Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε, μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε...

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 4-0 (Super League)

Ένα αξέχαστο Σάββατο για την οικογένεια της ΑΕΚ το χτεσινό. Η ομάδα γνώρισε τη συντριβή στο Καραϊσκάκης με 4-0 από τον Ολυμπιακό. Η ΑΕΚ Κ21 επίσης συνετρίβη με 4-1 από τον Ολυμπιακό και οι μάγκες του χάντμπολ έχασαν εντός έδρας από τη ΧΑΝΘ με 28-29. Ο κιτρινόμαυρος θεός την είχε κοπανίσει για week end αυτό το Σαββατοκύριακο.

Και αφήνοντας στην άκρη την ομάδα του Στέλιου Μανωλά που παραπαίει φέτος και κάποιος επιτέλους πρέπει να ψάξει να βρει τι φταίει, διότι από τα μικρά λάθη χτίζονται τα πιο μεγάλα και προσπερνώντας την επίσης τραγική κάμψη της ομάδας χάντμπολ αλλά και το όχι και τόσο αναμενόμενο κακό ξεκίνημα της ομάδας μπάσκετ με την ήττα- αποκλεισμό από το κύπελλο στο ματς με τον Άρη και την εντός έδρας ήττα στο πρώτο ευρωπαϊκό ματς μετά από 8 χρόνια, ας επικεντρωθούμε στην ποδοσφαιρική ομάδα που σκόρπισε την μεγαλύτερη πίκρα από όλους τους άλλους στους κιτρινόμαυρους οπαδούς.

Κατ' αρχήν, είμαστε υποχρεωμένοι να ξεπεράσουμε δύο κορυφαία θέματα κάνοντας μόνο μια περιορισμένη αναφορά σ' αυτά. Και πώς να γίνει διαφορετικά όταν έχει χάσει η ομάδα με το βαρύτατο 4-0. Δεν γίνεται να ασχοληθούμε με τους εξωγενείς παράγοντες που σίγουρα επηρέασαν το αποτέλεσμα και να αποδώσουμε σε εκείνους την ήττα. Μας το αφαίρεσαν αυτό το δικαίωμα οι παίκτες και ο προπονητής μας. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε σ' αυτόν τον απαράδεκτο διαιτητή που ορίστηκε στο ματς του Καραϊσκάκη έχοντας προφανείς εντολές για τον τρόπο που θα σφυρίξει. Όσοι διαβάζουν συστηματικά το ΑΕΚΟΡΑΜΑ ξέρουν καλά αν είμαστε αντικειμενικοί κι αν συγκαταλεγόμαστε σε εκείνους που συνηθίζουν να επιρρίπτουν τις ευθύνες σε τρίτους θεωρώντας τα πάντα καλώς καμωμένα από την ομάδα τους και τους δικούς της ανθρώπους. Όμως ο Κύζας ήταν χτες σε αποστολή και όποιος δεν το είδε δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο. Ο τρόπος που σφύριζε είχε συγκεκριμένους στόχους. Δύο για την ακρίβεια. Ο πρώτος ήταν να εκνευρίσει τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και ο δεύτερος να προστατεύσει πάση θυσία την εστία του Ολυμπιακού. Και τους πέτυχε και τους δύο. Άλλωστε όλα αυτά έπρεπε να τα κάνει στο πρώτο ημίχρονο για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να πάει στα αποδυτήρια με υπέρ του αποτέλεσμα. Ανέκοπτε την ΑΕΚ με ανύπαρκτα οφσάιντ, έδινε μονίμως φάουλ υπέρ του Ολυμπιακού σε κάθε τζαρτζάρισμα και δυναμική επαφή μεταξύ των παικτών και προστάτευε τους παίκτες του Ολυμπιακού από κίτρινες και ενδεχομένως κόκκινες κάρτες. Καθαρά επιστημονική διαιτησία. Τι άλλο να έκανε δηλαδή. Αν του είχε δοθεί η αφορμή σίγουρα θα έκανε και το κάτι παραπάνω αλλά δεν χρειάστηκε κάτι τέτοιο.

