Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Παλικάρια

Τελικά δεν ξέρω αν αυτό που επικράτησε λέγεται ψυχραιμία ή πανικός. Πανικός γιατί ένιωσαν τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια τους αυτοί που έφεραν την ΑΕΚ στη σημερινή τραγική κατάσταση. Το τετελεσμένο γεγονός είναι ότι από σήμερα η ΑΕΚ έχει προπονητή τον Τραϊανό Δέλλα με βοηθούς του τον Άκη Ζήκο και τον Βασίλη Μπορμπόκη και γυμναστή τον Αντώνη Κέζο. Ο Έβαλντ Λίνεν ανήκει ήδη στο παρελθόν. Για τον Λίνεν παύει κάθε κουβέντα αφού πλέον δεν πρόκειται να μας απασχολήσει ούτε σαν προπονητής, ούτε σαν άνθρωπος. Για τους Δέλλα, Ζήκο, Μπορμπόκη και Κέζο το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι πρόκειται για παλικάρια, αφού δέχτηκαν αυτή την κρίσιμη ώρα να βάλουν το κεφάλι τους στη λαιμητόμο και ενδεχομένως να χρεωθούν τα εγκλήματα τα οποία σχεδίασαν και εκτέλεσαν άλλοι χωρίς οι ίδιοι να έχουν την παραμικρή συμμετοχή και ευθύνη.
 
Την Κυριακή η ΑΕΚ θα δώσει τον αγώνα της ζωής της. Ο Δέλλας, που θα έχει και την κύρια ευθύνη σαν προπονητής, είναι χωρίς αμφιβολία μια εμβληματική μορφή που και μόνο με την παρουσία του μπορεί να μεταδώσει στους παίκτες του εκείνη τη φλόγα που μέχρι σήμερα τους έλειπε. Από την άλλη δεν διαθέτει την εμπειρία ούτε ενός λεπτού συμμετοχής στον πάγκο ακόμα και της πιο ασήμαντης ομάδας. Το ίδιο και οι Ζήκος και Μπορμπόκης. Οι οδηγίες που θα δίνουν στους παίκτες δεν θα είναι προϊόν κάποιας γνώσης ή κάποιας προπονητικής εμπειρίας, αλλά θα προέρχονται κατευθείαν από την καρδιά. Μακάρι να πιάσουν τόπο και να αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές των παικτών και η ΑΕΚ να βγει αλώβητη από αυτή την οδυνηρή δοκιμασία. Επέμενα στην παραμονή του Λίνεν αυτές τις δύο τελευταίες αγωνιστικές μόνο και μόνο επειδή το μάτι του μπορεί να κόψει από τεχνικής πλευράς και να βοηθήσει την ομάδα να διαχειριστεί το παιχνίδι. Χωρίς φυσικά να είναι απόλυτο ότι θα τα κατάφερνε, όπως δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει οποιοσδήποτε άλλος. Όταν μια ομάδα αγωνίζεται με το πιστόλι στον κρόταφο, παίζουν ρόλο πολλά πράγματα για να τα καταφέρει να παραμείνει ζωντανή. Το κυριότερο είναι η ψυχολογία. Πώς θα μπορέσει ένας προπονητής να αποβάλλει το άγχος από τους παίκτες του και να κάνει τα πόδια τους να σταματήσουν να τρέμουν για να μπορέσουν να παίξουν μπάλα. Και ο Δέλλας μπορεί να προσφέρει πολλά σ' αυτόν τον τομέα αφού είναι δοκιμασμένος στα δύσκολα σε όλη την καριέρα του αλλά και στην προσωπική του ζωή και πάντα μετά από κάθε περιπέτεια κατάφερνε να βγει νικητής.
 
Γράφτηκαν πάρα πολλά αυτές τις λίγες μέρες που μεσολάβησαν από το παιχνίδι της Δευτέρας με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Τα περισσότερα κάτω από το καθεστώς του πανικού και της έλλειψης ψυχραιμίας. Πολλά απ' αυτά υπήρξαν άδικα για κάποιους ανθρώπους. Αυτή τη στιγμή πάντως το τελευταίο που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι το ποιοι έφταιξαν και σε τι βαθμό ο καθένας που η ΑΕΚ βιώνει αυτή την τραγωδία. Γιατί το να παίζει η ΑΕΚ για την σωτηρία της και την ύπαρξή της μόνο τραγωδία μπορεί να χαρακτηριστεί. Δεν είναι του παρόντος να αρχίσουμε να αποδίδουμε ευθύνες. Θα γίνει κι αυτό στην ώρα του. Ελπίζω χωρίς να το έχει πληρώσει η ΑΕΚ με την εξαφάνισή της από τον ποδοσφαιρικό χάρτη. Γιατί κατά τ' άλλα το έχει πληρώσει ήδη και με το παραπάνω με τον διασυρμό και την απαξίωσή της και με το γράψιμο της πιο μαύρης σελίδας στην πολύχρονη ιστορία της.
 
Πάντως θα πρέπει, εκτός από τα όσα ζητάμε εμείς από τους παίκτες μας και τον προπονητή μας, να λαβαίνουμε υπόψη μας και τις προθέσεις των αντιπάλων μας. Γιατί να εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς το αποτέλεσμα του κρίσιμου αγώνα της Κυριακής; Μήπως είμαστε η Μπαρτσελόνα και ξέρουμε πως αν πιάσουμε το παιχνίδι μας δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα; Δηλαδή ο Πανθρακικός θα έρθει στο ΟΑΚΑ για να προσαρμοστεί στο παιχνίδι μας ή θα αφεθεί έρμαιο στις διαθέσεις των παικτών μας και στο πάθος της εξέδρας μας; Πάνε αυτές οι εποχές. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε το πόσο ίδιοι από πλευράς δυναμικής έχουμε γίνει με ομάδες σαν τον Πανθρακικό και τους άλλους ανταγωνιστές μας στην προσπάθεια της παραμονής στην κατηγορία. Και για εκείνους ο υπέρ πάντων αγώνας είναι αυτός της Κυριακής. Κι αυτοί για να κλέψουν βαθμό ή βαθμούς θα κατέβουν. Και δεν ξέρω αν θα υπάρχει κανείς που θα χαρακτηρίσει σαν έκπληξη μια ενδεχόμενη επιτυχία τους. Τόσο ίδιοι έχουμε γίνει. Γι' αυτό και πρέπει να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο και δεδομένο και κανένας Δέλλας από τον πάγκο ή Φούντας και Κορδέρο μέσα από τον αγωνιστικό χώρο δεν θα μπορέσει να αλλάξει τη μοίρα μας αν όλοι μαζί δεν πιστέψουν σε κάτι τέτοιο και δεν ξεπεράσουν τους εαυτούς τους. Ο καθένας από τον τομέα του. Το ίδιο και οι φίλαθλοι από τη εξέδρα κι ας μη μπορούν να προσφέρουν τίποτα περισσότερο από την στήριξή τους. Αν κι αυτοί ξεπεράσουν τους εαυτούς τους μπορούν να βάλουν φτερά στις πλάτες των ποδοσφαιριστών και να τους κάνουν να πιάσουν την απόδοση της ζωής τους…

Δεν υπάρχουν σχόλια: