Ξάνθη-ΑΕΚ 0-2

Χωρίς να παίξει σπουδαία μπάλα η ΑΕΚ κατάφερε να φύγει με το τρίποντο από την ακριτική Ξάνθη. Με εντεκάδα μαγειρεμένη από τον Ισπανό σεφ Μανόλο Χιμένεθ η ομάδα κατάφερε να αντεπεξέλθει στις συνθήκες τού παιχνιδιού μα το κυριότερο να αφήσει πίσω της την ξεφτίλα τού περασμένου Σαββάτου και την βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό Βόλου. Για καλή της τύχη η ΑΕΚ σήμερα δεν είχε και κανένα σοβαρό αντίπαλο να αντιμετωπίσει. Η Ξάνθη φωνάζει από χιλιόμετρα ότι είναι ομάδα για τη δεύτερη κατηγορία. Από την άλλη βοήθησε και η τύχη με το γρήγορο γκολ τού Λεονάρντο και το δεύτερο του Λυμπερόπουλου πριν συμπληρωθεί το ημίωρο και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Το υπόλοιπο ματς απέκτησε διαδικαστικό χαρακτήρα αφού ούτε η Ξάνθη ήταν σε θέση να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ, αλλά ούτε και η ΑΕΚ να υπερβεί τον εαυτό της και να ζητήσει κάτι περισσότερο. Έτσι όλα κύλησαν ομαλά και ήρθε το τελευταίο σφύριγμα που την έχρισε νικήτρια.

Για τους παίκτες δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη κριτική. Αυτό που έπρεπε να κάνουν το έκαναν, ο καθένας με τις δυνάμεις του και με την αξία του. Η προσοχή όλων ήταν στραμμένη στον Μίτσελ, όπως ήταν φυσικό, αλλά όποιος βιαστεί να βγάλει συμπεράσματα μπορεί να βρεθεί εκτεθειμένος. Προσωπικά δεν με ικανοποίησε, ούτε μου έδειξε κάποια χαρακτηριστικά που να προδίδουν τη στόφα του, όπως είχε συμβεί με τον Ντιοπ που φώναζε από μακριά ότι είναι μεν παικταράς αλλά ταυτόχρονα και λαβωμένο θηρίο.

Στα πλάγια μπακ οι Αργυρίου και Νταντόμο τα έβγαλαν πέρα σχετικά εύκολα αλλά δεν αντιμετώπισαν και καμιά ιδιαίτερη πίεση. Ο Νταντόμο πάντως άφησε να φανεί ότι είναι σκληροτράχηλος αμυντικός και διαθέτει ένα τσαμπουκά που είναι απαραίτητος για τη συγκεκριμένη θέση. Ο Γιάχιτς με τον Νασούτι επίσης κράτησαν αξιοπρεπώς το κέντρο τής άμυνας αλλά κι αυτοί είχαν απέναντί τους ακίνδυνους αντιπάλους.

Θα σταθώ λίγο παραπάνω στην εμφάνιση του Λεονάρντο και θα υπογραμμίσω ότι ίσως αποδειχτεί τεράστιο λάθος η παραχώρησή του και μάλιστα σαν αντάλλαγμα για κάποιον άλλο παίκτη που η αξία του δεν είναι εγνωσμένη. Το πολύ-πολύ, αν επιμείνει ο προπονητής, να τον δώσουν δανεικό μέχρι το καλοκαίρι και να βρίσκεται στην προετοιμασία τής ομάδας για να δουλέψει με τον Χιμένεθ. Με το ίδιο πείσμα επέμενα και για την αξία τού Μάκου και πέρυσι μου έκαναν πλάκα. Φέτος δεν λέει κανείς κουβέντα για τον Γρηγόρη. Ο Λεονάρντο είναι 23 χρονών παιδί, έχει ταλέντο, ξέρει μπάλα, εκείνο που του λείπει είναι η διάρκεια και φυσικά η ενδυνάμωση ώστε να αποκτήσει φυσική κατάσταση και να μην στέκεται φτερό στον άνεμο απέναντι σε αντιπάλους με πιο βαριά σωματοδομή. Αξίζει να δουλευτεί άλλη μια χρονιά και επιμένω πάνω σ' αυτό. Και φυσικά δεν το λέω με βάση τη σημερινή του εμφάνιση όπου δεν έκανε και τίποτα τρομερό.

Τέλος να σημειώσω την πολύ καλή εμφάνιση του Λυμπερόπουλου, ο οποίος αυτή την παράξενη εποχή αποτελεί τον μπροστάρη τής ομάδας και τον άνθρωπο που ανάβει τη σπίθα και στους υπόλοιπους όταν αυτοί εμφανίζουν μέσα στο γήπεδο τάσεις λιποθυμίας.

Ας πούμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι μετά τη σημερινή εκτός έδρας νίκη, την 5η συνεχόμενη στο φετινό πρωτάθλημα. Αν συνυπολογίσουμε τις απουσίες μας και τα τεράστια κενά του ρόστερ, ας λέμε πάλι καλά που περάσαμε από τα πηγάδια. Τώρα έχουμε μπροστά μας τον Παναθηναϊκό ο οποίος όλοι ξέρουμε τι χρειάζεται -ελπίζω και ο Μανόλο- για να τον τελειώσουμε νωρίς-νωρίς και οριστικά. Ένα γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο. Αν καταφέρουν και το βάλουν παίζοντας έξυπνα και με αντεπιθέσεις, τότε πραγματικά τον σκότωσαν και μετά θα προσφέρεται να του κάνουμε ό,τι έκανε σε μας ο Βόλος. Θα πιέζει ο Παναθηναϊκός κι εμείς θα του δίνουμε χώρο και θα χτυπάμε στην κόντρα, κυρίως με τον Μπλάνκο που επανέρχεται και διαθέτει την απαραίτητη ταχύτητα. Η άμυνα του Παναθηναϊκού δεν είναι και η γρηγορότερη του πρωταθλήματος και αν τους παίξουμε έτσι εύκολα θα ανοίξει σαν μαργαρίτα την άνοιξη. Στο χέρι μας είναι. Αν φάμε τρία γκολ χωρίς να βάλουμε κανένα και αποκλειστούμε από αυτόν τον Παναθηναϊκό καλύτερα να τα παρατήσουμε για φέτος και να δηλώσουμε συμμετοχή σε κανένα τουρνουά πλημμυροπαθών στο Μπαγκλαντές...