Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Βρουβοβλάσταρα

Κι αφού διαλέξεις λιτότητα (έχει πολλές: του Τσίπρα, του Σαμαρά,
του Γιωργάκη, του χοντρού, ακόμα και του Σταύρου) τρέξε
να εκλιπαρήσεις στα λαϊκά συσσίτια για μισό κιλό πορτοκάλια... 
Υπογράφει ο Κως Άντζελες
 
Ένα κόμμα που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις φτάνει στο 27 με 28%, έστω κι αν αγγίξει το 30% και παρόλο που μπορεί να είναι πρώτο κόμμα, σε καμιά περίπτωση δεν εκπροσωπεί την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Μπορεί να λέγεται πλειοψηφούν κόμμα μεταξύ των άλλων κομμάτων, αλλά όχι πλειοψηφούν κόμμα στο σύνολο των προτιμήσεων του λαού.

Η αναγωγή ενός κόμματος σε πλειοψηφούν με τόσο χαμηλά ποσοστά δεν είναι παρά ένα εύρημα της πολιτικής για να αποφεύγονται τα αδιέξοδα. Κι επειδή εγώ είμαι με τα αδιέξοδα, εξηγώ το σκεπτικό μου.

Όσα αναφέρω δεν αφορούν μια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη αλλά όλες τις παρατάξεις. Όποιο κόμμα κι αν εκλεγεί πρώτο με τόσο ισχνή πλειοψηφία και παρά το προβλεπόμενο κολπάκι με το μπόνους των 50 εδρών, δεν δύναται να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Άρα εκείνοι που το έχουν τιμήσει με την ψήφο τους θα βρεθούν καπελωμένοι και από κάποιο ακόμα κόμμα, μπορεί και δύο ή και τρία καμιά φορά, για τα οποία ούτε που ήθελαν να ακούσουν πριν από τις εκλογές. Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Εξαναγκασμός των ψηφοφόρων στην αποδοχή συνεργασιών με πολιτικές δυνάμεις που δεν τους εκφράζουν.

Το είδαμε να μας προκύπτει με την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Είναι η στιγμή εκείνη που ο δράκουλας αναγκάζεται να φιληθεί στο στόμα με τον λυκάνθρωπο και με τον Φρανκενστάιν κι από τη μια στιγμή στην άλλη βρίσκονται όλοι αγκαλιασμένοι και αγαπημένοι. Πάντα για το καλό του έθνους και της πατρίδας. Πάντα για το εθνικό συμφέρον στον όνομα του οποίου έχουμε δει και πρόκειται να δούμε ακόμα μεγαλύτερα αίσχη που πάντα θα έρχονται σε αντίθεση με την συνείδησή μας. Όμως μάθαμε να κάνουμε τουμπεκί ψιλοκομμένο και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε γιατί, παρά τα περί του αντιθέτου διαδιδόμενα, είμαστε και θα παραμείνουμε οσφυοκάμπτες.

Αφού το αποφάσισε ο αρχηγός μας να συνεργαστεί με τον αφορισμένο του αντίπαλο πρέπει κι εμείς να συνταχθούμε, αφού αυτό απαιτεί το εθνικό συμφέρον. Για το καλό του τόπου θα γίνει η κολεγιά, όχι για να μη χάσουν τη μασαμμπούκα οι αρχηγοί μας. Κι ορμάμε πίσω τους κι αρχίζουμε να σκίζουμε τα ρούχα μας για πάρτη τους. Δεν είναι ανακόλουθος ο αρχηγός μας που μας έλεγε ότι ο απέναντι είναι ο δράκουλας. Απλά ανακάλυψε ότι είναι καλύτερα να συμμαχήσει με τον δράκουλα παρά να τους φάει και τους δύο η μαρμάγκα. Κι εμείς τα γιουσουφάκια και των δύο υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της σκέψης του. Βρε πώς το σκέφτηκε ο αθεόφοβος και καταφέραμε μ' αυτόν τον τρόπο να κρατηθούμε στην εξουσία; Ποιοι; Εμείς; Εμείς κρατηθήκαμε στην εξουσία ή εκείνοι που μας δούλεψαν;

Λοιπόν, γράψτε το. Σημειώστε το κάπου να το έχετε γραμμένο. Η νέα κυβέρνηση θα είναι κι αυτή συνεργασίας και θα αποτελείται κατά κύριο λόγο από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Όπως σας το λέω. Πάντα για το κοινό συμφέρον. Θα παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους μπροστά στο καλό του τόπου. Διότι έχουμε ηγέτες εμείς ρε. Δεν έχουμε λαπάδες. Ηγέτες μεγαλόθυμους και υπεράνω των μικροκομματικών τους διαφορών, που πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον ξέρουν να βάζουν πάντα την πατρίδα.

Αυτοί είναι οι ηγέτες μας ρε. Κι άμα γουστάρετε να σας το πω και φόρα παρτίδα. Δεν τους αξίζουμε για ψηφοφόροι! Εμείς είμαστε τα βρουβοβλάσταρα αυτού του τόπου που δεν γνωρίζουμε που μας πάνε τα τέσσερα και θέλουμε να το παίξουμε και ρυθμιστές της ζωής μας. Σκατά στα μούτρα μας. Μη πάει να ψηφίσει κανείς σας γιατί ακόμα πιο σκατά θα τα κάνετε. Αφήστε τους ηγέτες μας να βγάλουν μόνοι τους το φίδι από την τρύπα. Ξέρουν αυτοί τον τρόπο. Και που ψηφίζουμε εμείς μήπως παίζουμε κανένα ρόλο στο έργο; Εκείνοι το έχουν γράψει, το έχουν σκηνοθετήσει και εκείνοι θα το ερμηνεύσουν μέχρι το τέλος. Χωρίς τη συμμετοχή μας. Δεν μας χρειάζονται…