Πόση αλήθεια αντέχεις σήμερα;

Θα έχουν προσέξει όσοι μας διαβάζουν ότι εδώ μέσα δεν γράφτηκαν ούτε μία φορά ονόματα όπως: Ραντόγια, Αγκού, Σάμαρης, Νάρσινγκ και άλλα που ακούγονται και γράφονται παντού καθημερινά. Είναι πάγια τακτική μας να μη γράφουμε ονόματα για να γράφουμε κάτι, παρά μόνο όταν ο παίκτης θα έχει βάλει την υπογραφή του σε συμβόλαιο με την ΑΕΚ.

Δυστυχώς αυτή τη φορά ο μεταγραφικός σχεδιασμός, αν και υπήρχε άνεση χρόνου και ταυτόχρονα ήταν ξεκάθαρες οι ανάγκες της ομάδας, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Οι στόχοι που είχαν τεθεί αποδείχτηκαν ανέφικτοι ενώ ταυτόχρονα χάθηκαν και οι εναλλακτικές λύσεις επειδή αφήσαμε να φτάσει η προθεσμία στο παρά ένα για να κάνουμε τις κινήσεις μας και οι υποψήφιοι παίκτες μπροστά στον κίνδυνο να μείνουν χωρίς ομάδα επέλεξαν να αποδεχτούν άλλες προτάσεις. Ποιος φταίει γι' αυτή την κωλυσιεργία που μας οδήγησε να μείνουμε με άδεια τα χέρια στο κλείσιμο της μεταγραφικής περιόδου; Στις φανερές μας αδυναμίες η στελέχωση του τμήματος σκάουτινγκ. Κόσμος πάει κι έρχεται τα τελευταία χρόνια χωρίς να μπορούμε να κατασταλάξουμε σε κάποια πρόσωπα ικανά να κάνουν τη διαφορά, είτε με τις υψηλές γνωριμίες τους με ξένους παίκτες προσωπικά είτε με μεγάλα γραφεία μάνατζερ αλλά και με στελέχη μεγάλων κλαμπ από ολόκληρο τον πλανήτη.

Επικοινωνιακά φέτος δεχτήκαμε πολλές ήττες στο πεδίο των μεταγραφών, παρόλο που η ομάδα ήταν πρωταθλήτρια και παρόλο που κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους ομίλους τους Τσάμπιονς Λιγκ.

Το κακό ξεκίνησε με τον Γκερέρο που τον είχαμε σίγουρο και μας τον άρπαξε ο Ολυμπιακός.

Στη συνέχεια χάσαμε τον Χριστοδουλόπουλο που επίσης επέλεξε να ρίξει άγκυρα στο λιμάνι και να κλείσει εκεί την καριέρα του. Αν και προσφύγαμε στη δικαιοσύνη ο παίκτης αγωνίζεται κανονικά και στο πρωτάθλημα και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού και απόφαση ακόμα δεν έχει εκδοθεί. Και φυσικά όλοι έχουμε καταλάβει ότι δεν την κυνηγάμε και με ιδιαίτερο ζήλο την υπόθεση. Το γιατί δεν είναι της παρούσης.

Λίγο νωρίτερα είχαμε χάσει τον Γιόχανσον τον οποίο δεν πλησιάσαμε όταν έπρεπε για να του ανανεώσουμε το συμβόλαιο με αποτέλεσμα εκείνος με την πάροδο του χρόνου να αποφασίσει να φύγει.

Ακολούθησε η περίπτωση του Κάιπερς που τον αγοράσαμε από τον Εργοτέλη αλλά... ξεχάσαμε να ρωτήσουμε και τον ίδιο τον παίκτη. Ο Μαρινάκης βρήκε την ευκαιρία να δελεάσει τον ίδιο και τον μάνατζέρ του ο οποίος υπέδειξε στον πιτσιρικά να το παίξει τρελός και να μην έρθει ποτέ από το Βέλγιο για να παίξει στην ΑΕΚ στην οποία θεωρητικά ανήκε πλέον. Γύρισε στον Εργοτέλη όπου εκεί τον έθεσαν σε σιωπηρή τιμωρία αλλά λίγο φαίνεται να τον απασχολεί αφού το ερχόμενο καλοκαίρι θα μείνει ελεύθερος και φυσικά θα καταλήξει στο γνωστό λιμάνι των κλεφταράδων.

