς ρυθμούς. Ξέχωρα που έδωσαν την ευκαιρία σε κάθε λογής αρπακτικό να κάνει τη μόστρα του εμφανιζόμενος σαν υποψήφιος επενδυτής τής ΑΕΚ. Να μη θυμηθώ Κοζώνηδες, Μακρήδες, Μπαϊρακτάρηδες, Ξενιάδηδες, Άραβες, Ρώσους, Κινέζους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

Η διεθνής συγκυρία έβαλε κι αυτή το χεράκι της να γίνουν όλα μια ώρα αρχύτερα. Μόνο που η κρίση που χτύπησε την Ελλάδα ήταν σα να τράβηξε την κουρτίνα και φάνηκαν πίσω απ' αυτήν τα καλά κρυμμένα μέχρι τότε περιττώματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, την δυσοσμία των οποίων όλοι αντιλαμβανόμαστε ως τότε, αλλά κανείς μας δεν μπορούσε να εντοπίσει το σημείο από το οποίο ξεχυνόταν. Πολλές ομάδες ξαφνικά βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με την ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο ΟΦΗ, τα Γιάννινα, ο Πανιώνιος και πάει λέγοντας. Ταυτόχρονα έσκασε και η βόμβα των στημένων βγάζοντας εκτός παιχνιδιού τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα και αν δεν είχαμε το κράτος που μας αξίζει να έχουμε ίσως να ήταν πολλές περισσότερες οι ομάδες που θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από τον ποδοσφαιρικό χάρτη τής χώρας. Κι εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η αμαρτωλή Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, η γνωστή σε όλους μας ΕΠΟ. Γιατί, καλός ο Μαρινάκης και ο κρατικοδίαιτος Ολυμπιακός τους, αλλά πώς στην οργή να διοργανώσεις ένα εθνικό πρωτάθλημα όταν οι μισές ομάδες πρέπει να αποβληθούν απ' αυτό επειδή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις; Βλέπετε η ΟΥΕΦΑ έχει πλέον αγριέψει και δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους και να περνάνε από την πίσω πόρτα τούς μέχρι τότε αγαπητικούς τής βοσκοπούλας ομοσπονδίας. Οι κανόνες τού παιχνιδιού είναι πλέον σαφείς και μιλάνε για υποβιβασμό των ομάδων που δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον φάκελο που απαιτείται για να πάρουν την αδειοδότηση. Και τώρα τι γίνεται ρε παιδιά; Αδιέξοδο; Μπα, όχι και τόσο. Να τροποποιήσουμε τον κανονισμό ώστε να κερδίσουμε λίγο χρόνο και βλέπουμε. Και αλλάζει ο κανονισμός και πλέον δεν προβλέπεται υποβιβασμός (α, ρε καημένε Ηρακλή, μόνο εσύ δεν πρόλαβες) αλλά όσες ομάδες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις θα παραμένουν μεν στην Super League αλλά χωρίς να έχουν το δικαίωμα να κάνουν μεταγραφές, παρά μόνο ποδοσφαιριστών που δεν έχουν συμπληρώσει το 22ο έτος τής ηλικίας τους, ούτε και να ανανεώνουν συμβόλαια ποδοσφαιριστών τους πλην των περιπτώσεων που θα γίνονται γερές μειώσεις αποδοχών σε αυτά. Επίσης, θα παρακρατείται από τις ομάδες αυτές το 20% των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων από την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Ώπα! Νέα δεδομένα και για την ΑΕΚ. Ρε, μπας και να μη τη βουλιάζαμε, οπότε γλιτώνει και ο ενδεχόμενος νεκροθάφτης τον χαρακτηρισμό που θα κληρονομήσει για μια ζωή, αλλά να την μετατρέψουμε σε ΑΕΚ U21; Όσο χάλια και να τα πάμε αγωνιστικά δεν θα είναι και πολύ χειρότερα τα πράγματα από τις δύο τελευταίες μας χρονιές στο πρωτάθλημα. Έτσι κι αλλιώς και που καταφέραμε να βγούμε στο Europa League μήπως μπορέσαμε να αγωνιστούμε; Στο μεταξύ, το σχέδιο που εκπονείται περιλαμβάνει μείωση του μπάτζετ (τρομερή) γύρω στα 5 εκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο συμβόλαιο που θα υπάρχει στην ομάδα δεν θα ξεπερνάει τις 250 χιλιάδες ευρώ και η προσπάθεια επικεντρώνεται στην αποπληρωμή των χρεών προς την εφορία αλλά και την εν γένει μείωση όλων των οικονομικών υποχρεώσεων της ΠΑΕ, με σκοπό την εξυγίανσή της ώστε να μπορέσει να γίνει ελκυστική για τον οποιονδήποτε επενδυτή που θα ήθελε να μπει στην ομάδα.

