Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Πανιώνιος-ΑΕΚ 0-1


Τελικά ο Χιμένεθ είναι καλός ή κακός προπονητής; Οι κωλοτούμπες πάνε κι έρχονται από αγωνιστική σε αγωνιστική και κανείς δεν ξεκαθαρίζει απόλυτα τη θέση του απέναντι στον Ισπανό. Από παπατζής μετατρέπεται σε ήρωας και ξανά πάλι γίνεται τυχοδιώκτης. Το καλύτερο όμως είναι ότι ούτε οι εργοδότες του ξέρουν τι ακριβώς πιστεύουν για τον Μανόλο. Εκεί που του έχουν έτοιμο το απολυτήριο και μάλιστα έχουν φροντίσει και για τον αντικαταστάτη του, εκεί ξαφνικά τον στηρίζουν και προχωράνε μαζί του. Εμείς θα πούμε την άποψή μας ξεκάθαρα για μία ακόμα φορά. Ο Χιμένεθ είναι ένας προπονητής μεσαίας κατηγορίας ο οποίος μαθαίνει εδώ και μερικά χρόνια τη δουλειά του. Ουσιαστικά κάνει τη πρακτική του κι αυτό ξεκίνησε από τη Σεβίλλη και συνεχίζεται στην ΑΕΚ. Τα αποτελέσματα που θα εμφανίσει βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση και με το υλικό που έχει στα χέρια του. Και στην περίπτωση της ΑΕΚ δεν μπορεί να πει κανείς ότι διαθέτει και το καλύτερο υλικό. Δεν διαθέτει όμως και τους κατάλληλους εργοδότες που θα τον στηρίξουν και θα του εξασφαλίσουν τα απαραίτητα εργαλεία για να κάνει σωστά τη δουλειά του. Έτσι, η ΑΕΚ που θα βλέπουμε μέχρι το τέλος τής χρονιάς -αν παραμείνει στο τιμόνι της ο Ισπανός- θα είναι μια τού ύψους και μια τού βάθους. Η εμμονή του στο διαρκές ροτέισον αλλά και η ανάγκη που προκύπτει από το ελλιπές υλικό να το εφαρμόζει συχνά πυκνά, δεν βοηθάνε στη δημιουργία ενός σταθερού συνόλου που να παίζει συνέχεια μαζί και να μαθαίνει ο ένας τον άλλο. Σ' αυτό συντελεί και η μεγάλη ηλικία βασικών ποδοσφαιριστών που δεν είναι δυνατόν να παίζουν συνεχόμενα στην εντεκάδα. Ο κόσμος εύκολα ενθουσιάζεται κι ακόμα πιο εύκολα απογοητεύεται. Τίποτα δεν έγινε που κέρδισε η ΑΕΚ στη Νέα Σμύρνη τον Πανιώνιο. Για μία ακόμα φορά πραγματοποίησε άθλια εμφάνιση κι αν δεν ήταν το γκολ τού Μανωλά στο 92' θα είχε πετάξει δύο ακόμα βαθμούς στα σκουπίδια. Θα μου πείτε πως ένας αγώνας τελειώνει μόνο όταν σφυρίξει τη λήξη ο διαιτητής και η ΑΕΚ το έχει γνωρίσει καλά αυτό στο πετσί της αφού έχει χάσει πολλές φορές στις καθυστερήσεις με αποκορύφωμα την πλήρη ανατροπή στο πρόσφατο ματς με την Στουρμ Γκρατς. Έτσι είναι αλλά κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις αδυναμίες μιας ομάδας επειδή κέρδισε έναν αγώνα στα τελευταία δευτερόλεπτα. Άλλωστε δεν θα άλλαζαν πολλά πράγματα στη φετινή ΑΕΚ, όποιος κι αν αναλάμβανε προπονητής στη θέση τού Χιμένεθ. Στην αρχή ο ενθουσιασμός που προκύπτει από την ανάγκη των ποδοσφαιριστών να αποδείξουν πράγματα για τον εαυτό τους στον καινούριο προπονητή πιθανόν να έφερνε κάποια θετικά αποτελέσματα. Στη συνέχεια όμως θα εμφανίζονταν οι ίδιες παθογένειες. Οι προπονητές άλλωστε δεν είναι μάγοι. Εκείνο όμως στο