Έβαλντ Λίνεν

Λίνεν λοιπόν. Όχι ο εκλεκτός αλλά ο επιλαχών. Καμιά φορά οι επιλαχόντες αποδεικνύονται καλύτεροι από τους εκλεκτούς και τους διακαείς πόθους. Το παρελθόν μάς έχει διδάξει αρκετά. Όπως και να έχει, μεταξύ των ονομάτων που ακούστηκαν και αυτών που μας έφτυσαν αλλά και εκείνων που δεν φτάσαμε να μπούμε σε λεπτομέρειες, ο Λίνεν είναι η πιο σοβαρή και ενδεδειγμένη περίπτωση για την σημερινή ΑΕΚ. Ευτυχώς -για μένα τουλάχιστον- γλιτώσαμε άλλο ένα πείραμα, αυτό του Κονσεϊσάο, ο οποίος -πάντα κατά τη γνώμη μου- ήταν ο πλέον ακατάλληλος για να διαχειριστεί τη νεανική ομάδα τής ΑΕΚ. Μπορεί σε λίγα χρόνια να γίνει ο νέος Μουρίνιο αλλά στην παρούσα φάση η ΑΕΚ χρειάζεται ένα σοβαρό και έμπειρο προπονητή για να ξεκολλήσει από τον πάτο τής βαθμολογίας. Με άπειρους παίκτες, άπειρη διοίκηση και άπειρο προπονητή, θεωρώ μαθηματικά βέβαιο ότι θα καλημερίζαμε τη δεύτερη κατηγορία.

 

Τις συγκρίσεις μεταξύ των προπονητών που το όνομά τους ακούστηκε για την τεχνική ηγεσίας τής ομάδας την έχω κάνει σε προηγούμενη ανάρτηση. Ήθελα πρώτον απ' όλους τον Γερμανό και έχω εξηγήσει επαρκώς τους λόγους. Δεύτερο ήθελα τον Πάντιτς, μετά τον Σουμ και τελευταίο τον Πορτογάλο. Τις περιπτώσεις των διδύμων Αναστασίου-Νταμπίζα, Χάβου-Δέλλα και τα ρέστα μόνο σαν ανέκδοτο μπορούσα να τις δεχτώ. Τον Δέλλα μόνο του πάλι τον φοβόμουν όσο φοβήθηκε και ο ίδιος τον εαυτό του και καλά έκανε. Ο Ουζουνίδης μου ακουγόταν για πέμπτη ή έκτη λύση και η περίπτωση του Ιταλού περισσότερο έμοιαζε με αστείο μεταξύ μανατζαρέων που ήθελαν να γελάσουν. Σήμερα θα βάλω και μια ακόμα πιθανότητα στο τραπέζι. Ακόμα και μεταξύ Άγγελου Αναστασιάδη και Λίνεν εγώ θα προτιμούσα τον Γερμανό. Οι λόγοι προφανείς και αποδείχτηκαν μόνοι τους, χωρίς να χρειαστεί να μπει κανείς σε περισσότερες διευκρινήσεις. Φανταστείτε μόνο να έχουμε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό την επόμενη Κυριακή και να πάρει τον Άγγελο στο τηλέφωνο ο πνευματικός του για να του πει ότι είδε όραμα πως δεν πρέπει να καθίσει στον πάγκο για να μη γίνει ρόμπα! Θεωρώ ασόβαρο το άτομο και σταματάω εδώ.

 

Θα αναρωτηθεί κανείς ίσως αν γράφω σήμερα για να πλέξω το εγκώμιο του Λίνεν και αν τον θεωρώ τόσο μεγάλο προπονητή που να πιστεύω ότι η ΑΕΚ στάθηκε τόσο τυχερή που την καταδέχτηκε και ήρθε να δουλέψει σ' αυτήν. Σε καμία περίπτωση. Ο Λίνεν είχε να δουλέψει 16 μήνες. Ο ίδιος λέει ότι ήταν επιλογή του και πως είχε προτάσεις. Δικαίωμά του να υπερασπιστεί την καριέρα του. Την τελευταία ομάδα που είχε στα χέρια του, την Αρμίνια, που ήταν και η αγαπημένη του ομάδα, εκείνη που τον ανέδειξε σαν ποδοσφαιριστή, την έριξε από την Β' στην Γ' κατηγορία. Ο Λίνεν του χρόνου κλείνει τα 60, οπότε και τα περιθώρια να αλλάξει επίπεδο σαν προπονητής και να πάει σε μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ, έχουν στενέψει επικίνδυνα. Έχει υποβιβάσει ακόμα μια ομάδα κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Την Κολωνία το 2002. Αφού πρώτα όμως ο ίδιος την είχε ανεβάσει στην Α' Κατηγορία και είχε δύο πολύ πετυχημένες χρονιές στον πάγκο της. Από την άλλη όμως έχει χαρακτηριστεί σαν προπονητής ειδικών αποστολών αφού τα κατάφερε να σώσει την Γκλάντμπαχ από βέβαιο υποβιβασμό και στη συνέχεια να κάνει μια πολύ καλή πορεία μαζί της, καθώς επίσης έσωσε από υποβιβασμό και το Ανόβερο το οποίο μάλιστα το έφερε να τερματίσει στην ψηλότερη θέση τής βαθμολογίας στην ιστορία του. Στην Ελλάδα πήρε τον πεθαμένο Νέο Πανιώνιο του Τσακίρη και τον έβγαλε στην Ευρώπη όπου έφερε και μερικά πολύ καλά αποτελέσματα και την επόμενη χρονιά τον έβαλε στα πλέι οφ όπου όμως βγήκε 5^ος και δεν τα κατάφερε να ξαναβγεί στο Γιουρόπα Λιγκ. Η δουλειά του στον Ολυμπιακό δεν μπορεί να κριθεί αφού δεν του δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψει όπως θα ήθελε. Απέκλεισε την αλβανική Μπέσα όταν ανέλαβε, με δυο εμφατικές νίκες με 6-1 και 5-0 και αποκλείστηκε από την Μακάμπι Τελ Αβίβ έχοντας νικήσει με 2-1 εδώ και χάνοντας με 1-0 εκτός έδρας. Εδώ ο Δώνης απέκλεισε την ΑΕΚ έχοντας απέναντί του την Ομόνοια και τον έχουμε κάνει Έλληνα Γκουαρντιόλα. Ο Ολυμπιακός σε μια μεταβατική περίοδο άλλαξε χέρια και ο νέος του πρόεδρος, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, έφερε πίσω τον Βαλβέρδε και απέλυσε τον Γερμανό. Μεταξύ Πανιωνίου και Ολυμπιακού ο Λίνεν δούλεψε στη Μόναχο 1860, εκεί που παίζουν σήμερα οι Μάκος και Μπλάνκο, την οποία κατάφερε να κρατήσει στην Β' Κατηγορία από την οποία κινδύνευε να υποβιβαστεί.

