Δικαιοσύνη για όλους

Με τι όρεξη να γράψει κανείς για θέματα που αφορούν την ΑΕΚ. Με ποια διάθεση. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά δικαιώθηκα σε πείσμα όλων των τάχα μου αισιόδοξων που μας παραμύθιαζαν για το φωτάκι που έβλεπαν στην άκρη τού τούνελ. Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν άλλο από το τρένο που ερχόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα κι ως ηλίθιοι που περιμέναμε πάνω στις ράγες κοιτάζοντας με επιμονή το φωτάκι, μας πάτησε και μας ισοπέδωσε.

Χίλια δυο μπορεί να πει κανείς κατόπιν εορτής. Για την αδικία που νιώσαμε για άλλη μια φορά στο πετσί μας βλέποντας τη γνωστή συμμορία των Ντάλτον να χορηγεί άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό, κάνοντας δεκτό ως πλήρη τον φάκελο που κατέθεσε και που δεν περιλαμβάνει τίποτα άλλο παρά δανεικά και κοσμοθεωρίες για όνειρα μετατροπής τής ομάδας τους σε εταιρεία λαϊκής βάσης. Δηλαδή μπούρδες. Αλλά οι πράσινες μπούρδες βλέπετε, μάλλον βρίσκουν καλύτερη ανταπόκριση από τις κίτρινες ή εκείνες οποιουδήποτε άλλου χρώματος. Σάμπως θα τους κρίνει ποτέ κανείς; Θα κληθούν κάποτε να λογοδοτήσουν για κάποια από τις σκανδαλώδεις αποφάσεις τους; Σαφώς και όχι.

Όμως εδώ μας καίνε τα του οίκου μας και στην παρούσα φάση δεν υπάρχει διάθεση να ασχοληθούμε με τις αμαρτωλές παράγκες που έχουν ζώσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Και υπάρχει πολύ σκοτάδι μέσα στον δικό μας οίκο που πρέπει να φωτιστεί πριν αρχίσουμε να ασχολούμαστε με τους οίκους των άλλων. Το πού οδηγήθηκε η ΑΕΚ δεν είναι κάτι που έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Αντίθετα, εδώ και πάρα πολύ καιρό η ρότα που είχε χαραχθεί ήταν φανερό ότι οδηγούσε στα βράχια. Και είμαστε πολλοί αυτοί που το βλέπαμε και επισημαίναμε τους κινδύνους και προειδοποιούσαμε για το επερχόμενο ναυάγιο. Το κακό είναι ότι το γνώριζαν και όλοι όσοι κρατούσαν το πηδάλιο στα χέρια τους. Στα καράβια έχουμε παραδείγματα προσχεδιασμένων ναυαγίων με σκοπό την είσπραξη των ασφαλίστρων για σκαριά που είχαν φάει τα ψωμιά τους και σύντομα θα κατέληγαν για παλιοσίδερα. Στο ποδόσφαιρο όμως ποιο ήταν το διακύβευμα για να αποτολμηθεί κάτι τέτοιο; Μήπως η κάθαρση; Μια κάθαρση που συνειδητά κανείς δεν θα την αποτολμούσε χωρίς να κινδυνεύσει να χρεωθεί με τον τίτλο τού νεκροθάφτη μια ολόκληρης ιστορίας. Ή μήπως κάτι άλλο; Ας πούμε ένας κίνδυνος προσωπικός για τον καθένα από τους εμπλεκόμενους; Ο αθλητικός νόμος είναι ξεκάθαρος. Υπεύθυνοι για τα χρέη των ΠΑΕ δεν είναι οι ίδιες οι απρόσωπες εταιρείες αλλά εκείνοι που τις κρατάνε στα χέρια τους. Και στο κάτω-κάτω τι να δεσμεύσει ένας πιστωτής από μια ΠΑΕ σαν την ΑΕΚ; Το πολύ-πολύ κάποια προσδοκώμενα έσοδα που ειδικά στην περίπτωση του Δημοσίου δεν φτάνουν ούτε για μισή δόση από τα οφειλόμενα. Και με τα σημερινά δεδομένα αυτές οι εταιρείες έχουν μετατραπεί σε ωρολογιακές βόμβες που ο καθένας τις κάνει πάσα στον άλλο για να μη σκάσουν στα δικά του χέρια. Οι μέτοχοι φέρουν την ευθύνη ή οι αντίστοιχοι διαχειριστές, δηλαδή οι πρόεδροι των εταιρειών. Ο Αδαμίδης έφαγε ήδη 7 μήνες φυλακή με αναστολή για οφειλές τής ΠΑΕ. Του Νικολαΐδη έχει δεσμευτεί η περιουσία του.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Τα χρέη που είχαν συσσωρευτεί προ του άρθρου 44 δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αντιμετωπιστούν εκτός από την χρεοκοπία. Μια χρεοκοπία που, αν είχε γίνει τότε, σήμερα η ΑΕΚ θα είχε γίνει πάλι μεγάλη και τρανή όπως παλιά. Αντί αυτού επιλέχτηκε το εφεύρημα του άρθρου 44 και η διαγραφή ενός μεγάλου μέρους των χρεών. Ταυτόχρονα έγινε ρύθμιση για τα υπόλοιπα χρέη σε βάθος χρόνου. Έστω και τότε αν είχε ακολουθηθεί μια συνετή πολιτική και υπήρχε συνέπεια στις πληρωμές -κυρίως για τα χρέη που αφορούσαν στο Δημόσιο- και πάλι η ΑΕΚ θα είχε φτάσει στη λύτρωσή της. Τίποτα απ' αυτά όμως δεν έγινε και φταίμε όλοι γι' αυτό. Εκείνοι που διοίκησαν, ο τύπος που παραμύθιαζε τον κόσμο και εμείς ακόμα οι φίλαθλοι που πιέζαμε για μεταγραφές και κάναμε όνειρα για πρωταθλήματα και για δημιουργία υπερομάδας. Αν όλοι τότε είχαμε συμβιβαστεί και αποδεχτεί την ανάγκη να ξεκινήσουμε από τα θεμέλια και όχι από την ταράτσα το χτίσιμο μιας τέτοιας ομάδας, εξασφαλίζοντας πρώτα απ' όλα την βιωσιμότητά της, σίγουρα δεν θα είχαμε οδηγηθεί στη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα. Παίχτηκε και μια τρελή ζαριά με το πρωτάθλημα του 2008 και το οικονομικό άνοιγμα εκείνης της χρονιάς η οποία δεν μας έκατσε και ήρθε κι έδεσε το γλυκό.

Ακολούθως οι επιλογές ήταν (και παραμένουν) μόνο δύο. Ξανά επιστροφή στη λύση τής χρεοκοπίας και υποβιβασμός στην Δ' κατηγορία ή εξαγορά ΑΦΜ κάποιας ομάδας που θα αποτελούσε τον αυτόματο πιλότο για την απεμπλοκή από το οικονομικό αδιέξοδο σε συνδυασμό πάλι με τον υποβιβασμό, αλλά σ' αυτή την περίπτωση στη Β' κατηγορία αντί της Δ'. Άλλη λύση δεν υπήρχε. Ή μήπως υπήρχε;

Το φορτίο ήταν βαρύ και κανείς δεν θα αναλάμβανε να το σηκώσει. Ο χαρακτηρισμός "νεκροθάφτης τής ΑΕΚ" θα ακολουθούσε διά βίου όποιον αναλάμβανε να διεκπεραιώσει μια τέτοια παράτολμη αποστολή. Με δεδομένη την καθολική άρνηση των μετόχων να χρηματοδοτήσουν άλλο μια προβληματική εταιρεία όπως η ΑΕΚ και με δεδομένη επίσης την τοποθέτηση του Μελισσανίδη "να ξεπληρώσουν τα χρέη εκείνοι που τα δημιούργησαν και ύστερα βλέπουμε", το μόνο που απέμενε ήταν να ανατεθεί η βρώμικη δουλειά σε… διαχειριστές. Ο Θανόπουλος -ύστερα από μια σύντομη αλλά αποτυχημένη προσπάθεια με τον Κιντή- ήταν ο πρώτος στη σειρά. Ακολούθησε ο Αδαμίδης και τελευταία ο Δημητρέλλος. Δεν ήταν και εύκολο το εγχείρημα. Έπαιζαν με τη φωτιά και το ήξεραν. Προσπάθησαν να μεταθέσουν στις πλάτες τού κόσμου τα αμαρτήματά τους, πότε με την ίδρυση των Supporters, πότε με το Θεμέλιο 21 και πότε με την πρόσκληση στο κόσμο να γίνει ο ίδιος μέτοχος της ομάδας. Το εγχείρημα όμως φαινόταν από μακριά ότι δεν είχε τύχη. Μια ομάδα απαξιωμένη αγωνιστικά, χωρίς τίτλους, χωρίς γήπεδο, με τον κόσμο να γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη σε όλους αυτούς που την κατάντησαν έτσι, το τέλος πλησίαζε με γοργούς ρυθμούς. Ξέχωρα που έδωσαν την ευκαιρία σε κάθε λογής αρπακτικό να κάνει τη μόστρα του εμφανιζόμενος σαν υποψήφιος επενδυτής τής ΑΕΚ. Να μη θυμηθώ Κοζώνηδες, Μακρήδες, Μπαϊρακτάρηδες, Ξενιάδηδες, Άραβες, Ρώσους, Κινέζους και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

Η διεθνής συγκυρία έβαλε κι αυτή το χεράκι της να γίνουν όλα μια ώρα αρχύτερα. Μόνο που η κρίση που χτύπησε την Ελλάδα ήταν σα να τράβηξε την κουρτίνα και φάνηκαν πίσω απ' αυτήν τα καλά κρυμμένα μέχρι τότε περιττώματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, την δυσοσμία των οποίων όλοι αντιλαμβανόμαστε ως τότε, αλλά κανείς μας δεν μπορούσε να εντοπίσει το σημείο από το οποίο ξεχυνόταν. Πολλές ομάδες ξαφνικά βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με την ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο ΟΦΗ, τα Γιάννινα, ο Πανιώνιος και πάει λέγοντας. Ταυτόχρονα έσκασε και η βόμβα των στημένων βγάζοντας εκτός παιχνιδιού τον Ολυμπιακό Βόλου και την Καβάλα και αν δεν είχαμε το κράτος που μας αξίζει να έχουμε ίσως να ήταν πολλές περισσότερες οι ομάδες που θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από τον ποδοσφαιρικό χάρτη τής χώρας. Κι εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η αμαρτωλή Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, η γνωστή σε όλους μας ΕΠΟ. Γιατί, καλός ο Μαρινάκης και ο κρατικοδίαιτος Ολυμπιακός τους, αλλά πώς στην οργή να διοργανώσεις ένα εθνικό πρωτάθλημα όταν οι μισές ομάδες πρέπει να αποβληθούν απ' αυτό επειδή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις; Βλέπετε η ΟΥΕΦΑ έχει πλέον αγριέψει και δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους και να περνάνε από την πίσω πόρτα τούς μέχρι τότε αγαπητικούς τής βοσκοπούλας