οποίο πρέπει να σταθούμε όλοι με μεγάλη προσοχή και να μη το παραβλέψουμε -είτε συμπαθούμε είτε αντιπαθούμε τον προπονητή τής ΑΕΚ- είναι η άποψη των ποδοσφαιριστών για εκείνον. Κανείς δεν ξεχνάει ότι οι ποδοσφαιριστές ήταν εκείνοι που ουσιαστικά οδήγησαν στην έξοδο τον συμπατριώτη του Λορέντσο Σέρα Φερέρ πριν από λίγα χρόνια. Στην περίπτωση του Χιμένεθ έχουμε την ξεκάθαρη εκδήλωση συμπάθειας προς το πρόσωπό του από το σύνολο σχεδόν των ποδοσφαιριστών του. Ο Λυμπερόπουλος στην Ξάνθη έτρεξε και του αφιέρωσε το γκολ που πέτυχε ενώ το ίδιο έκανε και ο Μανωλάς χτες με περισσότερο εμφατικό τρόπο και ενώ ο Χιμένεθ μερικά λεπτά νωρίτερα τον χειροκροτούσε ειρωνικά για μια κίτρινη κάρτα που πήρε και του φώναζε "μπράβο Μανωλά" κουνώντας το κεφάλι και κάνοντας γκριμάτσες δυσαρέσκειας. Ο μικρός όμως στο τέλος και τον ξελάσπωσε και τον στήριξε αφιερώνοντάς του το γκολ που πέτυχε. Αυτή η συμπεριφορά ισοδυναμεί με σεβασμό σε δάσκαλο κι αυτό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από κανέναν. Ακόμα ο Αραμπατζής μίλησε για κλίμα που θυμίζει οικογένεια στα αποδυτήρια και ο Μάκος το ίδιο. Ο τελευταίος μάλιστα, μετά την ήττα από τους Αυστριακούς είπε "ψάξτε αλλού να βρείτε τα αίτια του κακού αποτελέσματος και όχι εκεί που τα αναζητάτε", ουσιαστικά υπερασπιζόμενος τον προπονητή του. Ύστερα απ' αυτά ίσως θα είναι σοφότερο να μείνει ο Χιμένεθ στην ΑΕΚ μέχρι τη λήξη τού συμβολαίου του. Και η δουλειά του θα έχει φανεί και θα ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από τις προπονητικές του ικανότητες αλλά και η ομάδα δεν θα ματώσει οικονομικά πληρώνοντας μια τεράστια αποζημίωση στον Ισπανό αλλά και μια νέα αμοιβή στον καινούριο προπονητή που θα τον αντικαταστήσει. Άλλωστε η ΑΕΚ δεν πάει για μεγάλα πράγματα φέτος κι αυτό διακρίνεται από μακριά. Δεν πρέπει να ξεγελάει κανέναν η βαθμολογική της θέση. Η έξοδος για άλλη μια φορά στο Γιουρόπα Λιγκ μέσα από μια καλή θέση στα πλέι οφ θα είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να διεκδικήσει. Ο μεγάλος στόχος βέβαια θα είναι η κατάληψη της δεύτερης θέσης και η έξοδος στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά φαντάζει πολύ μακρινό όνειρο, παρά τα μαύρα χάλια τού Παναθηναϊκού και την αστάθεια του ΠΑΟΚ. Για πρωτάθλημα φυσικά ούτε λόγος απέναντι στον φετινό Ολυμπιακό που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμφανίζεται διατεθειμένος να μην αφήσει ούτε μισό βαθμό να του ξεφύγει. Τώρα, πώς θα ξεμπλέξει ο Αδαμίδης με τον Κωστένογλου που περιμένει να πιάσει δουλειά στα Σπάτα, είναι καθαρά δικό του πρόβλημα. Όπως έστρωσε ας κοιμηθεί. Εκείνος πάντως ο οποίος δεν φταίει σε τίποτα που έμεινε άνεργος αρνούμενος την πολύ καλή πρόταση της Ανόρθωσης επειδή μεσολάβησε το κάλεσμα του Αδαμίδη για να δουλέψει στην ΑΕΚ, είναι ο πάτερ Νικόλαος.

Για το χθεσινό παιχνίδι δεν χρειάζονται πολλά λόγια και θα το εξαντλήσουμε σε μια πολύ περιληπτική κριτική για τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή:

Αραμπατζής: Δεν είχε δουλειά κι αυτό επειδή λειτούργησε πολύ σωστά η άμυνα μπροστά του.

Κοντοές: Σε ένα δύσκολο περιβάλλον όπου τον αποδοκίμαζαν κάθε που ακουμπούσε τη μπάλα ήταν πολύ καλός και δείχνει ότι διαρκώς βελτιώνεται.

Λαγός: Τα έχουμε ξαναπεί. Η διαρκής επανάληψη κουράζει. Το παιδί δεν είναι μπακ. Πάρτι έκανε ο Εστογιανόφ από την πλευρά του.

Κάλα: Φοβισμένος λες και θα έπαιζε εναντίον τής Ρεάλ. Πάλι καλά που δεν συνάντησε μεγαλύτερη πίεση.

Μανωλάς: Και μόνο το γκολ που έβαλε τον απαλλάσσει για κάποια μικρά λάθη του, ειδικά στα πρώτα 20 λεπτά τού αγώνα. Στη φάση τού γκολ σηκώνεται στον... θεό κι αυτό δείχνει το πάθος που τον διακρίνει ώστε να διαψεύσει όσους λένε ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση σε αξία με τον θείο του. Μακάρι η σκληρή κριτική που του γίνεται να λειτουργήσει θετικά τσιγκλώντας τον εγωισμό του και αναγκάζοντάς τον να γίνει καλύτερος για να αποδείξει ότι αυτός χτίζει το δικό του όνομα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πως δεν τον βαραίνει στο παραμικρό η βαριά σκιά τού μεγάλου Στέλιου Μανωλά. Μεγάλη μαγκιά και αντρική εξήγηση η ενέργειά του να αφιερώσει το γκολ στον προπονητή του και να τρέξει να τον αγκαλιάσει. Όταν στηρίζεις εκείνον που βάλλεται από παντού είναι δείγμα τού πόσο μεγάλα καρύδια διαθέτεις.

Μάκος: Τι να γράψει κανείς. Στις δυσκολότερες συνθήκες για εκείνον απέδειξε πόσο μάγκας είναι. Παικταράς από τους ελάχιστους που διαθέτει η ΑΕΚ.

Βάργκας: Άλλη μια υπερπολύτιμη μονάδα που ξεπετάχτηκε από το πουθενά (ίσως η πιο πετυχημένη μεταγραφή τού καλοκαιριού που έκανε ελληνική ομάδα) και σε κάθε παιχνίδι αποδεικνύει την μεγάλη ποδοσφαιρική του πάστα.

Κάρλος: Δυστυχώς δεν θυμίζει σε τίποτα τον Κάρλος των φιλικών τού καλοκαιριού. Περνάει μια άσχημη περίοδο ντεφορμαρίσματος αλλά είναι καλός παίκτης και θα βρει τα πατήματά του.

Λεονάρντο: Για άλλη μια φορά ο αδικημένος Βραζιλιάνος πιτσιρικάς τα έδωσε όλα και κεντούσε στο γήπεδο έστω κι αυτά τα 30 λεπτά που έμεινε στο παιχνίδι μέχρι τον τραυματισμό του. Πολύτιμη μονάδα.

Λυμπερόπουλος: Τελίτσα, τελίτσα, τελίτσα (...). Όπως λέμε τέλος...

Μπέλεκ: Εντάξει, παίζει ξύλο, ανοίγει διαδρόμους (για ποιον όμως; ), δεν ανακόπτεται με τίποτα, αλλά γκολ δεν βάζει ούτε με αίτηση στον Άγιο Παντελεήμονα. Και επιθετικός που δεν βάζει γκολ...

Σιαλμάς: Το παιδί είναι ταχύτατο και θα κάνει ζημιές στο μέλλον. Ευκαιρίες θέλει για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του. Ίσως να είναι πιο χρήσιμός από τον πολύ Γκουντγιόνσεν.

