Αυτός ο
Βερβελές, που τον διέγραψε ο ΠΣΑΤ, τον έδιωξε μέχρι και ο "Γαύρος"
και έσπευσε να τον προσλάβει ο Θέμος στον "Πρωκταθλητή" έπειτα από
εντολή του ίδιου του Μαρινάκη, πρέπει να είναι μεγάλος κεφτές. Γράφει σήμερα επί
λέξει:
"Παρακαλούν
τον αποκλεισμό του θρύλου οι "εξυγιαντές". Ποιοι, αυτοί που δεν δίνουν
το γήπεδο στον ΠΑΣ να παίξει στην Ευρώπη! Άκουσε τη θύρα 13 ξανά ο Αλαφούζος!
Αλήθεια, στην ΑΕΚ θυμούνται το 2010 που ο Μαρινάκης παραχώρησε το Καραϊσκάκη
για το ματς με τη Ναντί;".
Αυτά τα ολίγα
τα αλιεύσαμε από το εξώφυλλο του "Πρωκταθλητή", το κρεμασμένο στα
περίπτερα. Γιατί στα χέρια μας δεν πιάνουμε τέτοιες επικίνδυνες εστίες
μολυσματικών νόσων.
Τι τρικυμία
εν κρανίω είναι αυτή που έχει βαρέσει τον παικταρά της αθλητικογραφίας; Τι ειδικό βάρος πρέπει να έχει ένας κεφτές για να μπορέσει να βάλει έναν έστω αναγνώστη του σε προβληματισμό; Δεν του
είπε κανείς ότι ο Αλαφούζος είναι αφεντικό του Παναθηναϊκού και όχι της ΑΕΚ;
Δεν του σφύριξε κάποιος στο αυτί ότι η ΑΕΚ δεν έχει καμία σχέση με την
παραχώρηση της… Λεωφόρου στον ΠΑΣ; Εκτός αν την κατηγορεί ότι δεν δίνει στους παγουράδες
το… ΟΑΚΑ. Αν είναι έτσι να τον πληροφορήσουμε ότι δεν είναι δικό της και
συνεπώς δεν κάνει κουμάντο η ΑΕΚ για το ποιος θα παίξει εκεί και πως αν το
θέλουν πρέπει να απευθυνθούν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Τέλος, έτσι
για να του φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη για την τρομερή κι ανεπανάληπτη αγαθοεργία
του Μαρινάκη να παραχωρήσει το Καραϊσκάκης για ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι στην ΑΕΚ,
να του θυμίσουμε για ποια ΑΕΚ κάνει λόγο. Για την ΑΕΚ των Αδαμίδηδων που λίγο αργότερα του
τύλιξαν με κορδέλα και του έστειλαν πεσκέσι Μανωλά και Τζιμπούρ από τους οποίους
έβγαλε 15 εκατομμύρια και ετοιμάζεται να βγάλει κι άλλα από μια πιθανή μεταπώληση
του Μανωλά από τη Ρόμα. Για την ΑΕΚ στην οποία είχε λυσσάξει να σπρώξει δικό
του άνθρωπο να την πάρει στα χέρια του για να έχει τον έλεγχό της και από τότε ο χοντρός προετοίμαζε μια τέτοια κατάσταση. Ναι βρε,
ενάμισι χρόνο αργότερα έσκασαν μύτη ο Σαλιαρέλλης μαζί με τον περιβόητο Ξενιάδη. Από του
χάρου τα δόντια μας προφύλαξε ο καλός θεούλης και δεν προέκυψε καμιά τέτοια
ιεροσυλία.
Μάλιστα είναι
γνωστή η πάγια τακτική των τρωκτικών του Πειραιά να εμφανίζουν τους νεόκοπους
επενδυτές των άλλων μεγάλων ομάδων σαν προσωπικούς ορκισμένους εχθρούς του
Μαρινάκη, για να έχει το παραμύθι και κάποιο δράκο. Όπως ακριβώς δηλαδή γίνεται
και με την περίπτωση του Αλαφούζου. Έτσι διέρρεαν τότε ότι ο Μαρινάκης είχε
πλακωθεί με τον Ξενιάδη και τους χώρισε ο Σαλιαρέλλης, άρα είναι εχθροί μεταξύ τους!
Βλέπετε το πόπολο δεν παραμυθιάζεται τόσο εύκολα όσο παλιά. Πόσο παλιά; Επί
εποχής Βαρδινογιάννη ας πούμε και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε για τους "εχθρούς"
και τις "έχθρες".
