Τα παντελόνια και η... Μάρθα Βούρτση

 



- Τόσα χρόνια έγινε γαρίδα το μάτι μας να βρούμε έναν άνθρωπο μέσα σ' αυτό το βοθροκομείο τού λιμανιού που να έχει λίγη τσίπα πάνω του, που να φοράει παντελόνια βρε αδερφέ. Τόσα πνιξίματα, τόσες απατεωνιές, τόση βρωμιά μαζεμένη, για να χτιστεί "η αυτοκρατορία τού λιμανιού" κι ούτε ένας δεν βρέθηκε μια φορά να βγει και να πει, εντάξει, μας ευνόησε η διαιτησία, το παραδεχόμαστε! Ρε ένας παντελονάτος δεν υπήρξε ποτέ εκεί μέσα; Το πέναλτι που έδωσε χτες σε βάρος τού Άρη ο αστείος τυπάκος που έπαιζε τον διαιτητή, μας θύμισε ένα πέναλτι που είχε κερδίσει ο Στέλιος Γιαννακόπουλος μέσα στο Αιγάλεω, σε αναμέτρηση Αιγάλεω -Ολυμπιακού. Η απόσταση που χώριζε τον Γιαννακόπουλο από τον αμυντικό που υποτίθεται ότι τον είχε ανατρέψει ήταν πάνω από τρία μέτρα! Σιγά να μη το παραδέχτηκε κανείς και να μη βγήκε να ζητήσει συγγνώμη. Ούτε ο ίδιος ο παίκτης φυσικά που σήμερα είναι πρόεδρος του ΠΣΑΠ έδειξε τότε να ντρέπεται. Όπως δεν ντράπηκε ποτέ ο Πέτραγκ Τζόρτζεβιτς που αναδεικνυόταν πρώτος σκόρερ έχοντας βάλει τα 12 από τα 15 του γκολ με πέναλτι μαϊμού τα οποία και πανηγύριζε έξαλλα κάθε φορά που σκόραρε! Τόσα χρόνια κι όλα ίδια κι απαράλλαχτα έμειναν. Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς δέχεται κάποιος να είναι φίλαθλος μιας ομάδας που μια ολόκληρη ζωή προκαλεί, διαφεντεύει και αναγορεύεται σε υπερδύναμη χάρη σε χίλιες δύο απαράδεκτες πρακτικές εκτός από το να κερδίζει με το σπαθί της μέσα στα γήπεδα. Σε όσους πανηγυρίζουν με τέτοιες "επιτυχίες" δεν έχω παρά να τους ευχηθώ να τις χαίρονται και εις ανώτερα!

- Κούλα έλεγαν οι βάζελοι την ΑΕΚ κάποια εποχή, επειδή διαμαρτυρόταν για τις απανωτές σφαγές που τις επιφύλασσαν τα κοράκια σε κάθε αγώνα. Βρε πώς άλλαξαν έτσι οι καιροί και οι τιμητές μας κατάντησαν κλαψιάρικα κουτάβια που δεν περνάει μέρα χωρίς να κλαψουρίσουν μπροστά στις πάντα πρόθυμες κάμερες του ΣΚΑΪ του Γιάννη Αλαφούζου. Γελάει ο κάθε πικραμένος με τον καναλάρχη πρόεδρο των τριφυλλοφόρων που ωσάν νέα Κασσιανή η Οσιομάρτυρας περιφέρεται από twitter σε facebook και από εκπομπή σε εκπομπή, κλαίγοντας τη μοίρα τη δικιά του και της ομάδας του και αφορίζοντας τους απανταχού διώκτες των ιπποτών τής σταυροφορίας του. Από την τόση κλάψα μάλιστα κανείς πια δεν ασχολείται μαζί του και σπαράζει μόνος του γεμίζοντας τα δοχεία των δακρύων. Πόση ξεφτίλα μπορεί να επιφέρει σε μια ομάδα που γνώρισε τόση δόξα ένας άνθρωπος που έχει μπερδέψει τη γραβάτα με την καλτσοδέτα και νομίζει ότι έχει αναλάβει πρόεδρος της Άμυνας Αμπελοκήπων; Η κατάντια σε όλο της το μεγαλείο. Κι αυτό φαίνεται από αγώνα σε αγώνα τόσο από τα αποτελέσματα που φέρνει ο Παναθηναϊκός μέσα στα γήπεδα, όσο και από το φτύσιμο που του έχουν ρίξει οι περισσότεροι φίλαθλοί του, οι οποίοι σε αντίθεση με τους ανεγκέφαλους του βρωμολίμανου διαθέτουν και ένα επίπεδο και έχουν έναν ορθό τρόπο σκέψης, αλλά και δεν ανέχονται το δούλεμα που πέφτει σύννεφο κάθε φορά που ακούνε τον ηγέτη τής ομάδας τους να αποδίδει τις διαδοχικές αγωνιστικές ξεφτίλες, πότε στον κακό τους τον καιρό και πότε στον ανάδρομο Ερμή που στάθηκε άσπλαχνος απέναντι στην ομάδα τους. Τώρα αν οι ΑΕΚτζήδες τους ονομάσουν με τη σειρά τους Μάρθα (από τη Μάρθα Βούρτση, την αρχόντισσα της κλάψας) θα έχουν άδικο;
 

- Αυτό το ανέκδοτο με την κλήση σε απολογία τής ΑΕΚ πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Ένας υπέροχος λαός που χάρηκε και πανηγύρισε την πρώτη νίκη τής ομάδας του χωρίς να δημιουργήσει το παραμικρό έκτροπο και ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από ηρεμία μέσα στον αγωνιστικό χώρο, δίχως καθόλου αντεγκλήσεις μεταξύ των ποδοσφαιριστών, σε ποιο σημείο δημιούργησαν την ανάγκη κλήσης σε απολογία; Για κάποια συνθήματα που ίσως ακούστηκαν και αφορούσαν στον Παναθηναϊκό; Μα αυτή είναι συνηθισμένη πρακτική των φιλάθλων όλων των ομάδων και σε όλα τα γήπεδα. Μήπως το παραχέζετε λιγάκι κύριοι της ΕΠΟ; Βρήκατε τρόπο να ενισχύετε το κομπόδεμα της Ομοσπονδίας; Ή έχετε αποφασίσει να συμβάλλετε στην εξόντωση των οικονομικά ασθενέστερων ομάδων που γνωρίζετε ότι έρχονται σε δύσκολη θέση κάθε αγωνιστική να καταβάλλουν τα εξοντωτικά πρόστιμα που τους επιβάλετε;

 

- Πορτογάλοι θα είναι οι επόμενοι προπονητές τής Σούπερ Λίγκας που θα μας αποχαιρετήσουν. Η σειρά αναχώρησης δεν είναι ακόμα απόλυτα ξεκαθαρισμένη. Προς το παρόν δείχνει να προηγείται με βραχεία κεφαλή ο Φερέιρα και να ακολουθεί ο Ζαρντίμ, χωρίς κανείς να αποκλείει να αναστραφούν οι προβλέψεις και να αλλάξουν οι προτεραιότητες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα Χριστούγεννα δύσκολα θα βρουν τους δύο Πορτογάλους στον τόπο μας.

 

- Την έχουν πέσει όλοι στον Κλάτενμπεργκ για την διαιτησία του στον αγώνα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Τσέλσι. Δεν είδα το ματς για να έχω ξεκάθαρη άποψη αλλά όλοι μιλάνε για όργια της διαιτησίας. Τελικά το έχει το κόκκινο χρώμα να προκαλεί τη συμπάθεια της εκάστοτε εξουσίας. Εκείνο που είδα και μάλιστα σε αρκετές επαναλήψεις, είναι η φάση τής αποβολής τού Φερνάντο Τόρρες. Ο Ισπανός κάνει καραμπινάτο θέατρο πέφτοντας μέσα στην περιοχή για να εκβιάσει το πέναλτι (ολόιδια περίπτωση με αυτή που πήρε το πέναλτι χτες ο Ολυμπιακός μέσα στο Βικελίδης) με τη διαφορά ότι ο ένας διαιτητής είχε από κάτω του βαρβάτα γκογκόβια και ο άλλος… μπαλάκια από αφρολέξ! Ολόσωστη η απόφαση του Άγγλου που ορθά απέβαλε τον Ισπανό. Και όλα τα άλλα που ακούω και διαβάζω τα βρίσκω απλά τρίχες κατσαρές. Για τη συγκεκριμένη φάση μιλάω, για να μην παρεξηγηθώ. Δεν ξέρω τι έκανε στο υπόλοιπο ματς ο διαιτητής αλλά σ' αυτή τη φάση ενήργησε άψογα και του αξίζουν συγχαρητήρια.

 

- Μάγκας και παιχταράς παγκόσμιας ακτινοβολίας δεν γίνεσαι μόνο επειδή τα καταφέρνεις να ζαλίζεις τους αντιπάλους σου μέσα στο γήπεδο και να πετυχαίνεις όμορφα γκολ. Μεγαλύτερη μαγκιά απ' αυτά είναι να έχεις τα άντερα να απονείμεις τα εύσημα και σε εκείνους που συμβάλλουν για να μπορείς εσύ να απολαμβάνεις ατομικές διακρίσεις και επαίνους για τα όσα καταφέρνεις. Και τέτοιος μάγκας αποδείχτηκε ο Μέσι στην απονομή που του έγινε για το χρυσό παπούτσι επειδή αναδείχθηκε κορυφαίος γκολτζής στην Ευρώπη, όταν στις δηλώσεις του είπε με σεμνότητα ότι μοιράζεται το βραβείο με τους συμπαίκτες του, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα το είχε κερδίσει και ίσως να μην είχε βάλει ούτε ένα γκολ!

 

- Εκείνοι που συμβουλεύουν τον Ιβάν Σαββίδη να έρθει σε σύγκρουση με τους οργανωμένους οπαδούς τού ΠΑΟΚ για να επιβάλλει την τάξη στην κόλαση της Τούμπας και να απομακρύνει τη βία, μάλλον δεν τα στάθμισαν και πολύ καλά τα πράγματα. Κάτι μου θυμίζει όλο αυτό. Ο Ντέμης Νικολαΐδης που το επιχείρησε πριν από μερικά χρόνια, το μόνο που κατάφερε ήταν να σπάσει τα μούτρα του και να οδηγηθεί σε πόλεμο με τους οργανωμένους οπαδούς τής ομάδας του, μέλος των οποίων είχε υπάρξει στο παρελθόν και ο ίδιος. Να σημειωθεί ότι ο Ντέμης είχε και την καθολική υποστήριξη και συμπαράσταση όλων των άλλων φιλάθλων τής ΑΕΚ, αλλά παρόλα αυτά πολεμήθηκε και οδηγήθηκε στο περιθώριο. Πόσο σίγουρος μπορεί να είναι ο Σαββίδης ότι εκείνος θα τα καταφέρει και θα κάνει την Τούμπα εκκλησία, μόνο ο ίδιος και η όμορφη συνοδός του το γνωρίζουν.