Γκουντγιόνσεν: Ποιος; Πού; Πότε;

Γκερέιρο: Αστεία-αστεία ο "τελειωμένος" όποτε μπαίνει νοικοκυρεύει κάπως το άναρχο κέντρο τής ΑΕΚ. Χτύπησε και το εξαιρετικό κόρνερ από το οποίο προήλθε το πολύτιμο γκολ τής νίκης.

Χιμένεθ: Υπό τις συνθήκες που προϋπήρχαν η παρουσία του στον πάγκο κρίνεται ήρεμη και το μυαλό του ήταν όσο έπρεπε καθαρό. Του αξίζει ένα μπράβο για τις σχέσεις που έχει καλλιεργήσει με τους παίκτες του.

3 σχόλια:

BALADEUR είπε...

Καλησπέρα αδερφέ.
Δεν έχω σχηματίσει (ακόμη;)
άποψη για το αν το μεγάλο
μερίδιο ευθύνης για την μπάλα
που (δεν) παίζουμε το φέρει ο Χιμένεθ.

Έλλειψη ρόστερ και βάθους,
μειωμένη ποιότητα στους "11αδάτους",
κακό πρόγραμμα στο ξεκίνημα
(τόσα πολλά, ιδιαίτερα εκτός έδρας, παιχνίδια,
έλλειψη στήριξης του κόσμου, απλήρωτοι
όλοι εδώ και μήνες... σαν πολλά δεν μαζεύτηκαν;

BALADEUR είπε...

Βάζεις τον Ισλανδό, "τι τον βάζεις, ρε, δεν τον βλέπεις που σέρνεται;"

Δεν βάζεις τον Ισλανδό... έρε τι έχεις ν' ακούσεις που αφήνεις τον ποιοτικότερό σου παίκτη, τον πιο ακριβοπληρωμένο, τον σταρ της ομάδος στον πάγκο...

Έφαγε το κράξιμο της αρκούδας για τις αλλαγές του Λεονάρντο στα ευρωπαϊκά ματς. Εξηγούσε ο άνθρωπος ότι το Βραζιλιανάκι δεν βγάζει 90λεπτο. Τώρα που τραυματίστηκε (μιλάμε για μυικό τραυματισμό) τον πιστέψατε;

Ειλικρινά δεν ξέρω μέχρι που φτάνουν οι ευθύνες του. Έχει όμως πολλά ελαφρυντικά: ήθελε μπακ και του πήραν τον Κοντοέ (νέος Γεωργέας), ήθελε φορ και του φέρανε ένα πιτσιρικά δανεικό που αν βάλει γκολ θα έχει τόση χαρά όση δεν είχε στο πρώτο του ερωτικό "γκολ".

Βλέπει την διοίκηση να μην μπορεί να "χτυπήσει" παίκτες που ενδιαφέρουν το Αγρίνιο ή τον Ατρόμητο. Βλέπει ένα περσινό ρόστερ (με πολλές τρύπες που θέλει προσθήκες), βλέπει και το φετινό κι είναι να τον παίρνουν τα ζουμιά...

ΑΕΚΟΡΑΜΑ είπε...

@ BALADEUR

Σε λίγες σειρές τα είπες όλα. Αυτά συμβαίνουν στην ΑΕΚ σε γενικές γραμμές. Και για να μη το βασανίζουμε δεν είναι ο Χιμένεθ η αιτία τού κακού. Ο πυρήνας των δεινών τής ΑΕΚ βρίσκεται στην ακυβερνησία τού καραβιού, το οποίο βρίσκεται στη μέση τού πελάγου ακυβέρνητο και όπου να 'ναι θα το σκεπάσουν τα κύματα. Αδαμίδης, Κασνακίδης, Κωνσταντινίδης, Καπετανάκης, Κοσμάτος, Καψής, Πουλάκος, Γκρέταρσον.
Πέντε Κάπα κι ένα Γ.Α.Π.
Τα πέντε κακά τής μοίρας μας και οι τρεις σωματοφύλακες της Παμπλόνα :-)