Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Δεν παίζεις καλά, χάνεις... απλά πράγματα...


Πανιώνιος-ΑΕΚ 1-0 (Super League)

Η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε απέναντι στην χειρότερη ομάδα τού πρωταθλήματος. Η ίδια παθογένεια που ξέραμε καλά εμφανίστηκε και στο σημερινό ματς μετά από τις τελευταίες επιτυχημένες εμφανίσεις.

Η κριτική είναι εύκολο πράγμα για όλους τους μετά Χριστό προφήτες. Ναι, δεν έπρεπε να βάλει ούτε τον Δέλλα, ούτε τον Ντιοπ σήμερα ο Ισπανός. Ο πρώτος παίζει συνεχόμενα δυο μήνες κοντά και ο δεύτερος έχει συνεχείς τραυματισμούς και από τον τελευταίο δεν είχε συνέρθει καλά-καλά. Ωραία. Και ποιον να έβαζε; Τον Μανωλά μόνο είχαμε κι αυτός προερχόταν από τραυματισμό. Ο προπονητής ποντάρισε στο ίδιο κέντρο με το οποίο συνέτριψε τον Άρη. Και δεν του βγήκε τίποτα. Προτίμησε να προφυλάξει τον Γκερέιρο που δεν είναι 100% έτοιμος για να παίζει συνεχόμενα παιχνίδια. Δεν έπρεπε να βγάλει τον Λεονάρντο και να βάλει τον Μπλάνκο γιατί ξαφνικά βρεθήκαμε με δύο επιθετικούς αλλά χωρίς χαφ να μπορεί να τους περάσει μια μπαλιά. Ο Μάκος και ο Καφές παίζουν επίσης συνεχόμενα παιχνίδια. Τι να κάνει; Να τους βγάλει όλους και να βάλει τη δεύτερη ομάδα; Εμείς πρώτοι θα τον φάμε ζωντανό. Ο Αργυρίου, λέμε, δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Εντάξει, είναι άπειρο το παιδί και πανικοβάλλεται εύκολα. Έκανε ένα πέναλτι που ήταν μαρς, όπως το ίδιο είχε κάνει και ο νεαρός και άπειρος Καλαμιώτης με τον Πανθρακικό την Πέμπτη. Να τους στείλουμε στην πυρά; Ή μήπως το ότι ο Νταντόμο έδειξε αντιεπαγγελματισμό χτυπώντας τον αντίπαλό του και προκαλώντας την αποβολή του πρέπει να το χρεώσουμε στον προπονητή; Ο Μανόλο δεν είναι θεός, αν κάποιοι από εμάς έχουν πιστέψει κάτι τέτοιο. Όρεξη έχει για δουλειά και ταυτόχρονα μαθαίνει κι αυτός την ομάδα. Θα κάνει και λάθη μέχρι να μάθει σωστά τα κατατόπια.

Είχα πει ότι φοβάμαι πολύ την κούραση. Δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σε τόσο βεβαρυμμένο πρόγραμμα οι παίκτες τής ομάδας. Και σήμερα αυτή η κούραση βγήκε μέσα στο γήπεδο. Από την άλλη ο Πανιώνιος έπαιξε τον υπέρ πάντων αγώνα (μόνο με μας το κάνει τα τελευταία χρόνια και σε όλους τους άλλους ανοίγει φαρδιά πλατιά τα πόδια), ήταν καλύτερος μέσα στο γήπεδο και πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια να είχαμε να λέγαμε...

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Βρείτε το... μαγιό!

"Δεν πρέπει να βάζουν τον κ. Τσακίρη με μαγιό. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Δεν είναι μοντάζ βέβαια, αλλά δεν είναι δυνατόν να το κάνουν αυτό. Πάρα πολλές φορές έχουμε διαμαρτυρηθεί στον ΠΣΑΤ. Δεν έχουμε λάβει καμία απάντηση."

Δηλώσεις τού υπευθύνου τού γραφείου Τύπου τής ΠΑΕ Νέος Πανιώνιος, Κώστα Παπαδάκου, στον ΝovaSporFm και στην εκπομπή τού Γιάννη Καραλή."


Και σας ρωτάω τώρα εγώ: Βλέπετε κανένα μαγιό; Όχι, να μου πείτε. Πού το βλέπετε καλέ μου κύριε το μαγιό;

"Δεν έχει να κάνει με το τι λέει το κάθε site, σε ότι αφορά την κριτική και το γεγονός ότι μας αναφέρει ειρωνικά Νέος Πανιώνιος, καταργώντας κάθε δεοντολογία. Ακόμη και σε δηλώσεις προπονητή βάζουν "Νέος Πανιώνιος" μπροστά στις δηλώσεις. Έχουμε κάνει αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες γι' αυτό το θέμα. Εμείς απαιτούμε να έχουμε το σεβασμό. Όχι να μας κάνουν κριτική. Αλλά αυτό με το "Νέος Πανιώνιος" δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε τίποτα. Είναι ο μόνος τρόπος άμυνας που έχουμε. Όσο αναφέρουν ότι παίζουν με τον Νέο Πανιώνιο να ζητήσουν διαπίστευση από τον... Νέο Πανιώνιο. "

Καλέ μου κύριε, εκτός του ότι από μόνος σας το επαναλαμβάνετε πέντε (5) φορές σε εννιά αράδες αυτό το "Νέος Πανιώνιος", δείγμα του πόσο σας αρέσει, έχω να σας αντιπαραθέσω τα εξής:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΦΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟ
Υ Π Ο Μ Ν Η Μ Α
Της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Θεμιστοκλέους, αριθ. 42 και εκπροσωπείται νόμιμα.
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η Ε.Π.Α.Ε. είναι η διοργανώτρια των ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων Α, Β και Γ Εθνικής Κατηγορίας, σύμφωνα με τους Νόμους και τους Κανονισμούς που ισχύουν κάθε φορά, σε συνδυασμό με τους Κανονισμούς, τις Εγκυκλίους και τις οδηγίες των υπερκειμένων διεθνών ομοσπονδιών ποδοσφαίρου (FIFA-UEFA). Tην 9-1-2005 και ώρα 19.00 είχε προγραμματισθεί να διεξαχθεί στη Νέα Σμύρνη ο ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ της ΠΑΕ ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ και της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.


Διερωτώμαι, κόψατε τις διαπιστεύσεις και στην ΕΠΟ τότε;

Θεσσαλονίκη
Ο αθλητικός δικαστής απέρριψε την ένσταση-καταγγελία της ΠΑΕ Αρης κατά της ΠΑΕ Νέος Πανιώνιος. Υπενθυμίζεται ότι η ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης, επικαλούμενη έγγραφο της FIFA, είχε προσφύγει στο πρωτοβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο ζητώντας την αφαίρεση 12 βαθμών από την ομάδα της Νέας Σμύρνης επειδή, όπως υποστήριζε, είχε οφειλές σε ποδοσφαιριστές της.


Τον αθλητικό δικαστή που σας αποκαλούσε Νέο Πανιώνιο τον κάνατε νταντά καλέ μας άνθρωπε;

Ανακοίνωση-διάψευση των δημοσιευμάτων που είδαν το φως της δημοσιότητας και κάνουν λόγο για πρόβλημα του Νέου Πανιωνίου σχετικά με τη συμμετοχή του στο ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν εξέδωσε η ΕΠΟ. "Με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου, από την ΕΠΟ ανακοινώνεται ότι, μέχρι στιγμής η Ομοσπονδία δεν έχει λάβει καμία επιστολή από τη FIFA, που να αφορά την ΠΑΕ Νέος Πανιώνιος" αναφέρει η ανακοίνωση της ομοσπονδίας. Μάλιστα, όπως γνωστοποιήθηκε από πλευράς Νέου Πανιωνίου, ο Πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης, απέστειλε στον Πρόεδρο του Νέου Πανιωνίου συγχαρητήρια επιστολή για την έξοδο στην Ευρώπη.

Πάλι αυτή η κακιά ΕΠΟ μπροστά σας. Θυμάστε φυσικά, τότε με τις πομπές σας. Χαστουκίσατε κανέναν τότε καλέ μας;

Αποφάσεις του Πρωτοβάθμιου Δικαιοδοτικού Οργάνου Αθήνας
17/2/2006
Το Πρωτοβάθμιο Δικαιοδοτικό Όργανο Αθήνας, πήρε τις παρακάτω αποφάσεις:
Επέβαλε στην ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ την πειθαρχική ποινή του χρηματικού προστίμου των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ (αγώνας της 13.2.2006 με ΠΑΕ ΑΚΡΑΤΗΤΟΣ)
Επέβαλε στην ΠΑΕ ΑΕΚ την πειθαρχική ποινή του χρηματικού προστίμου των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ (αγώνας της 12.2.2006 με ΠΑΕ ΛΑΡΙΣΑ)
Επέβαλε στην ΠΑΕ ΛΑΡΙΣΑ την πειθαρχική ποινή του χρηματικού προστίμου των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ (αγώνας της 12.2.2006 με ΠΑΕ ΑΕΚ)
Επέβαλε στην ΠΑΕ ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ την πειθαρχική ποινή του χρηματικού προστίμου των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ (αγώνας της 12.2.2006 με ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ)
Επέβαλε στην ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ την πειθαρχική ποινή του χρηματικού προστίμου των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ (αγώνας της 12.2.2006 με ΠΑΕ ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ)


Πείτε μας τώρα ότι τσιμπήσατε και τα μαγουλάκια τής Πειθαρχικής Επιτροπής που σας αποκάλεσε Νέο Πανιώνιο καλέ μας κυριούλη! Και μην υποπέσετε στο ατόπημα κύριε αποτέτοιε μου να επικαλεστείτε ότι αυτή η ονομασία ίσχυε τότε και σήμερα δεν ισχύει πια γιατί αυτό ξέρετε πώς λέγεται; Κρίση ταυτότητας λέγεται! Αποφασίστε επιτέλους πώς θα ονομάζεται η ομάδα τής συνοικίας σας. Πανιώνιος; Νέος Πανιώνιος ή μήπως Chipita όπως παλιότερα; Διότι μπορεί ο Νέος να είναι ωραίος κύριε απαυτέ μου αλλά ο παλιός είναι πάντα αλλιώς!

Σας ξαναβάζω τον αγαπητό κύριο Τσακίρη και σας προκαλώ να μου βρείτε το μαγιό που λέτε ότι φοράει. Αν τα καταφέρετε κερδίζετε πέναλτι στο αυριανό μεταξύ μας παιχνίδι. Θα σας χρειαστεί!

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Μια αγάπη έχω στην καρδιά


Η ΑΕΚ αλλάζει! Σεμνά και ταπεινά, όπως αρέσει στον προπονητή της να τονίζει, όμως αλλάζει κι αυτή η αλλαγή είναι αισθητή παντού. Δεν είναι μόνο οι νίκες και οι καλές εμφανίσεις, δεν είναι η καλή ψυχολογία των παικτών και το οικογενειακό κλίμα. Δεν είναι το πάθος που βλέπεις στα μάτια τους για νίκες και διακρίσεις. Το σπουδαιότερο είναι ότι η ΑΕΚ αρχίζει να αποκομίζει κέρδη από το ίδιο το έμψυχο υλικό της. Παίκτες που έμοιαζαν τελειωμένοι περνάνε στην πρώτη γραμμή και παίρνουν την ομάδα στις πλάτες τους. Άλλοι που έμοιαζαν να έχουν κάψει λάδια φωνάζουν παρών με τον πιο εμφατικό τρόπο. Νέοι που κανείς δεν τους εμπιστευόταν ξαφνικά γίνονται βασικοί και διακρίνονται.

Όλοι όσοι ακολουθούμε αυτή την ομάδα, πολλά χρόνια τώρα, έχουμε μάθει να μη βιαζόμαστε και να μην αρχίζουμε πρόωρα τις δοξασίες. Μάθαμε να κάνουμε υπομονή και να περιμένουμε. Πολλές φορές έχουμε ξεγελαστεί στο παρελθόν κι εκεί που όλα έδειχναν αισιόδοξα μετά από λίγο ξαναγυρίζαμε στη μιζέρια μας. Τούτη τη φορά όμως πλανάται στην κιτρινόμαυρη ατμόσφαιρα μια αύρα που σε κάνει να νιώθεις κάπως διαφορετικά.

Υπάρχει ένας πρόεδρος που, παρά το κακό του ξεκίνημα με τις ατυχείς δηλώσεις του περί πώλησης πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών σε ανταγωνιστές τής ΑΕΚ, κατάφερε σήμερα να έχει κερδίσει την συμπάθεια και του τελευταίου Ενωσίτη. Δουλευταράς, μεθοδικός, ακούραστος, οργανωτικός, με όραμα, με φρέσκες ιδέες, με σεβασμό στην ιστορία και στις αξίες που πρεσβεύει ο σύλλογος του οποίου ηγείται, μας κάνει να μελαγχολούμε σκεπτόμενοι πόσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια που οι συγκυρίες έφεραν άλλους σ' αυτή τη θέση και με τους ατυχείς χειρισμούς τους έκαψαν δυνατά χαρτιά που μπήκαν στην ΑΕΚ για να βοηθήσουν, όπως οι Γκούμας, Χατζηιωάννου. Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν μπροστά τους τον Αδαμίδη δεν θα είχαν φύγει ποτέ από την ΑΕΚ, αφού θα έβλεπαν τα λεφτά που έβαζαν στην ομάδα να πιάνουν τόπο κι όχι να εξαφανίζονται μέσα σε μια ολοσκότεινη μαύρη τρύπα κι από πάνω ο κόσμος να τους αποκαλεί πουθενάδες.

Υπάρχουν δύο μεγαλομέτοχοι που χρηματοδοτούν την ομάδα στο μέτρο τού δυνατού και που προσπαθούν ταυτόχρονα με τον πρόεδρο να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά της ώστε να καταφέρει κάποια στιγμή να μη χρωστάει περισσότερα από εκείνα που κερδίζει. Ο ένας (Νοτιάς) έφτιαξε και το προπονητικό χάρη στο οποίο η ΑΕΚ θα αλλάξει επίπεδο. Ο άλλος (Παππάς) έχει αναλάβει να τρέξει την ομάδα και όσο βλέπει το κλίμα να αντιστρέφεται προς το καλύτερο τόσο πιο ζεστός δείχνει για να βάλει το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη.

Υπάρχει επίσης ένας προπονητής νέος, εργατικός, φιλόδοξος, άριστος ψυχολόγος, με όνειρα για την καριέρα του αλλά και για την ομάδα που προπονεί.

Υπάρχει ένα ολοκαίνουριο προπονητικό κέντρο που από τη στιγμή που θα το εγκαινιάσει η ομάδα μπαίνοντας σ' αυτό, αυτομάτως το πρεστίζ της θα εκτοξευτεί στα επίπεδα μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων.

Υπάρχει ζεστό και σε εξέλιξη το θέμα τού γηπέδου, στην υπόθεση του οποίου τα ψέματα μοιάζει να τελειώνουν για όλους. Η Πολιτεία έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις τις οποίες δεν γίνεται να αποποιηθεί. Ο Δήμος και όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έχουν επίσης δεσμευτεί να συνδράμουν την ΑΕΚ ώστε να αποκτήσει και πάλι το γήπεδό της. Οι διοικήσεις ΠΑΕ και Ερασιτεχνικής με σύμπνοια που είχε λείψει τα τελευταία χρόνια από τον σύλλογο, κινούνται οργανωμένα και μεθοδικά, πάντα μέσα στα όρια της νομοθεσίας και των πολεοδομικών διατάξεων. Απομένει, αν όλα τα παραπάνω πάνε καλά, η χρηματοδότηση, εκεί όπου ο πρόεδρος της ΠΑΕ δείχνει πανέτοιμος να αιφνιδιάσει τους πάντες ευχάριστα.

Στο έμψυχο υλικό η ομάδα κερδίζει συνεχώς νέα, δυνατά χαρτιά. Ο Γκερέιρο είναι το κορυφαίο απ' αυτά. Αλλαγμένος 100% σε συνήθειες και συμπεριφορές, έχει αποφασίσει να μη τελειώσει έτσι άδοξα την καριέρα του και τρέχει να καλύψει το χαμένο έδαφος. Πολλοί έλεγαν ότι δεν μπορεί να ξέχασε τη μπάλα, γιατί όντως πρόκειται για μεγάλο μπαλαδόρο, και φροντίζει να τους επιβεβαιώσει. Τέτοιο χαφ πάντως η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια δεν είχε. Επίσης ο Νταντόμο, παίκτης με παραστάσεις από τελικούς και μεγάλα ματς στην Ουρουγουάη, ήρθε στην Ελλάδα καλοκαίρι και τον περάσαμε για τουρίστα. Κι αυτός βάλθηκε να αποδείξει ότι εκείνοι που τον έφεραν δεν ήταν τόσο άσχετοι όσο νομίζαμε. Ο Μπλάνκο, μετά από παρατεταμένη αφλογιστία, βρήκε τον εαυτό του και μοιάζει περισσότερο κεφάτος από ποτέ. Ο Μάκος απέκτησε τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και εκτόξευσε την απόδοσή του στα ύψη. Ο Αργυρίου πήρε τις ευκαιρίες του και κατάλαβε ότι αν το εκμεταλλευθεί μια μεγάλη καριέρα ανοίγεται μπροστά του. Ο Νασούτι, μετά την τραγική εμφάνιση με τη Ζενίτ και την ηλίθια αποβολή του δείχνει άλλος παίκτης και κερδίζει θέση βασικού. Ο Δέλλας στα 36 του παίζει συνεχόμενα ματς λες και είναι έφηβος. Ο Τζιμπούρ απελευθερώθηκε και κάνει παπάδες. Ο Λαγός επέστρεψε στη φυσική του θέση και φώναξε παρών με τον πιο εμφατικό τρόπο. Ο Καράμπελας βγάζει και την ψυχή του στο γήπεδο. Ο Μπερνς το παλεύει να κερδίσει θέση στην εντεκάδα. Ο Λεονάρντο, πραγματικά μεταμορφωμένος, σε κάθε ματς δείχνει πόσο μεγάλη υποθήκη είναι για την ομάδα. Ο νεαρός Καλαμιώτης πήρε το βάπτισμα του πυρός και όταν ξεπεράσει την απειρία του θα βοηθήσει. Ο Καφές, εκτός από την εμπειρία του, τρέχει σαν εικοσάρης. Και έρχονται από πίσω μόλις ξεπεράσουν τους τραυματισμούς τους, ο Σκόκο, ο Λυμπερόπουλος, ο Μανωλάς, ο Ντιοπ, ο Πατσατζόγλου. Απομένει να βρουν τον εαυτό τους και τα πατήματά τους οι Γκέντζογλου και Έντερ, οι μόνοι ίσως που μένουν μακριά από τον καλό τους εαυτό και δεν έχουν βοηθήσει ουσιαστικά μέχρι στιγμής την ομάδα. Επίσης, περιμένουν τη δικιά τους ευκαιρία και οι πιο μικροί που έγιναν πρόσφατα επαγγελματίες. Μακάρι όλα αυτά να έχουν διάρκεια και η ΑΕΚ σύντομα να μπορέσει να επιστρέψει στο δρόμο των επιτυχιών και της δόξας που τόσα χρόνια τώρα έχει μάθει να βαδίζει.

Τέλος, ο κόσμος τής ομάδας, αυτός ο πραγματικά ξεχωριστός κόσμος, απέδειξε ότι δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό της. Με τις πρώτες ενδείξεις ότι κάτι καλό πάει να γίνει όλοι έδειξαν έτοιμοι να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Επιτέλους μονιασμένοι, χωρίς να υπάρχει τίποτα που να τους χωρίζει, αποτελούν τη μεγάλη δύναμη αυτής της ομάδας.

Χωρίς καμιά βιασύνη, χωρίς υπερθεματισμούς και αναθεματισμούς, με υπομονή, με διαρκή στήριξη, με εμπιστοσύνη, οικοδομείται κάτι πολύ καλό, ικανό να έχει διάρκεια στο χρόνο και να αντέχει σε όλες τις συνθήκες. Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, η ομάδα δεν έγινε ξαφνικά ουράνια και παγκόσμια, όμως είναι πιο βέβαιο από ποτέ ότι μέσα από τα ερείπια του γκρεμισμένου από τους βέβηλους ναού τής Νέας Φιλαδέλφειας, η ΑΕΚ ξαναγεννιέται από τις στάχτες της...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Ξύπνησαν θεοί λησμονημένοι

Επειδή οι μάγκες δεν πέθαναν όλοι τελικά. Υπάρχουν και κάποιοι που δεν τους πάτησε το τρένο...

Επειδή αυτοί που φεύγουν θα μένουν πάντα στη σκιά εκείνων που έρχονται...

Επειδή τις μπαλαρίνες πρέπει να υπάρχει ένας καλός χορευτής για να τις μάθει να χορεύουν...

Επειδή πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν τα έργα από τα μεγάλα λόγια...

Γι’ αυτό αράξτε με την ησυχίας σας λαγουδάκια και φάτε τα καρότα σας...

Ο... τ(ρ)υπάρας τής συμφοράς! Πώς να κερδίσετε μωρέ με τέτοιο γίδι που περνάει το μεγαλύτερο μέρος τού αγώνα ξαπλωμένο στο γκαζόν;

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Ο Χιμένεθ κι ο... θεός


Δεν έγραψα λέξη μετά την εμφατική τεσσάρα επί του Άρη στο Βικελίδης (εκτός από τη μικρή σε έκταση καζούρα στα Αρειανά που κι αυτή την προκάλεσε η υπεροψία τής φυλλάδας τους). Όχι πως δεν την χάρηκα τη νίκη. Αντίθετα. Είχα καιρό να δω τέτοια ΑΕΚ. Τη νίκη την περίμενα κι αυτοί που με γνωρίζουν και με διαβάζουν ξέρουν ότι λέω αλήθεια αφού τους προέτρεπα να παίξουν διπλό το παιχνίδι για να πάνε ταμείο. Δεν περίμενα με τίποτα όμως αυτή την εμφάνιση και το σκορ που τελικά ήρθε. Παρόλα αυτά δεν με έπεισε η ομάδα ότι ως διά μαγείας μεταμορφώθηκε από σταχτοπούτα σε πριγκιπέσα. Δεν είναι εποχές για θαύματα άλλωστε αυτές που ζούμε.

Η ατμόσφαιρα πριν το ματς με τους Βέλγους ήταν πανηγυρική. Όλοι μιλούσαν για πεθαμένη Άντερλεχτ, για σχεδόν απολυμένο προπονητή, για παίχτες χωρίς ψυχολογία και για άνετη επικράτηση της ΑΕΚ. Είχα διαφορετική άποψη και σχεδόν περίμενα τη συντριβή. Όχι γιατί είμαι μάγος. Τα μάτια μου εμπιστεύομαι, τις λίγες γνώσεις μου γύρω από το ποδόσφαιρο και προσπαθώ να αξιοποιώ τα στοιχεία που προκύπτουν από την πορεία μιας ομάδας και από τις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών της.

Πριν από μένα βέβαια την κατάσταση την είχε δει ακόμα πιο καθαρά ο Χιμένεθ. Προπονητής με κοφτερό μάτι, δεν ξεγελάστηκε από το 0-4 του Βικελίδης. Σε όλους τους τόνους προσπάθησε να τιθασεύσει τον ενθουσιασμό και να προειδοποιήσει για την επερχόμενη σφαλιάρα που έβλεπε να πλησιάζει. Κι ενώ όλοι τον αποθέωναν για την εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη και τη μαγική μεταμόρφωση της ομάδας, κανείς δεν έδωσε σημασία στα λόγια του και στην οξυδέρκειά του, που σε μια εβδομάδα παρουσίας του εδώ είχε δει τα πάντα και είχε αξιολογήσει το έμψυχο δυναμικό που του παραχωρήθηκε για να δουλέψει. Μια δουλειά για να γίνει τέλεια, εκτός από τις ικανότητες του τεχνίτη, απαιτεί και την ύπαρξη των κατάλληλων εργαλείων. Κι ας μη ξεγελιέται κανείς, στην ΑΕΚ δεν υπάρχει το κατάλληλο υλικό για να περιμένει κανείς μεγάλα πράγματα.

Και πρώτα-πρώτα δεν υπάρχει αξιόπιστος τερματοφύλακας. Η ΑΕΚ διαθέτει δυο καλούς –απλά- τερματοφύλακες (Σάχα, Αραμπατζή) και δυο εξελίξιμους και ελπιδοφόρους (Μοσχονά, Λούκατς) τον ένα εκ των οποίων έχει παραχωρήσει δανεικό. Μια μεγάλη ομάδα ξεκινάει πάντα από τον τερματοφύλακα που διαθέτει κάτω από τα γκολπόστ. Κι αυτός πρέπει να είναι κορυφαίος και να εμπνέει εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του.

Στη συνέχεια δεν διαθέτει ούτε ένα αξιόπιστο πλάγιο μπακ!

Ο Γεωργέας μας τελείωσε.

O Αργυρίου έχει μέλλον αλλά θέλει πολλή δουλειά.

O Γιάχιτς χαιρέτα μας τον πλάτανο.

O Πατσατζόγλου ξεκίνησε εκδρομές με τα ΚΑΠΗ και δεν προλαβαίνει.

O Λαγός δεν είναι μπακ (ηχώ: δεν είναι μπακ, δεν είναι μπακ, δεν είναι μπακ).

O Νταντόμο τελικά δεν ήταν ποδοσφαιριστής αλλά ο 34ος ανθρακωρύχος που είχε εγκλωβιστεί στο ορυχείο τής Χιλής αλλά περνώντας από εκεί ο σκάουτερ της ΑΕΚ πρόλαβε και τον ανέσυρε πριν φτάσει στον πάτο και τον έφερε στους Θρακομακεδόνες να κάνει ανάνηψη.

O Καράμπελας ψάχνει να βρει τα χαμένα αρχίδια του.

Είναι λογικό στην ομάδα -μετά τη φυγή τού Αραούχο- που έχουν να δουν πλάγιο μπακ από την εποχή τού Κασάπη και του Μπορμπόκη.

Στα σέντερ μπακ η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.

Αν εξαιρέσουμε τον Μανωλά που στα 19 καλείται να τραβήξει όλο το κουπί μιας ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, από εκεί και πέρα τα πράγματα σοβαρεύουν.

Ο μπάρμπα Δέλλας θέλει αλλά δεν μπορεί αφού και το απλό καθήκον ενός κεντρικού αμυντικού που είναι να πηδάει το ξεχνάει τρεις με τέσσερις φορές σε κάθε ματς. Για τα στριψίματά του ας μη μιλήσω καλύτερα. Τριαξονικό να βάζαμε στη θέση θα έστριβε πιο εύκολα.

Ο Νασούτι είναι ο πανικός ο ίδιος μεταμορφωμένος σε αμυντικό κι όταν παίζει εγώ αγχώνομαι περισσότερο κι απ’ όταν κάνει σεισμό 6 ρίχτερ και βρίσκομαι στο μπαλκόνι.

Ο Γιάχιτς χαιρέτα μας τον πλάτανο (τον βάζω κι εδώ εκτός από πλάγιο μπακ γιατί είπαμε ότι πρόκειται για πολυεργαλείο).

Έχουμε κι ένα πιτσιρικά ονόματι Καλαμιώτη, μπας και είναι καλύτερος από τους υπόλοιπους; Και για τον Μανωλά δεν το πιστεύαμε αλλά είναι ο βασικός και αναντικατάστατος σέντερ μπακ μας.

Ουφ, αρχίζω ν’ ανεβαίνω προς τη μεσαία γραμμή και να αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Ας μου επιτραπεί να εκθειάσω έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος πραγματικά δικαιούται να φέρει τον τίτλο μεγάλος σε αξία και που είναι τιμή μας να τον έχουμε στην ομάδα μας, ειδικά όταν είναι ο πρώτος αυτού του είδους που μετά από χρόνια (με εξαίρεση τον Ριβάλντο) καταφέρνουμε να αποκτήσουμε.
Πάπα Μπούμπα Ντιοπ και τα μυαλά στα κάγκελα κύριοι. Με τέτοιους παίκτες μόνο δικαιούσαι να ελπίζεις ότι μπορεί να γυρίσεις κάποια στιγμή στα παλιά και να ξαναγίνει η ΑΕΚ πρωταγωνίστρια.

Από τα... λοιπά, ο Γκέντζογλου προσωπικά δεν με πείθει ότι έχει τα φόντα για μεγάλα πράγματα αλλά για να τον πιστεύουν άνθρωποι που ξέρουν περισσότερα από εμένα σκάω και απλά παρακολουθώ την εξέλιξή του. Εν τούτοις εξακολουθώ να πιστεύω ότι αν μπορεί να παίξει κάπου με επιτυχία η θέση αυτή είναι δεξιά στα χαφ, σαν 8άρι και με τίποτα σαν αμυντικό χαφ, πολύ περισσότερο δε σαν λίμπερο ή κόφτης ή στόπερ. Αμυντικά καθήκοντα θα απέφευγα να του αναθέσω γιατί συχνά πελαγώνει και γίνεται επικίνδυνος. Όπως χτες για παράδειγμα.

Ο Μάκος πιστεύω ότι διαθέτει περισσότερα χαρίσματα αρκεί να αποβάλει το άγχος και να ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του.

Ο Καφές πάντα μου έβγαζε μια συμπαθητική μετριότητα και μόνο σε κάποια ελάχιστα παιχνίδια καταφέρνει να κάνει τη διαφορά. Δεν είναι με τίποτα όμως ο χαφ που μπορεί να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του.

Και φυσικά ο Γιάχιτς χαιρέτα μας τον πλάτανο (τον βάζω κι εδώ εκτός από πλάγιο μπακ και σέντερ μπακ γιατί είπαμε ότι πρόκειται για πολυεργαλείο).

Τον Ιντζόγλου δεν τον έχουμε δει ακόμα και προσωπικά περιμένω πώς και πώς να συμβεί γιατί έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το άτομό του.

Λίγο πιο μπροστά, ο Έντερ δεν έχει πείσει ότι διαθέτει στοιχεία ποδοσφαιριστή που μπορεί να πάρει το παιχνίδι πάνω του και να βγάλει την ομάδα στην επίθεση.

Ο Μπερνς είναι εξελίξιμος και ωριμάζοντας θα μπορεί να προσφέρει περισσότερα ενώ διαθέτει και το ξεπέταγμα που χρειάζεται ένας επιθετικός μέσος για να χαρακτηριστεί απειλητικός.

Ο Γκερέιρο εξακολουθεί να παραμένει στα αζήτητα και να αποτελεί μυστήριο η περίπτωσή του. Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα λένε πως είναι αδύνατο να ξέχασε τη μπάλα από τη μια μέρα στην άλλη. Τα αίτια της αδυναμίας του να προσφέρει κρύβονται πίσω από ζητήματα σχετικά με την υγεία του και την κακή εξωγηπεδική του ζωή.

Ο Φροξυλιάς, εκτός από εξελίξιμος σύμφωνα με τους ειδήμονες, για όλους εμάς αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό αφού δεν έχουμε πάρει ακόμα γεύση από τις δυνατότητές του.

Ο Σκόκο είναι ο δεύτερος, μετά τον Ντιοπ, ποδοσφαιριστής που διαθέτει την ικανότητα να αλλάξει τον ρου ενός αγώνα και να γείρει την πλάστιγγα προς την μεριά τής ομάδας του. Αυτό βέβαια αφού τα βρει με τον εαυτό του και αποφασίσει αν τελικά είναι η μετεμψύχωση του Μαραντόνα που αδικείται σ’ αυτόν τον πλανήτη αφού δεν παίζει τουλάχιστον στη Μπαρτσελόνα και δεν αμείβεται όσο και ο Μέσι ή είναι απλά ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής και η ευκαιρία που του προσφέρει η ΑΕΚ για να ανέβει ένα-ένα τα σκαλιά προς την καταξίωση είναι ιδανική καθώς και η αμοιβή που περιλαμβάνει το νέο συμβόλαιο που του προτείνεται δεν βρίσκεται σε πολλές ομάδες τής Ευρώπης, ειδικά στις εποχές που διανύουμε. Και φυσικά να καταλάβει ότι κάθε φορά που πρόκειται να διεκδικήσει πράγματα για τον εαυτό του είναι προτιμότερο να το κάνει ανεβάζοντας συνεχώς την απόδοσή του και σε κάθε ματς, παρά να ρίχνει άγκυρα στον ίσκιο στα ματσάκια με υποδεέστερες της δικιάς του ομάδες εκφράζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη δυσαρέσκειά του.

Ο Λεονάρντο έχει χαρίσματα και είναι βέβαιο ότι χωράει με άνεση στο ρόστερ τής ομάδας. Δουλεύοντας με τον Χιμένεθ έχει να κερδίσει πολλά και νομίζω ότι πάνω του μπορεί να βασιστεί η ΑΕΚ για να αποκτήσει επιπλέον ποιότητα στα χαφ της. Όχι όμως από φέτος. Μια χρονιά ακόμα σκληρής δουλειάς θα τη χρειαστεί ο μικρός για να πει κανείς ότι πραγματικά έχει ψηθεί ώστε να χαρακτηριστεί αναντικατάστατος.

Στην επίθεση είναι λίγο πιο μπερδεμένη η κατάσταση. Δεν λείπει η ποιότητα κι αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Δεν ξέρω αν το πιστεύουν και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται εκεί.

Και πρώτος απ’ όλους ο Τζιμπούρ που πρέπει κάποιος να του εξηγήσει ότι και οι 22 ποδοσφαιριστές σε έναν αγώνα με την ίδια μπάλα παίζουν. Ώρες-ώρες μου δίνει την εντύπωση ότι δεν του το έχουν πει αυτό και πιστεύει ότι αυτός μπορεί να πάρει τη δικιά του μπάλα και να ντριπλάρει ακόμα και τα σημαιάκια τού κόρνερ.