Στη συνέχεια δεν φρόντισε κανείς να διαψεύσει το φημολογούμενο ενδιαφέρον μας για τον Φετφατζίδη, ο οποίος τελικά επέστρεψε στον Ολυμπιακό με τα συλλογικά έντυπα του Ολυμπιακού να το εμφανίζουν σαν μία ακόμα δική μας επικοινωνιακή ήττα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το γραφείο τύπου έπρεπε να κάψει το θέμα από τη στιγμή της εμφάνισής του γιατί και αξία δώσαμε σε έναν παίκτη που κανείς δε νομίζω να καιγόταν για την απόκτησή του και στον Ολυμπιακό δώσαμε την ικανοποίηση ότι μας τον πήρε μέσα από τα χέρια.

Τις τελευταίες μέρες ενδιαφερθήκαμε για τον δανεισμό του Καρέλη από την Γκενκ και μόλις σήμερα πληροφορηθήκαμε ότι οι Βέλγοι δάνεισαν τελικά τον παίκτη στον ΠΑΟΚ!

Την ύστατη ώρα των μεταγραφών μάθαμε ότι χάθηκαν οριστικά και οι επίσης σχεδόν βέβαιες μεταγραφές των Νάρσινγκ και Ραντόγια για τις θέσεις του εξτρέμ και του αμυντικού μέσου στις οποίες ήταν γνωστό από το ξεκίνημα της μεταγραφικής περιόδου ότι πονούσε η ΑΕΚ.

Κάπου εκεί χάσαμε και τον Αγκού που παραχωρήθηκε δανεικός στην Σετούμπαλ αφού δεν γινόταν να μας περιμένουν άλλο διακινδυνεύοντας να τους μείνει ο παίκτης αμανάτι.

Στις αστειότητες που διαβάσαμε και ακούσαμε ανήκει και η περίπτωση του Σάμαρη, λες και δεν πέρασε από το μυαλό κανενός ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να μην παρέμβει στο παρασκήνιο ο Μαρινάκης για να μην επιτρέψει να πάει ο παίκτης στην ΑΕΚ. Χίλιες φορές θα προτιμούσε να τον δει στον Παναθηναϊκό. Άλλωστε όταν τον έδινε στην Μπενφίκα είχε φροντίσει να διασφαλίσει ότι σε περίπτωση που ο παίκτης μείνει ελεύθερος εκείνος θα είχε λόγο στην απόφαση για τον επόμενο προορισμό του.

Αποτύχαμε επίσης να πείσουμε τους Αϊντάρεβιτς και Μοράν να βρουν ομάδες για να απαλλαγούμε από τα συμβόλαιά τους αφού είχε ληφθεί η απόφαση ότι δεν μπορούν να βοηθήσουν την ΑΕΚ. Τελικά μένουν και οι δύο μέχρι να λήξουν τα συμβόλαιά τους. Ο Μοράν μάλιστα θα αποτελέσει τον τέταρτο αμυντικό μέσο της ομάδας, τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο.

Ακόμα και στην περίπτωση του Κονέ το παρατραβήξαμε κάνοντας το παιχνίδι του παίχτη που ήταν φανερό πως ενώ εμείς του είχαμε δώσει την ευκαιρία να ζωντανέψει την πεθαμένη καριέρα του, εκείνος μας ενέπαιζε προσπαθώντας να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Και το ακόμα πιο ωραίο είναι πως τώρα, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, που έμεινε ελεύθερος από την Ουντινέζε, συζητάμε την επάνοδό του στην ομάδα!

Στις θετικές κινήσεις καταγράφεται η ενεργοποίηση της οψιόν του Λιβάγια, η πώληση του Βράνιες στην Άντερλεχτ, η απόκτηση του Οικονόμου στη θέση του Βόσνιου, ο οποίος έδεσε αμέσως με την ομάδα και παίζει βασικός και ερωτηματικά προς το παρόν αποτελούν οι μεταγραφές των: Αλμπάνη, Γιαννίκογλου, Γιαννιώτα, καθώς και οι δανεισμοί των Άλεφ, Πόνσε και Μπογέ. Θετικές και οι ανανεώσεις με Μπάρκα, Τσιντώτα και Μπακάκη. Θετικός ήταν ο τρόπος που αντέδρασε η ομάδα και στην περίπτωση της ανανέωσης του Ανέστη, ο οποίος δεν αποδέχτηκε την προσφορά της ΑΕΚ και εκείνη απλά τον άφησε ελεύθερο δείχνοντας ότι δεν υποκύπτει σε εκβιασμούς, ειδικά όταν είναι σε θέση να γνωρίζει και να αποτιμά την αξία του κάθε ποδοσφαιριστή ανάλογα με τις ικανότητες και την προσφορά του.

Μια πιθανή εξήγηση για την αποτυχία να φέρουμε τα μεγάλα ονόματα που διατυμπανίζαμε θα ήταν ότι λόγω της τρομερά δύσκολης κλήρωσης με Μπάγερν, Άγιαξ και Μπενφίκα η ομάδα υπαναχώρησε από την αρχική της απόφαση να προχωρήσει σε δύο μεταγραφές ακριβών ποδοσφαιριστών και καταφεύγει σε πιο μετριοπαθείς κινήσεις εκτιμώντας ότι ο στόχος πλέον -κι αυτός αμφίβολος- είναι η κατάληψη της τρίτης θέσης στον όμιλο που οδηγεί στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ. Όμως κάτι τέτοιο μοιάζει εντελώς παράλογο αφού εξ αρχής γνώριζαν στη διοίκηση ότι οι πιθανότητες για μια πιο εύκολη κλήρωση ήταν από μηδαμινές έως ανύπαρκτες. Το ήξεραν αυτό όταν αποφάσιζαν να προχωρήσουν στις δύο μεταγραφές υψηλού επιπέδου.

Αλλά και για τη δύσκολη συνέχεια του ελληνικού πρωταθλήματος η ΑΕΚ δεν είναι πλήρως καλυμμένη από έμψυχο υλικό. Καλά είναι τα ηρωικά που λέγονται δεξιά κι αριστερά για εμπιστοσύνη στο υπάρχον υλικό και για σεβασμό στους παίκτες που πήραν το πρωτάθλημα και οδήγησαν την ομάδα στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά δυστυχώς χωρίς ενίσχυση καμία ομάδα στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω για το οποίο μιλάνε και γράφουν όλοι από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οι τραυματισμοί και οι τιμωρίες που προέκυψαν με την έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων σε Ελλάδα και Ευρώπη για την ΑΕΚ συνηγορούν στο γεγονός πως δεν μπορεί μια ομάδα με τρεις τουλάχιστον παράλληλους στόχους να αντεπεξέλθει αν δεν έχει στη φαρέτρα της τα βέλη που απαιτούνται. Η ΑΕΚ, μας λένε, είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα. Ε, λοιπόν, για να τα πετύχει αυτά τα μεγάλα πράγματα χρειάζεται και μεγάλους παίκτες που σημαίνει ενίσχυση σε θέσεις κλειδιά όπου η ομάδα αποδεδειγμένα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Και η ανάγκη για ενίσχυση σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί προσβολή για τους ήδη υπάρχοντες παίκτες αφού κι αυτοί γνωρίζουν ότι όσο πιο εγνωσμένης αξίας συμπαίκτες θα διαθέτουν τόσο περισσότερες πιθανότητες θα έχει και η δική τους καριέρα να εκτιναχθεί και η αξία τους να ανέβει κατακόρυφα στο διεθνές ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο…