Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Αλήθειες ή ψέματα;


Σκληρή διαδικασία το να λες αλήθειες. Επίπονη. Σε κάνει αντιπαθητικό σε πολλούς. Ο κόσμος γύρω μας θέλει χοντρό παραμύθιασμα. Η υποκρισία και το ψέμα θεωρούνται μεγάλο προτέρημα. Εγώ πάντως που δεν γουστάρω μπράβο, ούτε like, ούτε κολακευτικά σχόλια, έχω μάθει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους και ας δυσαρεστώ περισσότερους από εκείνους που συμφωνούν μαζί μου και με επικροτούν.

Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στο Champions League και επιστρέφει πια στις εγχώριες διοργανώσεις. Πριν από κάτι χρόνια, όταν η ΑΕΚ βίωνε την πιο "πέτρινη" περίοδο της ιστορίας της η οποία της απέφερε τελικά τον υποβιβασμό στην Γ' Κατηγορία -είτε ως προϊόν σχεδιασμού είτε ως αποτέλεσμα των κακών συγκυριών-, τότε που ακόμα έδινε τη μάχη της εξόδου στην Ευρώπη, την οποία όμως και πάλι δεν ήταν καθόλου σίγουρο ότι θα της την επέτρεπαν οι συνέπειες των πεπραγμένων συγκεκριμένων ανθρώπων στους οποίους δεν είναι ούτε η κατάλληλη στιγμή ούτε το κείμενο να αναφερθούμε, είχα διατυπώσει την άποψη πως δεν θα ήταν καλό η ομάδα να βγει στην Ευρώπη επειδή κινδύνευε σοβαρά να εκτεθεί.

Το θυμήθηκα χτες μετά το τέλος του ματς με τη Μπενφίκα που ήταν και το τελευταίο των ομίλων της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης στην οποία είχε την τιμή να συμμετάσχει και η ΑΕΚ. Ο απολογισμός δυστυχώς ήταν θλιβερός. 6 ματς 6 ήττες 2-13 γκολ. Η ΑΕΚ δέχτηκε εντός και εκτός έδρας 5 γκολ από τον Άγιαξ, 4 γκολ από την Μπάγερν και 4 γκολ από τη Μπενφίκα ενώ έβαλε μόνο 2 γκολ στην τελευταία στο εντός έδρας παιχνίδι στο οποίο όμως και πάλι έχασε. Η ΑΕΚ έκανε αρνητικό ρεκόρ όλων των εποχών ελληνικής ομάδας στην παρουσία της στο Champions League. Η ΑΕΚ κατέλαβε την τελευταία θέση στο σύνολο των ομάδων που συμμετείχαν στους ομίλους. 32η και μάλιστα με τον χειρότερο συντελεστή αποτελεσμάτων-βαθμών-τερμάτων.

Με δυο λόγια, ξερά λόγια, η ΑΕΚ διασύρθηκε! Άξιζε τελικά η συμμετοχή; Αυτό είναι το ερώτημα. Και φυσικά άξιζε θα έρθει αυθόρμητα η απάντηση. Από οικονομικής πλευράς σίγουρα. Από πλευράς εμπειριών για τους παίκτες και τον προπονητή, επίσης. Για μισό λεπτό. Για σταθείτε. Οικονομικά να το καταλάβω. Αλλά για ποιες εμπειρίες μιλάμε; Ποιών παικτών; Ποιού προπονητή; Οι περισσότεροι δεν μιλάνε ήδη για αντικατάστασή τους άμεσα; Δηλαδή τους εκπαιδεύσαμε, τους κάναμε πιο έμπειρους και τώρα τους αφήνουμε να φύγουν; Ε, ναι, έτσι πάει το πράγμα. Όταν δεν σου φέρνουν αποτελέσματα οι παίκτες και οι προπονητές τους αλλάζεις. Είναι τόσο κακοί λοιπόν; Αλήθειες ή ψέματα θέλουμε; Τη διαφορά ποιότητας των ρόστερ την διέκριναν οι πάντες. Ακόμα και εκείνοι που ελάχιστα σκαμπάζουν από ποδόσφαιρο. Και όχι μόνο από τις ομάδες του ομίλου της αλλά από όλες τις άλλες ομάδες που συμμετείχαν στους ομίλους.

