Τους τσούζει και φωνάζουν

 

 

- Διάβαζα την επιστολή του Μπατίστα στον τύπο και μόλις έφτασα στην αναφορά του στους… κεφτεδολόγους μου χύθηκε ο καφές πάνω στο πληκτρολόγιο… Ευτυχώς, σκέφτηκα και ηρέμησα, παρόλο που το συγκεκριμένο έδεσμα αποτελεί μεγάλη μου λατρεία, αυτή έρχεται δεύτερη μετά από τους λουκουμάδες. Άρα δεν με αφορά… Θα ανησυχούσα μόνο αν μιλούσε για λουκουμαδολόγους! Κι έπειτα είναι και το άλλο. Τον Ντανιέλο τον αγαπάω… Κι ας μας έφτυσε κάποτε για τα φράγκα και κατηφόρισε στο λιμάνι. Πήρε κι αυτός την ανταμοιβή του από τους… επιστήμονες και μαζεύοντας τα βρεγμένα του επέστρεψε άρον-άρον στη Νέα Φιλαδέλφεια όπου, παρά την πίκρα που ένιωθαν οι οπαδοί της ομάδας από την φυγή του κι από τα γκολ που μας είχε βάλει, οι αγκαλιές τους ήταν και πάλι διάπλατα ανοιχτές για να τον υποδεχτούν… Αλλά περνάνε τα άτιμα τα χρόνια σα νεράκι και μαζί μ' αυτά χάνεται και η μνήμη… Κι ο κατά τ' άλλα συμπαθέστατος σε όλους Ντανιέλος έφτασε να γίνει και τιμητής όσων είχαν διαφορετική γνώμη από τη δική του περί της προσφοράς του στα τμήματα υποδομών της ΑΕΚ όπου είχε την ευτυχία να δουλέψει… Τι να κάνουμε; Δεν είναι δυνατόν να γινόμαστε αποδεκτοί από όλους τους ανθρώπους και είναι δικαίωμα του καθενός να έχει αντίθετη άποψη από τη δική μας… Τι δουλειά έχουν οι γαστριμαργικές του προτιμήσεις για να τις μετατρέψει κανείς σε πυρομαχικά εναντίον του νομίζοντας ότι έτσι θα αποπροσανατολίσει όσους τον ακούνε και τον διαβάζουν και θα γίνει ευκολότερα εύπεπτος ο δικός του αντίλογος; Είπαμε, έκανες το γήπεδο μπουρδέλο βρε Ντανιέλο, βρε Ντανιέλο, ας μη κάνεις και τους ΑΕΚτζήδες…

 

- Μετά τον βοϊδοκέφαλο ήρθε η σειρά του κοντοστούπη να εκδηλώσει τον πανικό του. Ρε τι έχουν πάθει τα άτομα. Κίτρινος πυρετός τα έχει βαρέσει. Και όλοι, μα όλοι, έχουν λυσσάξει με το γήπεδο που πάει να φτιάξει η ΑΕΚ και με την Πολιτεία που την χρηματοδοτεί με 20 εκατομμύρια ευρώ. Όταν η Πολιτεία της στέρησε επί δέκα χρόνια την ύπαρξή της βγάζοντας ξαφνικά την ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ από τον φάκελο των Ολυμπιακών Αγώνων και βάζοντας το Καραϊσκάκης στη θέση του, τα συγκεκριμένα στρουμφάκια είχαν τρυπώσει στα λαγούμια τους. Όταν τους χάριζαν ουσιαστικά το οικόπεδο του Καραϊσκάκης που βρισκόταν στην ιδιοκτησία του Δημοσίου έκαναν όλοι μαζί κο, κο, κο, ξεχνώντας ότι είναι γαύροι και ότι τα ψάρια δεν κακαρίζουν. Όταν έπνιγε ο Κοσκωτάς τα εκατομμύρια της τράπεζας Κρήτης και συνεπώς του ελληνικού λαού για να τους πηγαίνει πεσκέσι στο λιμάνι τους διάφορους Ντέταρι στόμα είχαν και μιλιά δεν είχαν. Όταν η ελληνική Βουλή αποφάσιζε να τους χαρίσει τα εκατομμύρια που είχαν αφήσει χρέος οι διοικήσεις των Κοσκωτά, Σαλιαρέλη και ΣΙΑ όλοι έκαναν τουμπεκί ψιλοκομμένο. Όταν τα Γιαννακοπουλάκια ευνοούνταν σκανδαλωδώς με νομοσχέδια και παραθυράκια το κοντό πράγμα με το πράσινο μουστάκι πηδούσε από κλαρί σε κλαρί πάνω στα δέντρα και έδειχνε περήφανο τον κατακόκκινο πισινό του… Τουμπεκί τώρα. Βγάλτε όλοι τον σκασμό… Γιατί είπαμε, τίμιοι-τίμιοι και με τον σταυρό στο χέρι και πάντα μακριά από τις δικές σας ατιμίες και των ομοίων σας όλα αυτά τα χρόνια, χάρη στις οποίες καταντήσατε το ελληνικό ποδόσφαιρο και το ελληνικό μπάσκετ περιφερόμενους θιάσους άγριων ζώων, αλλά τώρα πια, άμα λάχει, μπορούμε να σας "σκοτώσουμε" με τα ίδια σας τα όπλα… Απλά δεν θέλουμε επειδή είμαστε μεγαλόψυχοι και δεν τα βάζουμε ποτέ με τους πιο αδύναμους από εμάς…