Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

Η ΑΕΚ έχασε δύο βαθμούς στην Ξάνθη, δεν κέρδισε έναν

Ξάνθη-ΑΕΚ 0-0 (Super League)

Μπλόκο συνάντησε η ΑΕΚ στην Ξάνθη όπου αυτή τη φορά είχε να κάνει με έναν πιο δυνατό αντίπαλο απ' όσο ήταν ο Πλατανιάς που επιπλέον τον αντιμετώπισε και στην έδρα του. Λέγαμε πριν από τον αγώνα ότι θα αποτελούσε ένα σοβαρό κριτήριο για τη δυναμικότητα της φετινής ΑΕΚ. Η Ξάνθη διαθέτει μια έδρα στην οποία δυσκολεύονται κάθε χρόνο να περάσουν όλες οι μεγάλες ομάδες και δεν είναι λίγες οι φορές που δεν τα καταφέρνουν. Η ΑΕΚ έδειξε και πάλι απροσπέλαστη αμυντικά και δεν μπορεί να πει κανείς ότι απειλήθηκε σοβαρά εκτός από δύο περιπτώσεις. Την πρώτη όταν ο Ντιμίτροφ μπέρδεψε τα πόδια του μόλις λίγα δευτερόλεπτα πριν πιάσει το σουτ στο τετ α τετ με τον Μπαρόχα και την δεύτερη όταν ο Μπέρτος έπιασε μια περίεργη σέντρα-σουτ και η μπάλα πήρε κατεύθυνση προς την εστία του Μπαρόχα ο οποίος κατάφερε τελικά να διώξει αν και ο διαιτητής έδειξε άουτ.

Στο κέντρο η ΑΕΚ είχε και πάλι την υπεροπλία και ειδικά ο Σιμόες αυτή τη φορά και λιγότερο ο Γιόχανσον έκοβαν και έραβαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Μπροστά από αυτούς τους δύο ο Βάργκας προσπαθούσε να μοιράσει παιχνίδι, όμως απέναντι σε μια πολύ κλειστή άμυνα δυσκολεύτηκε αρκετά να το κάνει παρόλο που ήταν επιφορτισμένος και με τον ρόλο να βγαίνει σαν κρυφός κυνηγός δίπλα στον Αραβίδη. Δυστυχώς η ΑΕΚ σήμερα προδόθηκε από τα άκρα της. Ο Πλατέλλας και ο Μπαρμπόσα βρέθηκαν σε πολύ κακή μέρα και δεν κατάφεραν σε καμία περίπτωση να ανοίξουν την άμυνα της Ξάνθης από τα πλάγια. Επίσης ο Αραβίδης δεν βοήθησε όσο άλλες φορές στην κορυφή της επίθεσης αν και έχει το ελαφρυντικό ότι δεν τροφοδοτήθηκε επαρκώς. Επίσης η ΑΕΚ δεν είχε τις βοήθειες που θα περίμενε από τα πλάγια μπακ, ειδικά από τον Σοϊλέδη ο οποίος δύσκολα ανέβαινε στην αντίπαλη περιοχή, σε αντίθεση με τον Γκάλο που τις δύο με τρεις φορές που το επιχείρησε δημιούργησε ρήγματα στην άμυνα της Ξάνθης.

Οι όποιες αλλαγές επιχείρησε ο Δέλλας δεν απέφεραν καρπούς, αφού πρώτα δοκίμασε βάζοντας τον Κρισάντους στη θέση του κουρασμένου Βάργκας, τοποθετώντας τον σαν καθαρό φορ και τραβώντας τον Αραβίδη αριστερά, περνώντας ταυτόχρονα τον Μπαρμπόσα δεξιά και φέρνοντας τον Πλατέλλα σαν επιτελικό μέσο πίσω από τον Κρισάντους. Το συγκεκριμένο σχέδιο δεν λειτούργησε καθόλου και σε 10 λεπτά ο Δέλλας επιχείρησε μία ακόμα αλλαγή περνώντας τον Ανάκογλου στη θέση του Μπαρμπόσα δίνοντάς του τον ρόλο του επιτελικού μέσου και ξαναφέρνοντας τον Πλατέλλα στο δεξιό άκρο της επίθεσης. Ούτε αυτή η κίνηση όμως βοήθησε να αλλάξει το κακό επιθετικό πρόσωπο της ΑΕΚ. Τρίτη προσπάθεια από τον Δέλλα, αλλά ομολογουμένως πολύ καθυστερημένη, όταν στο 87' πια και ενώ έχουν κριθεί σχεδόν τα πάντα, περνάει τον Μπουοναντότε στην θέση του Αραβίδη. Ο Αργεντινός έπρεπε να έχει μπει στο παιχνίδι νωρίτερα κι αυτό αποδείχτηκε από την αναστάτωση που επέφερε στην άμυνα της Ξάνθης στα ελάχιστα λεπτά που έπαιξε.

Κοντολογίς η ΑΕΚ ξέμεινε από λύσεις στην επιθετική της γραμμή όπου έγινε κάτι περισσότερο από φανερή η έλλειψη ενός φορ περιοχής που να έχει λατρευτική σχέση με τα αντίπαλα δίχτυα. Αυτή ήταν η μία αιτία που δεν πήρε κάτι καλύτερο από τους μαχητικούς ακρίτες. Η άλλη ήταν το λάθος του Δέλλα να κρατήσει στον πάγκο τον Μπουονανότε. Μια ατολμία που στοίχησε στην ομάδα δύο βαθμούς. Γιατί ως γνωστόν η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και ο Δέλλας όταν έπρεπε δεν τόλμησε.

Δυο λόγια για τον διαιτητή. Δεν υπέπεσε σε κανένα μεγάλο σφάλμα. Όμως δια της γνωστής χειρουργικής μεθόδου που γνωρίζουν οι διαιτητές οι οποίοι εκτελούν ριψοκίνδυνες αποστολές, φόρτωνε την ΑΕΚ με φάουλ λίγο έξω από την περιοχής της, φέρνοντας την Ξάνθη σε επίκαιρη θέση για να γίνεται απειλητική και τελικά κατάφερε να δείξει 5 κίτρινες κάρτες σε παίκτες της ΑΕΚ καταφέρνοντάς της τα γνωστά στην πιάτσα λεγόμενα και χτυπήματα φθοράς η αξία των οποίων θα φανεί στη συνέχεια του πρωταθλήματος όταν και θα αρχίσει να στερείται των υπηρεσιών βασικών παικτών της.

Στην ατομική κριτική, ο Μπαρόχα κράτησε καλά όποτε χρειάστηκε τη θέση του. Ο Γκάλο απέδειξε για άλλη μια φορά πόσο αξιόπιστος πλάγιος αμυντικός είναι αφού και αμύνθηκε σωστά και βοήθησε στην επίθεση όποτε του δινόταν η ευκαιρία αλλά πάντως λιγότερο απ' όσο στο παιχνίδι με τον Πλατανιά. Ο Σοϊλέδης από την άλλη ήταν αρκετά επιφυλακτικός, έκανε και ένα σοβαρό λάθος στην άμυνα που ευτυχώς δεν στοίχισε, ενώ στην επίθεση βοήθησε ελάχιστα αυτή τη φορά. Ο Κολοβέτσιος ήταν πολύ καλός και ο Τζανετόπουλος επίσης, ενώ τα ελάχιστα λάθη που έκαναν αποδείχτηκαν επουσιώδη. Ο Σιμόες ήταν ο κορυφαίος της ΑΕΚ και ίσως θα έπρεπε να αναδειχτεί ο πολυτιμότερος παίκτης του γηπέδου. Ο Γιόχανσον δεν ήταν τόσο καλός όσο με τον Πλατανιά αλλά και πάλι η στόφα του φωνάζει από μακριά ότι αποτελεί εγγύηση για την ομάδα. Ο Βάργκας το πάλεψε, μοίρασε κάπως το παιχνίδι, αλλά κουράστηκε γρήγορα και τον έπαιξαν και αρκετά σκληρά οι αντίπαλοί του. Ο Πλατέλλας βρέθηκε σε πολύ άσχημη μέρα, αν και μετά την κλήση του στην Εθνική περιμέναμε ότι θα έπαιρνε τα πάνω του και θα έκανε καλό παιχνίδι. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τον Αραβίδη. Ο Μπαρμπόσα, παρόλο που στο δεύτερο ημίχρονο έβγαλε κάποιες αξιόλογες μπαλιές, δεν πείθει πως μπορεί να αποτελέσει αναντικατάστατη μονάδα για την επίθεση της ΑΕΚ. Ο Κρισάντους έκανε κάποιες καλές κινήσεις αλλά σέντερ φορ κίλερ δεν τον λες με τίποτα. Ο Ανάκογλου επίσης δεν αποτελεί παίκτη από εκείνους που μπορούν να γυρίσουν μόνοι τους ένα ματς και να ξεκλειδώσουν μια σφιχτή άμυνα. Τέλος ο Μπουονανότε, που έπαιξε τρία λεπτά κανονικού αγώνα και τρία λεπτά καθυστερήσεων, έδειξε ότι το έχει και κακώς δεν τον εμπιστεύτηκε ο Δέλλας, ακόμα και στο αρχικό σχήμα. Άλλωστε γι' αυτό δεν τον πήραμε; Επειδή είναι σβούρας και μπορεί να τρυπήσει με ευκολία άμυνες μπετόν αρμέ.
 
Εν κατακλείδι, δεν έγινε και τίποτα. Απλά είναι θέμα νοοτροπίας να μη συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από τη νίκη η ΑΕΚ. Οι εποχές που τσιμπούσε καμιά ισοπαλιούλα στην επαρχία και πανηγύριζαν από προέδρους μέχρι φροντιστές, θέλω να ελπίζω ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Δεν μπορώ να την λογαριάσω σαν επιτυχία αυτή την ισοπαλία. Για μένα η ΑΕΚ σήμερα έχασε δύο βαθμούς, δεν κέρδισε έναν. Όμως πιστεύω ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο και πως στη συνέχεια θα μάθει να κερδίζει ακόμα και στις πιο δύσκολες έδρες. Θα έρθει και ο επιθετικός που περιμένουμε και κατά πάσα πιθανότητα και ένας μεσοεπιθετικός ξυράφι που να παίζει με άνεση και στα δύο φτερά της επίθεσης. Επίσης ο Δέλλας πρέπει κάποια στιγμή να γίνει πιο τολμηρός. Προπονητής που δεν τολμάει και δεν ρισκάρει δεν έχει ελπίδες να γίνει μεγάλος. Και ο Τραϊανός τα παραφυλάει τα νώτα του…