Ο σχεδιασμός της ομάδας το καλοκαίρι έγινε κυριολεκτικά στο πόδι. Αποκτήθηκαν παίκτες-ευκαιρίες αλλά όχι παίκτες διαφοράς. Επίσης, δεν αποκτήθηκαν παίκτες-κλειδιά, σε θέσεις που η ομάδα αντιμετώπιζε ήδη πρόβλημα, το οποίο έγινε ακόμα μεγαλύτερο έπειτα από τις -αρκετές- αποχωρήσεις παικτών που είχαν ήδη κουμπώσει στην ομάδα και της είχαν προσδώσει την συνοχή που την οδήγησε στην κατάκτηση του περσινού πρωταθλήματος. Σχεδόν αναβιώσαμε την χαρακτηριστικά επονομαζόμενη εποχή των Μπουρμποκρασσάδων, μόνο που τότε ήταν άλλοι οι λόγοι που είχαν υπαγορεύσει εκείνη την ειδικού τύπου στελέχωση. Καμία πρόθεση δεν έχω να υποτιμήσω το έμψυχο υλικό της ομάδας. Αγαπώ όποιον δίνει την ψυχή του γι' αυτή την ομάδα και θα του βγάζω πάντα το καπέλο για την προσπάθειά του, ανεξάρτητα από την αξία του. Όμως σαν ΑΕΚτζής άλλα ονειρευόμουνα με τη νέα τάξη πραγμάτων του καλοκαιριού του 2013 και σε άλλα είχα ελπίσει.

Και τώρα; Τώρα η ΑΕΚ δεν μένει παρά να αρχίσει να χτίζεται από την αρχή. Ας πούμε ότι η περσινή ΑΕΚ ήταν μια ομάδα ειδικών συνθηκών που φτιάχτηκε για να πάρει το πρωτάθλημα και να βγει στο Champions League και τα κατάφερε. Μετά κόπηκε στα δύο. Έφυγε ο προπονητής για δικούς του λόγους. Για δικούς τους λόγους έφυγαν και οι Ανέστης, Γιόχανσον και Χριστοδουλόπουλος. Οι δανεικοί παίκτες ποτέ δεν συνέβαλαν στο χτίσιμο μιας ομάδας. Τις περισσότερες φορές η προσωρινή παρουσία τους έχει και προσωρινά ευεργετήματα. Έτσι ήρθε και έτσι έφυγε και ο Αραούχο. Ο Βράνιες ήταν σίγουρα προβληματικός αλλά δεν μπορούμε να μη του αναγνωρίσουμε την προσφορά του στην κατάκτηση του τίτλου. Τον Κονέ δεν τον θεωρώ απώλεια αφού ποτέ δεν συμφώνησα με την απόκτησή του αλλά η αποχώρησή του συντέλεσε κι αυτή στη γενικότερη διατάραξη του οικοδομήματος. Ένας ολόκληρος κορμός αποχώρησε και η ομάδα έπρεπε να δημιουργηθεί ξανά από τα θεμέλια. Ακούγεται βαρύ αλλά όταν έχεις χάσει τον πρωταθλητή προπονητή σου, τον ένα βασικό κεντρικό αμυντικό σου, τον ένα βασικό αμυντικό χαφ σου, τον βασικό και κυριότερο ακραίο επιθετικό σου (και σκόρερ), τον βασικό σέντερ φορ σου και έναν πασπαρτού χαφ που κάπου-κάπου σου κάλυπτε κάποια κενά, ε, πας ή δεν πας για σχεδόν ολική ανασυγκρότηση;

Και την κάναμε την ανασυγκρότηση. Με έναν Έλληνα και πολλά υποσχόμενο, όμως άπειρο στον πρωταθλητισμό προπονητή (Ουζουνίδης), τέσσερις αυτή τη φορά δανεικούς (Οικονόμου, Άλεφ, Μπογέ, Πόνσε), με αντικαταστάτη του Χριστοδουλόπουλου έναν φέρελπι νεαρό ακραίο επιθετικό (Αλμπάνης), μία μεταγραφή ως ελεύθερου της τελευταίας στιγμής που περιέκλειε μπόλικο ρίσκο (Γιαννιώτας) και με έναν δανεικό Αργεντινό, τον Μπογέ, που βοήθησε αλλά εγώ δεν έχω πειστεί ότι το ποσό που αναγράφεται στη ρήτρα του ανταποκρίνεται στις δυνατότητές του και πιστεύω ότι με τα χρήματα που απαιτούνται για να παραμείνει ο Αργεντινός στην ΑΕΚ μπορεί να βρεθεί πιο έμπειρος παίκτης και με μεγαλύτερη σταθερότητα στην απόδοσή του και με αντικαταστάτη του Γιόχανσον τον συμπαθή Άλεφ που και αυτός για τα δεδομένα του έχει υψηλή ρήτρα. Ακόμα η ΑΕΚ αντικατέστησε τον τρίτο τερματοφύλακά της και στη θέση του Ανέστη πήρε τον Γιαννίκογλου ενώ έλυσε τη συνεργασία της το καλοκαίρι με τον Μασούντ τον οποίο είχε αποκτήσει τον Ιανουάριο του 2018 για να καλύψει τη θέση του δημιουργικού μέσου και τελικά πήρε τον Λιβάγια ενεργοποιώντας την οψιόν του αφού τον είχε κι αυτόν την προηγούμενη σεζόν σαν δανεικό μαζί με τον Αραούχο. Τον Ιανουάριο του 2018 η ΑΕΚ είχε αποκτήσει επίσης τον Χουλτ και τον Μοράν. Τώρα, τον Δεκέμβριο, η ΑΕΚ διέκοψε την συνεργασία της και με τον Αϊντάρεβιτς, ενώ έβαλε στο περιθώριο και τους Σιμόες, Μπακασέτα και Λαμπρόπουλο τους οποίους και θα πρέπει άμεσα να αντικαταστήσει.

Τα αποτελέσματα έγραψαν ότι ο Ουζουνίδης δεν είναι Χιμένεθ, ο Οικονόμου δεν είναι Βράνιες, ο Αλμπάνης δεν είναι Χριστοδουλόπουλος, πολύ δε περισσότερο ο Γιαννιώτας, ενώ ο Μπογέ που θα μπορούσε να είναι θέλει πολλά ψωμιά κι ακόμα περισσότερα λεφτά για να γίνει και ο Άλεφ δεν είναι Γιόχανσον, ούτε καν Κονέ, άσε που είναι και πανάκριβος. Από την άλλη ο Πόνσε έδειξε να καλύπτει το κενό του Αραούχο αλλά για να μείνει στην ΑΕΚ το χέρι πρέπει να μπει τόσο βαθιά στο παντελόνι που να φτάσει μέχρι τις κάλτσες και σίγουρα στο μυαλό όλων βρίσκεται η σκέψη ότι με τα χρήματα που πρέπει να ξοδευτούν για να τον αποκτήσει η ΑΕΚ ίσως να μπορεί να βρει καλύτερη λύση. Τον Γιαννίκογλου δεν τον έχουμε δει ακόμα και δεν μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη αλλά με δεδομένο το τίμημα που έχει πληρώσει η ΑΕΚ για κάποιες επιπολαιότητες του Ανέστη ευελπιστούμε όλοι ότι στην περίπτωσή του θα σταθεί πιο τυχερή. Ο Χουλτ αποδείχτηκε καλό μηχανάκι και ισάξιος αντικαταστάτης του άτυχου Λόπες που τραυματίστηκε. Ο Μοράν δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και αν δεν έπεφτε περονόσπορος στα αμυντικά χαφ με τις αποχωρήσεις Γιόχανσον, Σιμόες, Αϊντάρεβιτς θα είχε ακολουθήσει τον τελευταίο. Τέλος, ο Σιμόες και ο Μπακασέτας ακόμα δεν έχουν αντικατασταθεί με την ομάδα να εμφανίζει επικίνδυνα κενά ενώ ο Λαμπρόπουλος αντικαταστάθηκε από τον νεαρό Σβάρνα που σίγουρα στερείται εμπειρίας.