Όσον αφορά τον Μπλάνκο πρέπει να ψάξει καλά να βρει εκείνο που του έφυγε. Δεν θα του πω εγώ ποιο είναι. Μεγάλο και έξυπνο παιδί είναι πρέπει να το έχει καταλάβει μόνος του και να το αναζητήσει με επιμονή και στα πιο απίθανα σημεία. Διαφορετικά δεν θα χαλάσει και πολλούς η υιοθεσία του από νέο Πατέρα ή η αλλαγή σήματος σε κιτρινόμαυρη φανέλα. Αν συνεχίσει να χάνεται στη μετριότητα και στην ανυπαρξία θα βρεθεί σε καμιά ομαδούλα τής σειράς χωρίς να το πάρει χαμπ-Άρη. Καλά τα νέα συμβόλαια και οι αυξημένες αποδοχές αλλά υπάρχουν και οι αυξημένες απαιτήσεις. Πάντως το παραμυθάκι ότι η κακιά διοίκηση δεν αφήνει τους προπονητές να τον χρησιμοποιούν για να του τη σπάσει που δεν υπογράφει νέο συμβόλαιο, μάλλον δεν είχε δράκο.

Ο Νικόλας ο Λυμπερόπουλος γύρισε από τη Γερμανία με το πνεύμα πρόθυμο αλλά είναι προφανές πως η σάρκα δεν τον ακολούθησε στην Ελλάδα. Ασφαλώς και παραμένει διαχρονική αξία αλλά όταν έλεγα πως η ομάδα πρέπει να τον αξιοποιήσει για εικοσάλεπτα, βία τριαντάλεπτα για να μη τον κάψει πρόωρα δεν μου έδινε κανένας σημασία.

Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, όσο καλός προπονητής κι αν είναι ο Χιμένεθ, όσο πεισματάρης και όση όρεξη κι αν έχει για δουλειά, η ΑΕΚ δεν παύει να είναι μια ομάδα με τεράστιες ελλείψεις και κενά που φωνάζουν από μακριά πως οι δυνατότητές της παραμένουν περιορισμένες στα στενά όρια μιας ομάδας που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στον σκληρό ανταγωνισμό που απαιτεί ο πρωταθλητισμός. Θέλει τερματοφύλακα πρώτης γραμμής, δεξιό μπακ με μεγάλα καρύδια, αριστερό μπακ που να τον βλέπει ο Χιμένεθ και να μη θέλει να ξεχάσει πως και ο ίδιος έπαιζε στην ίδια θέση, δύο κεντρικούς αμυντικούς βράχους, επιτελικό μέσο που να μπορεί να σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του και να οργανώνει τις επιθέσεις τής ομάδας, αριστερό και δεξί χαφ διεμβολιστές που να μπορούν να παίξουν πάνω στη γραμμή και επιθετικό κρούσης που να έχει ερωτική σχέση με το γκολ. Εννέα (9) παίκτες το σύνολο. Με την οικονομική στενότητα που τη μαστίζει η ΑΕΚ δεν μπορεί να κάνει μία κι έξω τόσες μεταγραφές πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών. Αυτό μπορεί να γίνει σιγά-σιγά αποκτώντας τρεις τέτοιους παίκτες το χρόνο και διατηρώντας τον ίδιο προπονητή όσα περισσότερα χρόνια μπορέσει ώστε να δουλεύει το σύνολο και να εντάσσει και τους καινούριους ομαλά αλλάζοντας την όλη αρρωστημένη φιλοσοφία που είχε αναπτυχθεί τα προηγούμενα χρόνια. Σε συνδυασμό με τις ακαδημίες που ο ίδιος προπονητής μπορεί να αξιοποιήσει και να βγάλει καινούρια ταλέντα ώστε η ομάδα και υποδομές να διαθέτει αλλά και έσοδα να αποκτάει από πωλήσεις ποδοσφαιριστών που η ίδια θα έχει καλλιεργήσει, τότε ναι, μπορεί να ξαναγίνει μεγάλη όπως κάποτε. Αλλιώς, αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική τής μιζέριας με τις 12-13 μεταγραφές μετρίων έως ανύπαρκτων ποδοσφαιριστών κάθε χρόνο, όχι ο Χιμένεθ αλλά ο θεός να αναλάβει προπονητής, στο μόνο που θα μπορούμε να ελπίζουμε είναι κανένα κύπελλο παράδεισου παίζοντας αντίπαλοι με τίποτα ξυπόλητα χερουβείμ...

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Πριγκιπέσα με μουστάκι



Ρε σεις Αρειανά, τι πριγκιπέσα ήταν αυτή ωρέ. Αξούριστη, βρώμαγε το χνώτο της ουίσκια, είχε μια μουστάκα σαν τσέλιγκας, άσε που κατουρούσε και όρθια! Α, πα, πα, καλύτερα μωρέ να μασάτε καμιά τσίχλα πριν παίξετε μαζί της παρά να μιλάτε...
Φορέστε τα πασουμάκια σας τώρα μέχρι να ξανάρθουμε κα να μη ξεχάσετε να έχετε πλυθεί καλά!