Η εντολή του Βαγγέλη Μαρινάκη προς όλους (και όταν λέμε όλους εννοούμε όλους!) ήταν ότι έπρεπε η ΑΕΚ να ξεφτιλιστεί. Όχι απλώς να χάσει. Και το πράγμα ξεκίνησε από την ανακοίνωση που εξέδωσαν παραμονή του αγώνα οι οργανωμένοι του Ολυμπιακού. Σ' αυτή τη γραμμή έπρεπε να κινηθούν όλοι για τον συγκεκριμένο αγώνα. Ο χοντρός ήθελε να γίνει έτσι για να του δοθεί η δυνατότητα να βγει μετά το τέλος του ματς και να πει αυτά που είπε. Τα είχε προγραμματίσει και μάλιστα είχε έτοιμη γραμμένη τη δήλωση που έκανε χαρακτηρίζοντας την ΑΕΚ μικρή. Μεγάλο ατόπημα αυτό από τον χοντρό γιατί χωρίς να το θέλει άφησε να φανεί καθαρά ποιος είναι ο μεγάλος εχθρός για τον ίδιο. Ούτε ο Παναθηναϊκός του Αλαφούζου, ούτε ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη. Αυτούς τους έχει για πασατέμπο. Ο Μελισσανίδης και η ΑΕΚ είναι που έχουν γίνει ο εφιάλτης του και το έδειξε πεντακάθαρα από την εμπαθή και εμετική δήλωση που έκανε για την οποία αν υπήρχε δικαιοσύνη στον τόπο μας θα έπρεπε να έχει κληθεί ήδη από τον εισαγγελέα με την κατηγορία της πρόκλησης βίας στο φίλαθλο κοινό και μάλιστα από έναν άνθρωπο ο οποίος τελεί υπό απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο!

Ως εδώ καλά γιατί τώρα θα περάσουμε στο δικό μας στρατόπεδο και θα περιλάβουμε τους δικούς μας καταλογίζοντάς τους τις ευθύνες που τους βαραίνουν. Και επειδή ιεραρχικά ξεκινάς πάντα από την κεφαλή ενός οργανισμού, ο πρώτος που θα τα ακούσει είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Μεγάλε καλά να πάθεις. Μια χαρά σου τα είπε ο χοντρός αρχικά και ο μπάρμπα Σάββας μεταγενέστερα στο κομμάτι που σε αφορά. Γιατί στο κομμάτι που αποκαλεί την ΑΕΚ μικρή θα του απαντούσα ότι είναι τόσο μικρή που άμα χωθεί από πίσω του είναι ικανή ακόμα και να του διπλασιάσει τον τεράστιο πισινό του. Τι έγινε εκείνο το ερχόμαστε αγαπητέ μας τίγρη; Οι ειδοποιήσεις που θα τους έστελνες σε ποιο συρτάρι ξεχάστηκαν; Εξακολουθείς να πιστεύεις ότι η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν έναν σέντερ φορ ολκής και έναν σέντερ μπακ με μεγάλα καρύδια; Εξακολουθείς να εμπιστεύεσαι αυτούς οι οποίοι ανέλαβαν τον σχεδιασμό της φετινής ΑΕΚ;

Και ας περάσουμε στον προπονητή. Όταν γράφουμε για εμμονές του Δέλλα μας τη λένε. Ερωτώ λοιπόν: Είναι ή δεν είναι εμμονή ο μόνιμος παροπλισμός του Μπουονανότε; Είναι ή δεν είναι εμμονή να βγάζει σαν πρώτη του αλλαγή τον Σιμόες τραβώντας στη θέση του τον Μάνταλο και αποδυναμώνοντας την επίθεση; Είναι ή δεν είναι εμμονή η χρησιμοποίηση του Τζανετόπουλου για να μπορεί ο προπονητής να ισχυρίζεται ότι αυτός είναι που τον καθιέρωσε σαν παίκτη; Είναι ή δεν είναι εμμονή η χρησιμοποίηση και μάλιστα σχεδόν σε ολόκληρα ενενηντάλεπτα των Πλατέλλα, Μπαρμπόσα και Αραβίδη που ήταν οι τρεις παίκτες που σήκωσαν το βάρος στη Β' Εθνική; Υπήρχε και ένας τέταρτος με τον οποίο είχε εμμονή αλλά και ένας πέμπτος που τον προόριζε σχεδόν πάντα για πρώτη αλλαγή, αλλά με αυτούς την κατάλαβε γρήγορα τη δουλειά για το πού τον οδηγούν προπονητικά και τους παρκάρισε στον πάγκο. Οι Ανάκογλου και Γροντής.

Η ΑΕΚ πήρε χειρότερους παίκτες το καλοκαίρι από εκείνους που είχε!

Δεν το λέμε εμείς καλοί μου φίλοι -για να σας προλάβω πριν μας την πέσετε- ο προπονητής της ΑΕΚ το λέει. Για προσέξτε: Ο Μπαρόχα και ο Γκάλο είναι οι μόνοι δύο που πήραν άμεσα θέση στην εντεκάδα. Ο δεύτερος μάλιστα αναγκαστικά λόγω του τραυματισμού του Μπακάκη. Ο Άρθο ούτε που έχει αγωνιστεί για να δούμε πόσο χειρότερος είναι από τους Κολοβέτσιο, Λαμπρόπουλο και Τζανετόπουλο που παίζουν συνεχώς. Ο Ντίντακ έχει μόλις δυο-τρία ματς που άρχισε να χρησιμοποιείται κι αυτό επειδή πρόλαβε και μας κρέμασε ο Σοϊλέδης που είχε καπαρώσει τη θέση με την πατάτα-πέναλτι που στοίχησε την ήττα στην Τούμπα. Ο Σιμόες αποτελεί την πρώτη αλλαγή του Δέλλα καίτοι είναι πάντα ο κορυφαίος του γηπέδου και καταθέτει και την ψυχή του. Τι άλλο πρέπει να κάνει κανείς για να πάρει τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του; Χτες με το που τον έκανε αλλαγή η ΑΕΚ κόπηκε στα δύο και μέσα σε 30 λεπτά διασύρθηκε. Ο Βάργκας χτες έμεινε εκτός αποστολής! Τι; Εκτός αποστολής; Ναι, ήταν κουρασμένος από το ταξίδι για τους αγώνες της Εθνικής Βενεζουέλας. Μα είναι επαγγελματίας κύριε! Μα τέτοιου επιπέδου παίκτες τους πήρες για να παίζουν σε τέτοιου τύπου παιχνίδια. Στα ντέρμπι! Μα και πριν που έπαιζε, κάπου εκεί γύρω στο 60' τον έκανε αλλαγή. Ο Μπουονανότε μάλιστα πρέπει να είναι ο χειρότερος όλων! Υποτίθεται ότι τον πήρε η ΑΕΚ για αντι-Σκόκο. Ο παίκτης όποτε και όσο έπαιξε έβγαλε μάτια και είναι μάλιστα και ο πρώτος σκόρερ μέχρι στιγμής της ΑΕΚ μ' αυτές τις ελάχιστες συμμετοχές του. Κι όμως στο ντέρμπι τον χρησιμοποίησε ο προπονητής του μετά το 60'! Μέχρι τότε καθόταν στον πάγκο. Ποιος; Ο παίκτης που υποτίθεται ότι ήρθε για να αλλάξει τα δεδομένα. Για να ανεβάσει την ομάδα. Ο μικρός μάγος! Εδώ ή κάτι συμβαίνει που το ξέρει μόνο ο Δέλλας κι εμείς έχουμε μαύρα μεσάνυχτα ή ο Δέλλας ακολουθεί τη σχολή Μπάγεβιτς που είχε χρυσό κανόνα ότι καινούριος παίκτης στην εντεκάδα μπαίνει μόνο αφού έχει κλείσει ένα χρόνο τουλάχιστον στην ομάδα! Αν όμως κάτι ξέρει ο Δέλλας οφείλει να βγει και να το πει. Χρειάζεται να αναφερθώ και στους υπόλοιπους; Να πω δηλαδή για τον Τζιμπούρ που σιγά μην τραυματίστηκε στο πρώτο ματς του πρωταθλήματος με τον Πλατανιά. Ήταν ήδη τραυματίας όταν ήρθε κι αυτό κάνει ακόμα πιο επαχθές το έγκλημα των υπευθύνων του σχεδιασμού που δεν φρόντισαν να πάρουν άλλο ένα σέντερ φορ. Να πω για τον συμπαθή Μάκη και τη εμμονή να τον κρατήσουν στην ομάδα; Πάντως χτες στο Καραϊσκάκης που η ΑΕΚ έψαξε το γκολ με σέντρες και λόμπες πιθανόν να ήταν πολύ πιο χρήσιμος από τον Αραβίδη που σουτάριζε για ψήλου πήδημα στα πουλιά. Και φυσικά τι αναφορά χρειάζεται να κάνω για Βασιλαντωνόπουλο και Ανδρεόπουλο που δεν τους έχουμε δει αγωνιζόμενους ούτε στις προπονήσεις; Άρα από τους 10 παίκτες που πήρε η ΑΕΚ το καλοκαίρι, ουσιαστικά οι 2 που έχουν καταφέρει να καθιερωθούν και να πάρουν θέση στην εντεκάδα σαν αναντικατάστατοι είναι μόνο ο Μπαρόχα και ο Γκάλο. Οι άλλοι 8 αποκτήθηκαν σαν εναλλακτικές λύσεις και άρα οι παίκτες που υπήρχαν πριν από αυτούς στην ομάδα θεωρούνται από τον προπονητή και καλύτεροι και πολυτιμότεροι. Αν αυτό συνάδει με σχεδιασμό ομάδας που ήρθε για να χτυπήσει το πρωτάθλημα και να σπάσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού να μας το πουν και σε μας για να μη χτυπιόμαστε στα πληκτρολόγια.

Εν ολίγοις, τι συμπέρασμα βγαίνει από το χτεσινό παιχνίδι; Είδαμε μια ΑΕΚ μέχρι το 60' που κεντούσε πολλές φορές στο γήπεδο, παίζοντας καταπληκτικά το passing game, οι παίκτες βρίσκονταν μεταξύ τους με κλειστά τα μάτια και πολλές φορές άλλαζαν τη μπάλα σε κλειστούς χώρους με μεγάλη ευκολία, όμως τα πάντα κολλούσαν όταν η μπάλα έφτανε μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Εκεί δεν υπήρχε ο παίκτης που θα έκανε την παραπάνω ενέργεια για να την σπρώξει στα δίχτυα. Στο κέντρο οι Γιόχανσον και Σιμόες είχαν κλειδώσει τον Ολυμπιακό και ο μόνος τρόπος για να κινδυνεύσει η ΑΕΚ ήταν από στημένες φάσεις και κυρίως από τα κόρνερ που είναι και το αδύνατο σημείο της. Το είχε εντοπίσει και ο Σίλβα και είχε δηλώσει ότι από εκεί θα χτυπήσει την ΑΕΚ. Και το έκανε. Και μας είχε προειδοποιήσει και την πατήσαμε, αν και το ξέραμε. Και πού εντοπίζεται το πρόβλημα; Μα, στην αεράμυνά μας. Ο Τζανετόπουλος δεν πηδάει ούτε αν του βάλεις ελατήρια κάτω από τις πατούσες. Επίσης είναι τρομερά ευάλωτος στις προσωπικές μονομαχίες. Δεν το έχει με τίποτα στο μαν του μαν. Όποτε η μπάλα έφτανε σε αντίπαλο μέσα στην περιοχή της ΑΕΚ οι καρδιές των ΑΕΚτζήδων φτεροκοπούσαν σα νεογέννητα πουλάκια. Ο Λαμπρόπουλος ήταν λίγο καλύτερος αλλά κι αυτός για το ψηλό παιχνίδι είναι ακατάλληλος ενώ τα πήγε καλύτερα στις προσωπικές μονομαχίες. Ο Γκάλο έτρεχε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα και πολλές φορές τον είδαμε σαν τρίτο σέντερ μπακ να προσπαθεί να περισώσει ό,τι περισώζεται από τα κενά που άφηνε ο Τζανετόπουλος. Ο Ντίντακ από την άλλη ολοένα και με πείθει ότι είναι σοβαρός αριστερός αμυντικός, με τις ατέλειές του βέβαια κι αυτός, αλλά πολύ καλή λύση για την ΑΕΚ που έχει ταλαιπωρηθεί στη συγκεκριμένη θέση. Και πάμε μπροστά τώρα. Οι Μπαρμπόσα και Πλατέλλας είναι δύο παίκτες με τρομερό φιλότιμο, απίστευτα μαχητικοί, αλλά με περιορισμένες δυνατότητες. Στον Αστέρα Τρίπολης ή στον Ατρόμητο θα έλαμπαν με την παρουσία τους και θα αποτελούσαν τα πρώτα ονόματα γι' αυτές τις ομάδες. Δυστυχώς για την ΑΕΚ και δη την ΑΕΚ του πρωταθλητισμού, όπως θέλουν να την αποκαλούν αυτοί που την έχτισαν, δεν αποτελούν και τα πιο κατάλληλα υλικά. Για δεύτερες λύσεις ίσως να είναι καλοί. Για βασικοί όμως όχι. Και στο κάτω-κάτω υπολείπονται κατά πολύ του υλικού ομάδων όπως ο Ολυμπιακός. Είναι σα να βάζεις μια διμοιρία τυφεκιοφόρων να επιτεθεί σε μια πυροβολαρχία με σύγχρονα κανόνια. Αυτή ακριβώς ήταν η διαφορά. Ακόμα χειρότερα, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε επειδή τον αγαπάμε, είναι τα πράγματα με τον Αραβίδη. Ας επιχειρήσει κανείς να τον συγκρίνει με τον Ντουρμάζ ας πούμε ή με τον Σεμπά. Ο Μάνταλος πιστεύω πως ήταν ο μόνος που έκανε τη διαφορά. Μέχρι το σημείο βέβαια που κατέβηκε στο κεφάλι του Δέλλα η θεϊκή έμπνευση να βγάλει τον Σιμόες και να τον τραβήξει πίσω για να καλύψει την θέση του. Και εκεί τον σκότωσε ο προπονητής του. Έκαψε το καλύτερο χαρτί του. Και να πει κανείς ότι δεν το είχε ξανακάνει χωρίς ούτε και τότε να του έχει βγει; Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και στο παιχνίδι με το Ατρόμητο αλλά ευτυχώς τότε η ΑΕΚ δεν το είχε πληρώσει. Μετά το 60' δεν υπάρχει κριτική. Και δεν υπάρχει κριτική επειδή δεν υπήρχε ΑΕΚ. Ούτε καν ματς δεν υπήρχε. Μια λευκή πετσέτα που έπεσε στο κέντρο του γηπέδου ήταν η κίνηση του Δέλλα και την αφέλειά του να πιστέψει ότι η βρωμιάρικη αυτή ομάδα θα μπορούσε να την σεβαστεί την πλήρωσε η ΑΕΚ με διασυρμό.

