Βγάλτε όλοι τις μάσκες!

Δεν το κρύβω ότι ελαφρώς με… κούφανε ο Θωμάς. Εκείνο που κατάλαβα είναι ότι η ΑΕΚ τελεί υπό ομηρία, όμως θα πρέπει εδώ να ρίξουμε μια πολύ προσεκτική ματιά πριν εξάγουμε τα οποιοδήποτε οριστικά συμπεράσματα. Και θα πρέπει να προσέξουμε καλά πού θα ρίξουμε τα δίκια και τα άδικα ή το ανάθεμά μας. Να σταθμίσουμε προσεκτικά τα πράγματα, να μελετήσουμε τις εκατέρωθεν κινήσεις, να αναλύσουμε τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο στρατόπεδο της ΑΕΚ και να μη μας τυφλώσει η όποια μονολιθική άποψη είχε σφηνωθεί στο κεφάλι μας μέχρι τώρα, γιατί όλα αυτά θα αποτελέσουν πολύ κακό σύμβουλο στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τι παίζεται γύρω από την ΑΕΚ που αγαπάμε.

Από τη μια μεριά οι μέτοχοι (Νοτιάς και Παππάς) αλλά και οι Supporters που ουσιαστικά εκπροσωπούν και τον Πέτρο Παππά, τοποθέτησαν τον Ανδρέα Δημητρέλο στον προεδρικό θώκο και του ανέθεσαν την ευθύνη να βρει τον τρόπο για να βγει η ΑΕΚ από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Οι ίδιοι τραβήχτηκαν στο περιθώριο καθιστώντας γνωστό ότι δεν προτίθενται να ξαναβάλουν ούτε μία δραχμή στην ήδη ελλειμματική ΠΑΕ ΑΕΚ. Φυσικά ο Δημητρέλος, πέρα από ένας πολύ άξιος δικηγόρος και ένας νοικοκύρης άνθρωπος, δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να βοηθήσει ο ίδιος. Έχει αποδείξει όμως ότι, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ δουλεύοντας ακατάπαυστα για να πετύχει όσο το δυνατόν περισσότερα προς την κατεύθυνση να κρατηθεί η ΑΕΚ στη ζωή. Οι -εντολές, επιθυμίες, κατευθύνσεις, συμβουλές, όπως και να τις πει κανείς- είναι να μπορεί η ΑΕΚ να ζει με δικά της έσοδα, περιορίζοντας στο κατώτατο δυνατό το μπάτζετ της και φροντίζοντας να απαλλαγεί από τα πολλά χρέη που, ένα μέρος τους υπήρχε από παλιά και ένα άλλο το δημιούργησαν οι ίδιοι οι νυν μέτοχοι μέσα από την κακοδιαχείριση κάποιων διαχειριστών που αυτοί είχαν επιλέξει να τους εκπροσωπούν και να κάνουν κουμάντο στην ΑΕΚ (Νικολαΐδης, Κιντής, Θανόπουλος, Αδαμίδης).

Ο ρόλος τού Δημητρέλου; Τρομερά δύσκολος και απαιτητικός. Οι ευθύνες των μετόχων; Τεράστιες και εκ των πραγμάτων καταστροφικές για την ΑΕΚ. Η εικόνα τους στα μάτια των φιλάθλων τής ΑΕΚ; Αποδιοπομπαίοι τράγοι και όχι άδικα. Ήρθαν το 2004 με παρέα μερικούς ακόμα εύπορους ΑΕΚτζήδες και για μια τετραετία φάνηκε να το παλεύουν να ξανακάνουν την ΑΕΚ ευυπόληπτη ομάδα. Και κάπου εκεί στράβωσαν όλα. Οι Κανελλόπουλος, Γκούμας, Χατηζιωάννου και οι μικρότερης δυναμικής Κούλης, Φαναράς, Αθηνής και Νικολαΐδης, ανακάλυψαν ότι ήταν βαρύ το φορτίο για τους ώμους τους και δεν μπορούσαν να το σηκώσουν. Έτσι αποχώρησαν αφήνοντας τον Νοτιά και τον Παππά να το παλέψουν μόνοι τους. Ο πρώτος, αν και έχτισε το προπονητικό στα Σπάτα, πράγμα πολύ σημαντικό για την ΑΕΚ, δεν ήταν για μεγάλα πράγματα. Ο δεύτερος έδειξε κάποια στιγμή να είναι πιο αποφασισμένος αλλά ούτε αυτός ήταν ο άνθρωπος που θα σήκωνε στις πλάτες του την ΑΕΚ για να την ξανακάνει μεγάλη. Αν και οι δύο γνώριζαν από καράβια αποδείχτηκε ότι δεν σκάμπαζαν γρι από φουρτούνες. Κατά την άποψή τους, αναλαμβάνοντας ο καθένας να καλύψει ένα μικρό μέρος από το χάος των χρεών που είχαν ήδη δημιουργήσει, έκαναν αυτό που πίστευαν ότι έπρεπε να κάνουν και ξαφνικά έριξαν σιγή ασυρμάτου. Το ίδιο είχαν κάνει δυο χρόνια νωρίτερα και οι άλλοι τρεις από την αρχική πεντάδα των μεγαλομετόχων που ήρθαν σαν παρέα στην ΑΕΚ.

Και ξαφνικά η ομάδα έμεινε ακυβέρνητη και φορτωμένη με δυσβάσταχτα χρέη που έγιναν θεόρατο κύμα και την έπνιξαν. Βέβαια στα χέρια τους είχαν μείνει οι μετοχές και επειδή μέσα τους δεν έπαψε να σιγοκαίει η ΑΕΚτζίδικη φωτιά δεν θέλησαν να δοθεί βορά η ομάδα στον πρώτο τυχάρπαστο προκειμένου οι ίδιοι να απεμπλακούν. Ίσως κάπου στην άκρη τού μυαλού τους να υπήρχε και μια ελπίδα να ρεφάρουν σε κάποια ανύποπτη στιγμή. Τόσα λεφτά έβαλαν, δεν ήταν και εύκολο να παραδεχτούν ότι τα πέταξαν στη θάλασσα. Δεν το συνήθιζαν άλλωστε. Ήταν όμως τόσο πολλά και τραγικά τα λάθη που έκαναν οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκαν, που η ΑΕΚ έμοιαζε ξεγραμμένη από χέρι. Έψαξαν για κάποιον σοβαρό επενδυτή αλλά, όπως είχε πει και ο Δημήτρης Μελισσανίδης, μόνο τρελός ή λαμόγιο θα αναλάμβανε τέτοιο ρίσκο. Και επειδή οι τρελοί είναι στο Δαφνί και τα λαμόγια στη φυλακή, ούτε και από εκεί ήρθε η λύση.

Και φτάσαμε στην έσχατη ώρα των μεγάλων αποφάσεων. Νέο ΑΦΜ και υποβιβασμός στη Β' κατηγορία, χρεοκοπία και υποβιβασμός στη Δ' κατηγορία ή αποψίλωση και κούρεμα των χρεών για να πάρουν τουλάχιστον κάτι οι πιστωτές από το να τα χάσουν όλα και η ΑΕΚ να παραμείνει εν ζωή στην Σούπερ Λίγκα αλλά με ομάδα νέων και με το ρίσκο να κινδυνεύσει πλέον με υποβιβασμό αλλά για αγωνιστικούς λόγους; Επέλεξαν το τρίτο. Και τώρα; Έπρεπε κάποιος να βρεθεί ώστε με την προσωπικότητά του να καταφέρει να κατευνάσει την οργή τού κόσμου για τις αναπόφευκτες εξελίξεις που έρχονταν με μορφή χιονοστιβάδας και να μπορέσουν να περάσουν ακόμα και οι πιο δυσάρεστες αποφάσεις χωρίς να ανοίξει ούτε μύτη. Και βρήκαν δύο τέτοιους!

