Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Αρκούδα

Η αρκούδα αγαπάει τόσο πολύ τα παιδιά της που πολλές φορές τα σφίγγει στην αγκαλιά της με τέτοια δύναμη που τα πνίγει. Τ' ακούς φιλαράκι ΑΕΚτζή; Σου θυμίζει κάτι αυτή η άγρια, παθιασμένη αγάπη της αρκούδας; Σε παρακολουθώ να μπουκάρεις  για ψύλλου πήδημα στον αγωνιστικό χώρο για να αγκαλιάσεις την αγαπημένη σου ΑΕΚ και δεν είναι λίγες οι φορές που από την σφιχτή σου αγκαλιά η ΑΕΚ κινδυνεύει να πεθάνει από ασφυξία. Θυμήσου μόνο τι προκάλεσε το μπουκάρισμά σου στο αξέχαστο ματς με τον Πανθρακικό. Μια ανάσα της απέμενε της ΑΕΚ πριν ξεψυχήσει εκείνη τη μέρα κι αυτή της την στέρησες. Δεν ξέρω το συγκεκριμένο μπουκάρισμα πόση αγάπη ή πόση σκοπιμότητα από πλευράς ορισμένων πλευρών έκρυβε και δεν αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα για εκείνο που θέλω να πω, όμως το μπουκάρισμά σου πέρυσι στο Αιγάλεω, όπου δεν αμφισβητώ ότι προκλήθηκες και έσπευσες να προφυλαχτείς, αλλά και το άλλο λίγο πριν τη λήξη του φιλικού του Αυγούστου με τη Ρόμα κι ακόμα περισσότερο το μπουκάρισμα μετά τον αγώνα με τον Απόλλωνα και πολύ περισσότερο εκείνο με τον Αχαρναϊκό την περασμένη Κυριακή και μετά την επική ανατροπή των τελευταίων λεπτών είναι και παραείναι ενδεικτικά.

Αντιλαμβάνομαι πόση πίεση έχει μαζευτεί μέσα σου από τη μεγάλη διάρκεια των πέτρινων χρόνων που βίωσε η ΑΕΚ την τελευταία 20ετία, με αποκορύφωμα τα τελευταία 10 χρόνια από το 2003 μέχρι την πτώση της στην Γ' κατηγορία το 2013 και τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής που ξεκίνησε πέρυσι και ολοκληρώνεται του χρόνου την άνοιξη. Η στέρηση που έχεις υποστεί είναι τεράστια. Απαξίωση της ομάδας που έγινε υποχείριο ανθρώπων απίθανων και επικίνδυνων, αποκοπή της από τις αγωνιστικές επιτυχίες, γκρέμισμα του γηπέδου, απώλεια σημαντικών παικτών και τέλος η ολοκληρωτική καταστροφή. Επόμενο είναι ότι τώρα που βλέπεις να έρχεται η ανάσταση κάπου θέλεις κι εσύ να ξεσπάσεις. Αλλά κάθισε και σκέψου πόσους κάνεις χαρούμενους κάθε φορά που η ομάδα βρίσκεται στο σκαμνί της αθλητικής δικαιοσύνης εξ αιτίας αυτής της υπερβολικής σου αγάπης που σε οδηγεί απερίσκεπτα σε ακραίες συμπεριφορές. Δες τους να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση κάθε φορά που βλέπουν να ορθώνεται και ένα καινούριο εμπόδιο στο δρόμο της επιστροφής μας και μάλιστα ένα εμπόδιο που το έχουμε τοποθετήσει μόνοι μας πέφτοντας στην καλοστημένη παγίδα τους. Τα όργανα, όλα δικά τους και ελεγχόμενα, δεν θα χάσουν την παραμικρή ευκαιρία να μας ψαλιδίσουν τα φτερά. Να είσαι βέβαιος. Γι' αυτό σου λέω, πάρτο λίγο αλλιώς. Χαλάρωσε και βρες άλλο τρόπο να εκτονωθείς αγαπημένε μου ΑΕΚτζή. Ζυγώνει ο καιρός που θα μπορούμε να εκτονωθούμε μαζικά μέσα από πανηγυρισμούς για τις επιτυχίες που έρχονται. Ας μη βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας…