Ραγδαίες πολιτκές εξελίξεις

Υπογράφει ο Κως Άντζελες

Φουλ για εκλογές πάμε. 25 Ιανουαρίου ή 1 Φεβρουαρίου το αργότερο. Να εξηγήσουμε γιατί. Στις 17 Δεκεμβρίου γίνεται η πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Απαιτούνται 200 ψήφοι για την εκλογή. Στις 23 Δεκεμβρίου θα έχουμε την δεύτερη ψηφοφορία όπου κι εκεί απαιτούνται οι 200 ψήφοι. Και φτάνουμε στις 29 Δεκεμβρίου όπου θα διεξαχθεί η τρίτη και κρίσιμη ψηφοφορία κατά την οποία απαιτούνται 180 ψήφοι για την εκλογή προέδρου. Αν και σ' αυτή την ψηφοφορία δεν υπάρξει αποτέλεσμα η Βουλή πρέπει να έχει διαλυθεί μέχρι τις 6 Ιανουαρίου και να προκηρυχθούν εκλογές μέσα σε ένα μήνα. Δηλαδή ή στις 25 Ιανουαρίου ή στην 1 Φεβρουαρίου. Αν προκύψει κυβέρνηση από αυτές τις εκλογές, μπορεί να εκλέξει πρόεδρο δημοκρατίας με 151 ψήφους.

Τα πιθανά σενάρια τώρα είναι τα εξής:

 

Σενάριο 1^ο (πιθανότητες 30%)

Στην τρίτη ψηφοφορία η κυβέρνηση καταφέρνει να εκλέξει πρόεδρο δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι έχει εξασφαλίσει την ψήφο 26 επιπλέον βουλευτών εκτός από τους ήδη σίγουρους 154 δικούς της. Εφικτό; Από χλωμό έως ακατόρθωτο, όμως ποτέ μη λες ποτέ. Πολιτικοί είναι αυτοί και όπως πάντα είναι απρόβλεπτοι. Να εξηγήσουμε και εδώ όμως γιατί μοιάζει τόσο δύσκολο να βρει τους 26 βουλευτές που χρειάζεται η κυβέρνηση. Αυτή τη στιγμή η δύναμη του κάθε κόμματος επιμερίζεται ως εξής: ΝΔ 126 βουλευτές, ΣΥΡΙΖΑ 71 βουλευτές, ΠΑΣΟΚ 28 βουλευτές, ΧΑ 16 βουλευτές, ΑΝΕΛ 13 βουλευτές, ΚΚΕ 12 βουλευτές, ΔΗΜΑΡ 10 βουλευτές και οι ανεξάρτητοι είναι 24 βουλευτές.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ταχθεί υπέρ της εκλογής προέδρου από αυτή τη Βουλή καθόσον ισχυρίζονται ότι τυχόν εκλογές θα είναι καταστροφικές για την πορεία της οικονομίας της χώρας.

ΣΥΡΙΖΑ, ΧΑ και ΑΝΕΛ (με διαρροή 2-3 βουλευτών) ισχυρίζονται ότι η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές, καθόσον εκλογή προέδρου από την παρούσα βουλή σημαίνει παράταση του βίου της καταστροφικής κυβέρνησης.

Το ΚΚΕ θα ψηφίσει παρών όποιοι και να είναι οι υποψήφιοι.

Η ΔΗΜΑΡ και οι ανεξάρτητοι βουλευτές δεν έχουν πάρει ακόμη θέση θεωρώντας ότι το θέμα είναι πρόωρο.

Οι Ανεξάρτητοι βουλευτές προέρχονται από: ΝΔ 4, ΣΥΡΙΖΑ 1, ΠΑΣΟΚ 5, ΧΑ 2, ΑΝΕΛ 6, ΔΗΜΑΡ 6. Οι βουλευτές αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να έχουν πολιτικό μέλλον θα πρέπει ενταχθούν σε ένα από τα δύο μέτωπα. Η στάση τους, ανεξάρτητα με τις δηλώσεις που θα κάνουν στα ΜΜΕ ότι υπαγορεύτηκε από το συμφέρον της χώρας, κλπ, θα είναι αποτέλεσμα των υπόγειων παζαριών που θα προηγηθούν με τα δύο στρατόπεδα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολιτική τους συνέχεια ή στη χειρότερη περίπτωση να κερδίσουν το έλασσον που είναι η παράταση του βουλευτικού τους βίου μέχρι το 2016.  

Η πολιτική γεωγραφία των ανεξάρτητων βουλευτών καταδεικνύει ότι πάνω από 18 βουλευτές είναι δυνατόν με τις κατάλληλες διαπραγματεύσεις να στηρίξουν την εκλογή προέδρου από την παρούσα βουλή. Πάντως όπως και να έχουν τα πράγματα, όσοι εξ αυτών πάρουν θέση υπέρ ή κατά της εκλογής προέδρου θα χαρακτηρισθούν ένθεν κακείθεν ως αποστάτες.

Οι Ανεξάρτητοι, οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και ενδεχομένως ένα μέρος από τους ΑΝΕΛ θα αποτελέσουν τη δεξαμενή εξεύρεσης βουλευτών (ΔΕΒ) και για τους δύο μονομάχους προκειμένου να επιτύχουν τον σκοπό τους. Για να εκλεγεί πρόεδρος θα πρέπει, όπως φαίνεται και στην εξίσωση 154 (Ν.Δ+ΠΑΣΟΚ) + Χ = 180  =˃ Χ = 26, να εξευρεθούν τουλάχιστον 26 βουλευτές οι οποίοι θα ψηφίσουν υπέρ. Μια διερεύνηση της "προεδρικής" εξίσωσης μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο μαγικός αριθμός 26 δύναται να επιτευχθεί από τη ΔΕΒ υπό τις εξής προϋποθέσεις:

Πρώτον, να υποδειχθεί ως υποψήφιος πρόεδρος προσωπικότητα από το χώρο της ΔΗΜΑΡ ή ένα "πολιτικό απολειφάδι" από συγγενή προς αυτήν χώρο διότι χωρίς τα 4/5 των βουλευτών της, πρόεδρος δεν εκλέγεται, καθόσον ο αριθμός των βουλευτών από τους ανεξάρτητους στην καλύτερη περίπτωση θα είναι περί τους 18.

Δεύτερον, να "λειτουργήσει" αποτελεσματικά ο μηχανισμός επικοινωνίας και προπαγάνδας της κυβέρνησης προκειμένου να "πείσει" τους ανεξάρτητους βουλευτές να ψηφίσουν τον υποδειχθέντα από αυτήν υποψήφιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, έχει θέσει ως στόχο τη συγκέντρωση περισσότερων από 120 αρνητικών ψήφων υπό την ευρεία έννοια, ήτοι το άθροισμα των ΟΧΙ + ΠΑΡΩΝ + ΛΕΥΚΟ + ΑΚΥΡΟ + ΑΠΟΧΗ  ˃ 120. Για να φθάσει στο στόχο του χρειάζεται 10-12 ψήφους ακόμη, ενδεχομένως και περισσότερους λόγω της αστάθειας που επικρατεί στο χώρο των ΑΝΕΛ εξ αιτίας των χαμηλών ποσοστών που παρουσιάζει το κόμμα αυτό στις δημοσκοπήσεις.

Είναι γεγονός ότι ουδείς ενδιαφέρεται (ούτε πολίτης, ούτε πολιτικός) για το ποιος θα είναι ο επόμενος ΠτΔ κι αυτό γιατί ο ρόλος του είναι διακοσμητικός. Απλώς οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται να προτείνουν μια "προσωπικότητα" η οποία θα προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους βουλευτές από τη ΔΕΒ προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους.

Τέλος, επειδή οι στόχοι της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι αμοιβαίως αποκλειόμενοι, αυτό συνεπάγεται ότι η "προεδρική μάχη" είναι της μορφής "κερδίζω ή χάνω", που σημαίνει απλά ότι ένας θα είναι ο νικητής.

Σενάριο 2^ο (πιθανότητες 70%)

Δεν εκλέγεται πρόεδρος, γίνονται οι εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ -σύμφωνα με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις- παίρνει ένα ποσοστό της τάξης του 33% με τη ΝΔ να ακολουθεί με 28%, το ΠΑΣΟΚ με 8%, το ΠΟΤΑΜΙ με 8%, η ΧΑ με 7%, το ΚΚΕ με 7%, η ΤΕΛΕΙΑ με 5% και οι ΑΝΕΛ με 4%. Η ΔΗΜΑΡ μένει εκτός Βουλής με ποσοστό μικρότερο του 3%.

Σε αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει περίπου 138 έδρες, η ΝΔ 78, το ΠΑΣΟΚ 19, το ΠΟΤΑΜΙ 19, η ΧΑ 14, το ΚΚΕ 14, η ΤΕΛΕΙΑ 10 και οι ΑΝΕΛ 8.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείεται να συνεργαστεί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΠΟΤΑΜΙ (κατά δήλωση του αρχηγού του). Όμως αν συνεργαστεί με ΑΝΕΛ και ΤΕΛΕΙΑ φτάνει τους 156 βουλευτές και σχηματίζει κυβέρνηση με άνεση.

Από την άλλη η ΝΔ μπορεί να συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ και ίσως με ΠΟΤΑΜΙ αλλά μέχρι εκεί. Και οι τρεις μαζί φτάνουν τους 116 βουλευτές και φυσικά δεν μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Όλα τα παραπάνω είναι υποθετικά και φυσικά μπορεί να είναι διαφορετικά τα αποτελέσματα, όχι τόσο πολύ όμως ώστε να διαφοροποιηθούν σε μεγάλο βαθμό οι συσχετισμοί.

Αν, λοιπόν, η παρούσα κυβέρνηση δεν καταφέρει να εκλέξει πρόεδρο δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου, την 1^η Φεβρουαρίου το αργότερο, κατά πάσα πιθανότητα, θα έχουμε για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας αριστερή κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ με συνεργασίες.

 

Πάντως ή κάτι έχει στραβώσει στον κυβερνητικό συνασπισμό που μπορεί ακόμα και να έχει περιέλθει σε δεινή θέση μετά τις συνομιλίες με τους δανειστές μας ώστε πάρθηκε η κοινή απόφαση να ρίξουν τον Τσίπρα στην αρένα παρά να τον έχουν να γαυγίζει μόνιμα μέσα στ' αυτιά τους ή πια έχουν εξασφαλίσει τις απαιτούμενες ψήφους για την εκλογή προέδρου καθώς και τη στήριξη των ευρωπαίων εταίρων μας...