Για να καθίσουμε να σκεφτούμε πόσες φορές το VAR αναγκάζει τους διαιτητές να αναθεωρούν τις αρχικές αποφάσεις τους. Τι σημαίνει αυτό; Ότι πριν από την εφαρμογή της χρήσης του στο ποδόσφαιρο είχαμε σωρεία λανθασμένων αποφάσεων οι οποίες ήταν αδύνατον να αναθεωρηθούν. Άρα από το VAR και μετά έχουμε σαφώς πιο δίκαια αποτελέσματα. Έγιναν όλα τέλεια; Όχι φυσικά. Και τώρα γίνονται λάθη, κυρίως από κάποιους εγωιστές διαιτητές που εμμένουν στις αρχικές αποφάσεις τους μη λαμβάνοντας υπόψη τις υποδείξεις του VAR. Αλλά και οι υπεύθυνοι του VAR κάνουν λάθη. Όπως και να έχει όμως έχουν όλοι την ευκαιρία να δουν και να ξαναδούν την κάθε φάση, να την τσεκάρουν και οι ίδιοι οι διαιτητές έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες κάποιας λανθασμένης απόφασης.
Το ποδόσφαιρο και οι κανονισμοί του είναι απλή υπόθεση. Δεν πρόκειται για πυρηνική φυσική. Και γιατί το λένε ποδόσφαιρο; Επειδή παίζεται με τα πόδια. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν έχει το δικαίωμα να κάνει επαφή της μπάλας με τα χέρια, εκτός αν πρόκειται να εκτελέσει πλάγιο άουτ. Ένας ποδοσφαιριστής πρέπει να ξεχάσει ότι υπάρχουν τα χέρια του μέσα στο παιχνίδι. Ούτε επαφή με αντίπαλο επιτρέπεται να κάνει με τα χέρια. Εξαίρεση αποτελεί ο τερματοφύλακας αλλά και αυτός μόνο ως προς την επαφή του με τη μπάλα. Ποτέ με τον αντίπαλο. Τα χέρια στο ποδόσφαιρο υπάρχουν μόνο για να πλάθουμε κουλουράκια!
Κάπου εδώ να επισημάνουμε ότι οι διαιτητές και το VAR πρέπει να κρατάνε ίσες αποστάσεις από όλους και να εφαρμόζουν τους κανονισμούς δίκαια και όχι με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Κι αυτό γιατί παρατηρούμε για παρόμοιες περιπτώσεις να παίρνονται διαφορετικές αποφάσεις. Παίκτες που παίζουν με απλωμένα τα χέρια, τόσο αμυντικοί, όσο και επιθετικοί, είναι ανόητοι. Επίσης οι κανονισμοί πρέπει να απλοποιηθούν. Όταν η μπάλα χτυπάει στο τεντωμένο χέρι αμυντικού πρέπει να είναι πέναλτι. Τελεία. Αυτά τα περίεργα, ότι το χέρι αν είναι κάτω από το ύψος του ώμου ή αν η μπάλα προέρχεται από το πόδι του ίδιου του αμυντικού είναι μπούρδες και μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τους διαιτητές, τους VARίστες, τους ίδιους τους παίκτες αλλά και τους φιλάθλους. Ούτε και το αν υπάρχει πρόθεση ή όχι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Βρήκε στο χέρι που είναι απλωμένο; Μία απόφαση υπάρχει και είναι μονόδρομος. Πέναλτι. Επίσης, όταν ο αμυντικός ή και ο τερματοφύλακας, χρησιμοποιεί τα χέρια του για να απωθήσει βίαια τον επιθετικό, πρέπει να δίνεται πέναλτι και κίτρινη κάρτα. Κόκκινη μόνο στην εσκεμμένη ανατροπή και όταν ο επιθετικός βρίσκεται σε προφανή θέση για γκολ. Το ίδιο να ισχύει και για τους επιθετικούς. Όταν στην διεκδίκηση της μπάλας απωθούν με τα χέρια τον αμυντικό να δίνεται επιθετικό φάουλ. Σε κάθε περίπτωση. Όχι με διαφορετικούς τρόπους ερμηνείας ανά περίπτωση. Στο υπόλοιπο γήπεδο κάθε επαφή αμυντικού με τον επιθετικό ή και κάθε επιθετικού με τον αμυντικό με τη χρήση των χεριών του, να δίνεται φάουλ. Στις περιπτώσεις που χρησιμοποιούν τα χέρια για να τραβήξουν τη φανέλα του αντιπάλου ή να τον τραβήξουν από τον ώμο ή τον λαιμό να σφυρίζεται φάουλ και να χρεώνεται ο παίκτης που κάνει την παράβαση με κίτρινη κάρτα. Για όλους το ίδιο και για όλες τις περιπτώσεις. Όχι να το ξεχειλώνουν σαν καλτσόβρακο και να επιτρέπουν σε παίκτες να πηγαίνουν καροτσάκι τους αντιπάλους τους σκίζοντάς τους τις φανέλες και να μη σφυρίζουν ούτε απλό φάουλ. Μόνο έτσι θα εξαλειφθούν τα δικαιολογημένα παράπονα από την κάθε πλευρά, θα μειωθεί η καχυποψία και θα αποδοθεί πλήρης δικαιοσύνη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου