Η νίκη αυτή εξασφάλισε την ηρεμία στο στρατόπεδο της ΑΕΚ, ειδικά εν όψει της επερχόμενης διακοπής του πρωταθλήματος, όμως η ΑΕΚ έχει θέματα που πρέπει να φροντίσει να επιλύσει αν θέλει να παραμείνει ζωντανή στο κυνήγι των πρωτοπόρων στην κούρσα του πρωταθλήματος.
Ένα από αυτά είναι η ανομοιογένεια που παρουσιάζει το σύνολό της, η οποία είναι εν μέρη δικαιολογημένη λόγω της καθυστερημένης άφιξης πολλών από τα καινούρια της αποκτήματα με αποτέλεσμα να μη συμμετάσχουν στην καλοκαιρινή προετοιμασία.
Ένα άλλο είναι τα κενά που δεν έκλεισαν παρά την απόκτηση 14 νέων ποδοσφαιριστών! Η ΑΕΚ εμφανίζει προβλήματα στην άμυνα και στο κέντρο και ειδικότερα στις θέσεις του αμυντικού χαφ αλλά και ενός δημιουργικού -κυρίως στη θέση 8- που να μπορεί να βγάζει με ευκολία τη μπάλα προς τους επιθετικούς. Με την έλλειψη αυτών των δύο παικτών πολλές φορές μοιάζει αποκομμένη η επίθεση από την άμυνα αφού απουσιάζουν παίκτες που θα συγκροτούσαν ένα συμπαγές μέτωπο για να τις ενώνει.
Ο Λε Ταλέκ είναι αναγκασμένος να κάνει περισσότερες δουλειές μέσα στο τερέν από αυτές που επιβάλλει η θέση του, με αποτέλεσμα να κουράζεται γρήγορα και όλη η ομάδα που στα 30 πρώτα λεπτά πετάει, ξαφνικά να καταρρέει.
Η επιστροφή του Σιμόες στην εντεκάδα εξασφαλίζει καλύτερο κράτημα της μπάλας αλλά το ζητούμενο είναι η ΑΕΚ να μπορεί να ξεδιπλώνεται και μπροστά αμέσως μόλις τα αμυντικά χαφ ή τα στόπερ κλέβουν τη μπάλα. Αυτό απαιτεί δύο πράγματα. Από τη μια ταχυδύναμη και από την άλλη μακρινές μπαλιές ακριβείας. Και κάπου εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα. Ο Σιμάνσκι διαθέτει την ταχυδύναμη αλλά υστερεί στις μακρινές μπαλιές ακριβείας. Ο Σάκχοφ υστερεί στην ταχυδύναμη αλλά διαθέτει ελαφρώς καλύτερη μεταβίβαση. Ο Γαλανόπουλος που τα έχει και τα δύο, αλλά όχι στον μέγιστο βαθμό, μπαίνει στα πιτς λόγω του τραυματισμού του και του χειρουργείου που θα ακολουθήσει, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της σεζόν.
Καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντική και επιτακτική είναι η ανάγκη ενίσχυσης στη συγκεκριμένη θέση στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Και μάλιστα ο παίκτης που θα επιλεγεί πρέπει να διαθέτει και τα δύο αυτά στοιχεία και να έχει ταυτόχρονα και πολύ δεμένη σωματοδομή. Να είναι με λίγα χρόνια βράχος απροσπέλαστος από τη μια και ευφυής, με γλυκό πόδι και τεράστια πνευμόνια από την άλλη. Δύσκολο το έργο των σκάουτερς της ΑΕΚ αλλά εκεί είναι που πρέπει να αποδείξουν τις ικανότητές τους. Η ΑΕΚ χρειάζεται μέσο υψηλής κλάσης που να μετατρέπεται σε τέταρτο επιθετικό, να τρυπώνει στην περιοχή και να σκοράρει. Ένας τέτοιος παίκτης της λείπει πολύ εδώ και αρκετά χρόνια. Αν τον βρει θα αλλάξει επίπεδο όλη η ομάδα.
Στη θέση του τερματοφύλακα η ΑΕΚ είναι ασφαλής με την παρουσία του Στάνκοβιτς. Πάσχει όμως στο θέμα του αντικαταστάτη του αν χρειαστεί ο Αυστριακός να μείνει στον πάγκο. Προσωπικά θα ψήφιζα με χέρια και με πόδια την επιστροφή του Αθανασιάδη τον Ιανουάριο.
Στη θέση του δεξιού μπακ ο Μισελέν, αν και εμφανίζει αδυναμίες, όσο αγωνίζεται θα ανεβαίνει και θα αποκτά αυτοπεποίθηση. Πίσω του βρίσκεται ο Μπακάκης και πιο πίσω ο Ρόκα που ακόμα δεν γνωρίζουμε τι μέρος του λόγου είναι.
Στη θέση του αριστερού μπακ με την έλευση του Μοχαμάντι φαίνεται να κλείνει οριστικά η μαύρη τρύπα που ταλαιπώρησε την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Ο Χατζησαφί σαν δεύτερος και ο Μιτάι σαν τρίτος κλείνουν ιδανικά την τριάδα, γνωρίζοντας ότι ο Χατζησαφί μπορεί να προσφέρει και σε άλλες θέσεις της εντεκάδας.
Στα στόπερ έχουμε το γνωστό δίδυμο Βράνιες-Τζαβέλα που τείνει να καθιερωθεί με όλους μας να απεύχονται την πιθανότητα να τους προδώσει κάποια μέρα ο εκρηκτικός χαρακτήρας τους. Ο προπονητής δείχνει να εμπιστεύεται σαν τρίτο τον Σβάρνα ενώ τους Λάτσι και Μήτογλου δεν τους έχουμε δει να αγωνίζονται ούτε ένα δευτερόλεπτο σε επίσημο ματς μέχρι στιγμής. Η πιθανότητα να αποκτηθεί τον Ιανουάριο στόπερ εγνωσμένης αξίας βρίσκεται ψηλά στις σκέψεις της διοίκησης και θα είναι μια σωστή απόφαση, η οποία όμως θα πρέπει να συνοδευτεί από την αποχώρηση κάποιου από τους υπάρχοντες στόπερ, με πιθανότερη αυτή του Σβάρνα.
Στα αμυντικά χαφ, τα είπαμε, Λε Ταλέκ και Σιμόες καλούνται να τραβήξουν κουπί αλλά κρίνεται υπέρ απαραίτητη η απόκτηση ενός πρωτοκλασάτου αμυντικού χαφ τον Γενάρη.
Στα χαφ και δη στη θέση 8 η ανάγκη απόκτησης παικταρά είναι πλέον πιο επιτακτική από οποιαδήποτε άλλη ανάγκη. Οι υπάρχοντες Σιμάνσκι και Σάκχοφ δεν επαρκούν, αφού είναι παροπλισμένος και ο Γαλανόπουλος, αλλά χρειάζεται και μια πολύ πιο ποιοτική λύση στη συγκεκριμένη θέση.
Στη θέση 10, αυτή του δημιουργικού χαφ, ο Τσούμπερ πρέπει να είναι η αμετακίνητη επιλογή του προπονητή με τον Μάνταλο και τον Γέβτιτς να μοιράζονται την ευθύνη της αντικατάστασής του όποτε απαιτείται και μόνο για λόγους ανωτέρας βίας, ενώ υπάρχει και ο Χατζησαφί που γνωρίζει καλά τη θέση και μπορεί να την καλύψει αν το σύστημα το επιβάλλει.
Στα πλάγια χαφ και πρώτα στα δεξιά, ο Γκαρσία είναι αμετακίνητος, με τον Άμραμπατ να καλύπτει τη θέση μόνο όταν ο πρώτος λείπει αναγκαστικά από την εντεκάδα.
Στα αριστερά τώρα, τις περισσότερες φορές θα παίζει ο Άμραμπατ, εφόσον δεν θα χρειάζεται να μετακινηθεί δεξιά λόγω αναγκαστικής απουσίας του Γκαρσία. Σε αντίθετη περίπτωση τη θέση μπορεί να καλύψει ο Τάνκοβιτς και σε ειδικές περιπτώσεις ο Τσούμπερ.
Στην κορυφή της επίθεσης ο Αραούχο με τον Ανσαριφάρντ είναι αρκετοί για τις φετινές ειδικές συνθήκες που η ομάδα απουσιάζει από την Ευρώπη και συνεπώς έχει μειωμένες αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Και τώρα, το μεγάλο ζητούμενο για το οποίο γίνεται πολύς λόγος ανάμεσα στις τάξεις των φιλάθλων της ΑΕΚ αλλά και στον δημοσιογραφικό κόσμο. Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς είναι ο κατάλληλος προπονητής για να ξανακάνει την ΑΕΚ μεγάλη ή όχι; Η αλήθεια είναι ότι επικρατεί ένα μούδιασμα στον κόσμο, το οποίο ξεκίνησε από το ηλεκτροσόκ του αποκλεισμού από την Βελέζ και κορυφώθηκε την δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος, όταν μέσα σε 12 λεπτά η ΑΕΚ δέχθηκε τρία γκολ στο Ηράκλειο και ισοφαρίστηκε σε 3-3 στο ματς με τον ΟΦΗ, άσχετα που τα δύο από αυτά ήταν άκυρα και που το δρεπανοφόρο δίδυμο Φωτιάς-Σκουλάς υπερβάλλαν εαυτούς για να προκαλέσουν ζημιά στην ΑΕΚ.
Στη συνέχεια ήρθε η ήττα της Ένωσης με κατεβασμένα τα χέρια μέσα στην Τούμπα από έναν αξιοθρήνητο ΠΑΟΚ, αλλά και στο νικηφόρο ματς με τη Λαμία στο ΟΑΚΑ η ομάδα δεν είχε αφήσει καθόλου καλές εντυπώσεις και μάλιστα είχε κινδυνέψει σοβαρά να ισοφαριστεί. Κι ακόμα, στο τελευταίο -μέχρι στιγμής- τεστ προχτές στο Αγρίνιο, ναι μεν η ομάδα κέρδισε με 1-3 και πήρε το πολύτιμο τρίποντο, όμως και σε αυτό το ματς εμφάνισε τις γνωστές παθογένειες που καρδιοχτύπησαν τον κόσμο της ΑΕΚ. Συνεπώς δεν είναι καθόλου αδικαιολόγητες οι ανησυχίες των φιλάθλων.
Ο Σέρβος προπονητής έχει μπροστά του τώρα ένα σεβαστό χρονικό διάστημα που πρέπει να το αφιερώσει στη σκληρή δουλειά και στην προσπάθεια να διορθωθούν τα όποια λάθη και η ομάδα να αρχίσει να βρίσκει χημεία. Προσωπικά θα τον κρίνω όταν η ΑΕΚ θα έχει φτιάξει ένα ικανό σερί νικών ανάμεσα στις οποίες θα βρίσκεται και μία νίκη σε ντέρμπι. Εκεί θα κριθεί ο προπονητής. Τι να τις κάνω τις νίκες επί της Λαμίας και του Παναιτωλικού; Θέλω να δω την ομάδα απέναντι σε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Άρη. Με τον ΠΑΟΚ δυστυχώς την είδα και απογοητεύτηκα.
Και ως προς τον προπονητή, λοιπόν, καλό θα είναι να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος προσφέροντας στήριξη σε κάποιον που δεν τα καταφέρνει για να δικαιωθεί εγωιστικά η προσωπική επιλογή που έγινε με την πρόσληψή του από τον ιδιοκτήτη της ομάδας. Και τα λάθη μέρος του παιχνιδιού είναι και όσο πιο νωρίς γίνονται παραδεκτά και επισπεύδεται η διόρθωσή τους τόσο το καλύτερο για τον οργανισμό ΑΕΚ. Ο χρόνος που χάνεται είναι πολύτιμος και μη αναστρέψιμος. Καλό είναι να στηρίζεται ένας προπονητής και να μη σηκώνεται σκόνη από το πρώτο λάθος του, όμως ο Μιλόγεβιτς μετράει ήδη τέσσερις μήνες στην ΑΕΚ και δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι άρχισε να βλέπει τη δουλειά του να αποδίδει. Μετράει ήδη έναν οδυνηρό αποκλεισμό από ένα καφενείο και μια απώλεια 5 βαθών στα πέντε πρώτα ματς του πρωταθλήματος.
Μα το πιο ανησυχητικό είναι η εικόνα που εμφανίζει η ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο που είναι απογοητευτική. Ένα σύνολο χωρίς καμία συνοχή, μια άμυνα που πνίγεται σε μια κουταλιά νερό και ένα κέντρο που πελαγοδρομεί από αγώνα σε αγώνα. Και το χειρότερο είναι η νοοτροπία των παικτών που σε καμιά περίπτωση δεν βγάζουν πάθος όταν αγωνίζονται. Δεν μπαίνουν στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια και αποφασισμένοι να καθαρίσουν το παιχνίδι ό,τι κι αν γίνει. Κι αυτό είναι καθαρά ζήτημα ψυχολογίας την οποία έπρεπε να τους έχει τονώσει ο προπονητής.
Οι αμυντικοί δείχνουν φοβισμένοι και δεν μαρκάρουν τον αντίπαλο κολλημένοι πάνω του αλλά από απόσταση δύο και τριών μέτρων φοβούμενοι μην υποπέσουν σε πέναλτι ή δεχτούν ντρίπλα. Τα χαφ, όταν χάνουν τη μπάλα, δεν κυνηγούν τον αντίπαλο αλλά περιμένουν να φτάσει στην περιοχή της ομάδας για να αναλάβουν να τον κόψουν οι αμυντικοί. Μια σωστά δομημένη ομάδα ξεκινάει να αμύνεται από τους επιθετικούς της όταν χάνεται η μπάλα και ταυτόχρονα ξεκινάει να επιτίθεται από τους αμυντικούς της όταν την παίρνουν στην κατοχή τους. Όλη η ομάδα αμύνεται και όλη η ομάδα επιτίθεται. Στην ΑΕΚ οι περισσότεροι την έχουν δει ρολίστες και πιστεύουν ότι η προσπάθειά τους μέσα στο γήπεδο εξαντλείται μόλις η μπάλα φύγει από τα πόδια τους, ασχέτως αν θα καταλήξει σε συμπαίκτη ή σε αντίπαλο.
Τα κενά, λοιπόν, στο έμψυχο υλικό είναι εμφανή όσο και λίγα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης απέδειξε φέτος ότι είναι διατεθειμένος η ΑΕΚ να αλλάξει εποχή. Μένει να κάνει και τις τελευταίες του διορθωτικές κινήσεις ώστε η ομάδα να είναι πανέτοιμη του χρόνου, μπαίνοντας στο καινούριο της γήπεδο, να δηλώσει σε όλους ότι, επιτέλους, ήρθαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου