Μια αγάπη έχω στην καρδιά

Η ΑΕΚ αλλάζει! Σεμνά και ταπεινά, όπως αρέσει στον προπονητή της να τονίζει, όμως αλλάζει κι αυτή η αλλαγή είναι αισθητή παντού. Δεν είναι μόνο οι νίκες και οι καλές εμφανίσεις, δεν είναι η καλή ψυχολογία των παικτών και το οικογενειακό κλίμα. Δεν είναι το πάθος που βλέπεις στα μάτια τους για νίκες και διακρίσεις. Το σπουδαιότερο είναι ότι η ΑΕΚ αρχίζει να αποκομίζει κέρδη από το ίδιο το έμψυχο υλικό της. Παίκτες που έμοιαζαν τελειωμένοι περνάνε στην πρώτη γραμμή και παίρνουν την ομάδα στις πλάτες τους. Άλλοι που έμοιαζαν να έχουν κάψει λάδια φωνάζουν παρών με τον πιο εμφατικό τρόπο. Νέοι που κανείς δεν τους εμπιστευόταν ξαφνικά γίνονται βασικοί και διακρίνονται.

Όλοι όσοι ακολουθούμε αυτή την ομάδα, πολλά χρόνια τώρα, έχουμε μάθει να μη βιαζόμαστε και να μην αρχίζουμε πρόωρα τις δοξασίες. Μάθαμε να κάνουμε υπομονή και να περιμένουμε. Πολλές φορές έχουμε ξεγελαστεί στο παρελθόν κι εκεί που όλα έδειχναν αισιόδοξα μετά από λίγο ξαναγυρίζαμε στη μιζέρια μας. Τούτη τη φορά όμως πλανάται στην κιτρινόμαυρη ατμόσφαιρα μια αύρα που σε κάνει να νιώθεις κάπως διαφορετικά.

Υπάρχει ένας πρόεδρος που, παρά το κακό του ξεκίνημα με τις ατυχείς δηλώσεις του περί πώλησης πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών σε ανταγωνιστές τής ΑΕΚ, κατάφερε σήμερα να έχει κερδίσει την συμπάθεια και του τελευταίου Ενωσίτη. Δουλευταράς, μεθοδικός, ακούραστος, οργανωτικός, με όραμα, με φρέσκες ιδέες, με σεβασμό στην ιστορία και στις αξίες που πρεσβεύει ο σύλλογος του οποίου ηγείται, μας κάνει να μελαγχολούμε σκεπτόμενοι πόσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια που οι συγκυρίες έφεραν άλλους σ' αυτή τη θέση και με τους ατυχείς χειρισμούς τους έκαψαν δυνατά χαρτιά που μπήκαν στην ΑΕΚ για να βοηθήσουν, όπως οι Γκούμας, Χατζηιωάννου. Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν μπροστά τους τον Αδαμίδη δεν θα είχαν φύγει ποτέ από την ΑΕΚ, αφού θα έβλεπαν τα λεφτά που έβαζαν στην ομάδα να πιάνουν τόπο κι όχι να εξαφανίζονται μέσα σε μια ολοσκότεινη μαύρη τρύπα κι από πάνω ο κόσμος να τους αποκαλεί πουθενάδες.

Υπάρχουν δύο μεγαλομέτοχοι που χρηματοδοτούν την ομάδα στο μέτρο τού δυνατού και που προσπαθούν ταυτόχρονα με τον πρόεδρο να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά της ώστε να καταφέρει κάποια στιγμή να μη χρωστάει περισσότερα από εκείνα που κερδίζει. Ο ένας (Νοτιάς) έφτιαξε και το προπονητικό χάρη στο οποίο η ΑΕΚ θα αλλάξει επίπεδο. Ο άλλος (Παππάς) έχει αναλάβει να τρέξει την ομάδα και όσο βλέπει το κλίμα να αντιστρέφεται προς το καλύτερο τόσο πιο ζεστός δείχνει για να βάλει το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη.

Υπάρχει επίσης ένας προπονητής νέος, εργατικός, φιλόδοξος, άριστος ψυχολόγος, με όνειρα για την καριέρα του αλλά και για την ομάδα που προπονεί.

Υπάρχει ένα ολοκαίνουριο προπονητικό κέντρο που από τη στιγμή που θα το εγκαινιάσει η ομάδα μπαίνοντας σ' αυτό, αυτομάτως το πρεστίζ της θα εκτοξευτεί στα επίπεδα μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων.

Υπάρχει ζεστό και σε εξέλιξη το θέμα τού γηπέδου, στην υπόθεση του οποίου τα ψέματα μοιάζει να τελειώνουν για όλους. Η Πολιτεία έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις τις οποίες δεν γίνεται να αποποιηθεί. Ο Δήμος και όλοι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι έχουν επίσης δεσμευτεί να συνδράμουν την ΑΕΚ ώστε να αποκτήσει και πάλι το γήπεδό της. Οι διοικήσεις ΠΑΕ και Ερασιτεχνικής με σύμπνοια που είχε λείψει τα τελευταία χρόνια από τον σύλλογο, κινούνται οργανωμένα και μεθοδικά, πάντα μέσα στα όρια της νομοθεσίας και των πολεοδομικών διατάξεων. Απομένει, αν όλα τα παραπάνω πάνε καλά, η χρηματοδότηση, εκεί όπου ο πρόεδρος της ΠΑΕ δείχνει πανέτοιμος να αιφνιδιάσει τους πάντες ευχάριστα.

Στο έμψυχο υλικό η ομάδα κερδίζει συνεχώς νέα, δυνατά χαρτιά. Ο Γκερέιρο είναι το κορυφαίο απ' αυτά. Αλλαγμένος 100% σε συνήθειες και συμπεριφορές, έχει αποφασίσει να μη τελειώσει έτσι άδοξα την καριέρα του και τρέχει να καλύψει το χαμένο έδαφος. Πολλοί έλεγαν ότι δεν μπορεί να ξέχασε τη μπάλα, γιατί όντως πρόκειται για μεγάλο μπαλαδόρο, και φροντίζει να τους επιβεβαιώσει. Τέτοιο χαφ πάντως η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια δεν είχε. Επίσης ο Νταντόμο, παίκτης με παραστάσεις από τελικούς και μεγάλα ματς στην Ουρουγουάη, ήρθε στην Ελλάδα καλοκαίρι και τον περάσαμε για τουρίστα. Κι αυτός βάλθηκε να αποδείξει ότι εκείνοι που τον έφεραν δεν ήταν τόσο άσχετοι όσο νομίζαμε. Ο Μπλάνκο, μετά από παρατεταμένη αφλογιστία, βρήκε τον εαυτό του και μοιάζει περισσότερο κεφάτος από ποτέ. Ο Μάκος απέκτησε τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και εκτόξευσε την απόδοσή του στα ύψη. Ο Αργυρίου πήρε τις ευκαιρίες του και κατάλαβε ότι αν το εκμεταλλευθεί μια μεγάλη καριέρα ανοίγεται μπροστά του. Ο Νασούτι, μετά την τραγική εμφάνιση με τη Ζενίτ και την ηλίθια αποβολή του δείχνει άλλος παίκτης και κερδίζει θέση βασικού. Ο Δέλλας στα 36 του παίζει συνεχόμενα ματς λες και είναι έφηβος. Ο Τζιμπούρ απελευθερώθηκε και κάνει παπάδες. Ο Λαγός επέστρεψε στη φυσική του θέση και φώναξε παρών με τον πιο εμφατικό τρόπο. Ο Καράμπελας βγάζει και την ψυχή του στο γήπεδο. Ο Μπερνς το παλεύει να κερδίσει θέση στην εντεκάδα. Ο Λεονάρντο, πραγματικά μεταμορφωμένος, σε κάθε ματς δείχνει πόσο μεγάλη υποθήκη είναι για την ομάδα. Ο νεαρός Καλαμιώτης πήρε το βάπτισμα του πυρός και όταν ξεπεράσει την απειρία του θα βοηθήσει. Ο Καφές, εκτός από την εμπειρία του, τρέχει σαν εικοσάρης. Και έρχονται από πίσω μόλις ξεπεράσουν τους τραυματισμούς τους, ο Σκόκο, ο Λυμπερόπουλος, ο Μανωλάς, ο Ντιοπ, ο Πατσατζόγλου. Απομένει να βρουν τον εαυτό τους και τα πατήματά τους οι Γκέντζογλου και Έντερ, οι μόνοι ίσως που μένουν μακριά από τον καλό τους εαυτό και δεν έχουν βοηθήσει ουσιαστικά μέχρι στιγμής την ομάδα. Επίσης, περιμένουν τη δικιά τους ευκαιρία και οι πιο μικροί που έγιναν πρόσφατα επαγγελματίες. Μακάρι όλα αυτά να έχουν διάρκεια και η ΑΕΚ σύντομα να μπορέσει να επιστρέψει στο δρόμο των επιτυχιών και της δόξας που τόσα χρόνια τώρα έχει μάθει να βαδίζει.

Τέλος, ο κόσμος τής ομάδας, αυτός ο πραγματικά ξεχωριστός κόσμος, απέδειξε ότι δεν έφυγε ποτέ από το πλευρό της. Με τις πρώτες ενδείξεις ότι κάτι καλό πάει να γίνει όλοι έδειξαν έτοιμοι να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Επιτέλους μονιασμένοι, χωρίς να υπάρχει τίποτα που να τους χωρίζει, αποτελούν τη μεγάλη δύναμη αυτής της ομάδας.

Χωρίς καμιά βιασύνη, χωρίς υπερθεματισμούς και αναθεματισμούς, με υπομονή, με διαρκή στήριξη, με εμπιστοσύνη, οικοδομείται κάτι πολύ καλό, ικανό να έχει διάρκεια στο χρόνο και να αντέχει σε όλες τις συνθήκες. Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, η ομάδα δεν έγινε ξαφνικά ουράνια και παγκόσμια, όμως είναι πιο βέβαιο από ποτέ ότι μέσα από τα ερείπια του γκρεμισμένου από τους βέβηλους ναού τής Νέας Φιλαδέλφειας, η ΑΕΚ ξαναγεννιέται από τις στάχτες της...