Ο Δημήτρης
Μελισσανίδης, από τον Ιούνιο του 2013 που μπήκε μπροστά για την επανάκαμψη της ΑΕΚ
μετά τον οδυνηρό της υποβιβασμό στην Γ' κατηγορία, έχει κάνει όλες κι όλες δύο εντυπωσιακές
μεταγραφικές κινήσεις που έτσουξαν για τα καλά τους ανταγωνιστές της ΑΕΚ. Η
πρώτη ήταν όταν έκλεψε στην κυριολεξία τον Ανάκογλου μέσα από τα γραφεία του Παναθηναϊκού στα οποία
είχε βρεθεί για να υπογράψει στους πράσινους (ήταν ήδη παίκτης της ΑΕΚ από τον
Ιανουάριο του 2013 αλλά μετά τον υποβιβασμό της έμενε ελεύθερος και ο
Μελισσανίδης τον έπεισε να ανανεώσει με την ΑΕΚ της Γ' κατηγορίας) και η
δεύτερη όταν έκλεισε τον Μάνταλο από την Ξάνθη αφήνοντάς τον μάλιστα άλλον ένα
χρόνο στους ακρίτες, παγώνοντας τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη που θεωρούσε σίγουρη
τη μεταγραφή του παίκτη στο λιμάνι. Και να σημειωθεί ότι με τον Ανάκογλου ανανέωσε
όταν θα έπαιζε στην Γ' κατηγορία και τον Μάνταλο τον έφερε για να παίξει στη
Β'! Ο Μάνταλος, όντως κατάφερε να καθιερωθεί και να γίνει ο ηγέτης της ΑΕΚ, ενώ
ο Ανάκογλου, αν και στηρίχτηκε από τον Δέλλα, δεν τα κατάφερε να πιάσει στον
δικέφαλο και ήδη ετοιμάζει τις βαλίτσες του για άλλες πολιτείες.
Παλιά στον
Δημήτρη Μελισσανίδη άρεσαν πολύ οι αιφνιδιαστικές κινήσεις και οι υφαρπαγές
ποδοσφαιριστών από τους αντιπάλους του, ειδικά όταν εκείνοι τους θεωρούσαν δεδομένα
"δικούς" τους. Οι καιροί όμως άλλαξαν, το ποδόσφαιρο δεν είναι εκείνο
που ήταν πριν από 20 χρόνια, ούτε ο ίδιος ο Μελισσανίδης είναι ο ίδιος, όπως και
η χώρα μας άλλωστε και η οικονομική κρίση απαιτεί πιο σίγουρες και λελογισμένες
κινήσεις που μπορεί να αποδώσουν στο μέλλον, παρά κινήσεις εντυπωσιασμού με
αβέβαια κατάληξη. Έτσι, ο εξωδιοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ επέλεξε την οδό της επένδυσης
σε άγνωστους μεν αλλά με περιθώρια εξέλιξης ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αν βγουν
θα αποτελέσουν σοβαρά περιουσιακά στοιχεία για την ομάδα, είτε ως βασικά
στελέχη της είτε φέρνοντας μεγάλα έσοδα από μία ενδεχόμενη μεταπώλησή τους.
Είναι σωστή η συγκεκριμένη επιλογή όμως για μία ομάδα που είναι ταγμένη να
κάνει πρωταθλητισμό; Και πόσο απέδωσε μέχρι σήμερα αυτή η επιλογή;
Στα 2,5 αυτά
χρόνια, από τον Ιούνιο του 2013 μέχρι σήμερα, η ΑΕΚ απέκτησε 4 τερματοφύλακες. Τους
Βούρα, Καραγκιολίδη, Ανέστη και Μπαρόχα. Εκτός του Καραγκιολίδη που δεν
βρίσκεται ομάδα να τον θέλει και έτσι η ΑΕΚ τον πληρώνει για να κάθεται, οι
άλλοι τρεις αποτελούν σήμερα τους εν ενεργεία τερματοφύλακες της ΑΕΚ. Σ' αυτά
τα 2,5 χρόνια επίσης, η ΑΕΚ δεν κατάφερε να αξιοποιήσει και να αναδείξει τον
Παναγιώτη Ντούνη που προέρχεται από την δεύτερη ομάδα της, παρόλο που τον έχει
κάνει επαγγελματία εδώ και δύο χρόνια. Κι αφού δεν τον αξιοποίησε, τουλάχιστον
δεν τον έδινε δανεικό, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην παίζει ούτε στη
δεύτερη ομάδα, αφού είναι ντεφορμέ και η ΑΕΚ να διαθέτει 5 επαγγελματίες
τερματοφύλακες και να υπολογίζονται μόνον οι 3!