Δεν την λες και μικρή την αναστάτωση που έχει προκληθεί στον οργανισμό της ΑΕΚ. Άνω-κάτω έγιναν τα πάντα και τώρα απαιτείται γερή επανεκκίνηση με τελείως διαφορετικά εξαρτήματα στην κιτρινόμαυρη  μηχανή. Το ξεκαθάρισμα πρέπει να συνεχιστεί αν και στο μεγαλύτερο μέρος του θα γίνει τον ερχόμενο Ιούνιο. Το μεγάλο πρόβλημα της ΑΕΚ όμως βρίσκεται στην ικανότητα των σκάουτερ που διαθέτει, τους οποίους έχει αλλάξει πολλές φορές από το 2013, πότε προσθέτοντας και πότε αφαιρώντας στελέχη. Εκεί πρέπει να γίνει καλύτερη δουλειά γιατί είναι φανερό ότι χωλαίνει η ΑΕΚ και δεν τα καταφέρνει πολύ καλά στις διαπραγματεύσεις με τις ομάδες στις οποίες απευθύνεται για να κλείσει μεταγραφές παικτών τους. Τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς παρόλο που έχει γίνει γνωστό ότι υπήρξε κατ' αρχήν συμφωνία. Σε αυτό βέβαια ίσως να υπάρχει και ευθύνη του ανθρώπου που θα ανοίξει το… πορτοφόλι για να πληρωθούν τα χρήματα της εκάστοτε μεταγραφής. Αν τα διαχειρίζεται με σύνεση ή αν δεν του επιτρέπουν να τα ξοδέψει τα… καβούρια που κατοικοεδρεύουν στις τσέπες του είναι κάτι που θα το αναδείξει η ιστορία. Μη ξεχνάμε ότι μέχρι στιγμής έχει προβεί σε μεγαλειώδεις κινήσεις που μόνο σε σπαγκοραμμένο δεν παραπέμπουν, όπως το χτίσιμο του γηπέδου, η επέκταση και αναβάθμιση του προπονητικού, η παραχώρηση του κτιρίου που θα στεγάσει τα τμήματα της Ερασιτεχνικής και ένα σωρό άλλα.

Βάση πάντως των εντοπισμένων προβλημάτων του ρόστερ της η ΑΕΚ έχει άμεση ανάγκη για να καλύψει τις θέσεις: Του δεξιού μπακ για αντικαταστάτη του Γκάλο (μάλλον το ερχόμενο καλοκαίρι). Των σέντερ μπακ με δύο παίκτες μεγαλυτέρων δυνατοτήτων από εκείνες των Οικονόμου, Τσόσιτς και Σβάρνα αλλά και αντικαταστάτη από το καλοκαίρι του Τσιγκρίνσκι. Των αμυντικών χαφ με δύο παίκτες διαφορετικών χαρακτηριστικών από αυτά των Σιμόες, Γαλανόπουλου, Άλεφ και Μοράν κάτι που είναι πολύ πιθανόν να συμβεί από τον Γενάρη που μας έρχεται. Του επιτελικού χαφ με παίκτη διαφοράς που να κρατάει τη μπάλα στα πόδια του και να οργανώνει το παιχνίδι της ομάδας διαθέτοντας κοντινή και μακρινή μεταβίβαση και μπαλιές πίσω από την άμυνα του αντιπάλου. Των πλάγιων επιθετικών-χαφ με δύο παίκτες γρήγορους και διεισδυτικούς για να μπορούν να ξεκλειδώνουν σφιχτές άμυνες και να τροφοδοτούν τον σέντερ φορ αλλά και να σκοράρουν οι ίδιοι και υπάρχουν ελπίδες ο ένας από τους δύο να έρθει και αυτός από τον Γενάρη. Του σέντερ φορ με έναν παίκτη φουνταριστό και εκτελεστή που να μπορεί να παίξει στο πλάι ενός περιφερειακού που θα μπορούσε να είναι είτε ο Πόνσε είτε ο Λιβάγια είτε ο Κλωναρίδης. Μια βελτιωμένη έκδοση του Γιακουμάκη δηλαδή που να έχει το δολοφονικό ένστικτο και το σκίσιμο των διχτυών στο DNA του…