Οι ήρωες που κυνηγούσαν την ουρά τους!

Όσοι έχουν στηρίξει μεγάλες προσδοκίες στις περιβόητες κασέτες -ή cd- Κούγια, με την ελπίδα να βγει κάποτε το ποδόσφαιρο της χώρας μας από τα σκατά καλό θα είναι να χαλαρώσουν τον ενθουσιασμό τους.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά, πέρα από τον πρόσκαιρο ντόρο που γίνεται και για τον οποίο οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους είναι οι δημοσιογράφοι, δεν υπάρχει το παραμικρό ουσιώδες στοιχείο που θα μπορούσε να καθίσει κάποιους στο σκαμνί.

Αν ακούσει κανείς προσεκτικά τα cd θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για μια απλή συζήτηση (περισσότερο με μονόλογο μοιάζει) του Αχιλλέα Μπέου με τον Νικόλα Πατέρα. Ο Μπέος, γνωστός παρορμητικός και φαφλατάς, θέλει να επιδειχτεί στον Πατέρα προβάλλοντάς του τις διασυνδέσεις που έχει και αναλώνεται σε φανφάρες και κομπορρημοσύνες. Εγώ, αν ήμουν Μπέος, θα ζητούσα αυτά τα cd να παιχτούν στο δικαστήριο (αν γίνει ποτέ τέτοιο) και θα στήριζα πάνω τους την... υπεράσπισή μου! Διότι πουθενά, σε κανένα διάλογο, σε καμιά συνομιλία, δεν προκύπτει άμεση εμπλοκή διαιτητή ή παράγοντα που να κλείνουν κάποια συμφωνία για να στήσουν κάποιον αγώνα. Ολοκληρωτικές μπούρδες τού Μπέου ακούγονται παντού, οι οποίες μάλιστα αποδεικνύουν την αδυναμία τού συγκεκριμένου ανθρώπου να ελέγξει πρόσωπα και καταστάσεις, όπως έκανε η παλιά δυνατή παράγκα των θείων, των παράξενων και των κοκκαλιάρηδων. Μα ποτέ ο Μπέος δεν υπήρξε ισχυρός παράγοντας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια ζωή στο φτύσιμο τον είχε το σύστημα. Τον τελευταίο καιρό προσπάθησε κάπως με τους λεονταρισμούς του να επιβληθεί αλλά άμα δεν έχεις τα κλειδιά τής... στοάς δεν είσαι ικανός να κατέβεις πιο κάτω από τον πρώτο υπόνομο του όλου συστήματος. Είμαι βέβαιος ότι πολύ σύντομα (σήμερα, αύριο) θα βγει ο Πατέρας και θα επιβεβαιώσει τον Μπέο πως αυτός βρίσκεται από την άλλη μεριά τής γραμμής και συνομιλεί μαζί του.

Από πουθενά δεν προκύπτει ότι στήθηκε κάποιο παιχνίδι. Πουθενά δεν υπάρχει η φωνή τού Μαρινάκη να του ζητάει να πιάσει τον διαιτητή τού Μακάμπι-Ολυμπιακός. Αυτός τα λέει στο cd μόνος του και μάλιστα ομολογεί ότι το έψαξε το πράγμα αλλά δεν τα κατάφερε να βρει ισχυρά πρόσωπα για να τον οδηγήσουν στον διαιτητή τού αγώνα, ο οποίος μάλιστα ήταν νέος και άφθαρτος και δεν ήθελε να ρισκάρει την καριέρα του. Πουθενά δεν ακούγεται ο διαιτητής Δαλούκας να συμφωνεί με τον Μπέο να στήσουν το Άρης-Παναθηναϊκός. Πάλι ο ίδιος ο Μπέος τα εκμυστηρεύεται στον Πατέρα. Τέτοια cd θα μπορούσα να διαθέτω εγώ ή οποιοσδήποτε στα οποία να εξομολογούμαι ότι είχα στήσει το Μπαρτσελόνα-Ρεάλ 5-0. Και λοιπόν; Θα με πίστευε κανείς ή θα με έσερνε στα δικαστήρια; Τόσα χρόνια, εκεί που πονάει το όλο πράγμα και δεν μπορεί να ξεβρομίσει αυτός ο χώρος είναι στα αποδεικτικά στοιχεία που να ξεσκεπάζουν ένα στήσιμο. Στοιχεία που να κάνουν αναφορές σε αποτυχημένα στησίματα έχουμε μπόλικα. Αποδείξεις χειροπιαστές ότι το στήσιμο έγινε είναι που δεν μπορούν να βρεθούν.

Θα γίνει λοιπόν η σχετική βαβούρα για να τονώσει κάπως την κυκλοφορία των εφημερίδων και την ακροαματικότητα των ραδιοφωνικών σταθμών όσο και την τηλεθέαση των τηλεοπτικών καναλιών, θα χυθούν αδίκως μερικοί ακόμα τόνοι μελάνης και μετά θα πάνε όλοι στα σπίτια τους αγκαλιασμένοι ψάχνοντας την επόμενη ευκαιρία να γίνουν ήρωες για λίγες μέρες.

Ο Πατέρας τα ξέρει καλύτερα αυτά που λέω και γι' αυτό και δεν παίρνει θέση. Τι να πει; Αφού ξέρει ότι με την όποια παρέμβασή του αθωώνει τον Μπέο. Και ο Κούγιας επίσης ξέρει ότι δεν μπορεί να πάει μακριά το πράγμα. Αλίμονο, τη δικαιοσύνη την ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά και γνωρίζει ποια στοιχεία απαιτούνται για να στοιχειοθετηθεί κάποιο αδίκημα. Κάνει όμως κι αυτός το κομμάτι του. Προβάλλει ως ο λαϊκός ήρωας του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ο οποίος τολμάει να βγάλει το φίδι από την τρύπα αλλά το άχρηστο το κράτος δεν επιθυμεί να τον βοηθήσει να του λιώσουν το κεφάλι. Και η δικιά του δόξα ελάχιστες μέρες θα κρατήσει. Την προηγούμενη φορά ο λαϊκός μας ήρωας με τις... κασέτες λεγόταν Μάκης Τριανταφυλλόπουλος. Τώρα λέγεται Αλέξης Κούγιας. Και οι δύο το ίδιο πράγμα θα αποδειχτεί ότι κυνηγούσαν. Την ουρά τους! Επίσης ο πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος, γνωρίζει κι αυτός ότι δεν πρόκειται να ανοίξει μύτη με τα cd του ηρωικού Αλέξη τού καβαλάρη λυτρωτή. Όλοι εκ του ασφαλούς κινούνται και κανείς δεν έχει ανησυχήσει ούτε λεπτό για τον κίνδυνο να τρίξει η καρέκλα του.

Το όλο πραγματάκι ξεκίνησε από κάτι μικροέριδες και φιλονικίες μεταξύ μικρούληδων οι οποίοι φαίνεται να τα χάλασαν στη μοιρασιά εκεί με τις ανόδους και τις πτώσεις των ομάδων τους. Ο Κούγιας δεν καταφέρνει με τίποτα να ανεβάσει την Παναχαϊκή και ισχυρίζεται ότι δεν ανήκει στο κύκλωμα γι' αυτό τον πολεμάνε όλοι. Ο Πηλαδάκης από την άλλη το είπε στα ίσια. Του ζήτησαν 150.000 ευρώ για να μείνει η Λάρισα στην κατηγορία και αρνήθηκε να τα δώσει. Ήρθε κι ο Μπέος και του τσαλάκωσε εντελώς το ίματζ με τη νίκη τού Βόλου στο Αλκαζάρ με 0-3 και τα όσα αντάλλαξαν μετά τον αγώνα οι δυο διοικήσεις. Ο Κούγιας έχει καλές σχέσεις με τον Πηλαδάκη. Ο Βοριάς επίσης έχει κι αυτός τις δικές του γνωριμίες αλλά όχι και τη δύναμη των άλλων διαιτητοπατέρων, παρόλα αυτά κάποια στοιχεία που είχε στα χέρια του κατάφερε να τα προωθήσει για να ξεκινήσει το μπάχαλο. Στη συνέχεια είχαμε την υπόθεση Δαλούκα την υπεράσπιση του οποίου στο δικαστήριο είχε αναλάβει ο Κούγιας. Ήρθε και παντρεύτηκε μια χαρά το πράγμα. Το μίσος μεταξύ Λαρισαίων-Βολιωτών και ο διαφαινόμενος υποβιβασμός τής Λάρισας με την ταυτόχρονη ανάδειξη του Βόλου σε πρώτη επαρχιακή ομάδα πυροδότησαν κι άλλο την είδη τεταμένη κατάσταση. Για τους Λαρισαίους ο Μπέος έπρεπε να εξαφανιστεί από τον ποδοσφαιρικό χάρτη. Για τους Βολιώτες η Λάρισα πρέπει να φτάσει στις ερασιτεχνικές κατηγορίες. Και κάπου εκεί μέσα άρχισαν να συγκεντρώνονται τα στοιχεία και στη συνέχεια να μπερδεύονται ανάμεσά τους οι... προστάτες τους. Μαρινάκης για τον Βόλο και Πατέρας για τη Λάρισα. Και να σου οι πρώτες ομορφιές!

Μακάρι να έφτανε όλο αυτό για να σπάσει το κακό σπυρί τού ελληνικού ποδοσφαίρου. Του χοντρούς δεν πρόκειται να τους πειράξει κανείς γιατί δεν προκύπτει τίποτα εις βάρος τους. Ο μόνος χοντρός που φαίνεται εκτεθειμένος παντού είναι ο Μπέος αλλά κι αυτός κερδίζει την απαλλαγή του λόγω ανηκέστου βλάβης. Κι έτσι, όλοι θα πάνε μια χαρά στα σπίτια τους κι εμείς, μαζί με τον Τριανταφυλλόπουλο και τον Κούγια, θα συνεχίσουμε να πολεμάμε φαντάσματα και ανεμόμυλους κραδαίνοντας τη χάρτινη λόγχη μας και την αποκριάτική μας ασπίδα...