ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-0 (Super League)
Με το μαχαίρι στα δόντια κατέβηκαν οι παίκτες της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Αυτό τους είχε ζητήσει ο προπονητής τους και αυτό έκαναν. Και φυσικά με το μαχαίρι στα δόντια δεν πας να παίξεις ποδόσφαιρο. Δεν γίνεται να προσφέρεις θέαμα. Να πολεμήσεις πας. Δεν κατεβαίνεις σαν μπαλαρίνα για να εντυπωσιάσεις το κοινό σου με χορευτικές φιγούρες. Σε μάχη πας. Θα τσαλαβουτήσεις στα αίματα. Αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνουν οι παίκτες της ΑΕΚ και το έκαναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παρά το άγχος τους, που ήταν ολοφάνερο σε όλη τη διάρκεια του ματς, παρά τα πολλά λάθη στα οποία τους οδήγησε αυτό το άγχος αλλά και οι φόβοι τους για τον τρόπο που θα τους αντιμετωπίσει η διαιτησία, κατάφεραν να γίνουν η ομάδα που γκρέμισε τον πρωταθλητή της συμφοράς και του στέρησε ένα ρεκόρ για το οποίο θα υπερηφανεύεται για πολλά χρόνια που το κατέκτησε. Γιατί όπως ξέρουμε όλοι, εκεί στο λιμάνι το θράσος ξεχειλίζει και περισσεύει.
Με το μαχαίρι στα δόντια κατέβηκαν οι παίκτες της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Αυτό τους είχε ζητήσει ο προπονητής τους και αυτό έκαναν. Και φυσικά με το μαχαίρι στα δόντια δεν πας να παίξεις ποδόσφαιρο. Δεν γίνεται να προσφέρεις θέαμα. Να πολεμήσεις πας. Δεν κατεβαίνεις σαν μπαλαρίνα για να εντυπωσιάσεις το κοινό σου με χορευτικές φιγούρες. Σε μάχη πας. Θα τσαλαβουτήσεις στα αίματα. Αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνουν οι παίκτες της ΑΕΚ και το έκαναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Παρά το άγχος τους, που ήταν ολοφάνερο σε όλη τη διάρκεια του ματς, παρά τα πολλά λάθη στα οποία τους οδήγησε αυτό το άγχος αλλά και οι φόβοι τους για τον τρόπο που θα τους αντιμετωπίσει η διαιτησία, κατάφεραν να γίνουν η ομάδα που γκρέμισε τον πρωταθλητή της συμφοράς και του στέρησε ένα ρεκόρ για το οποίο θα υπερηφανεύεται για πολλά χρόνια που το κατέκτησε. Γιατί όπως ξέρουμε όλοι, εκεί στο λιμάνι το θράσος ξεχειλίζει και περισσεύει.
Έτσι, λοιπόν,
όπως πήγαινε το συγκεκριμένο παιχνίδι, ήταν φανερό ότι θα κριθεί στις λεπτομέρειες
και πως για την τελική του έκβαση τον πρωτεύοντα ρόλο θα τον έπαιζε ο διαιτητής
της αναμέτρησης. Όπως μας είχε δείξει η μέχρι χτες προϊστορία του συγκεκριμένου
ρέφερι δεν υπήρχαν και πολλά περιθώρια για να αισιοδοξούμε. Τελικά ο διαιτητής έκανε
δύο σοβαρά λάθη σε βάρος της ΑΕΚ, τα οποία όμως δεν κόστισαν στο τελικό
ισοζύγιο. Το πρώτο το έκανε στο 29', όταν ο Ζουκουλίνι έκλεψε τη μπάλα από τον
Μαζουακού και ο αμυντικός του Ολυμπιακού τον ανέτρεψε, με τον Καλογερόπουλο να
μην δείχνει το σημείο του πέναλτι και το δεύτερο στο 86' όταν ο διαιτητής έκανε
λάθος και σε ένα απλό φάουλ του Γκάλο του έδειξε δεύτερη κίτρινη κάρτα αφήνοντας
την ΑΕΚ με παίκτη λιγότερο.
Και μόνο η
απόφασή του να παίξει 50-50 στο συγκεκριμένο ματς αξίζει να μελετηθεί. Μέχρι
τον Απόλλωνα έσφαξε ο συγκεκριμένος διαιτητής για να προκριθεί στο κύπελλο ο
Ολυμπιακός. Αυτή ήταν η τέταρτη φορά που διαιτήτευε φέτος την ομάδα του
λιμανιού. Που σημαίνει πως απολάμβανε της εμπιστοσύνης του μεγάλου προέδρου.
Τότε τι ήταν το σημερινό; Απόπειρα ξεκαρφώματος; Μεταχρονολογημένη συναλλαγματική
που περιμένει την εξόφλησή της στα ημιτελικά ή ακόμα και στον τελικό του
κυπέλλου;
Ο
Καλογερόπουλος στο 46' απέβαλε σωστά τον Μποτία βλέποντας καθαρά την ανατροπή
του Αραβίδη και στο 76' σφύριξε πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ και απέβαλλε τον
Μιλιβόγεβιτς, βλέποντας καθαρά και αυτή τη φορά, να σταματάει με το χέρι τη
μπάλα έπειτα από σέντρα του Ντίντακ. Δύο πολύ κρίσιμες φάσεις τις οποίες μας είχαν
συνηθίσει να μη βλέπουν τα κοράκια όταν αφορούσαν τον Ολυμπιακό.
Στα
αγωνιστικά οφείλουμε να σταθούμε πριν από όλα τα άλλα πάνω στον Πογέτ. Πήρε
τεράστιο ρίσκο χτες. Αρχικά με τον αποκλεισμό του Τζιμπούρ που πιστεύω σοκάρισε
πολλούς ΑΕΚτζήδες. Πριν το ματς εξέφρασα τους φόβους μου για το αν θα έπεφτε ο
Αλγερινός στην παγίδα που του είχαν στήσει. Θα τον προκαλούσαν χτυπώντας τον
εκεί που πονάει. Πάνω στο θρησκευτικό του φρόνημα ή σε συγκεκριμένο γκομενικό.
Το πόσο ευέξαπτοι είναι οι Αλγερινοί όταν τους θίξεις θρησκεία, οικογένεια,
σχέσεις, ανδρισμό, το ξέρετε (θυμηθείτε
την περίφημη κουτουλιά του Αλγερινού Ζιντάν στον Ματεράτσι). Ο Πογέτ προφανώς
το είχε διακρίνει. Ίσως τον είχε δει νευρικό στις προπονήσεις. Και αποφάσισε να
μη ρισκάρει την χρησιμοποίησή του έχοντας τον φόβο να μη μείνει για τρίτη φορά
φέτος η ομάδα του με 10 παίκτες σε άλλο ένα κρίσιμο παιχνίδι. Ο τρομοκράτης το
ήθελε πολύ αυτό το παιχνίδι. Είχε στηρίξει πολλά στην επανεμφάνισή του.
Ποντάριζε ότι αν η ΑΕΚ κέρδιζε με δικό του γκολ θα γινόταν ήρωας για τον κόσμο της.
Νομίζω ότι μετά τα χτεσινά το μέλλον του είναι αβέβαιο στην ομάδα. Το δεύτερο
ρίσκο του Πογέτ ήταν η χρησιμοποίηση του Μπαρόχα αντί του Ανέστη. Και αυτό παρά
τρίχα να μη του είχε βγει αν έβαζε γκολ ο Ολυμπιακός στη φάση που χάνει τη
μπάλα μέσα από τα χέρια του ο Βενεζουελάνος. Να σημειώσω βέβαια για τον Πογέτ ότι
δεν δίστασε να αλλάξει τρεις φορές το σύστημα κατά τη διάρκεια του αγώνα, διορθώνοντας
ακατάπαυστα όλα τα κακώς κείμενα που διέκρινε στην εντεκάδα. Είναι δουλευταράς
και φυσικά δικαιώθηκε από το αποτέλεσμα.
Έχω όμως και
κάποιες παρατηρήσεις που πιστεύω ότι πρέπει να γράφονται όταν όλα πάνε καλά και
η ομάδα κερδίζει και όχι όταν χάνει και όλοι είναι μέσα στη γκρίνια. Με χαλάει
η επιμονή του στον Γκάλο όταν έχει έτοιμο τον πυραυλοκίνητο Μπακάκη που μπορεί
να βοηθήσει και στην επίθεση. Με τρόμαξε επίσης η απόφασή του να ξεκινήσει τον
Άρθο δίπλα στον Κολοβέτσιο και όχι τον Λαμπρόπουλο. Με κοψοχόλιασε η αλλαγή του
Γιόχανσον στο 68' για να μπει ο Βάργκας. Μού ήρθαν στο νου εικόνες από την
αλλαγή του Σιμόες στο Καραϊσκάκης από τον Δέλλα και την κατάρρευση που ακολούθησε.
Με χάλασε η χρησιμοποίηση του Μπουονανότε αντί του Αραβίδη και ακόμα
περισσότερο η απόφασή του να του αναθέσει να χτυπήσει ένα τόσο κρίσιμο πέναλτι
σε ένα τόσο δύσκολο χρονικά διάστημα, όταν πριν από τρία παιχνίδια είχε χάσει
πάλι πέναλτι! Επίσης είδα με παγερή αδιαφορία τον Ζουκουλίνι να βολοδέρνει
αριστερά και δεξιά χωρίς να προσφέρει τίποτα και σκεφτόμουν πόση ανάγκη είχε ο
Πογέτ να στηρίξει την επιλογή του συγκεκριμένου παίκτη για να τον βάλει να
παίξει με μισή προπόνηση στο κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς, ουσιαστικά
περισσότερο μπερδεύοντας την εντεκάδα παρά προσθέτοντας κάποιο στοιχείο στην
αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας. Το γεγονός ότι τον άλλαξε στο 52' που η ΑΕΚ απέκτησε
αριθμητικό πλεονέκτημα στο γήπεδο και στη θέση του έβαλε την άλλη επιλογή του,
τον Πέκχαρτ, μου μπέρδεψε ακόμα περισσότερο τον συλλογισμό. Τέλος πάντων.
Σημασία έχει ότι η ΑΕΚ έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε τον Ολυμπιακό τη φετινή
περίοδο και του έσπασε το αήττητο.
Ο Πογέτ
ξεκίνησε την ομάδα με τον Ζουκουλίνι στα χαφ και τους Μπαρμπόσα-Μάνταλο στα
άκρα της επίθεσης. Η ΑΕΚ στα πρώτα 25' ήταν νωθρή στις κινήσεις της, τις οποίες
χαρακτήριζε η επιπολαιότητα και αρκετά νευρική. Δεν υπήρχε ο καθαρός νους να
την πάρει από το χέρι και να την απλώσει μέσα στο γήπεδο. Οι παίκτες της έκαναν
πάρα πολλά λάθη και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερη πίεση ενώ είχαν κάκιστη κυκλοφορία
της μπάλας.
Ο Ολυμπιακός
πίεζε όπως ξέρει πολύ καλά να κάνει και δεν άφηνε τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ
να αναπτυχθούν από πίσω, όπως παίζουν συνήθως. Έχοντας η ΑΕΚ τον Μάνταλο να
παίζει στα άκρα της επίθεσης, έλειπε ο παίκτης που θα μετέφερε τη μπάλα στην
περιοχή του αντιπάλου και αυτό μπορούσε να γίνει μόνο με μακρινές μπαλιές,
κυρίως προς τον Αραβίδη, που είχε πελαγώσει ανάμεσα σε δύο αντιπάλους. Έτσι,
είχαμε ένα ματς στο πρώτο ημίχρονο, όπου οι δύο άμυνες έπαιζαν ξυλίκι, μη αντιμετωπίζοντας
κανέναν άμεσο κίνδυνο, οι δύο επιθέσεις επίσης, έκοβαν βόλτες πολλά μέτρα έξω
από τις αντίπαλες περιοχές και μόνο στο χώρο του κέντρου γινόταν καμία άξια
λόγου αψιμαχία για να δικαιολογείται και το εισιτήριο που είχε πληρώσει ο
κόσμος.
Ο Πογέτ
διέκρινε το πρόβλημα και στο 26' άλλαξε το σύστημα σε 4-2-3-1 φέρνοντας τον
Ζουκουλίνι στο δεξί άκρο, ενώ ταυτόχρονα πέρασε αριστερά τον Μπαρμπόσα και στον
άξονα τον Μάνταλο, με τους Σιμόες και Γιόχανσον αμυντικούς μέσους. Τότε κάτι
πήγε να γίνει. Η ΑΕΚ έβαλε τη μπάλα κάτω αλλά και πάλι οι ποδοσφαιριστές της αδυνατούσαν
να εκδηλώσουν βλέψεις για να πατήσουν την περιοχή του Ολυμπιακού. Μόνο στο 29' ο
Ζουκουλίνι έκλεψε τη μπάλα από τον Μαζουακού, με τον αμυντικό του Ολυμπιακού να
τον ανατρέπει, αλλά ο Καλογερόπουλος αντί να δείξει το σημείο του πέναλτι κοίταζε
τις εξέδρες μήπως διακρίνει πουθενά την Έρρικα Πρεζεράκου! Τη χαμένη μπάλα μετά
την ανατροπή κέρδισε ο Μάνταλος, όμως το σουτ που έπιασε από τη μικρή περιοχή
δεν ήταν καθόλου καλό.
Ο Ολυμπιακός από
την πλευρά του σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο κέρδισε ένα κόρνερ στο τελευταίο
λεπτό, από το οποίο προέκυψε ένα ανάποδο ψαλίδι του Κασάμι το οποίο μπλόκαρε
σταθερά ο Μπαρόχα.
Το δεύτερο ημίχρονο
άρχισε χωρίς αλλαγές, αλλά γρήγορα οι αριθμητικοί συσχετισμοί έγειραν την
πλάστιγγα προς την πλευρά της ΑΕΚ. Μόλις στο 47' ο Αραβίδης βγήκε στην πλάτη
της άμυνας του Ολυμπιακού, ο Μποτία τον ανέτρεψε και ο διαιτητής απλά σφύριξε
εκείνο που είδε. Τόσο απλά. Ταυτόχρονα έβγαλε την κόκκινη κάρτα στον παίκτη του
Ολυμπιακού επειδή ο Αραβίδης βρισκόταν σε προφανή θέση για γκολ. Το φάουλ εκτελέστηκε
από τον Μπαρμπόσα και ο Ρομπέρτο έκανε μια πολύ δύσκολη απόκρουση με τις
γροθιές.
Ο Πογέτ,
βλέποντας ότι η ΑΕΚ απέκτησε αριθμητικό πλεονέκτημα, έσπευσε να επωφεληθεί. Απέσυρε
τον Ζουκουλίνι βάζοντας στη θέση του τον Πέκχαρτ, τον οποίο πέρασε στην κορυφή
της επίθεσης, ενώ ταυτόχρονα τράβηξε τον Αραβίδη στα άκρα.
Από την ΑΕΚ όμως
και πάλι κάτι έλειπε. Κυριαρχούσε το άγχος και δεν έβγαζε καθόλου ηρεμία στο
παιχνίδι της. Ο Ολυμπιακός παρέμενε κλεισμένος πίσω παίζοντας με παίκτη
λιγότερο και προσπαθούσε να χτυπάει στις αντεπιθέσεις. Άρα η ΑΕΚ χρειαζόταν
καλή κυκλοφορία της μπάλας για να τον κλείσει στην περιοχή του και να αρχίσει να
τον σφυροκοπάει. Δυστυχώς αυτή την κυκλοφορία δεν κατάφερε ποτέ να τη βρει και
οι μόνες της φάσεις στο δεύτερος μέρος ήταν ένα σουτ του Μάνταλου στο 56' και
μια κεφαλιά του ίδιου στο 68', με τον Αραβίδη να μην προλαβαίνει να μπει στη
φάση και να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα.
Νέα κίνηση
από τον Πογέτ που στο 68' προχωράει σε μία ακόμα παράτολμη κίνηση
αντικαθιστώντας τον Γιόχανσον με τον Βάργκας, τον οποίο περνάει δεξιά,
φέρνοντας ταυτόχρονα στα χαφ τον Μάνταλο και τοποθετώντας τον Αραβίδη δίπλα
στον Πέκχαρτ για να παίξει με δύο σέντερ φορ σε ένα σύστημα 4-4-2 θέλοντας να κάνει
πιο επιθετική την ομάδα και να πιέσει την άμυνα του Ολυμπιακού. Τέλος, στο 72'
περνάει τον Μπουονανότε στην κορυφή στη θέση του Αραβίδη.
Η ΑΕΚ όντως
ανεβάζει στροφές και αρχίζει να πιέζει. Στο 76' ο Ντίντακ προσπάθησε να
σεντράρει μέσα από την περιοχή, ο Μιλιβόγεβιτς σταμάτησε τη μπάλα με το χέρι
και ο Καλογερόπουλος σφύριξε αμέσως το πέναλτι, ενώ απέβαλε με δεύτερη κίτρινη
τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού. Ο Μπουονανότε ανέλαβε την εκτέλεσή του, ο
Ρομπέρτο απέκρουσε, όμως ο Βάργκας στην επαναφορά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα γράφοντας
το 1-0.
Η ΑΕΚ παίζει πια
με αριθμητικό πλεονέκτημα δύο παικτών και τα πράγματα φαίνεται να έχουν πάρει
το δρόμο τους. Ο κόσμος όρθιος τραγουδάει, η ομάδα φροντίζει να διατηρεί την
κατοχή της μπάλας για να ροκανίζει τον χρόνο, παρόλο που στο 84' ο Μπουονανότε μόνος
του απέναντι από τον Ρομπέρτο, αντί να γυρίσει τη μπάλα στον Πέκχαρτ που έκανε
κίνηση στο δεύτερο δοκάρι, προσπάθησε να κρεμάσει τον Ρομπέρτο και έτσι χάθηκε
η ευκαιρία να καθαρίσει η Ένωση πιο γρήγορα το ματς.
Και τότε, στο
86', ο Καλογερόπουλος σε ένα απλό και χωρίς καμία σκοπιμότητα φάουλ, δείχνει δεύτερη
κίτρινη κάρτα στον Γκάλο και στη συνέχεια τον αποβάλλει, αφήνοντας την ΑΕΚ με
παίκτη λιγότερο. Τα τελευταία λεπτά και οι καθυστερήσεις έγιναν κόλαση αφού ο
Ολυμπιακός είδε να του παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να κλέψει έστω τον
ένα βαθμό. Βγήκαν όλοι στην επίθεση και ό,τι κάτσει, αφού προσπαθούσαν από τα
χαφ με μεγάλες μπαλιές να βάλουν παίκτες στη μικρή περιοχή της ΑΕΚ.
Τελικά δεν
άλλαξε τίποτα προς μεγάλη ανακούφιση των οπαδών του… Ολυμπιακού (ναι, μη
γελάτε) που είδαν να φεύγει από την πλάτη τους η ταφόπλακα της ρετσινιάς του "οπωσδήποτε
νικητή με κάθε τρόπο", που είχε δημιουργήσει μια τεράστια αντιπάθεια για
την ομάδα τους και για τους ίδιους…
ΑΕΚ: Μπαρόχα,
Γκάλο, Άρθο, Κολοβέτσιος, Ντίντακ, Σιμόες, Γιόχανσον (68' Βάργκας), Ζουκουλίνι
(52' Πέκχαρτ), Μάνταλος, Μπαρμπόσα, Αραβίδης (75' Μπουονανότε).
Ολυμπιακός:
Ρομπέρτο, Ομάρ, Μποτία, Σιόβας, Μαζουακού, Μιλιβόγεβιτς, Κασάμι, Πάρντο (33'
Σεμπά), Φορτούνης (52' Ντα Κόστα), Ντουρμάζ (87' Τσόρι), Ιντέγε.