Η Σεντ Ετιέν
τελικά ήταν καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ; Σε καμία περίπτωση. Αν μάλιστα
επιστρατεύσει ο καθένας από εμάς την εμπειρία που διαθέτει -άλλος μικρότερη και
άλλος μεγαλύτερη- και ανατρέξει σε παλαιότερους αντιπάλους που έχει αντιμετωπίσει
η ΑΕΚ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα καταλήξει ότι η γαλλική ομάδα ήταν μία από τις
χειρότερες. Θύμιζε έναν δικό μας Λεβαδειακό, άντε έναν Αστέρα Τρίπολης ίσως,
για να μη την αδικήσουμε.
Αμυντικά
διέθετε έναν Προγκμπά (έναν είπα, όχι τον) που δούλευε για όλους και που είχε
για ψωμοτύρι το ψηλό παιχνίδι, κάτι που μας λείπει εμάς ακόμα, παρά την
προσθήκη του πολύπειρου Τσιγκρίνσκι, όπως φάνηκε και στο γκολ που δεχτήκαμε κι
εμείς διαλέξαμε να παίξουμε ακριβώς με τον τρόπο που βόλευε την άμυνα της Σεντ
Ετιέν. Και γιατί αυτό; Μα γιατί για να παίξεις διαφορετικά, χωρίς σέντρες
δηλαδή αλλά με μπούκες στην περιοχή, χρειάζεσαι παίκτες διεμβολιστές,
καταπληκτικούς τεχνίτες-χειριστές της μπάλας και έναν σέντερ φορ κοντό δαίμονα τύπου
Νικολαΐδη, άντε για να μη το πάμε μακριά, τύπου Μπλάνκο. Διαθέτουμε τέτοιους
παίκτες για να το δοκιμάσουμε; Κάτι λίγο μπορεί να παίξει έτσι ο Πλατέλλας αλλά
υπολείπεται σε σωματοδομή και υψηλή τεχνική κι ακόμα πιο λίγο ο Βάργκας. Άντε
ελάχιστα και ο Μπαρμπόσα. Μένει να δούμε κατά πόσο το έχει ο Πατίτο. Πάντως η
ΑΕΚ σ' αυτόν τον τομέα υστερεί και γι' αυτό ο Κετσπάγια επέλεξε τα βαριά κορμιά
(Αραβίδη, Αλμέιδα) στο δεύτερο ημίχρονο, προσβλέποντας στις σέντρες από τα
πλάγια που και πάλι όμως οι ακραίοι της και ο Μάνταλος δεν κατόρθωναν να βγάλουν
με ακρίβεια.
Για να κλείσουμε
με την Σεντ Ετιέν και καταθέτοντας πάντα την προσωπική μας άποψη, η ομάδα αυτή
δεν έχει καμία τύχη στη συνέχεια της διοργάνωσης. Είναι πολύ λίγη για να
μπορέσει να κάνει το κάτι παραπάνω. Από τη δική μας πλευρά η αίσθηση που
αποκομίσαμε παρακολουθώντας το χτεσινό παιχνίδι είναι ότι κάποιοι παίκτες ίσως
να έχουν κλείσει τον κύκλο τους σ' αυτή την ομάδα, παρόλο που η σεζόν που
ξεκινάει θα είναι -αν μείνουν- μόλις η δεύτερή τους στη μεγάλη κατηγορία με τη
φανέλα της ΑΕΚ. Ο φιλότιμος και πολύτιμος μέχρι πρότινος Αραβίδης μάλλον
πρόσφερε ό,τι είχε να προσφέρει και από 'δω και πέρα, αν μείνει στην ομάδα, θα
πρέπει να αρκεστεί σε κάποιες συμμετοχές ως αλλαγή ή σε κάποια μόνο παιχνίδια
ειδικών συνθηκών που θα μπορέσει να κουμπώσει στην εντεκάδα. Αν έρθει μια καλή
πρόταση ίσως είναι καλύτερα να αποχωρήσει. Το ίδιο ισχύει και για τον Μπαρμπόσα
που έχει αγγίξει το ταβάνι του και δεν μπορούμε να περιμένουμε περισσότερα
πράγματα απ' αυτόν. Κι αυτός υπήρξε πολύτιμος και έδωσε όσα μπορούσε μέχρι
σήμερα στην ομάδα. Όμως εδώ μιλάμε για εξέλιξη και για βελτίωση της ομάδας και
όχι για στασιμότητα ή ακόμα και πισωγύρισμα.
