Ρε σεις Αρειανά, τι πριγκιπέσα ήταν αυτή ωρέ. Αξούριστη, βρώμαγε το χνώτο της ουίσκια, είχε μια μουστάκα σαν τσέλιγκας, άσε που κατουρούσε και όρθια! Α, πα, πα, καλύτερα μωρέ να μασάτε καμιά τσίχλα πριν παίξετε μαζί της παρά να μιλάτε...
Φορέστε τα πασουμάκια σας τώρα μέχρι να ξανάρθουμε κα να μη ξεχάσετε να έχετε πλυθεί καλά!
8 σχόλια:
Καλώς σας βρήκα καλέ μου φίλε Kanthare. Τρεις ολόκληρους μήνες έλλειψα και εκείνο που πρόσεξα πρώτο απ' όλα μόλις επέστρεψα είναι ότι έχετε αραιώσει κι εσύ ο άλλος καλός φιλαράκος, ο μπαλαδόρος. Τα δικά σου μάλιστα κάθισα και τα διάβασα χτες. Δυσάρεστες καταστάσεις αλλά μη σε παίρνει από κάτω. Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει, το ξέρεις πολύ καλά. Όπου υπάρχει ανηφόρα πάντα ακολουθεί κατηφοριά και το ανάποδο. Το κακό με μας είναι ότι δεν βοηθάνε ούτε οι ομάδες μας να χαμογελάσει λίγο το χειλάκι μας. Εκεί που πάμε να σκάσουμε ένα δειλό χαμογελάκι έρχεται η επόμενη... φάπα και ξαναμπαίνουμε στις τρύπες μας. Το μόνο που μας έχει απομείνει είναι κανένα ξεγυρισμένο κοψίδι ή τίποτα λουκουμάδες με σοκολάτα. Χαμογέλα λίγο ρε συ. Όλα θα πάνε καλά. Στο λέει το αετόπουλο :-)
Ο φίλος Μπαλαδόρος όντως ξέκοψε. Ας ελπίσουμε ότι θα ξανάρθει.
Όσο για μένα άστα. Άστα γαμώ την πουτάνα μου.
Πουυυυυυυυυυυ είσαιιιιιιιι εσύύύύύύύύ βρεεεεεεε;;;;;;
Μπα, πανάθεμά σε, μου έλειψες!!!
Πολλές καλημέρες και σε σένα φίλε μου μπαλαδόρε! Κι εσύ μου έλειψες βρε. Σας άφησα μόνους για λίγο και το κάνατε Αμέρικαν μπαρ το... μαγαζί. Γιατί βρε αραιώσατε έτσι; Άκου ποιος ρωτάει θα μου πεις και θα έχεις απόλυτο δίκιο. Ας όψονται οι αναποδιές. Αλλά, ως γνωστόν, δεν τελειώνουμε έτσι εύκολα εμείς. Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά είμαστε δύναμη. Εμπρός για νέα κοψίδια, για νέα μπινελ... εμμμμ για νέες νίκες θέλω να πω...
Αυτό είναι το πνεύμα!
Ζήτω οι λουκουμάδες!
Κι εγώ θέλω λουκουμάδες!!!
Μην τους φάτε όλους!!!
Welcome back αδερφέ!!!
Δημοσίευση σχολίου