ομοσπονδίας. Οι κανόνες τού παιχνιδιού είναι πλέον σαφείς και μιλάνε για υποβιβασμό των ομάδων που δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον φάκελο που απαιτείται για να πάρουν την αδειοδότηση. Και τώρα τι γίνεται ρε παιδιά; Αδιέξοδο; Μπα, όχι και τόσο. Να τροποποιήσουμε τον κανονισμό ώστε να κερδίσουμε λίγο χρόνο και βλέπουμε. Και αλλάζει ο κανονισμός και πλέον δεν προβλέπεται υποβιβασμός (α, ρε καημένε Ηρακλή, μόνο εσύ δεν πρόλαβες) αλλά όσες ομάδες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις θα παραμένουν μεν στην Super League αλλά χωρίς να έχουν το δικαίωμα να κάνουν μεταγραφές, παρά μόνο ποδοσφαιριστών που δεν έχουν συμπληρώσει το 22^ο έτος τής ηλικίας τους, ούτε και να ανανεώνουν συμβόλαια ποδοσφαιριστών τους πλην των περιπτώσεων που θα γίνονται γερές μειώσεις αποδοχών σε αυτά. Επίσης, θα παρακρατείται από τις ομάδες αυτές το 20% των τηλεοπτικών τους δικαιωμάτων από την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Ώπα! Νέα δεδομένα και για την ΑΕΚ. Ρε, μπας και να μη τη βουλιάζαμε, οπότε γλιτώνει και ο ενδεχόμενος νεκροθάφτης τον χαρακτηρισμό που θα κληρονομήσει για μια ζωή, αλλά να την μετατρέψουμε σε ΑΕΚ U21; Όσο χάλια και να τα πάμε αγωνιστικά δεν θα είναι και πολύ χειρότερα τα πράγματα από τις δύο τελευταίες μας χρονιές στο πρωτάθλημα. Έτσι κι αλλιώς και που καταφέραμε να βγούμε στο Europa League μήπως μπορέσαμε να αγωνιστούμε; Στο μεταξύ, το σχέδιο που εκπονείται περιλαμβάνει μείωση του μπάτζετ (τρομερή) γύρω στα 5 εκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο συμβόλαιο που θα υπάρχει στην ομάδα δεν θα ξεπερνάει τις 250 χιλιάδες ευρώ και η προσπάθεια επικεντρώνεται στην αποπληρωμή των χρεών προς την εφορία αλλά και την εν γένει μείωση όλων των οικονομικών υποχρεώσεων της ΠΑΕ, με σκοπό την εξυγίανσή της ώστε να μπορέσει να γίνει ελκυστική για τον οποιονδήποτε επενδυτή που θα ήθελε να μπει στην ομάδα.

Βέβαια στο όλο πλάνο υπάρχει μια μικρή παράλειψη. Η ομάδα που θα παραδοθεί στον οποιονδήποτε πιθανό επενδυτή ύστερα από τρία με τέσσερα χρόνια που πιθανόν να έχει εξυγιανθεί, δεν θα είναι πια η ΑΕΚ αλλά τα Ταταύλα. Και στα Ταταύλα έχω την οικονομική επιφάνεια να επενδύσω ακόμα κι εγώ. Αυτό φτάνει για να αντιληφθούμε τι είδους επενδυτές θα προσελκύσει μια ΑΕΚ τόσο πολύ απαξιωμένη. Αν δε δεν έχει καταφέρει να χτίσει το γήπεδό της στη Νέα Φιλαδέλφεια ως τότε, ας μην έχει ούτε ο πιο αισιόδοξος την ελπίδα ότι θα βρεθεί σοβαρός άνθρωπος να αγοράσει την ΑΕΚ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βλέπουμε ότι η ομάδα έχει μπει και θα βαδίσει τον δρόμο τής πλήρους απαξίωσης.

Ποιοι λυπούνται και ποιοι χαίρονται από μια τέτοια εξέλιξη; Αυτοί που λυπούνται είναι φυσικά μόνο οι αγνοί φίλαθλοι της ΑΕΚ που την ακολουθούν ακόμα και στον γκρεμό. Ίσως να λυπούνται και κάποιοι υγιείς φίλαθλοι χωρίς τσίμπλες στα μάτια που γνωρίζουν την ιστορία αυτής της ομάδας και τι έχει προσφέρει στη χώρα και οι οποίοι έχουν πλέον αντιληφθεί πώς παίζεται το παιχνίδι σ' αυτόν το βρώμικο χώρο και δεν τους βρίσκει καθόλου σύμφωνους η συγκεκριμένη πρακτική. Όσο γι' αυτούς που χαίρονται είναι σίγουρα περισσότεροι. Πολλοί είναι αυτοί που κρυφογελάνε κάτω από τα μουστάκια τους (και τα σκόρπια μούσια τους θα έλεγα) αφού φεύγει από τη μέση ένας πραγματικός ανταγωνιστής και όχι ένας ιμιτασιόν. Επίσης, θα χαρούν πολλοί αφού δεν θα χρειάζεται πια να καταφεύγουν κάθε χρόνο σε μηχανορραφίες, ούτε να επιστρατεύουν τους χαρτογιακάδες και τους μαυροκόρακες για να πετάνε την ΑΕΚ έξω από το παιχνίδι. Δυστυχώς όμως δεν θα είναι και λίγοι αυτοί που θα χαρούν μέσα από την ΑΕΚ όσο αυτή θα βιώνει την καταστροφή. Το έχουν πει άνθρωποι που λάτρεψαν την ΑΕΚ κι όσο κι αν δεν το πιστέψαμε αποδείχτηκαν πέρα για πέρα αληθινοί. Για του λόγου το αληθές ρίξτε μια ματιά στο μπάσκετ και θα δείτε καθαρά πόσοι και ποιοι επιχαίρουν με τον αφανισμό τής βασίλισσας.

Τώρα, λοιπόν, στην ώρα μηδέν, τη στιγμή που όλοι έχουν πέσει στην καμπούρα τής ΑΕΚ και κάνουν τον καμπόσο με πρωτοστάτη το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο βρήκε πτώμα να του αφαιρέσει τα όργανα για μεταμόσχευση, τώρα είναι που χρειάζεται σε όλους αυτούς ένα μεγάλο καζίκι. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν στην ΑΕΚ για να ξαναδεί θεού πρόσωπο μέσω της λύσης τής απαξιωμένης ομάδας που θα φυτοζωεί στην Super League; Όσα και αν η ΑΕΚ τραβήξει κανόνι και ξεκινήσει την προσπάθεια αναγέννησης από τις στάχτες της στην Δ' κατηγορία και ίσως πολλά περισσότερα. Με μια διαφορά. Ναι μεν θα υποστεί ένα γερό πλήγμα στο γόητρό της, θα τρωθεί το ίματζ της, αλλά από την άλλη δεν θα μπει στη φθοροποιό διαδικασία να μετατραπεί σε σάκο τού μποξ για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, για να μην πω και για ΠΑΟΚ και για κάθε άλλο πικραμένο. Ας κρατήσουν μόνοι τους το πρωτάθλημα που τους αξίζει. Στο φινάλε ένα πρωτάθλημα χωρίς τη συμμετοχή τής ΑΕΚ θα είναι απαξιωμένο πριν καν ξεκινήσει. Θα φύγει όμως από τους ώμους της ένα τεράστιο βάρος που υπάρχει περίπτωση να το σηκώνει επί σειρά ετών κι αυτό να μη μειώνεται ούτε στο ελάχιστο, όσο θα παραμένει συμμέτοχη στο στημένο παιχνίδι των λαμόγιων. Καθαρμένη πια η ΑΕΚ θα έχει ολόκληρο τον ορίζοντα μπροστά της ανοιχτό. Θα ξέρει δε για τα καλά τότε με ποιους πρέπει να πάει και ποιους πρέπει να αφήσει. Η ιστορία θα έχει γράψει ξεκάθαρα τα πεπραγμένα τού καθενός και δεν θα υπάρχει πισωγύρισμα για κανέναν. Με καθαρούς ανθρώπους στο τιμόνι, χωρίς το παραμικρό χρέος να την βαρύνει, με την προοπτική ενός καινούριου γηπέδου που πάντα θα αποτελεί το κυριότερο βήμα για να χτιστεί κάτι καινούριο και δυνατό, με νέα παιδιά γεμάτα όρεξη να διακριθούν και με ένα κόσμο που έτσι κι αλλιώς είναι διατεθειμένος να στηρίξει μια υγιή και έντιμη προσπάθεια, πολύ σύντομα θα καταφέρει να επιστρέψει εκεί που ανήκει. Και τότε θα είμαστε σε θέση με όλους αυτούς τους κανάγιες και τα λαμόγια που διαφεντεύουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να τα ξαναπούμε.

Όσο για τους κυρίους που ανακάλυψαν ξαφνικά τους νόμους, την τήρηση και την εφαρμογή τους, ας μείνουν μ' αυτούς στο χέρι. Το ελληνικό Δημόσιο θα χάσει ένα τεράστιο ποσό που, αν διέθεταν κοινό νου οι άνθρωποι που το διοικούν και δεν εξαντλούσαν όλη την αυστηρότητα και τη μαγκιά τους στην ΑΕΚ -κάνοντας ταυτόχρονα τα στραβά μάτια για Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ- και το κράτος θα εισέπραττε τα οφειλόμενα και την ΑΕΚ δεν θα οδηγούσαν στη χρεοκοπία. Πάνω-κάτω τα ίδια ισχύουν και για την ΕΠΟ. Μαγκιές και αυστηρότητα ξέρουν να πουλάνε εκεί που τους παίρνει. Στους άλλους κακαρίζουν σαν κοτούλες και υπογράφουν ό,τι τους ζητήσουν. Ας κάνουν πρωτάθλημα δίχως την ΑΕΚ σε κάμπους, ραχούλες και νησίδες. Δηλαδή η παράταση του ενός μηνός που τους ζητούσε η ΑΕΚ ήταν που τους καθόριζε το πόσο άτεγκτοι είναι; Λες και δεν τους ξέρουμε τάχα. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα άλλαζε κάτι για την ΑΕΚ, το πιθανότερο είναι πως όχι. Αλλά ακόμα και σε κατάδικους δίνεις μια περίοδο να ετοιμάσουν την απολογία τους. Νισάφι. Και με δεδομένη την πολιτική κατάσταση στη χώρα που όλοι γνωρίζουν ότι έχει προκαλέσει στασιμότητα στα πάντα, τόσο η ΕΠΟ, όσο και η εφορία έπρεπε να δείξουν μια ελαστικότητα για να μην έχει κανείς το δικαίωμα μετά να διαμαρτύρεται. Και δεν ισχύει εδώ το ότι υπήρχε χρόνος στη διάθεση των ομάδων, Η χώρα είναι νεκρή από τις 6 Μαΐου, αυτοί τι ψάχνουν να βρουν; Ο Τζοχατζόπουλος μάλλον δικαιούται περισσότερο χρόνο για να σκαρφιστεί το κατάλληλο ποίημα για το πού πήγαν τα λεφτουδάκια τού ελληνικού λαού που τα μάσαγε εδώ και δυο δεκαετίες. Γιατί δεν βιάζονται και σ' αυτή την περίπτωση; Δεν πρέπει να αποδοθούν το συντομότερο στο ελληνικό Δημόσιο τα κλεμμένα; Τον Ψωμιάδη τον έχουν ήδη στα χέρια τους. Ανάμεσα σ' αυτά που κατάκλεψε υπάρχουν και τα λεφτά που έφαγε από την ΑΕΚ και την οδήγησε στο χείλος τού γκρεμού. Γιατί δεν του δημεύουν την περιουσία ώστε να αποδοθούν και στην ΑΕΚ αυτά που της οφείλονται ώστε απ' αυτά να κρατήσει το ελληνικό Δημόσιο και όσα του οφείλει η ΑΕΚ;