Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Δυνάστες-εκμαυλιστές και θύματα

Κώστας Μανωλάς. Ποδοσφαιριστής. Ετών 21. ΑΕΚτζής. Υπογράφει -αν δεν υπέγραψε ήδη- στον Ολυμπιακό τού Μαρινάκη. Τι να καταλογίσεις σε ένα παιδί 21 ετών όταν σε μια περίοδο που συνομήλικοί του δεν έχουν 2 ευρώ να πιουν έναν καφέ, εκείνος δέχεται πρόταση για συμβόλαιο 450.000 ευρώ ετησίως; Είναι πολλά τα λεφτά μάγκες. Είναι μια ευκαιρία που κανείς δεν την αφήνει να πάει χαμένη. Ποια ΑΕΚοφροσύνη και κουραφέξαλα. Η καλή μια φορά σού παρουσιάζεται στη ζωή σου κι αν δεν τη αρπάξεις από τα μαλλιά -ειδικά στα είκοσί σου χρόνια- τότε σου απομένουν πάνω-κάτω άλλα 50 χρόνια να έχεις να μετανιώνεις. Άλλωστε και ο θείος του που δεν ενέδωσε στις σειρήνες και έκλεισε την καριέρα του στην ΑΕΚ χωρίς ποτέ να μετακινηθεί σε άλλο σύλλογο, λίγο-πολύ έχει δηλώσει ότι το έχει μετανιώσει και πως αισθάνεται ότι πιάστηκε κορόιδο. Γιατί και ο μικρός να κάνει το ίδιο; Εκείνο που έχει όμως τη μεγαλύτερη σημασία είναι ποιοι οδηγούν αυτά τα παιδιά σ' αυτούς τους δρόμους. Ποιοι τα βάζουν μπροστά στο δίλημμα χρήμα ή ηθική; Ποιοι τα μετατρέπουν σε Γενίτσαρους; Ποιοι δημιουργούν έντεχνα μια κοινωνία ανθρώπων-οπαδών ενός και μοναδικού θεού. Του χρήματος. Είναι πάντα οι ίδιοι. Εκμαυλιστές ψυχών τού αισχίστου είδους οι οποίοι, την ώρα που η κοινωνία δίπλα τους καίγεται προχωρούν ακάθεκτοι ισοπεδώνοντας με τον όγκο τους όλα τα ιερά και τα όσια που έχουν απομείνει σ' αυτόν τον τόπο. Τέσσερις τέτοιους έχει καταγράψει η πρόσφατη ιστορία, τουλάχιστον στον χώρο τού ελληνικού ποδοσφαίρου. Γιώργος Βαρδινογιάννης, Γιώργος Κοσκωτάς, Σωκράτης Κόκκαλης και Βαγγέλης Μαρινάκης.