Βέβαια στο όλο πλάνο υπάρχει μια μικρή παράλειψη. Η ομάδα που θα παραδοθεί στον οποιονδήποτε πιθανό επενδυτή ύστερα από τρία με τέσσερα χρόνια που πιθανόν να έχει εξυγιανθεί, δεν θα είναι πια η ΑΕΚ αλλά τα Ταταύλα. Και στα Ταταύλα έχω την οικονομική επιφάνεια να επενδύσω ακόμα κι εγώ. Αυτό φτάνει για να αντιληφθούμε τι είδους επενδυτές θα προσελκύσει μια ΑΕΚ τόσο πολύ απαξιωμένη. Αν δε δεν έχει καταφέρει να χτίσει το γήπεδό της στη Νέα Φιλαδέλφεια ως τότε, ας μην έχει ούτε ο πιο αισιόδοξος την ελπίδα ότι θα βρεθεί σοβαρός άνθρωπος να αγοράσει την ΑΕΚ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βλέπουμε ότι η ομάδα έχει μπει και θα βαδίσει τον δρόμο τής πλήρους απαξίωσης.

Ποιοι λυπούνται και ποιοι χαίρονται από μια τέτοια εξέλιξη; Αυτοί που λυπούνται είναι φυσικά μόνο οι αγνοί φίλαθλοι της ΑΕΚ που την ακολουθούν ακόμα και στον γκρεμό. Ίσως να λυπούνται και κάποιοι υγιείς φίλαθλοι χωρίς τσίμπλες στα μάτια που γνωρίζουν την ιστορία αυτής της ομάδας και τι έχει προσφέρει στη χώρα και οι οποίοι έχουν πλέον αντιληφθεί πώς παίζεται το παιχνίδι σ' αυτόν το βρώμικο χώρο και δεν τους βρίσκει καθόλου σύμφωνους η συγκεκριμένη πρακτική. Όσο γι' αυτούς που χαίρονται είναι σίγουρα περισσότεροι. Πολλοί είναι αυτοί που κρυφογελάνε κάτω από τα μουστάκια τους (και τα σκόρπια μούσια τους θα έλεγα) αφού φεύγει από τη μέση ένας πραγματικός ανταγωνιστής και όχι ένας ιμιτασιόν. Επίσης, θα χαρούν πολλοί αφού δεν θα χρειάζεται πια να καταφεύγουν κάθε χρόνο σε μηχανορραφίες, ούτε να επιστρατεύουν τους χαρτογιακάδες και τους μαυροκόρακες για να πετάνε την ΑΕΚ έξω από το παιχνίδι. Δυστυχώς όμως δεν θα είναι και λίγοι αυτοί που θα χαρούν μέσα από την ΑΕΚ όσο αυτή θα βιώνει την καταστροφή. Το έχουν πει άνθρωποι που λάτρεψαν την ΑΕΚ κι όσο κι αν δεν το πιστέψαμε αποδείχτηκαν πέρα για πέρα αληθινοί. Για του λόγου το αληθές ρίξτε μια ματιά στο μπάσκετ και θα δείτε καθαρά πόσοι και ποιοι επιχαίρουν με τον αφανισμό τής βασίλισσας.

Τώρα, λοιπόν, στην ώρα μηδέν, τη στιγμή που όλοι έχουν πέσει στην καμπούρα τής ΑΕΚ και κάνουν τον καμπόσο με πρωτοστάτη το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο βρήκε πτώμα να του αφαιρέσει τα όργανα για μεταμόσχευση, τώρα είναι που χρειάζεται σε όλους αυτούς ένα μεγάλο καζίκι. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν στην ΑΕΚ για να ξαναδεί θεού πρόσωπο μέσω της λύσης τής απαξιωμένης ομάδας που θα φυτοζωεί στην Super League; Όσα και αν η ΑΕΚ τραβήξει κανόνι και ξεκινήσει την προσπάθεια αναγέννησης από τις στάχτες της στην Δ' κατηγορία και ίσως πολλά περισσότερα. Με μια διαφορά. Ναι μεν θα υποστεί ένα γερό πλήγμα στο γόητρό της, θα τρωθεί το ίματζ της, αλλά από την άλλη δεν θα μπει στη φθοροποιό διαδικασία να μετατραπεί σε σάκο τού μποξ για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, για να μην πω και για ΠΑΟΚ και για κάθε άλλο πικραμένο. Ας κρατήσουν μόνοι τους το πρωτάθλημα που τους αξίζει. Στο φινάλε ένα πρωτάθλημα χωρίς τη συμμετοχή τής ΑΕΚ θα είναι απαξιωμένο πριν καν ξεκινήσει. Θα φύγει όμως από τους ώμους της ένα τεράστιο βάρος που υπάρχει περίπτωση να το σηκώνει επί σειρά ετών κι αυτό να μη μειώνεται ούτε στο ελάχιστο, όσο θα παραμένει συμμέτοχη στο στημένο παιχνίδι των λαμόγιων. Καθαρμένη πια η ΑΕΚ θα έχει ολόκληρο τον ορίζοντα μπροστά της ανοιχτό. Θα ξέρει δε για τα καλά τότε με ποιους πρέπει να πάει και ποιους πρέπει να αφήσει. Η ιστορία θα έχει γράψει ξεκάθαρα τα πεπραγμένα τού καθενός και δεν θα υπάρχει πισωγύρισμα για κανέναν. Με καθαρούς ανθρώπους στο τιμόνι, χωρίς το παραμικρό χρέος να την βαρύνει, με την προοπτική ενός καινούριου γηπέδου που πάντα θα αποτελεί το κυριότερο βήμα για να χτιστεί κάτι καινούριο και δυνατό, με νέα παιδιά γεμάτα όρεξη να διακριθούν και με ένα κόσμο που έτσι κι αλλιώς είναι διατεθειμένος να στηρίξει μια υγιή και έντιμη προσπάθεια, πολύ σύντομα θα καταφέρει να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Και τότε θα είμαστε σε θέση με όλους αυτούς τους κανάγιες και τα λαμόγια που διαφεντεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να τα ξαναπούμε.

Όσο για τους κυρίους που ανακάλυψαν ξαφνικά τους νόμους, την τήρηση και την εφαρμογή τους, ας μείνουν μ' αυτούς στο χέρι. Το ελληνικό Δημόσιο θα χάσει ένα τεράστιο ποσό που, αν διέθεταν κοινό νου οι άνθρωποι που το διοικούν και δεν εξαντλούσαν όλη την αυστηρότητα και τη μαγκιά τους στην ΑΕΚ -κάνοντας ταυτόχρονα τα στραβά μάτια για Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ- και το κράτος θα εισέπραττε τα οφειλόμενα και την ΑΕΚ δεν θα οδηγούσαν στη χρεοκοπία. Πάνω-κάτω τα ίδια ισχύουν και για την ΕΠΟ. Μαγκιές και αυστηρότητα ξέρουν να πουλάνε εκεί που τους παίρνει. Στους άλλους κακαρίζουν σαν κοτούλες και υπογράφουν ό,τι τους ζητήσουν. Ας κάνουν πρωτάθλημα δίχως την ΑΕΚ σε κάμπους, ραχούλες και νησίδες. Δηλαδή η παράταση του ενός μηνός που τους ζητούσε η ΑΕΚ ήταν που τους καθόριζε το πόσο άτεγκτοι είναι; Λες και δεν τους ξέρουμε τάχα. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα άλλαζε κάτι για την ΑΕΚ, το πιθανότερο είναι πως όχι. Αλλά ακόμα και σε κατάδικους δίνεις μια περίοδο να ετοιμάσουν την απολογία τους. Νισάφι. Και με δεδομένη την πολιτική κατάσταση στη χώρα που όλοι γνωρίζουν ότι έχει προκαλέσει στασιμότητα στα πάντα, τόσο η ΕΠΟ, όσο και η εφορία έπρεπε να δείξουν μια ελαστικότητα για να μην έχει κανείς το δικαίωμα μετά να διαμαρτύρεται. Και δεν ισχύει εδώ το ότι υπήρχε χρόνος στη διάθεση των ομάδων, Η χώρα είναι νεκρή από τις 6 Μαΐου, αυτοί τι ψάχνουν να βρουν; Ο Τζοχατζόπουλος μάλλον δικαιούται περισσότερο χρόνο για να σκαρφιστεί το κατάλληλο ποίημα για το πού πήγαν τα λεφτουδάκια τού ελληνικού λαού που τα μάσαγε εδώ και δυο δεκαετίες. Γιατί δεν βιάζονται και σ' αυτή την περίπτωση; Δεν πρέπει να αποδοθούν το συντομότερο στο ελληνικό Δημόσιο τα κλεμμένα; Τον Ψωμιάδη τον έχουν ήδη στα χέρια τους. Ανάμεσα σ' αυτά που κατάκλεψε υπάρχουν και τα λεφτά που έφαγε από την ΑΕΚ και την οδήγησε στο χείλος τού γκρεμού. Γιατί δεν του δημεύουν την περιουσία ώστε να αποδοθούν και στην ΑΕΚ αυτά που της οφείλονται ώστε απ' αυτά να κρατήσει το ελληνικό Δημόσιο και όσα του οφείλει η ΑΕΚ;