Δεν πάει άλλο

Διάβαζα σε ένα φιλικό blog, από εκείνα που μου αρέσει να περνοδιαβαίνω και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να το διαβάζετε ανελλιπώς, Στο Φώς του Φεγγαριού και στην Σκιά του Ήλιου λέγεται, τον συντάκτη του Στήβεν Αβραμίδη να αναρωτιέται τι θα είχε γίνει αν στην Καβάλα χάναμε με 4-0 αντί του 2-1 που τελικά προέκυψε. Αλήθεια, μήπως ένα τέτοιο σοκ έκανε περισσότερο καλό σ' αυτό το παρατημένο στα κύματα καράβι που πορεύεται προς το άγνωστο χωρίς τιμονιέρη και χωρίς πυξίδα; Αν τρώγαμε μια ξεγυρισμένη τεσσάρα από τον Ολυμπιακό Βόλου κι άλλη μια τριάρα από τον Πανιώνιο, όπως και θα έπρεπε να είχε γίνει αναλογικά με τις εμφανίσεις τής ομάδας μας, μήπως θα είχε ταρακουνηθεί συθέμελα το σαθρό οικοδόμημα που λέγεται ΑΕΚ και θα είχαμε αποφύγει όλες αυτές τις παλινδρομήσεις και τα ναι μεν αλλά, που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο καταφέρνουν να μας κρατάνε ζωντανούς προσφέροντας μια επίπλαστη αισιοδοξία ότι η ομάδα μας δεν είναι και για τα μπάζα και πως με σκληρή δουλειά μπορεί να τα καταφέρει;

Εκείνο που εμείς οι ΑΕΚτζήδες δεν έχουμε καταλάβει και βαυκαλιζόμαστε διαρκώς οραματιζόμενοι καλύτερες μέρες που όπου να 'ναι έρχονται, φτάνουν, είναι το γεγονός πως αυτή η ομάδα δεν περνάει απλά μια κρίση, όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και μετά από λίγο καιρό επανερχόταν ξανά στις επιτυχίες και έγραφε τις χρυσές σελίδες τής ένδοξης ιστορίας της. Δυστυχώς η ΑΕΚ συμπιέζεται, σμικρύνεται, συρρικνώνεται, απαξιώνεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια και σιγά-σιγά αλλάζει επίπεδο. Πικρό και δυσάρεστο συμπέρασμα αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Το δείχνουν καθαρά μια σειρά από γεγονότα που δεν επιδέχονται καμιά διαφορετική ερμηνεία ούτε και γίνεται να διαψευστούν.

Διοικητικά η ομάδα πέρασε από χέρια που δεν έπρεπε να έχουν απλωθεί ποτέ πάνω της για να καταλήξει στη σημερινή κατάσταση όπου στο μυαλό των νυν διοικούντων βασιλεύει η λογική τής μικρομπακαλικής και του τεφτεριού με τα βερεσέδια που πρέπει να εισπραχτούν, διαγράφοντας ταυτόχρονα από το λεξικό τους απαγορευμένες λέξεις όπως, επένδυση, ανάπτυξη, δημιουργία, δυνάμωμα, πρωταθλητισμός. Το κακό είναι ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια ήδη που αυτοί οι άνθρωποι κρατάνε τις τύχες τής ομάδας στα χέρια τους και με την πολιτική που ακολούθησαν και εξακολουθούν να εφαρμόζουν πετύχαμε να βρεθούμε ένα μόλις βήμα από τον πάτο τού βαρελιού. Γιατί θέσεις όπως η τρίτη, η τέταρτη και η πέμπτη τού πρωταθλήματος μόνο πάτος τού βαρελιού μπορούν να λογιστούν. Χωρίς γήπεδο, με ανυπόληπτη παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δίχως ούτε ένα κύπελλο εδώ και 8 χρόνια και οδεύοντας αισίως για τα 17 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα, εξακολουθεί να υπάρχει κανένας που να πιστεύει ότι η ΑΕΚ απλά "περνάει κρίση";

Το υλικό που κατάφεραν να μαζέψουν αυτοί οι άνθρωποι με τις πενταροδεκάρες τους και να το βαφτίσουν ποδοσφαιριστές τής τρισένδοξης ΑΕΚάρας δεν θα έβρισκε θέση σε καμία ομάδα τής Σούπερ Λίγκας που σέβεται τον εαυτό της και τους φιλάθλους της. Κι εμείς ψάχνουμε τις ευθύνες μόνιμα σε κάποιους τρίτους, απαξιώνοντας προπονητές που έχουν αποδείξει την αξία τους, κατηγορώντας διαιτητές σαν στρατευμένους στην υπηρεσία τού εωσφόρου που έχουν έρθει στη γη για να συντρίψουν μόνο εμάς που αυτοανακηρυχτήκαμε σε απεσταλμένους τού θεού και έχουμε κηρύξει ανένδοτο εναντίον των ταγμάτων τού Βελζεβούλ ή πραγματοποιώντας γενικευμένη επίθεση σε παράγοντες άλλων ομάδων επειδή μας περιπαίζουν και κάνουν πλάκα μαζί μας (Κομπότης, Τσακίρης, Πανόπουλος, Ζαγοράκης, Μπέος, Ψωμιάδης, Μαρινάκης και ΣΙΑ) λες και δεν τους επιτρέψαμε εμείς να μας τραβήξουν την πρώτη σφαλιάρα και μετά να τους γίνει συνήθεια! Αναρωτηθήκαμε γιατί δεν κάνουν το ίδιο με τον Κόκαλη, τον Μαρινάκη, τον Πατέρα, τον Βαρδινογιάννη, τον Βγενόπουλο, τον Γιαννακόπουλο, τον Παπουτσάκη, τον Μπάκο, τον Καϋμενάκη; Αστεία πράγματα και παραπλανητικά ώστε να αποφεύγουμε να κοιτάξουμε το αληθινό μας πρόβλημα κατάματα.

Αν οι μεγαλομέτοχοι -όσοι έχουν απομείνει τέλος πάντων- της ΑΕΚ αισθάνονται υπερήφανοι από το δημιούργημά τους, τότε ας συνεχίσουν να κοιμούνται ήσυχοι και να σχεδιάζουν το σκοτεινό μέλλον αυτής της ομάδας. Αν δεν κοκκινίζουν και δεν νιώθουν την ανάγκη να χώσουν το κεφάλι τους μέσα στην άμμο για να μη τους βλέπει κανείς τότε μπράβο τους. Μπορούν να συνεχίσουν απερίσπαστοι το θεάρεστο έργο τους. Αν έχουν όμως λίγη τσίπα πάνω τους, αν δεν τους παίρνει ο ύπνος τα βράδια, αν ψυχανεμίζονται έστω και στο ελάχιστο τα όσα διαδραματίζονται δίπλα τους, αν φτάνουν στ' αυτιά τους τα κρυφά γελάκια των αντιπάλων μας και η οργή των χιλιάδων πιστών που ακολουθούν αυτή την ομάδα, ας ξυπνήσουν από τον λήθαργό τους και ας κάνουν κάτι πριν να είναι οριστικά πολύ αργά. Αν πάλι δεν μπορούν ας βγουν έντιμα να το πουν και ας καλέσουν γενικό προσκλητήριο για συστράτευση ανθρώπων που θα έχουν τη διάθεση και την ευχέρεια να τραβήξουν την ομάδα από την κινούμενη άμμο που έχει κολλήσει εδώ και χρόνια...