 

Εν ολίγοις ο Λίνεν αυτή τη στιγμή είναι ο ιδανικός προπονητής για την ΑΕΚ, μεταξύ αυτών που ήταν διαθέσιμοι και με τα χρήματα που μπορεί να πληρώσει η ΑΕΚ. Έχει εμπειρία από δύσκολες συνθήκες, ξέρει να διαχειρίζεται το άγχος των παικτών και βρίσκει πάντα τον τρόπο να κλέβει το αποτέλεσμα που θέλει. Μη περιμένει κανείς να δει θεαματικό ποδόσφαιρο από την ΑΕΚ τού Λίνεν. Τσούκου τσούκου μπολ θα βλέπει αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή η ομάδα δεν είναι σε θέση να παίξει τίποτα καλύτερο. Τουλάχιστον να παίρνει τους βαθμούς και να ξεκολλήσει από την ουρά τής βαθμολογίας. Αυτό έχει σημασία τούτη τη στιγμή. Και ο Λίνεν θεωρείται εξπέρ τού είδους. Κάτι σαν τον Σάντος δηλαδή το 2004. Επίσης είναι πολύ καλός στη διαχείριση των ποδοσφαιριστών και στις σχέσεις που αναπτύσσει μαζί τους. Εκτός από μερικούς που διαθέτουν καρούμπαλο στον εγκέφαλο (βλέπε Χούτος που στον Πανιώνιο είχαν γίνει μαλλιά κουβάρια και αποτέλεσε την αιτία που αποχώρησε ο Λίνεν). Πάντως ήταν εξαίρεση ο Χούτος, αφού ο Γερμανός τα καταφέρνει αρκετά καλά με τους δύσκολους χαρακτήρες, αν αναλογιστεί κανείς ότι διαχειρίστηκε τον Τζιμπούρ και τα πήγε σχετικά καλά μαζί του. Του αρέσει επίσης να βγάζει ποδοσφαιριστές και τρανή απόδειξη γι' αυτό είναι η εξέλιξη των Μάκου, Μανιάτη, Τζαβέλα, Τζιμπούρ, που πέρασαν από τα χέρια του.

 

Ολοκληρώνοντας θέλω να εκφράσω την αισιοδοξία μου ότι ο Λίνεν θα αποδειχτεί η καλύτερη επιλογή για την ΑΕΚ, όμως θα χρειαστεί βέβαια μια μικρή πίστωση χρόνου. Δεν πρέπει να κριθεί με το καλημέρα, τη στιγμή που έχει μπροστά του 4 κομβικά παιχνίδια με ΠΑΟΚ, Πλατανιά, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Αν παρόλα αυτά καταφέρει να πάρει 4 βαθμούς από αυτά τα παιχνίδια θα είναι προφανές ότι αρχίζει να βάζει την ΑΕΚ σε ένα καλό δρόμο. Και να σκεφτεί κανείς ότι θα έχει έρθει στην ΑΕΚ σαν έσχατη λύση και αφού έπεσαν πρώτα οι πόρτες από Αναστασιάδη, Δέλλα, Κονσεϊσάο (έστω μέσω του προέδρου τής ομάδας του), Πάντιτς, Σουμ (ήταν ακριβός) και έφτασε να είναι ο ίδιος πέμπτη επιλογή! Αυτό είναι ένα γεγονός που μαρτυράει δύο πράγματα. Πρώτον τη μεγάλη ασχετοσύνη των ανθρώπων που έχουν την τύχη αυτής της ομάδας στα χέρια τους και δεύτερον ότι ο θεός τελικά δεν έχει κλείσει ερμητικά όλες τις πόρτες τού παράδεισου για την ΑΕΚ. Έχει αφήσει ένα μικρό πορτάκι ανοιχτό…