Όλοι οι αγαπούλες αγαπημένοι

Η υπόθεση των στημένων σιγά-σιγά φαίνεται ότι τείνει να ξεφουσκώσει. Το τσουνάμι υποχωρεί αφήνοντας κάτι λίγους πνιγμένους και αρκετούς βρεγμένους ως το κόκαλο αλλά πλέον ασφαλείς. Αφού χορτάσαμε σπαρταριστούς διαλόγους μεταξύ ανθρώπων που δεν θα τους εμπιστευόταν κανείς ούτε το χέρι του για χειραψία κι όμως βρέθηκαν να διοικούν το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, άρχισαν όλοι να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να ρίξουν τους τόνους αν δεν θέλουν να βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων που θα προκαλούσε ένας ενδεχόμενος κοινωνικός ξεσηκωμός. Και εξηγούμαι: Αν παραδείγματος χάριν αποφάσιζε η πολιτεία να απαγορεύσει την διεξαγωγή τού πρωταθλήματος για την επόμενη σεζόν, υπάρχει μια ολόκληρη στρατιά θιγομένων κοινωνικών ομάδων που μαθηματικά θα οδηγούσε σε γενικό ξεσηκωμό. Σκεφτείτε μόνο πόσες επαγγελματικές κατηγορίες σιτίζονται από το χώρο τού ποδοσφαίρου και θα καταλάβετε. Δεν είναι μόνο οι ομάδες, οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές και οι διαιτητές που πρόκειται να θιγούν οικονομικά. Είναι το ΠΡΟ-ΠΟ, το στοίχημα, οι χορηγοί, οι εταιρείες αθλητικών ειδών, οι αθλητικές εφημερίδες, οι αθλητικογράφοι, τα κανάλια, οι αθλητικοί δικαστές, χιλιάδες μικροπωλητές σε όλη τη χώρα και οι προμηθευτές τους, οι συντηρητές, οι φροντιστές, οι υπάλληλοι γραφείων των ομάδων, της ΕΠΟ, της Σούπερ Λίγκας, οι τυπογράφοι που τυπώνουν εισιτήρια, προγράμματα αγώνων, έντυπο υλικό και αρκετές δεκάδες ακόμα κατηγορίες και υποκατηγορίες εργαζομένων και επιχειρηματιών που ζουν αποκλειστικά από την ενασχόλησή τους με το χώρο τού ποδοσφαίρου. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν γιατί είναι αδύνατον να πάρει κανείς μια τέτοια απόφαση, να παύσει κάθε δραστηριότητα από τον συγκεκριμένο χώρο, χωρίς να κινδυνεύσει να τον κρεμάσουν στην πλατεία Συντάγματος, ειδικά αυτή την εποχή τής μεγάλης κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Έτσι, άρχισαν να ανακρούουν πρύμναν και να σκέφτονται πώς θα βγουν αναίμακτα από το διαφαινόμενο αδιέξοδο χωρίς να χρειαστεί να βάλουν φωτιά στην κοινωνία.

Στη χθεσινή συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας έγινε το μεγάλο κοκοκο από όλους τούς παρευρισκόμενους. Ο Μαρινάκης με την... "πειθώ" του τους έπεισε ότι δεν χρειάζεται να γίνει περισσότερος ντόρος και δήλωσε ότι στις 11 Ιουλίου που τελειώνει η θητεία του έτσι κι αλλιώς, θα παραιτηθεί και δεν θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα. Μ' αυτό τον τρόπο θα αποχωρήσει αξιοπρεπώς και χωρίς να φανεί ότι την κοπανάει κάτω από την πίεση των γεγονότων. Αν ήθελαν ας μη πείθονταν. Όλοι λερωμένη την έχουν τη φωλιά τους. Για όλους ο χοντρός είχε ράμματα για τη γούνα τους. Έτσι κι αυτός θα πάει με άλλον αέρα να απολογηθεί και όχι σαν κυνηγημένος από τους ίδιους τους συνεταίρους του.

Μα για να πούμε και τα πράγματα με το όνομά τους, ποιος θα βρεθεί να καταδικάσει κάποιους ή να υποβιβάσει τις ομάδες τους επειδή σε πολλά ή λίγα τηλεφωνήματα γίνεται αναφορά από τρίτους για παράνομες πράξεις που τους αφορούν; Ποιος για παράδειγμα δικαστής θα θεωρήσει ένοχο τον Εργοτέλη επειδή κάποιος τρίτος μιλάει με κάποιον τέταρτο και του λέει ότι πήγαν οι άνθρωποι του Εργοτέλη με τις τσάντες στον Πηλαδάκη για να πετύχουν εκείνο το αλήστου μνήμης 3-3 με τις χίλιες ανατροπές που στάθηκε αφορμή να θησαυρίσουν αρκετοί από το στοίχημα; Μήπως θα το παραδεχτεί ο Πηλαδάκης; Είχαν έννομο συμφέρον να μας συκοφαντήσουν, θα ισχυριστούν και οι δύο πλευρές και η υπόθεση θα κλείσει όπως άνοιξε. Και μπορεί ασφαλώς να είναι και έτσι. Εμείς δικαστές δεν είμαστε. Καφενειακού επιπέδου θα χαρακτηριστούν οι περισσότερες συζητήσεις, έτσι ακριβώς όπως τις χαρακτήρισε ο Πατέρας στη Δίκη τής Δευτέρας. Δεν βλέπετε την... ορμητικότητα και τον... ενθουσιασμό με τον οποίο κυνηγάει ο επίσημος Παναθηναϊκός τον Μαρινάκη; Α, βα, βα και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε είναι όλοι τους. Άμα έχεις χέσει το δικό σου βρακί δεν μπορείς να χασκογελάς για το χεσμένο βρακί τού άλλου.

Έτσι, όλοι αγαπημένοι, αγκαλιασμένοι και μονιασμένοι, μέχρι που θα ακολουθήσουν κοινή υπερασπιστική γραμμή στην υπόθεση και θα αρχίσουν να φιλιούνται σταυρωτά μπροστά στους εισαγγελείς και στους ανακριτές για να τους πείσουν για τις ενάρετες προθέσεις τους και για την αγαστή τους συνεργασία. Θα στάζει μέλι το στόμα τού ενός για τον άλλο και θα ξεχαστούν σε χρόνο μηδέν τα μπινελίκια που απολαύσαμε όλοι στις καταγεγραμμένες συνομιλίες τους. Δεν τους παίρνει να κάνουν κάτι διαφορετικό. Και φυσικά, επειδή και το κράτος πρέπει να βρει κάποιους που θα πληρώσουν για όλον αυτόν το ντόρο που έγινε, έχει ήδη έτοιμους τους μέχρι στιγμής προφυλακισμένους και με την οριστική καταδίκη τους θα κλείσει το δραματικό αυτό κεφάλαιο ετούτης της πολυτάραχης ιστορίας. Λόγω αμφιβολιών οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους θα επιστρέψουν στα πόστα τους και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ακόμα κι αυτόν τον συνεταιρισμό που με τόσο κόπο κατάφεραν να συστήσουν πριν από τέσσερα χρόνια, ο Μαρινάκης προθυμοποιήθηκε να τον διαλύσει και να επιστρέψουν στην ΕΠΟ το δικαίωμα να διοργανώνει τα πρωταθλήματα. Όπως παλιά. Και φυσικά έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού ως γνωστόν η ΕΠΟ είναι μια άμωμη και άσπιλη παρθένα που σε καμιά περίπτωση δεν θα επιτρέψει ποτέ να ξαναδημιουργηθούν παρόμοιες καταστάσεις. Γκαγκάτση ζεις, εσύ μας οδηγείς.

Εκείνο που ίσως δεν πρόκειται να ξαναγίνει όπως πρώτα, θα είναι να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη -όσων δεν την είχαν ήδη απωλέσει από παλαιότερες αλήστου μνήμης περιόδους- των φιλάθλων προς το οποιοδήποτε πρόσωπο που εμπλέκεται με τον όμορφο, ηθικό και αγγελικά πλασμένο χώρο τού ποδοσφαίρου. Οι μάσκες έπεσαν για όλους. Εκτός από μια μερίδα ανεγκέφαλων φανατικών που δεν θα πάψουν ποτέ να ουρλιάζουν και να σκίζουν τα ρούχα τους για τον κάθε Μαρινάκη, Πατέρα, Αδαμίδη ή Ζαγοράκη ή να παίζουν με φανατισμό στοίχημα προσδοκώντας να πέσουν επάνω στην κομπίνα κάποιων άλλων, ο υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος τώρα πια είναι βέβαιος, ακόμα κι αν μέχρι σήμερα διατηρούσε κάποιες αμφιβολίες, πως όλα αυτά τα μούτρα έχουν τους δικούς τους λόγους που εμπλέκονται με τα διοικητικά των ομάδων που ο κόσμος υποστηρίζει, όχι για τους ίδιους αγνούς και ιδεαλιστικούς λόγους με τους δικούς του, αλλά επειδή έχουν βρει τον μήνα που θρέφει τους άλλους έντεκα...