Κακά τα ψέματα. Η ΑΕΚ μπορεί από εδώ και πέρα να κάνει μόνο νίκες, μπορεί να προσφέρει θέαμα και να αρχίσουν όλοι να της βγάζουν το καπέλο, το κακό που έγινε όμως χτες δεν μπορεί να παραγραφεί. Δεν είναι η ήττα, που μπορεί για πολλούς να ήταν αναμενόμενη, η συντριβή είναι που πόνεσε και μάλιστα στην επιστροφή της ΑΕΚ στα μεγάλα σαλόνια. Οι ΑΕΚτζήδες ζούσαν για τον συγκεκριμένο αγώνα και περίμεναν την ομάδα τους να κάνει αισθητή την παρουσία της στη Σούπερ Λιγκ μέσα από μια καλή εμφάνιση και ας συνοδευόταν αυτή από ήττα στα σημεία. Έτσι όπως έγινε όμως το πράγμα δεν καταπίνεται με τίποτα. Σχεδόν όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι πλην εκείνων του Ολυμπιακού είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην ΑΕΚ σαν την ομάδα που ερχόταν να δώσει μια ηχηρή απάντηση στην κυριαρχία του Ολυμπιακού. Η σιωπή που επικρατεί μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες είναι ενδεικτική του σοκ που έχει προκληθεί. Και όταν η ευθύνη βαρύνει ένα πρόσωπο γι αυτά που έγιναν καταλαβαίνει εύκολα κανείς πόσο δύσκολα θα είναι τα επόμενα βήματα…