Στην επίθεση
χρειάζεται ένας κοντός και γρήγορος φορ, το αντίθετο δηλαδή του Αλμέιδα και του
Πέκχαρντ. Αλχημείες με τον Βάργκας κρυφό φορ ή τον Μπακασέτα δεν φαίνεται να
οδηγούν σε αξιόπιστη λύση. Ακόμα η ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε έναν οργανωτή
χαφ που να μπορεί να παίξει με άνεση στη θέση του Μάνταλου. Είτε αντ' αυτού
είτε ως βασικό βιολί στην εντεκάδα. Επίσης, κρίνεται απαραίτητος ένας αμυντικός
χαφ αξιώσεων και για να καλύπτει πιθανές απουσίες των Γιόχανσον ή Σιμόες και
για να προετοιμάζεται σαν μόνιμος αντικαταστάτης του ενός από τους δύο όταν θα
αποχωρήσει οριστικά τον ερχόμενο Γενάρη ή το αργότερο το επόμενο καλοκαίρι. Δε νοείται να μένει εκτός ένας παίκτης σαν τον Γιόχανσον και η ΑΕΚ να αποσυντονίζεται τελείως. Τέλος, απαιτείται ένας σέντερ μπακ-στόπερ δίπλα στον Τσιγκρίνσκι που να
διαθέτει ύψος και εμπειρίες και να είναι σκληρό καρύδι για τους αντίπαλους
επιθετικούς. Συνοψίζοντας η ΑΕΚ θέλει: Σέντερ μπακ, αμυντικό χαφ, επιτελικό
χαφ, αριστερό εξτρέμ και σέντερ φορ. Πέντε παίκτες ακόμα δηλαδή. Ακόμα; Για μια
στιγμή. Ο σέντερ μπακ ήταν να έρθει έτσι κι αλλιώς (Μπελκαρουί ή Σεντέρο). Το
αριστερό εξτρέμ και ο δεύτερος φορ θα έρθουν στην θέση των Αραβίδη και
Μπαρμπόσα, αν αυτοί φύγουν. Το αμυντικό χαφ ήδη εξεταζόταν με την προσπάθεια
απόκτησης του Ζουκουλίνι ή του Κάτσαρ. Συνεπώς μόνο η απόκτηση επιτελικού χαφ
θα είναι για να καλύψει μια καινούρια ανάγκη που προέκυψε μετά τα δύο πρώτα
επίσημα παιχνίδια της ομάδας. Και η αλήθεια είναι ότι η ομάδα δεν έδωσε τα
φιλικά που θα έπρεπε για να προκύψουν χρήσιμα συμπεράσματα με αποτέλεσμα οι ανάγκες
και οι ελλείψεις που υπάρχουν να φανούν στα πρώτα επίσημα ματς.
Βέβαια,
τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια. Άντε τώρα να βρεις καλούς παίκτες και μάλιστα
ελεύθερους, όπως τους προτιμά η διοίκησή μας. Θα μπορούσε, αν πουλήσει άραβα
και πειρατή, να χρησιμοποιήσει τα όποια χρήματα αποκομίσει για τους αντικαταστάτες
τους, βάζοντας όμως και κάτι λίγα από την τσέπη. Πάντως, εξακολουθούν να μας κουφαίνουν
οι υπεύθυνοι του μεταγραφικού σχεδιασμού, αφού αυτό που διέγνωσαν ότι μας λείπει
σαν ομάδα ήταν ένα τρίτο αριστερό μπακ και έσπευσαν χτες να ολοκληρώσουν την
μέχρι σήμερα απλώς φημολογούμενη μεταγραφή του γιου του Στέλιου Μανωλά, Κώστα
από το Λεβαδειακό στον Δικέφαλο. Παίζει και στόπερ άμα χρειαστεί, λένε. Μωρέ τι
μας λέτε. Πάλι καλά που δεν παίζει και τερματοφύλακας. Και δηλαδή τι θα τον
κάνουν; Για να παίζει με τη δεύτερη ομάδα είναι ήδη 23 ετών. Για να δοθεί
δανεικός μόνο και να βγει καμία μεταγραφική υποχρέωση ίσως φανεί χρήσιμος. Α,
και για να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις του Στελάρα περί οικογενειακής
εξέλιξης έτσι ώστε να στελεχωθούν οι υπερδυνάμεις της Ευρώπης με γόνους από το
Μανωλάδικο.
Ο Κετσπάγια
το δήλωσε. Προτιμάει να δουλεύει με 25 παίκτες μαζί με τους τερματοφύλακες. Για
το σύγχρονο ποδόσφαιρο κρίνονται λίγοι. Η ΑΕΚ όμως πρέπει να διαμορφώσει το
ρόστερ της ως εξής:
Τερματοφύλακες:
Ανέστης, Μπάρκας, Βούρας (Ντούνης δανεικός).
Δεξιά μπακ:
Γκάλο, Μπακάκης.
Αριστερά
μπακ: Ντίντακ, Ντίας (Μανωλάς δανεικός).
Σέντερ
μπακ-στόπερ: Τσιγκρίνσκι, Κολοβέτσιος, Λαμπρόπουλος, ΝΕΟΣ.
Αμυντικά χαφ:
Σιμόες, Γιόχανσον, Γαλανόπουλος, Τζανετόπουλος, ΝΕΟΣ.
Επιτελικά
χαφ: Μάνταλος, Μπακασέτας, ΝΕΟΣ, (Ζόριτς δανεικός).
Πλάγια
χαφ-εξτρέμ: Πατίτο, Πλατέλλας, Βάργκας, ΝΕΟΣ.
Σέντερ φορ:
Αλμέιδα, Πέκχαρτ, ΝΕΟΣ.
