Και φτάνει στην Ελλάδα ο… προεδρόφιλος παράγοντας διαιτησίας σε μια εποχή που η τιμή του ελαιολάδου έχει εκτοξευτεί στα ουράνια. Γκαντεμιά για εκείνους που τον προσκάλεσαν. Αυτός δεν υπαναχωρεί. Το λαδάκι του το θέλει ούτως ή άλλως. Οι συμφωνίες είναι συμφωνίες. Αλλιώς τι σκατά Λαδουά θα ήταν. Κι αρχίζουν να πηγαινοέρχονται οι ντενεκέδες από τους… ντενεκέδες που τον έφεραν. Να βάλουμε και κανένα σπορελαιάκι μεσιέ Λαδουά; τον ρωτάνε επιχειρώντας να μετριάσουν τη ζημιά. Να κόψετε τις μαλακίες γιατί υπάρχουν κι αλλού ελαιόδεντρα που βγάζουν καλό λάδι, τους απαντάει. Και για να τους βάλει σε μεγαλύτερες ανησυχίες κόβει μερικά σποράκια από την ανθισμένη σφυρίχτρα του κι αρχίζει να τα εκτοξεύει προς τη μεριά των αντιπάλων τους.
Ω! Πανικός στους λαδέμπορες! Τώρα; Τι κάνουμε με δαύτον; Τουλάχιστον ο προηγούμενος αρκούνταν σε μερικούς τόνους αγνού ανόθευτου ουίσκι και σε τίποτα φουστάνια που από μέσα τους έκρυβαν κάτι μπάνικα ξέκωλα. Για καλή τους τύχη οι αντίπαλοί τους που εισέπραξαν τα εκτοξευμένα σποράκια τα επέστρεψαν πίσω στον Λαδουά περιφρονητικά δηλώνοντάς του πως από αυτούς να μην ελπίζει ούτε σε ελαιόλαδα ούτε καν σε λάδια μηχανής. Μεγάλη η ανακούφιση που ένιωσαν οι λαδέμπορες αλλά κι ο ίδιος ο Λαδουά μετά από αυτό άρχισε να το παίρνει αλλιώς. Τους τσάκισε τους αρνητές των υπηρεσιών του δίνοντας μεγάλη χαρά στους λαδέμπορες, οι οποίοι στο μεταξύ είχαν φροντίσει να τον προμηθεύουν με τεράστιες ποσότητες αγνού παρθένου ελαιολάδου, από το καλύτερο που έβγαζαν οι ελαιώνες τους. Έτσι, επανήλθε η τάξη και αποκαταστάθηκαν οι ισορροπίες.
Οι λαδέμπορες ήταν άπιαστοι πια, πάντα με τη στήριξη του γλιτσιασμένου από το πασάλειμμα στο ελαιόλαδο ξενόφερτου παράγοντα και οι αντίπαλοί τους γνώριζαν από εβδομάδα σε εβδομάδα την οργή του στο πετσί τους. Σφαγή κανονική λέμε. Κι όταν τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν τους απάντησαν, βγάλτε κι εσείς καλό λάδι να μπορείτε να τροφοδοτείτε τον κύριο Λαδουά και την διαιτησία. Ο καθένας θα αναρωτιόταν, μα πού το βρίσκουν όλο αυτό το έξτρα αγνό παρθένο ελαιόλαδο αυτοί οι κανάγιες; Λύθηκε κι αυτό το μυστήριο. Στα Λαδάδικα! Μιλάμε για τόνους ελαιόλαδο. Τις μισές ποσότητες τις στέλνουν με μεταφορική απευθείας στον Λαδουά και τις άλλες μισές τις φορτώνουν σε τρένα και τις μεταφέρουν απ' ευθείας στον Πειραιά, μέσα στο λιμάνι! Οπότε ξεχάστε αυτά που ξέρατε, ότι τάχα μου το καλό ελαιόλαδο βγαίνει μόνο στην Καλαμάτα και στην Κρήτη. Το κορυφαίο παράγεται στα Λαδάδικα και διακινείται στα Μανιάτικα του Πειραιά.
Αναρωτιούνται κάποιοι τι το κάνει τόσο λάδι ο κύριος Λαδουά; Κανείς δεν ξέρει το κρυφό του κουσούρι όμως. Είναι λάτρης των πάσης φύσεως μηχανών. Μηχανές αυτοκινήτων, μοτοσικλετών, αεροπλάνων, τρένων, καραβιών, αγροτικές μηχανές, παραγωγικές μηχανές, βιομηχανικές μηχανές. Όλες αυτές οι μηχανές και τα εκατομμύρια γρανάζια τους, οι στρόφαλοί τους, τα πιστόνια τους, τα ελατήριά τους, χρειάζονται τόνους λαδιού. Και το καλύτερο λάδι για να τις λαδώσει κανείς και να είναι παραγωγικές είναι το αγνό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, αφού η σύνθεσή του προστατεύει τα αμιγώς ευγενή μέταλλα. Πανάκριβο χόμπι η συλλογή τέτοιων μηχανών. Και το λάδωμά τους σκέτη ιεροτελεστία. Δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για τόσο ακριβά χόμπι.
Και μιλάμε για μαύρο λάδι. Αφορολόγητο! Βλέπετε το ελληνικό κράτος κοιμάται. Ή κάνει ότι κοιμάται. Πλουτοπαραγωγός χώρα η Μπανανία μας, δεν χάθηκε ο κόσμος αν διαφεύγουν και μερικές χιλιάδες τόνοι αφορολόγητοι. Στο κάτω-κάτω σε δικό μας άνθρωπο πάνε. Σε προστάτη μας. Κι αν σφίξουν τα γάλατα και δούμε ότι δεν μας παίρνει άλλο, του φορτώνουμε το λαδάκι του να το πάρει στην πατρίδα του και καλούμε άλλον υποψήφιο σωτήρα για να συνεχίσει το έργο του. Πάντα θα υπάρχει διαθέσιμος ένας Πετρελινιόν, ένας Χρυσαφουά, ένας Μιζαρόν, ένας Πιασερόν. Το καλάθι με τα πολύτιμα ερπετά να είναι καλά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου