Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Καλικάντζαροι


Αφήσαμε πίσω μας εδώ και δυο μέρες τα Φώτα αλλά οι καλικάντζαροι δεν λένε να μας αποχωριστούν. Μοιάζει να βάλθηκαν για τα καλά φέτος να πριονίσουν το δέντρο τής γης και να ολοκληρώσουν τη δουλειά που κάθε χρόνο αφήνουν στη μέση. Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι πόσοι να είναι τελικά αυτοί οι καλικάντζαροι και κανείς δεν μπορεί να τους αρπάξει από το αυτί και να τους στείλει πίσω στα έγκατα της γης, εκεί απ' όπου ξεπήδησαν. Το έψαξα καλά το πράγμα και ανακάλυψα με τρόμο ότι οι καλικάντζαροι είναι αμέτρητοι και ζουν ανάμεσά μας, γύρω μας και δεν εμφανίζονται μόνο ανήμερα των Θεοφανείων. Επίσης διαπίστωσα ότι είναι πολύχρωμοι και ανάλογα με το χρώμα του ο καθένας έχει αναλάβει και την κατάλληλη αποστολή. Οι κόκκινοι καλικάντζαροι για παράδειγμα, είναι λάτρεις τής ίντριγκας, της λαμογιάς και της συνωμοσίας. Οι πράσινοι καλικάντζαροι είναι πιο χιουμορίστες από τους υπόλοιπους. Συνήθως τους αρέσει να αυτοσαρκάζονται και να πειράζει ο ένας τον άλλο. Οι κίτρινοι καλικάντζαροι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Στους παμπόνηρους και στους αγαθούληδες. Υπάρχουν και σε άλλα χρώματα φυσικά αλλά οι ρόλοι τους δεν είναι τόσο πρωταγωνιστικοί, με εξαίρεση ίσως τους μαύρους που κατά καιρούς, ζηλεύοντας ίσως τους υπόλοιπους, επιχειρούν να βγουν στο προσκήνιο αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.

Το σκηνικό παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο εδώ και χρόνια. Πειραιάς, Αθήνα, Μαρούσι, το αγαπημένο τους δρομολόγιο με κάποιες στάσεις στην επαρχία και στη συμπρωτεύουσα. Οι ρόλοι τους γνωστοί πια σε όλους: Πρόεδροι ΠΑΕ τοποτηρητές, τεχνικοί διευθυντές κατασκευασμένων διαμαρτυριών προς εξασφάλιση άλλοθι για την κάλυψη του διαρκούς εγκλήματος, επενδυτές μαϊμούδες με έφεση στις επεγδύσεις, πρώην πρόεδροι φαντάσματα του παρελθόντος, πρόεδροι ελληνικών πλουτοκρατικών ομοσπονδιών, γενικοί γραμματείς και Φαρισαίοι, αχυράνθρωποι περιφερόμενοι δεξιά κι αριστερά πουλώντας σε καλή τιμή την εμπειρία και τη γνώση τους επί παντός αντικειμένου, μέτοχοι, συμμέτοχοι, αμέτοχοι, δικηγορίσκοι συμβουλάτορες, παχύδερμοι διαμεσολαβητές, μάνατζερ κρεάτων, διαιτητοπατέρες, διαιτητογιοί και διαιτητομπάσταρδοι, παρατηρητές ορθής εκτέλεσης εντολών των προηγουμένων και πάει λέγοντας. Όλοι ταγμένοι στην ίδια υπηρεσία. Χρόνια τώρα. Με ένα πριόνι ανά χείρας και να πριονίζουν ασταμάτητα το έρμο το δεντράκι τού κόσμου που σε πείσμα των καιρών είναι εκείνος που τους ζει και τους εκτρέφει από το υστέρημά του.

Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν. Έτσι γαμάει ο Πειραιάς. Με τα πριόνια στο χέρι όλοι τους. Κάποτε ήταν ο Παναθηναϊκός και ο ΟΦΗ που έπρεπε να κερδάνε και οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν. Αλλάζουν οι καιροί όμως, τι να κάνουμε; Έτσι γαμούσε τότε η Λεωφόρος. Τώρα την πηδάει ο Τσάκας.

Από την άλλη, στο κιτρινόμαυρο Γαλατικό χωριό, ο Αστερίξ αυτοκτόνησε προ πολλού και ο Οβελίξ κατάπιε το μενίρ του και τον βρήκαν με γουρλωμένα τα μάτια πλάι στο ποτάμι. Χύθηκε και όλος ο μαγικός ζωμός και τώρα πίνουν όλοι Αμίτα Μόσιον. Μα οι Γαλάτες είναι άλλη φυλή. Τρελάρες από κούνια. Ο Κωστενογλίξ και οι καμιά εικοσαριά νεοσσοί του, μαζί με κάτι λίγες παλιοσειρές, κόντρα σε θεούς και σε δαίμονες, χωρίς φαί, χωρίς νερό, τραβάνε τον ανηφορικό τους δρόμο και αρνούνται να υποταχτούν. Να, προχτές κατέλαβαν και τη Λειβαδιά και συνεχίζουν να τραβάνε ντουγρού για τη Ρώμη. Επαναστάτησαν στην ξενόφερτη και δοτή ηγεσία που με μαεστρία συνεχίζει το έργο που της ανατέθηκε. Να παραδώσει καμένη γη εκεί που πρώτα βρίσκονταν τα ιερά χώματα. Και μένει μόνο ένα ερώτημα. Οι αγαθούληδες του θεού κιτρινόμαυροι οπαδοί αυτών των τρελών Γαλατών θα αφήσουν τους ντόπιους και ξένους καλικάντζαρους να ολοκληρώσουν την καταστροφή; Ή μήπως υπάρχει κάποια μικρή ελπίδα, ένα τόσο δα μικρό φωτάκι στο βάθος τού τούνελ για να ξυπνήσουν και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους; Θα τους αφήσουν μόνους τους να παλεύουν με τα θεριά ή θα αποφασίσουν κάποια στιγμή να προτάξουν τα στήθια τους; Τα πράγματα αγρίεψαν. Τα σημεία των καιρών έχουν αρχίσει να μιλάνε φωναχτά. Ο εχθρός δεν βρίσκεται πια προ των πυλών αλλά μέσα από τις πύλες. Η αγωνία μεγαλώνει. Τι θα κάνουν οι αγαθούληδες; Θα εξακολουθήσουν να κοιμούνται; Ε;

2 σχόλια:

KANTHAR0S είπε...

Ο Κωστενογλίξ τα πάει περίφημα.

Υ.Γ. Συνέχισε.

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

@ KANTHAROS

Καλημέρα φίλε. Το δυστύχημα είναι ότι το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα παίζεται πάνω από ομάδες, ποδοσφαιριστές και προπονητές. Οπότε, τι να τους κάνεις τους καλούς προπονητές και τους καλούς παίκτες;

Υ.Γ. Αξίζει να συνεχίζει κανείς;