Από την παλιά
ΠΑΕ ΑΕΚ, την ομάδα που υποβιβάστηκε το 2013, παρέμειναν στην ομάδα ελάχιστοι
παίκτες. Ο Κορδέρο, ο Γροντής, ο Ανάκογλου, ο Τσουμάγκας, ο Τσούπρος, ενώ ο
Γεωργέας επέστρεψε εκείνη τη χρονιά από το μονοετές διάλειμμα που είχε κάνει
αγωνιζόμενος στη Βέροια. Είχαν μείνει και κάποιοι από τους μικρούς που όμως δεν
τα κατάφεραν ούτε στην Γ' κατηγορία να καθιερωθούν και άλλος τον Γενάρη του
2014 και άλλος με το τέλος της σεζόν έφυγαν όλοι. Ενδεικτικά αναφέρω μερικούς:
Αργυρίου, Τσεβάς, Ντούμπερετ, Τσουκαλάς, Κάτσικας, Δημγκιόκας, Καλογέρης,
Παλιαρούτας, Κέζος, Ζιβάνοβιτς, Καζβιρόπουλος, Τζάθας (ο μόνος που δέχτηκε να μείνει
και να επιστρέψει στην δεύτερη ομάδα). Αντίθετα, ήρθαν στην ΑΕΚ εκείνη τη
χρονιά της Γ' κατηγορίας, ο παλιός της γνώριμος Μπρούνο Τσιρίλο, ο Ρόβας, ο Σταθάκης,
ο Βούρας, ο Καραγκιολίδης, ο Πεταυράκης, ο Τζανετόπουλος, ο Πλατέλλας, ο Ράμα,
ο Παυλής (που κι αυτός επέστρεψε), ο Μπρέσεβιτς, ο Ντακόλ, ο Θαναηλάκης (που
δεν έπαιξε ποτέ), ο Μούργκα και ο Πόποβιτς.
Την επόμενη
χρονιά, εκείνη της Β' κατηγορίας, είχαν φύγει ήδη οι: Τσούπρος, Τσουμάγκας, Τσιρίλο,
Σταθάκης, Ράμα, Παυλής (σταμάτησε για λόγους ανωτέρας βίας), Μούργκα και
Πόποβιτς. Τη σεζόν εκείνη (2014-2015) στην ΑΕΚ ήρθαν οι: Ανέστης, Μάρκος
Ντούνης, Αραβίδης, Λαμπρόπουλος, Σαρρής, Σβάρνας, Μπακάκης, Σοϊλέδης,
Κολοβέτσιος, Φαγέ, Μάνταλος και Μπαρμπόσα, ενώ τον Γενάρη του 2014 αποκτήθηκαν
ο Γιόχανσον και ο Κρισάντους. Με το τέλος της σεζόν 2014-2015 και με την ΑΕΚ να
βρίσκεται και πάλι στη Σούπερ Λιγκ αποχώρησαν οι: Καραγκιολίδης (τέθηκε στο
περιθώριο αλλά πληρώνεται κανονικά κάνοντας χρήση του συμβολαίου του αφού δεν
βρήκε ομάδα για να φύγει), Γεωργέας (εγκατέλειψε την ενεργό δράση), Πεταυράκης,
Σαρρής, Ρόβας, Μάρκος Ντούνης, Ντακόλ, Μπρέσεβιτς (παρέμεινε και πληρώνεται αλλά
δεν έπαιξε ξανά λόγω σοβαρού τραυματισμού) και Ζόριτς (δόθηκε δανεικός). Ταυτόχρονα
ήρθαν στην ΑΕΚ οι: Σιμόες, Τζιμπούρ, Άρθο, Μπουονανότε, Βάργκας, Γκάλο,
Ντίντακ, Μπαρόχα (δανεικός), Βασιλαντωνόπουλος και Ανδρεόπουλος (έχει δοθεί ήδη
δανεικός στην Κέρκυρα).
Και φτάνουμε
στο Γενάρη του 2016 με την ΑΕΚ να αγωνίζεται στη Σούπερ Λιγκ και να θέλει να
βγάλει από πάνω της συμβόλαια όπως εκείνα των Καραγκιολίδη, Φαγέ (ίσως δοθεί
δανεικός), Ανάκογλου, Μπρέσεβιτς, Κρισάντους, Άρθο (μόνο αν αποκτηθεί κεντρικός
αμυντικός την τελευταία στιγμή) και Μπουονανότε. Εξετάζεται δε και ο δανεισμός
των Τζανετόπουλου, Σβάρνα και Βασιλαντωνόπουλου. Ταυτόχρονα ήρθαν στην ΑΕΚ οι Ζουκουλίνι
(δανεικός) και Πέκχαστ, ενώ απομένουν λίγες ώρες ακόμα για να ολοκληρωθεί η
μεταγραφική περίοδος και κανείς δεν ξέρει αν θα υπάρξει κάποια έκπληξη της τελευταίας
στιγμής.
Ας δούμε από όλες
αυτές τις μετακινήσεις των τελευταίων 2,5 ετών τι απέμεινε στην ΑΕΚ και ποια
ήταν τα κέρδη και οι ζημίες της. Τα μεγάλα κέρδη της ομάδας είναι οι Ανέστης,
Μπακάκης, Κολοβέτσιος, Γιόχανσον, Σιμόες και Μάνταλος. Παίκτες που αποτελούν
τον κορμό της ομάδας και που διαθέτουν ήδη μεγάλη αξία στο ποδοσφαιρικό
χρηματιστήριο ενώ συνεχίζουν να ανεβάζουν όσο παίζουν τις μετοχές τους. Επίσης,
τον βασικό κορμό συμπληρώνουν κάποιοι παίκτες που δεν θεωρούνται πρώτης γραμμής
όμως προσφέρουν στην ομάδα και αξίζουν μια θέση στο ρόστερ της. Αυτοί είναι οι
Γκάλο, Ντίντακ, Σοϊλέδης, Κορδέρο, Μπαρμπόσα, Αραβίδης, Βάργκας και Τζιμπούρ.
Από εκεί και
πέρα τα δεδομένα έχουν ως εξής: Με πρώτο τερματοφύλακα τον Ανέστη, δεύτερος (όπως
εξελίχθηκαν τα πράγματα) περνάει ο Μπαρόχα, που είναι δανεικός μέχρι το τέλος της
σεζόν και κανείς δεν θα χαλαστεί αν η ΑΕΚ δεν ανανεώσει τον δανεισμό του ή δεν
τον αποκτήσει με μεταγραφή. Σαν κι αυτόν υπάρχουν άπειροι τερματοφύλακες στην
διεθνή και την εγχώρια αγορά. Είτε μείνει είτε αντικατασταθεί το καλοκαίρι ένα
και το αυτό είναι. Ο Βούρας, που είναι ο τρίτος τερματοφύλακας της ομάδας, για
τον συγκεκριμένο ρόλο είναι μια χαρά.
Στα δεξιά της
άμυνας με Μπακάκη βασικό και Γκάλο από πίσω η ΑΕΚ είναι καλυμμένη. Και έχει σαν
μπαλαντέρ και τον Βασιλαντωνόπουλο, αν δεν δοθεί δανεικός. Το ίδιο ισχύει και
για την αριστερή πλευρά της άμυνας με τον Ντίντακ βασικό και τον Σοϊλέδη σαν
μπακ απ. Και επειδή εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, πάντα θα ενδιαφέρει την
ΑΕΚ μια καλύτερη περίπτωση για το αριστερό άκρο της άμυνάς της από τους δύο παίκτες
που ήδη διαθέτει.
Στο κέντρο της
άμυνας υπάρχει πρόβλημα και αν δεν βρεθεί λύση στις επόμενες ώρες, το καλοκαίρι
θα πρέπει να δοθεί το μεγαλύτερο βάρος στη συγκεκριμένη θέση και να αποκτηθεί ένας
κεντρικός αμυντικός μεγάλης κλάσης που να μπορεί να σηκώσει με άνεση μια βαριά
φανέλα όπως αυτή της ΑΕΚ. Κακά τα ψέματα, στη συγκεκριμένη θέση η ομάδα πονάει
σοβαρά και το είδαμε σε όλα τα τελευταία παιχνίδια όπου η συχνότητα που οι
αντίπαλοι επιθετικοί ομάδων σαν τον Λεβαδειακό, τον Ηρακλή ή τη Βέροια παίρνουν
τις κεφαλιές μπροστά από την εστία της ΑΕΚ με την άνεση που θα το έκαναν αν
έπαιζαν εναντίον κάποιας σχολικής ομάδας. Αν βγάλουμε από το πάνελ τον
Κολοβέτσιο, που πραγματικά μπορεί μια ομάδα να επενδύσει πάνω του, χωρίς να
σημαίνει ότι δεν έχει κι αυτός τα θεματάκια του, οι υπόλοιποι ελέγχονται σαν
ανεπαρκείς. Ο Λαμπρόπουλος είναι ένας αμυντικός που μπορεί να γεμίζει το ρόστερ
αλλά σαν δεύτερη λύση. Ο Άρθο ίσως να μπορούσε να παίξει με επιτυχία στον
Πλατανιά ή την Καλλονή αλλά στην ΑΕΚ με τίποτα. Ο Σβάρνας είναι άπειρος αλλά
έχει μέλλον και ένας ενδεχόμενος δανεισμός θα του έκανε καλό. Τέλος, ο
Τζανετόπουλος είναι μια μυστήρια υπόθεση, όπου κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να
συμβεί στο μέλλον με την περίπτωσή του. Το μπαλάκι σαφώς έχει πεταχτεί στον
προπονητή και στη διοίκηση και εκείνοι θα αποφασίσουν.
Στα αμυντικά
χαφ η ΑΕΚ είναι η πληρέστερη ελληνική ομάδα. Με Γιόχανσον και Σιμόες
αναντικατάστατους, με τον Κορδέρο να έρχεται από τον πάγκο, με τον Μάνταλο να
μπορεί να παίξει και εκεί αν χρειαστεί και με την έλευση του Ζουκουλίνι που
μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις του κέντρου, δεν πρέπει να προβληματίζει
καθόλου η συγκεκριμένη θέση.
Λίγο πιο
μπροστά υπάρχουν επίσης για τον άξονα οι Μάνταλος, Βάργκας, Μπουονανότε (αν δεν
φύγει), επίσης και εδώ ο Ζουκουλίνι, καθώς και για τα άκρα οι Μπαρμπόσα,
Πλατέλλας και Αραβίδης που όμως όλοι αυτοί μπορούν ανά πάσα στιγμή να παίξουν σε
όποιο σημείο του κέντρου ή της επίθεσης τους ζητηθεί από τον προπονητής τους παρέχοντάς
του την ευχέρεια να ανακατεύει την τράπουλα όπως εκείνος νομίζει καλύτερα.
Στο κέντρο της
επίθεσης εντοπίζεται το άλλο μεγάλο πρόβλημα της ΑΕΚ, μετά από εκείνο στο
κέντρο της άμυνας. Ο Τζιμπούρ δεν έχει προσφέρει σχεδόν τίποτα μέχρι σήμερα
στην ΑΕΚ. Ο Κρισάντους έφυγε όπως ήρθε και απομένει τώρα να δούμε τι μέρος του
λόγου είναι ο νεοφερμένος Τσέχος, ο Πέκχαστ. Το βιογραφικό του, ειδικά των δύο
τελευταίων ετών, δεν αφήνει και μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας. Μόνη ελπίδα που
υπάρχει είναι ο συγκεκριμένος παίκτης να πάρει τα πάνω του και να αποδείξει την
αξία του στο αστείο ελληνικό πρωτάθλημα που προσφέρεται για την ανάσταση
παικτών που έχουν κάποια αξία αλλά βρίσκονται σε πτώση. Βέβαια κάτι τέτοια
λέγαμε και για τον Κρισάντους και μείναμε με την ελπίδα στο χέρι. Ύστατη λύση,
ποιος άλλος, ο πασπαρτού Αραβίδης που μπορεί να δώσει χείρα βοηθείας όποτε χρειαστεί. Η
ΑΕΚ όμως, σ' αυτή τη νευραλγική θέση χρειάζεται σέντερ φορ που να σκοτώνει ακόμα
και με το βλέμμα του και τέτοιον δεν υπάρχει ελπίδα να βρει νωρίτερα από το
ερχόμενο καλοκαίρι.
Ο καθένας
μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του μετά από την ανάγνωση όλων των παραπάνω
στοιχείων. Εκείνο που προκύπτει είναι ότι η ΑΕΚ βρέθηκε από τον γκρεμό, να
προσπαθεί να χτίσει μια καινούρια ομάδα από την αρχή. Και μπορεί να είχε την
ασφάλεια που της έδινε η παρουσία μιας εμβληματικής μορφής όπως αυτή του
Δημήτρη Μελισσανίδη, ήταν όμως φανερό ότι ο έμπειρος παράγοντας δεν είχε σκοπό
να ακολουθήσει την συνταγή της ασυδοσίας η οποία οδήγησε την ομάδα σ' αυτή την
τεράστια περιπέτεια των τελευταίων 2,5 χρόνων. Προτίμησε να χτίσει σε σωστές
βάσεις, βάζοντας τα θεμέλια για μια υγιή ομάδα που δεν θα κινδυνέψει ξανά στο
μέλλον με αφανισμό. Έχει πει και ο ίδιος ότι, ο Μελισσανίδης σήμερα υπάρχει και
αύριο όχι. Η ομάδα πρέπει να μάθει να στέκεται στα πόδια της και αυτό θα γίνει
μόνο με τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών. Και το βασικότερο που πρέπει να
έχει μία ομάδα για να προκόψει και να πάει μπροστά είναι το δικό της γήπεδο.
Γι' αυτό και ο Μελισσανίδης έριξε το μεγαλύτερο βάρος του σ' αυτή την πολύ
δύσκολη προσπάθεια.
Αν η ΑΕΚ έχει βγει κερδισμένη ή χαμένη στο διάστημα από τον
Ιούνιο του 2013 μέχρι σήμερα, ο καθένας μπορεί να κάνει τις δικές του
εκτιμήσεις. Οριστικά κερδισμένη θα θεωρήσουμε την ΑΕΚ όταν θα γίνονται τα
εγκαίνια του νέου της γηπέδου. Όμως πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας ότι σ'
αυτό το διάστημα, ανέβηκε δύο κατηγορίες διά περιπάτου, έχει αποκτήσει έναν
κορμό ποδοσφαιριστών που θα ζήλευαν πολλοί σύλλογοι, βρίσκεται μέσα στο κυνήγι
του κυπέλλου και της κατάκτησης της πρώτης θέσης στα πλέι οφ που θα οδηγήσει
στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, βρίσκεται στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας
4 βαθμούς μπροστά από τον Παναθηναϊκό, 8 από τον ΠΑΟΚ και 11 από τον Αστέρα
Τρίπολης και τον Πανιώνιο και όλο αυτό έχοντας κερδίσει μόλις ένα ντέρμπι, έχει
μπει στο 2016 κάνοντας 8 σερί νίκες σε πρωτάθλημα και κύπελλο και με συντελεστή
τερμάτων 18-2, έφερε δύο καινούριους παίκτες που θα την ενισχύσουν σημαντικά, διαθέτει
τον καλύτερο προπονητή της Σούπερ Λιγκ και το μέλλον της διαγράφεται ολόλαμπρο.
Σίγουρα υπήρξαν και αστοχίες, κυρίως στις επιλογές ποδοσφαιριστών που δεν
βγήκαν. Αλλά αν ρίξει κανείς μια ματιά στους ανταγωνιστές της ΑΕΚ που πέταξαν
μερικά εκατομμύρια για να φέρουν τα κουτσά άλογα Μπερμπάτοφ, Εσιέν και Καμπιάσο,
ίσως αναθεωρήσει τις αρνητικές του σκέψεις. Το μόνο που θα έπρεπε να μας ανησυχεί
είναι η καθυστέρηση που παρατηρείται στην έκδοση της οικοδομικής άδειας του
γηπέδου, η οποία καθυστέρηση μόνο με ευθύνη της ΑΕΚ δεν γίνεται, αφού έχουν
μπει στη μέση θεοί και δαίμονες για να βάλουν όσα περισσότερα εμπόδια μπορούν
σ' αυτή την προσπάθεια. Αλλά και αυτό το θέμα αναμένεται να λυθεί σύντομα ώστε
να ξεκινήσουν άμεσα τα έργα που θα οδηγήσουν στο χτίσιμο του νέου σπιτιού του
δικεφάλου αετού από το οποίο θα ανοίγει τα φτερά του και θα πραγματοποιεί τις πιο
θεαματικές πτήσεις του στη νέα εποχή που ανοίγεται μπροστά μας…