Τον τρόπο που έδρασαν -ο καθένας στην εποχή του- τον ξέρουμε καλά όλοι. Ο Βαρδινογιάννης ήταν ο πρώτος διδάξας και τη συνταγή του την ακολούθησαν οι υπόλοιποι. Μέσα στην Ελλάδα που δημιούργησαν αυτοί στήνοντας τις αυτοκρατορίες τους ζήσαμε και μεγαλώσαμε. Οι πολιτικοί ήταν απλά τα πιόνια τους. Τρόμος, ίντριγκες, παρακράτος, δολοπλοκίες, αρπαγές, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, χτυπήματα πίσω από την πλάτη. Υπόθεση λουλουδιών στη δωροδοκία τού Ηρακλή, ο άντρας με τα μαύρα στο Λίβερπουλ, ο Ασλανίδης -παλαιότερα- και η θαυματουργή πορεία μέχρι τον τελικό τού Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην εποχή τής χούντας και πάει λέγοντας σε ό,τι αφορά τον Παναθηναϊκό. Μετά ο Κοσκωτάς με τη δωροδοκία των παικτών τής ΑΕΚ στον περιβόητο τελικό Κυπέλλου. Θεολόγης Παπαδόπουλος, Ντίνος Μπαλής, Τάκης Νικολούδης, Χρήστος Βασιλόπουλος. Μετά η προσπάθεια αρπαγής τού Σαραβάκου από τον μισητό αντίπαλο. Και επί Κόκκαλη η περίφημη παράγκα, τα κοράκια, το ντέρμπι τού αίσχους τής Ριζούπολης με τον Παναθηναϊκό, ο Σπάθας, ο Κοκκαλιάρης, "ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν". Ειδικά η ΑΕΚ ένιωσε για τα καλά στο πετσί της τις βρώμικες μεθοδεύσεις τού Κόκκαλη. Σχεδόν ολόκληρη την μεγάλη ομάδα εκείνης της περιόδου την κατέκλεψε και τη μετέφερε από τη Νέα Φιλαδέλφεια στο λιμάνι στην προσπάθειά του να γίνει χαλίφης στη θέση τού χαλίφη. Μπάγιεβιτς, Σαμπανάτζοβιτς, Μπατίστα, Αλεξανδρής, μέχρι και τον Λάκη Νικολάου για γιατρό τής ομάδας του πήρε! Μετά ήρθε ο Μαρινάκης με τον "δικό" του, τον Καλόπουλο και το έτερο αίσχος με το ντέρμπι τού Καραϊσκάκης, ο Μπέος, ο Ψωμιάδης και τα άλλα τα παιδιά με τα στημένα, οι Αργεντίνοι καμπαλέρος τής ΑΕΚ, Σάχα, Μπλάνκο και ο πολύς Σκόκο το… γατάκι που διάλεγε παιχνίδια και που όπως μαθαίνουμε τώρα τα έπαιρνε χοντρά (μάλλον εκείνα τα γκαζάκια που του είχαν βάλει έξω από το σπίτι του -για όσους θυμούνται- δεν τα είχαν βάλει τυχαία). Αυτή την Ελλάδα εξέθρεψαν και μας οδήγησαν στο σημερινό χάλι. Το κόλπο παλιό και πετυχημένο, βασίστηκε σε όλους εμάς που έντεχνα φρόντισαν να αποτελούμε την ασπίδα τους. Εμείς υπήρξαμε πάντα το αμυντικό τους όπλο. Είτε λεγόμαστε Ολυμπιακοί, είτε Παναθηναϊκοί, αλλά ακόμα και οπαδοί άλλων ομάδων, όπως και εμείς οι ΑΕΚτζήδες, που ουκ ολίγες φορές ταχθήκαμε με το μέρος κάποιου απ' αυτούς μόνο και μόνο γιατί κατάφερνε πλήγματα στον αντίπαλο που ήταν και δικός μας αντίπαλος και επιβραβεύαμε την τακτική του, έστω και σιωπηρά, γιατί μας ικανοποιούσε το εκδικητικό μας μένος. Παράδειγμα, όταν έσκασε μύτη ο Κοσκωτάς και κοντράρισε τον Βαρδινογιάννη που μέχρι τότε καταδυνάστευε το ελληνικό ποδόσφαιρο, πολλοί οπαδοί άλλων ομάδων είδαν θετικά την παρουσία του αφού είχαν απηυδήσει με τα αίσχη τού καπετάνιου και την τρομοκρατία που ασκούσε σε κάθε αντίπαλο που δεν πειθαρχούσε στις επιθυμίες του. Το ίδιο έγινε και στα πρώτα χρόνια τής θητείας τού Σωκράτη Κόκκαλη. Μετά το τέλος τού Βαρδινογιαννέικου ο εχθρός έμεινε μόνος του να δρα σε βάρος τού ελληνικού ποδοσφαίρου και να γίνεται χειρότερος από τον μέχρι τότε αντίπαλό του. Και φτάσαμε στο αποκορύφωμα της αηδίας και της μπόχας με τον τελευταίο των Μοϊκανών, τον αναίσχυντο σημερινό Βαγγέλη Μαρινάκη. Ολόκληρος ο εφοπλιστικός κόσμος έχει δεχτεί τρομερό πλήγμα και βλέπει να συρρικνώνεται δραματικά η δύναμή του και να μειώνονται καθημερινά τα κέρδη του. Όλοι έχουν κουμπωθεί μέχρι το λαιμό και διστάζουν να προχωρήσουν σε επενδύσεις, πόσο μάλλον να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Όλοι εκτός από τον Μαρινάκη. Λίγο περίεργο ε; Δεν είναι και καμιά τεράστια δύναμη ο Μαρινάκης για να μπορεί να κινεί τα νήματα με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους. Απλά βασίζεται στη δύναμη που του προσδίδει το ανεγκέφαλο πόπολο και καλύπτεται μια χαρά πίσω από τις πλάτες του. Πουλάει και τσαμπουκά προς κάθε κατεύθυνση απαξιώνοντας επιστήμονες, επιχειρηματίες και παράγοντες άλλων ομάδων που δεν έσπευσαν να δεθούν στο δικό του άρμα για να τους ποδηγετήσει. Βρήκε έτοιμο ολόκληρο στρατό που τον καλύπτει από μπροστά κι από πίσω και προελαύνει ανενόχλητος προς τη… δόξα. Χωρίς φραγμούς, δίχως ηθική. Μα, υπάρχει ηθική στις μπίζνες, θα μου αντιγυρίσει κάποιος. Δεν ξέρω αν μπορούν να συνδυαστούν οι μπίζνες με την ηθική, ξέρω όμως ότι αυτές οι πρακτικές μάς οδήγησαν στη σημερινή τραγική κατάσταση κι εμείς σαν λαός υπνωτισμένων ζόμπι ακολουθούμε κατά πόδας τέτοιους γιαλαντζί ηγέτες και είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε και τη ζωή μας γι' αυτούς επειδή μας πουλάνε οπαδιλίκι κι εμείς δεν διστάζουμε να βάζουμε το οπαδιλίκι μας πάνω από τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας.

Ας βάλει το χέρι στην καρδιά ο κάθε οπαδός τού Ολυμπιακού κι ας μου πει αν είναι ευχαριστημένος με την τακτική που ακολουθεί ο πρόεδρος της ομάδας του. Αν συμφωνεί με την θεωρία πως πρέπει να διαλυθούν όλες οι άλλες ομάδες, να τους υφαρπάξει τους ποδοσφαιριστές, να  τις οδηγήσει στον αφανισμό για να μείνει μόνος του να κάνει παιχνίδι. Θα άρεσε σε κανέναν Ολυμπιακό να κατακτά τίτλους η ομάδα του άνευ αντιπάλων; Ποιο το νόημα του παιχνιδιού τότε; Ποια η χαρά τής νίκης και της κατάκτησης τίτλων; Να έχουν όλες τις υπόλοιπες ομάδες στη δούλεψή τους, υποτακτικές, να βγάζουν ποδοσφαιριστές σαν φυτώρια για να τροφοδοτήσουν την δική τους κι όλο αυτό όχι αγοράζοντάς τους ώστε να ενισχυθούν κι αυτές οικονομικά αλλά κλέβοντάς τους στην κυριολεξία. Τους άρεσε τάχα μου την εποχή που ο Βαρδινογιάννης τούς άρπαζε τον Κυράστα, τον Δεληκάρη, τον Σαργκάνη και τόσους άλλους; Τουλάχιστον εκείνος πλήρωνε παραπάνω και τους βουτούσε. Τώρα που ο δικός τους πρόεδρος κάνει τα ίδια σε όλες τις ομάδες αυτό τους ικανοποιεί σαν οπαδούς; Και γιατί παραμυθιάζονται τόσο εύκολα χωρίς να τους ενοχλεί το γεγονός ότι κάποιος δυνατός οικονομικά, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι πιο ικανός εγκεφαλικά, τους θεωρεί πρόβατα και τους έχει κρεμάσει κουδουνάκια; Δεν αντιλαμβάνονται ότι ένας πρόεδρος που ξοδεύει 5 με 6, άντε και 10 εκατομμύρια στην καλύτερη περίπτωση ετησίως για μεταγραφές, την ίδια ώρα εκείνα τα οποία κερδίζει ξεπερνάνε κατά πολύ τα όσα ξόδεψε; Μόνο από τη… μονιμότητα που έχει εξασφαλίσει στο Τσάμπιονς Λιγκ τσεπώνει 20 εκατομμύρια το χρόνο και αν έχει πετάξει έξω τον μόνιμα δεύτερο Παναθηναϊκό αυτό το ποσό γίνεται 25 εκατομμύρια. Αν δε περάσει και ένα γύρο μετά τους ομίλους μπορεί να αγγίξει και τα 30 εκατομμύρια. Αν συνυπολογίσουν τα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα μόνο των ευρωπαϊκών αγώνων σε εγχώρια και ξένα τηλεοπτικά δίκτυα, τις διαφημίσεις και τις χορηγίες αλλά και τα εισιτήρια από αυτά τα παιχνίδια, το τελικό ποσό που μπαίνει στη τσέπη κάθε χρόνο, μόνο από τη συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ, ξεπερνάει τα 40 εκατομμύρια ευρώ. Τουλάχιστον αν τους έδινε και μια χαρά με την κατάκτηση ενός τίτλου ή έστω τη συμμετοχή σε έναν τελικό θα είχε μια αξία για τους ίδιους τους φιλάθλους. Τώρα όμως ο μόνος που χαίρεται για όλο αυτό τον τζερζτελέ είναι ο ίδιος ο πρόεδρος και οι παρατρεχάμενοί του. Αν έρθουμε και στην Ελλάδα και βάλουμε τα έσοδα του Ολυμπιακού από προπώληση εισιτηρίων διαρκείας, από τηλεοπτικά δικαιώματα, τα οποία ξεπερνούν κατά πολύ εκείνα όλων των άλλων ομάδων, από χορηγούς και διαφημίσεις και από πώληση εισιτηρίων πέραν των διαρκείας, από τα γενικότερα έσοδα της "Καραϊσκάκης ΑΕ", κυλικείων, σουιτών, εστιατορίων, πάρκινγκ και δεν συμμαζεύεται, συγκεντρώνεται ένα ποσό τής τάξης των 20 με 25 εκατομμυρίων ετησίως τα οποία προστιθέμενα στα 40 εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ αγγίζουν τα 65 εκατομμύρια ετησίως. Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ. Μία με δύο πωλήσεις ποδοσφαιριστών να κάνει το χρόνο μπορεί να βάλει στην τσέπη ακόμα 10 εκατομμύρια τα οποία ουσιαστικά τού εξασφαλίζουν τις δικές του μεταγραφές χωρίς να βγει δεκάρα από το παντελόνι και πολλές φορές αφήνουν και κέρδος. Αν αναλογιστούμε ότι οι παίκτες που πωλούνται δεν έχουν κοστίσει δεκάρα στην ομάδα (βλέπε πέρυσι Τζιμπούρ, φέτος Μανωλάς κλπ.) μπορούμε να αντιληφθούμε το τεράστιο κέρδος που προκύπτει. Αν, λοιπόν, ο Ολυμπιακός έχει να καλύψει ετησίως υποχρεώσεις που αφορούν σε συμβόλαια ποδοσφαιριστών, μισθούς υπαλλήλων, εφορία, ΙΚΑ και λοιπές υποχρεώσεις ένα ποσό που κυμαίνεται από 20 έως 25 εκατομμύρια ευρώ, με τα πιο απλά μαθηματικά βλέπουμε ότι έχει κέρδος 50 εκατομμύρια τον χρόνο. Ποιος, λοιπόν, νομίζει ακόμα ότι βάζει τα ωραία του εκατομμύρια από τη τσέπη του και το παίζει Δελαπατρίδης, τσαμπουκάς και προεδράρας εκ του ασφαλούς και ότι το πόπολο δεν παραμυθιάζεται σαν κοινό κοπάδι μηρυκαστικών που τριγυρίζουν στο λιβάδι μασουλώντας χορτάρι; Και ας μου απαντήσει έστω και ένας γαύρος με το χέρι στην καρδιά, πώς γίνεται ο Ολυμπιακός έπειτα από αυτές τις εισροές πακτωλού χρημάτων στα ταμεία του να εμφανίζει χρέη άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ; Γιατί, ναι, και ο Ολυμπιακός είναι καταχρεωμένος, άλλο που δεν τα γράφει κανείς και όλοι ασχολούνται με τα χρέη τού Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του Άρη και της Κέρκυρας. Εκτός αν αυτά τα έσοδα δεν πάνε στον Ολυμπιακό αλλά σε "παρεμφερείς" εταιρείες. Αν υπάρχουν -που σίγουρα θα υπάρχουν- υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, δε νομίζω ότι θα είναι σύμφωνοι με όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί και που, αν μη τι άλλο, υποτιμά τη νοημοσύνη τους και έρχεται σε ρήξη με την εν γένει κατάσταση της χώρας, πολίτες τής οποίας είναι και αυτοί και βιώνουν τα ίδια προβλήματα σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο με εκείνα των οπαδών όλων των άλλων ομάδων. Ελπίζω πως αντιλαμβάνονται γιατί ο Ολυμπιακός και οι ιδιοκτήτες του δεν έχουν το παραμικρό περιθώριο να στερηθούν ούτε μια φορά τα έσοδα από το Τσάμπιονς Λιγκ και γι' αυτό θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε κάθε χρόνο να εξασφαλίζουν τη συμμετοχή τους σε αυτό, έστω και αν αγωνίζονται μόνοι τους στο ελληνικό πρωτάθλημα χωρίς τη συμμετοχή καμίας άλλης ομάδας. Μία χρονιά μόνο δεν τα κατάφεραν να βγουν στο Τσάμπιονς Λιγκ και κόντεψαν να διαλυθούν.

Επειδή ο καιρός έχει γυρίσματα κι αυτό συμβαίνει από καταβολής κόσμου και το έχουν βιώσει στον Ολυμπιακό όταν έζησαν τα δικά τους δέκα πέτρινα χρόνια και το βλέπουμε να συμβαίνει τώρα και στον Παναθηναϊκό που από την αυτοκρατορία των Βαρδινογιάννηδων κατέληξε στο σημερινό περίγελο της κοινωνίας ή της ΑΕΚ που ακροβατεί εδώ και πολλά χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, θα έπρεπε όλοι να ήταν λίγο πιο σεμνοί και να λάμβαναν υπόψη τους και τη γνώμη όλων των υπόλοιπων φιλάθλων τής χώρας για την ομάδα τους και για τα πεπραγμένα των τεσσάρων τελευταίων διοικήσεών της (Κοσκωτάς, Σαλιαρέλης, Κόκκαλης, Μαρινάκης). Είναι φοβερό να νομίζεις ότι εσύ είσαι η εξουσία και μπορείς να ασκείς τρομοκρατία στους υπόλοιπους, να τους υφαρπάζεις περιουσιακά τους στοιχεία, να λοιδορείς τους αντιπάλους αντί να τους σέβεσαι και να τους τιμάς, να πειθαναγκάζεις τους αδύναμους και τους ευρισκόμενους σε μειονεκτική θέση να σου κάνουν τα χατίρια, να υβρίζεις και να πουλάς αγριάδες, να εμπλέκεσαι σε σκοτεινές υποθέσεις από πεποίθηση ή από βλακεία και μετά να κάνεις το άσπρο μαύρο για να βγεις λάδι κι από πάνω να το παίζεις και αδικημένος, να επιδεικνύεσαι φουσκώνοντας σαν γκαστρωμένο παγώνι, να έχεις άποψη επί παντός επιστητού μέσα στη γενικότερη ασχετία σου και τέλος να χρησιμοποιείς κατά το δοκούν τις χιλιάδες των οπαδών τής ομάδας που εκπροσωπείς για να χτίσεις την προσωπική σου φρουρά που θα σου εξασφαλίσει την ασυλία που επιθυμείς για να διαιωνίζεις την δράση σου. Στην τελική κάτι τέτοιο είναι λυπηρό και για τους ίδιους, που τόσο σε έχουν στηρίξει και παρόλο που έχουν τη δική τους ευθύνη που τους φέρεσαι σαν αιγοπρόβατα, είναι βαρύ και δεν τους αξίζει…

Σ.Σ. Όλα τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές απόψεις τού συντάκτη και δεν βασίζονται σε καμία έρευνα ούτε προέρχονται από συγκεκριμένα στοιχεία. Τα ποσά που αναφέρονται αποτελούν προϊόν εικασίας και προσωπικών εκτιμήσεων και είναι κατά προσέγγιση, ενδέχεται δε να διαφέρουν κατά κάτι από τα πραγματικά.

8 σχόλια:

BALADEUR είπε...

Πω, πω ένα σεντόνι! (Όχι του Champions League.) Θα διαβάσω και επιστρέψω δριμύτερος...

ΥΓ. Ποια είναι τα sos;

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

@ BALADEUR

Θα σε πεθάνω βρε! Δεν θα προλαβαίνεις να διαβάσεις το ένα και θα σου έρχεται κατακούτελα το επόμενο... χε, χε, χε... πόσο μοχθηρός τύπος είμαι! :-)

Το sos βρίσκεται στο... τηγάνι! Προσοχή στο τηγάνι!

KANTHAR0S είπε...

Μπίζνες με ηθική. Ωραίο θέμα. Επειδή είμαι ρομαντικός, θεωρώ ότι το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Όποιος είναι μπίσνεσμαν είναι και λαμόγιο; Δεν είναι και απόλυτο. Και εξαρτάται τι είδους λαμογιές κάνει. Υπάρχουν πολλές από δαύτες.

Τώρα το πιστεύεις ότι μου ήρθε στο μυαλό η γεύση πεπονιού και ξέχασα τι άλλο ήθελα να γράψω;

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

@ KANTHAROS

Όπως αποδείχτηκε -τουλάχιστον στη χώρα μας- μοιάζει σχεδόν αδύνατον να συνδυαστούν οι μπίζνες με την ηθική. Οι ελάχιστοι που το δοκίμασαν έμειναν με την ηθική στο χέρι αλλά χωρίς μπίζνες. Κάτι ακόμα λιγότεροι που κατάφεραν και τα πάντρεψαν έμειναν μια ζωή ψιλικατζήδες.

Πεπόνι σου ήρθε να φας; Κι εμείς εδώ τι καθόμαστε και τηγανίζουμε με τις ώρες τη μια μερίδα λουκουμάδες μετά από την άλλη;

BALADEUR είπε...

Αφού δεν τους τιμάει ο Kantharos τους λουκουμάδες θα πάρω διπλή μερίδα...

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

@ BALADEUR

Φάτε, φάτε! Εκλογές έχουμε. Από Δευτέρα θα πεινάσουμε σίγουρα. Φάτε όσο προλαβαίνετε!

KANTHAR0S είπε...

Ε, όχι και δεν τους τιμάω!

BALADEUR είπε...

Εν προκειμένω μιλάμε, όχι γενικώς...