Ο ένας ήταν ο Θωμάς Μαύρος που ανέλαβε να βγει μπροστά και να αναλάβει ηγετικό ρόλο, όπως του υποσχέθηκαν, με στόχο από τη μια να πουληθούν οι σημαντικότεροι παίχτες τής ομάδας χωρίς να ξεσηκωθεί ο κόσμος, αλλά ταυτόχρονα να ανεβάσει και τα εισιτήρια διαρκείας και να καταφέρει να μαζέψει και ένα ποσό ποντάροντας στη βοήθεια του κοινού. Επιτεύχθηκε αυτός ο στόχος; Εν μέρει ναι. Το πρώτο σκέλος ολοκληρώθηκε αναίμακτα. Και το δεύτερο καλά πήγε, τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Από εκεί που σε άλλη περίπτωση θα έτρωγαν ξύλο, πούλησαν και 8.000 διαρκείας, νούμερο που είχαν πιάσει και πέρυσι αλλά χωρίς τη φετινή απαξίωση της ομάδας. Άρα θετικό το πρόσημο. Επίσης κατάφερε ο Θωμάς να κινητοποιήσει και τον κόσμο και παρά τα προβλήματα που συσσώρευσε η κρίση τον έπεισε από το υστέρημά του να βάλει και το χέρι στην τσέπη για να στηρίξει την προσπάθεια σωτηρίας τής ΑΕΚ.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Για να κουμπώσει όμως με σιγουριά η πρώτη φάση τού σχεδίου χρειαζόταν απαραίτητα η στήριξη και από ένα ακόμα πρόσωπο που να μπορεί να ελέγχει στις δύσκολες στιγμές την αναμενόμενη διόγκωση της οργής τού κόσμου. Και ποιον καλύτερο θα εύρισκαν από τον φυσικό ηγέτη τού οργανωμένου λαού τής ΑΕΚ; Έτσι επιστρατεύθηκε και ο Δημήτρης Χατζηχρήστος. Το εγχείρημα είχε πια πολύ μεγάλα ποσοστά επιτυχίας αφού η μεγαλύτερη οργάνωση οπαδών τής ΑΕΚ εγγυόταν, αν όχι τη συγκατάθεσή της, τουλάχιστον την ανοχή της. Εδώ που τα λέμε τι θα περίμενε κανείς να κάνει ο Χατζηχρήστος; Να χρεωθεί έναν εμφύλιο πόλεμο με ανυπολόγιστες για την ΑΕΚ συνέπειες; Πιθανόν όλοι στη θέση του το ίδιο θα κάναμε. Αρκετά είχε χρεωθεί στο παρελθόν. Ένα ακόμα θα ήταν βαρύ και ειδικά το συγκεκριμένο. Και τι θα έβγαινε άλλωστε; Θα επέφερε μια ώρα αρχύτερα το τέλος τής ΑΕΚ. Ενώ  το συγκεκριμένο σχέδιο έκρυβε πίσω του μια προοπτική. Μια ελπίδα. Κάποιος που αγαπάει παθολογικά την ΑΕΚ θα τα ζύγιαζε καλά στο μυαλό του και θα επέλεγε το λιγότερο επώδυνο για την ομάδα.

Έτσι πορευτήκαμε, λοιπόν, μέχρι χτες το απόγευμα. Τι άλλαξε από χτες; Ο Θωμάς Μαύρος έκρινε πως η αποστολή του είχε σχεδόν τελειώσει και πώς έφτασε η ώρα να κάνει ένα βήμα παραπέρα προς την επόμενη μέρα τής ΑΕΚ. Από αγάπη κι αυτός. Έξω από κάθε προσωπική φιλοδοξία. Βλέποντας ότι δεν έχει να κερδίσει τίποτα περισσότερο από την πώληση των εισιτηρίων διαρκείας η ΑΕΚ, αλλά ούτε και από τον λογαριασμό σωτηρίας, θέλησε να παίξει το τελευταίο του χαρτί. Όλοι τού λέγαμε τον τελευταίο καιρό να διεκδικήσει θεσμικό ρόλο στην ομάδα ώστε να τον εμπιστευτεί ο κόσμος και να κάνει το μεγάλο μπαμ τής συσπείρωσης στο πλευρό του. Και αυτό διεκδίκησε ο Θωμάς χτες το απόγευμα απέναντι από τους εκπροσώπους των μετόχων. Έθεσε τους όρους του και του έθεσαν και εκείνοι τους δικούς τους. Προσπάθησε να επιβάλει τον τρόπο του και το δικό του πλάνο και του κατέστησαν σαφές ότι αυτοί είναι που κρατάνε στα χέρια τους τις μετοχές και άρα αυτοί έχουν και την ευθύνη για το ποιον θα ορίσουν επίσημα να διοικήσει την ΑΕΚ. Και η αρχική συμφωνία τους; Αυτή δεν περιλάμβανε θεσμικό ρόλο για τον Μαύρο. Τον ήθελαν εξωθεσμικό για να πετύχει να συσπειρώσει τους ΑΕΚτζήδες. Αλλά και θεσμικό ρόλο να του εμπιστεύονταν θα ήταν άχαρος. Κάτι σαν τους ρόλους τού Θανόπουλου και του Αδαμίδη. Ο Μαύρος όμως μίλησε για μετοχές. Έθιξε το καυτό σημείο τής ιστορίας.

Και πάμε τώρα στα λάθη τού Θωμά, πριν σπεύσουμε να καταδικάσουμε τους μετόχους, στους οποίους όπως ξέρετε όσοι με διαβάζετε έχω σύρει ουκ ολίγα. Ο Θωμάς ζήτησε από τους μετόχους ή να βάλουν λεφτά ή να φύγουν και να του παραδώσουν τις μετοχές τους. Ζήτησε επίσης να αναλάβει εκείνος τη διοίκηση ορίζοντας εντελώς δικά του πρόσωπα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Ναι, αλλά όταν ζητάς κάτι σοβαρό και απαιτείς από τους άλλους να γίνουν ξεκάθαροι απέναντι στον λαό τής ΑΕΚ οφείλεις ο ίδιος να γίνεις ακόμα πιο ξεκάθαρος απ' αυτούς. Ποιοι είναι οι άνθρωποι που θα σε πλαισιώσουν; Δώσε διευθύνσεις και ονόματα και πες τι ακριβώς σκοπεύει να βάλει ο καθένας σε ονομαστική αξία. Όχι άλλα λόγια τού αέρα στον κόσμο τής ΑΕΚ. Όχι άλλη υποσχεσιολογία. Δεν την αντέχει. Κατάθεσε στο κόσμο το πλάνο σου. Ένα, δύο, τρία. Θα κάνω αυτά κι αυτά. Η ασάφεια μπερδεύει ακόμα περισσότερο τον ήδη μπερδεμένο οπαδό και στο τέλος, ακόμα κι αν έχεις το όποιο δίκιο βρίσκεσαι να το έχεις χάσει.

Εντάξει, τον πολέμησαν τον Θωμά. Ευνόητο είναι. Τον χρέωσαν στον Ξενιάδη και ένα σωρό άλλες τέτοιες μπαρούφες. Αλλά και ο Θωμάς πότε απάντησε σε όλα αυτά και δεν το θυμάμαι; Πότε καθησύχασε τον κόσμο και του κατέθεσε ξεκάθαρα τις σκέψεις και το πλάνο του; Ένα ακόμα λάθος τού Θωμά είναι η οργή που έβγαλε στη σημερινή συνέντευξη τύπου. Η οργή δεν είναι καλός σύμβουλος και έπρεπε να το ξέρει ο Θωμάς. Όπως έπρεπε να ξέρει επίσης ότι η οργή καταλαμβάνει πάντα τον χαμένο. Εξ ου και η φράση "έχει χάσει το δίκιο του". Πιθανόν ο Θωμάς να μην άντεξε τις πιέσεις, παρά τα όσα αντίθετα υποστήριζε. Και έφτασε στο τελευταίο λάθος. Δεν θα ξαναπάει στα Σπάτα, είπε. Το είχε ξανακάνει προ καιρού αυτό το λάθος. Είχε πάλι απειλήσει ότι θα φύγει. Αυτός που φεύγει με τέτοια ευκολία, όσο καλός ποδοσφαιριστής και αν υπήρξε, τόσο κακός ηγέτης θα γίνει, αν γίνει ποτέ. Το είδαμε και με τον Νικολαΐδη αυτό το φευγιό. Είπαμε, ο ηγέτης μένει και μάχεται μέχρι τελευταίας ρανίδας. Και τέλος, ο Μαύρος, έσπευσε να καταρτίσει και την ομάδα συνεργατών που ήθελε, φέρνοντας σε θέσεις κλειδιά τούς Κωστή, Τσιάρτα, καθώς και τον Βλάχο για προπονητή. Τώρα τι σκοπεύει να τους πει αν εκείνος αποχωρήσει; Είναι ήδη καταγεγραμμένη η δυσαρέσκεια αρκετών από τους παλιούς διοικητικούς με τους συγκεκριμένους παλαίμαχους. Αν φύγει ο Θωμάς ποιος θα τους υπερασπιστεί αν χρειαστεί;

