Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Εντάξει, μερικές φορές είναι επιβεβλημένη η σιωπή, αλλά δεν αναστέλλει την απογοήτευση

Η σιωπή είναι χρυσός λένε. Και ίσως να έχουν δίκιο αφού μπορεί να σε προστατεύσει και να σε σώσει από δύσκολες καταστάσεις. Δεν σημαίνει όμως ότι ταυτόχρονα δεν σε οδηγεί στα όρια της απογοήτευσης.

Είναι κάμποσα πράγματα που δεν πηγαίνουν και τόσο καλά -σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι περισσότεροι ή με όσα τους μπολιάζουν για να τους κρατάνε σε κατάσταση ενθουσιασμού και αισιοδοξίας- στον μεγάλο αυτό ζωντανό οργανισμό που λέγεται ΑΕΚ.

Και στην υπόθεση του γηπέδου υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία που δεν έχουν διευκρινιστεί επαρκώς και στην υπόθεση της λειτουργίας της νέας ΠΑΕ ΑΕΚ αλλά και σε κάποιες υποθέσεις που αφορούν σχέσεις της ΠΑΕ με συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές.
 
Θα χρειαστεί κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει κάποιος αυτά τα ζητήματα και να δώσει απαντήσεις για όλα, όπως ας πούμε για τη διαχείριση παικτών (Τζανετόπουλος, Μπακάκης, Ανάκογλου, Πλατέλλας, Ανέστης), για τα σχετικά με το γήπεδο κωλύματα που υπάρχουν, για τη γενικότερη λειτουργία της ΠΑΕ και για άλλα επί μέρους θέματα. Προς το παρόν εκείνο που συμφέρει την ΑΕΚ είναι όσοι γνωρίζουν λεπτομέρειες να σιωπήσουν. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να μιλήσουν όλοι με ανοιχτά χαρτιά, γιατί πέρα και πάνω από την προστασία κάποιων προσώπων και της ίδιας της ομάδας, βρίσκεται το δικαίωμα των φιλάθλων να γνωρίζουν πώς διαχειρίζονται μερικοί την ομάδα τους και πώς προστατεύουν τα συμφέροντά της. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι, ναι μεν κάποιες φορές η σιωπή αποτελεί τείχος προστασίας από δυσάρεστες καταστάσεις, υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες φορές που η σιωπή σημαίνει συνενοχή...