Ε, τώρα, σας παρακαλώ δηλαδή. Έχουμε χάσει τη
μπάλα. Έρχεται κι ο άλλος ο καημενούλης, ο μεγαλομέτοχος (ιδιότητα κι αυτή) του
Ηρακλάκου, ο Σπύρος Παπαθανασάκης κι αρχίζει να εκτοξεύει παπαρότουβλα κοντά
στο μισό μέτρο το καθένα. Μα να τον έχεις ξεσκίσει τρεις φορές ρίχνοντάς του
συνολικά 10 γκολ έναντι 2 και να σου λέει ότι και τις τρεις φορές στάθηκες
τυχερός; 5-1, 4-1 και 0-1. Τόση τύχη πια; Και δεν υπολογίζω και τα πόσα έφαγε
πέρυσι ο Ηρακλάρας στη Β' κατηγορία, στο κανονικό πρωτάθλημα και στα πλέι οφ. Και
δεν σεβάστηκε ότι στα πλέι οφ η ΑΕΚ έπαιξε χωρίς να σκίσει τις κάλτσες της στο
Καυτατζόγλειο, χάνοντας και παίρνοντας μαζί της στην άνοδο και τον γηραιό με το
ρόπαλο που κοντεύει να γίνει μαγκούρα.
Το κακό με τους νεόκοπους Έλληνες παράγοντες που προέρχονται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και οι οποίοι ξεπετάγονται με την ευκολία που φύονται τα μανιτάρια στο δάσος μετά από βροχή, χωρίς μάλιστα να γνωρίζει κανείς ούτε τις δραστηριότητές τους ούτε την προέλευση των περιουσιακών τους στοιχείων που επενδύουν σε ελληνικές ομάδες, είναι ότι πάσχουν από έλλειψη σεμνότητας. Δεν βάζουν το κεφάλι κάτω και να κοιτάξουν να μαθαίνουν και να αποκτούν εμπειρίες αλλά το μόνο που ξέρουν είναι να βγάζουν γλώσσα και να κομπάζουν.
Έφτανε μια νίκη του Ηρακλή επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα για να πάρει τα πάνω του ο φαφλατάς και να αρχίσει να αυτοκαταστρέφεται. Δεν του φτάνει η νίκη αυτή, είπε. Δεν του λέει τίποτα η νίκη επί του ΠΑΟΚ. Αυτό που θέλει είναι να κερδίσει την ΑΕΚ! Ρε εμμονή! Κάτσε καλά άνθρωπέ μου μη φας καμιά τεσσάρα ακόμα για να μάθεις να ξεχωρίζεις την τύχη από την ικανότητα.
Παρόλα αυτά μια απορία την έχω και δεν το βλέπω να μου λύνεται. Ρε συ τυπάκο και κιμπάρη μεγαλομέτοχε του Ηρακλέους. Η κορυφαία κατά τους περισσότερους ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος είναι ο γαύρος. Όλοι το λένε. Όλοι εκείνον ονειρεύονται να κερδίσουν, άσχετα αν η μοναδική ομάδα που το κατάφερε μέχρι στιγμής είναι η ΑΕΚ. Εσύ, αντί να έχεις κόλλημα να κερδίσεις τον καλλίγραμμο έφηβο του λιμανιού θέλεις να κερδίσεις την ΑΕΚ; Να το κοιτάξεις αυτό. Από παιδικό χτύπημα στο κεφάλι πρέπει να σου έχει μείνει…
Το κακό με τους νεόκοπους Έλληνες παράγοντες που προέρχονται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού και οι οποίοι ξεπετάγονται με την ευκολία που φύονται τα μανιτάρια στο δάσος μετά από βροχή, χωρίς μάλιστα να γνωρίζει κανείς ούτε τις δραστηριότητές τους ούτε την προέλευση των περιουσιακών τους στοιχείων που επενδύουν σε ελληνικές ομάδες, είναι ότι πάσχουν από έλλειψη σεμνότητας. Δεν βάζουν το κεφάλι κάτω και να κοιτάξουν να μαθαίνουν και να αποκτούν εμπειρίες αλλά το μόνο που ξέρουν είναι να βγάζουν γλώσσα και να κομπάζουν.
Έφτανε μια νίκη του Ηρακλή επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα για να πάρει τα πάνω του ο φαφλατάς και να αρχίσει να αυτοκαταστρέφεται. Δεν του φτάνει η νίκη αυτή, είπε. Δεν του λέει τίποτα η νίκη επί του ΠΑΟΚ. Αυτό που θέλει είναι να κερδίσει την ΑΕΚ! Ρε εμμονή! Κάτσε καλά άνθρωπέ μου μη φας καμιά τεσσάρα ακόμα για να μάθεις να ξεχωρίζεις την τύχη από την ικανότητα.
Παρόλα αυτά μια απορία την έχω και δεν το βλέπω να μου λύνεται. Ρε συ τυπάκο και κιμπάρη μεγαλομέτοχε του Ηρακλέους. Η κορυφαία κατά τους περισσότερους ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος είναι ο γαύρος. Όλοι το λένε. Όλοι εκείνον ονειρεύονται να κερδίσουν, άσχετα αν η μοναδική ομάδα που το κατάφερε μέχρι στιγμής είναι η ΑΕΚ. Εσύ, αντί να έχεις κόλλημα να κερδίσεις τον καλλίγραμμο έφηβο του λιμανιού θέλεις να κερδίσεις την ΑΕΚ; Να το κοιτάξεις αυτό. Από παιδικό χτύπημα στο κεφάλι πρέπει να σου έχει μείνει…