Εκτός αν θέλει ο Θωμάς να αρχίσουμε όλοι να κάνουμε δεύτερες σκέψεις, πράγμα που δεν θα συνέβαινε ποτέ αν ο ίδιος δεν μας το επέτρεπε. Να είχε αναλάβει να διεκπεραιώσει τον ρόλο που προείπαμε με τη δέσμευση να του κάνουν τη σωστή πάσα για να αποχωρήσει αναίμακτα και χωρίς ηθικές και υλικές απώλειες όταν θα ερχόταν η ώρα. Και δεν τον κατηγορώ για κακές προθέσεις. Κι αυτό από αγάπη θα μπορούσε να το κάνει. Ειδικά αν τον είχαν πείσει κάποιοι ότι το όνομά του θα ήταν αρκετό για να ξαναφέρει τον κόσμο δίπλα στην ομάδα, ακόμα κι αν αυτό που του παρουσιάζουν πια σαν ΑΕΚ δεν του την θυμίζει με τίποτα.

Όπως και να έχει τώρα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική. Η ΑΕΚ βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι και εν όψει πολύ σημαντικών εξελίξεων. Πρέπει σε πρώτη φάση να πετύχει τους διακανονισμούς που θέλει με το Δημόσιο και να πάρει την αδειοδότηση για τη συμμετοχή της στο πρωτάθλημα. Και σε δεύτερη φάση να κοιτάξει να δει πώς θα μαζέψει τα χρήματα που απαιτούνται για να ξεπληρώσει τα χρέη της και να στηρίξει τα πιτσιρίκια που αποφάσισε ότι θα στελεχώσουν την ομάδα. Έγιναν όπως έγιναν τα πράγματα, ας μη τα τραβήξουν στα άκρα. Κατάφεραν θέλοντας και μη να αποδεχτούμε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων και έστω και σιωπηρά να καρτεράμε με αγωνία να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα μελλούμενα. Ας μη κάνουν μεταγραφές. Έσπασαν τόσα συμβόλαια και ξεπούλησαν τόσους παίκτες για να μειώσουν το μπάτζετ. Τώρα θα το φορτώσουν από την αρχή με νέα συμβόλαια παικτών αμφιβόλου ποιότητας; Ας αποκτήσουν μόνο μικρούς και μόνο σαν ελεύθερους από άλλες ομάδες και ας χτίσουν πάνω σ' αυτά τα παιδιά με τον προπονητή που επέλεξαν. Με μικρά και λογικά συμβόλαια χωρίς παράλογες απαιτήσεις από πλευράς ποδοσφαιριστών. Με ρήτρες για να μη τους χάνουν στην πρώτη ευκαιρία χωρίς η ΑΕΚ να παίρνει δεκάρα. Επίσης, είναι η πιο κατάλληλη εποχή να βγουν όλοι όσοι κατέχουν θεσμικό ρόλο στην ομάδα και να κάνουν γνωστές τις θέσεις τους για να τις ακούσει ο κόσμος και να τους κρίνει. Αλλά και όσοι εξωθεσμικοί ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ενεργά στην προσπάθεια σωτηρίας τής ΑΕΚ πρέπει να κάνουν το ίδιο. Να βγουν και οι μέτοχοι να μιλήσουν. Καθαρά και ειλικρινά. Να πάψουν να κρύβονται ή στα ξένα ή πίσω από τις πλάτες των supporters. Κι εκείνος ο Νικολαΐδης, μήπως ήρθε ο καιρός να μας πει τι απέγινε με το δικό του σχέδιο σωτηρίας; Πού πήγαν οι χορηγοί και οι άνθρωποι που θα βοηθούσαν οικονομικά την ομάδα; Ο κόσμος διψάει για αλήθειες και τις θέλει τώρα. Τέρμα το κρυφτό κύριοι. Βγάλτε όλοι τις μάσκες!