Η απόφαση του μηχανικού Πογέτ να έρθει στην ΑΕΚ για να χτίσει και τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει

Ο Πογέτ κατά μία έννοια είναι ένας τυχερός προπονητής. Εκεί που βολόδερνε σε ομάδες που μοναδικό στόχο είχαν ή την άνοδο από την Γ' στην Β' κατηγορία του Αγγλικού πρωταθλήματος  ή τη σωτηρία τους και την παραμονή τους στην Premier League, του δόθηκε η ευκαιρία να έρθει σε μία ευρωπαϊκή ομάδα, ενός έστω όχι τόσο αξιόλογου πρωταθλήματος, που όμως του ανοίγει προοπτικές για το μέλλον ώστε να χτίσει ένα όνομα σεβαστό στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Αν παρέμενε στην Αγγλία σε μια μικρομεσαία ομάδα δεν θα μπορούσε να ελπίζει σε μια τόσο γρήγορη εξέλιξη όσο αυτή που μπορεί να έχει αν τα καταφέρει στην Ελλάδα. Και ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρει είναι να κατακτήσει του χρόνου το ελληνικό πρωτάθλημα, να πάρει την πρόκριση στους ομίλους του Champions League και να φέρει εκεί κάποια καλά αποτελέσματα.

Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο, ο Ολυμπιακός, ασχέτως από τα μέσα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, έχει καταφέρει να φέρει στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων. Δεν είναι και λίγο πράγμα μετά από 4 αγωνιστικές στους ομίλους του Champions League να φιγουράρει στην κορυφή της βαθμολογίας του ομίλου του ισοβαθμώντας με την Μπάγερν και έχοντας κάνει 3 νίκες, εκ των οποίων οι 2 εκτός έδρας και η 1 εξ αυτών επί της Άρσεναλ και να έχει μόλις 1 ήττα. Δεν είναι λίγο να έχει αφήσει 6 ολόκληρους βαθμούς πίσω του την Άρσεναλ, όσο κι αν αυτή παραπαίει αγωνιστικά και ουσιαστικά να έχει εξασφαλίσει την πρόκριση στους 16 της διοργάνωσης.

Όλο αυτό έχει στρέψει τα βλέμματα της Ευρώπης -και όχι μόνο- στη χώρα μας και οποιαδήποτε άλλη ομάδα μπορέσει να ξεπεταχτεί σε ένα με δύο χρόνια θα προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον της φίλαθλης κοινής γνώμης. Αυτά είναι που στάθμισε ο Ουρουγουανός προπονητής και αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να προτιμήσει τη χώρα μας, γιατί προτάσεις από μικρομεσαίους συλλόγους του αγγλικού πρωταθλήματος είχε και μάλιστα περισσότερες από μία, καθώς είχε και προτάσεις από το Κατάρ όπου τα χρήματα που προσφέρονται στους προπονητές είναι περισσότερα από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτή η προοπτική που προκάλεσε το ενδιαφέρον του Πογέτ. Ένας φιλόδοξος προπονητής, εκτός από το κίνητρο της αναγνώρισης της δουλειάς του, θέλει να ξέρει και πού θα πατήσει. Τι υλικό θα βρει δηλαδή ώστε να σταθμίσει τις πιθανότητες που έχει να στεφθεί από επιτυχία το εγχείρημα που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας. Και το μελέτησε καλά το υλικό της ΑΕΚ. Είχε ήδη σχηματίσει άποψη για τον κάθε ένα ποδοσφαιριστή που υπάρχει στο ρόστερ της ΑΕΚ πριν βάλει την υπογραφή του. Συνεπώς είχε άποψη για τα εργαλεία που διαθέτει η καινούρια του ομάδα ώστε να του δώσει τη δυνατότητα να ελπίζει ότι μπορεί να φτάσει μ' αυτήν σε επιτυχίες. Τώρα που δουλεύει πια μαζί τους, απλώς εμβαθύνει στις λεπτομέρειες του καθενός σχετικά με τις δυνατότητές του και αποκρυσταλλώνει γνώμη για το από ποια θέση μπορεί να προσφέρει περισσότερα πράγματα. Και φυσικά θα απαιτηθούν διορθωτικές κινήσεις τον Γενάρη. Αυτό δεν χρειαζόταν να το ανακαλύψει ο Πογέτ. Όλοι το ξέραμε όπως ξέραμε και σε ποιες θέσεις πονάει η ομάδα. Προς το παρόν δεν πρέπει να εκπλαγεί κανείς αν δει να κλείνει τρύπες ο Ουρουγουανός και να λύνει προβλήματα που έμοιαζαν άλυτα με παίκτες από το υπάρχον ρόστερ.

Σε γενικές γραμμές τα εργαλεία που κίνησαν του ενδιαφέρον του καινούριου προπονητή της ΑΕΚ είναι τα εξής:

Ο Μπαρόχα είναι ένας τερματοφύλακας με μεγάλη εμπειρία, σταθερός, χωρίς παραπανίσιες κινήσεις που έχουν ρίσκο και μπορούν να αποφέρουν γκέλες που εκθέτουν έναν τερματοφύλακα. Έχει ρεφλέξ, βλέπει γήπεδο, παίζει καλά με τη μπάλα στα πόδια και κατευθύνει σωστά την άμυνά του. Πίσω του υπάρχει ο εξελίξιμος Ανέστης, με τις όποιες αδυναμίες του, ο οποίος όμως δουλεύει πολύ πάνω σ' αυτές και που είναι βέβαιο ότι ο πάγκος θα του κάνει καλό ώστε όταν επιστρέψει να είναι πια πολύ δύσκολο να ξαναβγεί από την εντεκάδα. Ο Βούρας συμπληρώνει την τριάδα των τερματοφυλάκων και όποτε χρειαστεί να παίξει η εμπειρία του θα εξισορροπήσει την έλλειψη αγώνων. Ο Παναγιώτης Ντούνης, που αγωνίζεται με τη δεύτερη ομάδα, διανύει άσχημο φεγγάρι και έχασε τη θέση του ακόμα και στην Κ20 από τον Πάντο.

Στα δεξιά της άμυνας είναι θέμα χρόνου να κάνει την επανεμφάνισή του ο Μπακάκης. Ο αυριανός δεξιός μπακ της Εθνικής Ελλάδος. Ένας παίκτης που μπορεί να παίξει με ευκολία όλη την πλευρά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και σαν δεξιός χαφ. Πίσω του έρχεται ο Γκάλο που μέχρι στιγμής τραβάει χωρίς διάλειμμα κουπί στη συγκεκριμένη θέση και που είναι φανερό ότι πρέπει να πάρει ανάσες. Οι δυο τους μπορούν να χωρέσουν ακόμα και μαζί στην ίδια εντεκάδα με τον ένα να παίζει σαν μπακ και τον άλλο σαν μέσος. Υπάρχει και ο Βασιλαντωνόπουλος που μπορεί να παίξει τόσο σαν μπακ όσο και σαν δεξιός μέσος αλλά μέχρι στιγμής δεν του έχουν δοθεί οι ευκαιρίες.

Στα αριστερά της άμυνας ο Ντίντακ είναι ένας παίκτης με καλές παραστάσεις από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και όπως έχει δείξει μέχρι στιγμής αγωνιστικά είναι ο παίκτης που ήρθε να λύσει το χρόνιο πρόβλημα της ΑΕΚ στη συγκεκριμένη θέση. Ο Σοϊλέδης είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική που θα μπορούσε κι αυτός να παίξει ταυτόχρονα με τον Ντίντακ σαν πιο προωθημένος αριστερός χαφ, όμως υπάρχουν πολλοί παίκτες για το αριστερό άκρο του κέντρου και της επίθεσης της ΑΕΚ που δύσκολα θα χωρέσει. Υπάρχει και ο Πεταυράκης που τελικά δεν πήγε δανεικός στον Άρη και παρέμεινε στην ομάδα. Σίγουρα θα επαναξιολογηθεί από τον Πογέτ.

Στο κέντρο της άμυνας εντοπίζεται το πρώτο μεγάλο κενό της ΑΕΚ. Ένας στόπερ έμπειρος, με δυνατές παραστάσεις και αριστεροπόδαρος. Ο Κολοβέτσιος είναι ένα πολύ δυνατό παιδί που κατά τα φαινόμενα και αν συνεχίσει με την ίδια σοβαρότητα θα είναι ο ένας από τους δύο στόπερ της ομάδας. Ο Λαμπρόπουλος είναι κι αυτός μια αξιόπιστη λύση που θα παραμείνει σαν πρώτη εναλλακτική ακόμα κι αν αποκτηθεί στόπερ. Ο Άρθο κανείς δεν ξέρει τι μέρος του λόγου είναι αφού κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να τον δει αγωνιζόμενο. Ο Πογέτ είναι αυτός που θα κρίνει μέχρι τον Γενάρη αν ο παίκτης μπορεί να προσφέρει στην ΑΕΚ ή αν θα αποδεσμευτεί. Ο Τζανετόπουλος κινδύνεψε να καεί από την υπερφόρτωσή του με καθήκοντα και ευθύνες που ήταν δυσανάλογα βαριά για την πλάτη του. Σίγουρα είναι ένας πολύ εξελίξιμος αμυντικός που με την σωστή διαχείριση θα γίνει σπουδαίος. Ήταν κάπως βιαστική η καθιέρωσή του σαν βασικός στόπερ και ίσως του έκανε κακό η επίσης βιαστική κλήση του στην Εθνική ομάδα. Πάντως κι εδώ δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν τον δούμε να καθιερώνεται σε διαφορετική θέση, όπως εκείνη του αμυντικού μέσου, όχι όμως τη φετινή χρονιά. Την έχει παίξει τη θέση και δείχνει να την κατέχει και να μπορεί να εξελιχθεί περισσότερο σ' αυτήν. Ίσως θα πρέπει να εκπαιδευτεί καλύτερα στο πλάι των έμπειρων Γιόχανσον, Σιμόες και Κορδέρο, οπότε μετά την αποχώρηση κάποιου εκ των δύο πρώτων για μία από τις λεγόμενες μεγάλες ομάδες της Ευρώπης (κάτι που θα γίνει οπωσδήποτε τα προσεχή δύο χρόνια) να πάρει τη θέση του. Υπάρχει ακόμα και ο μικρός, ο Σβάρνας, που όμως δεν έχει πάρει σχεδόν καθόλου ευκαιρίες για να παίξει και που ίσως θα ήταν προτιμότερο να σκεφτούν τον δανεισμό του σε κάποια ομάδα ει δυνατόν της Σούπερ Λιγκ, ώστε να πάρει παιχνίδια στα πόδια του.

Στα αμυντικά χαφ η ΑΕΚ διαθέτει τους καλύτερους και πιο ποιοτικούς παίκτες από κάθε άλλη ελληνική ομάδα. Ο Γιόχανσον είναι λίρα εκατό και με το ζόρι θα καταφέρει να τον κρατήσει η ΑΕΚ ένα με δύο χρόνια ακόμα πριν ανοίξει τα φτερά του για μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Τα ίδια ισχύουν και για τον Σιμόες. Οι δύο αυτοί παίκτες μαζί στην εντεκάδα της ΑΕΚ δημιουργούν ένα απροσπέλαστο τείχος κάνοντας σημαντικά ευκολότερη τη δουλειά των κεντρικών αμυντικών αφού γίνεται πολύ δύσκολο για οποιοδήποτε αντίπαλο να φτάσει στα καρέ της ΑΕΚ. Κι όχι μόνον αυτό αλλά καταφέρνουν εξίσου καλά να βγάζουν τη μπάλα μπροστά και να οργανώνουν το παιχνίδι της ομάδας. Πίσω τους έρχεται ο Κορδέρο, επίσης σταθερός και αξιόπιστος αμυντικός χαφ, που όπως απέδειξε ο Πογέτ, μπορεί υπό προϋποθέσεις να χωρέσει και με τους δύο προαναφερόμενους στην εντεκάδα όποτε οι απαιτήσεις ενός ματς το απαιτούν. Τότε είναι που δεν μπορεί να περάσει κανένας προς την εστία της ΑΕΚ. Ακόμα υπάρχει ο Ανάκογλου, η αξία του οποίου είναι γνωστή, παρόλο που εμφάνισε μία καμπή στην απόδοσή του. Υπάρχουν επίσης ο Φαγέ και ο Ανδρεόπουλος που δεν έχουν πάρει τις ευκαιρίες που τους αναλογούν και που φυσικά θα αξιολογηθούν από τον καινούριο προπονητή της ΑΕΚ πριν παρθεί η οποιαδήποτε απόφαση για την τύχη τους. Πάντως 6 αμυντικά χαφ είναι πάρα πολλά για μία ομάδα και μοιραία κάποια από αυτά θα παραγκωνιστούν.

Στο χώρο του κέντρου τα πράγματα είναι λιγάκι μπερδεμένα, ιδίως σε ό,τι αφορά τους επιτελικούς μέσους. Ο Μάνταλος είναι το δυνατό χαρτί εδώ και φυσικά δεν μετακινείται από την εντεκάδα ούτε με σφαίρες. Στους επιτελικούς μέσους και για να το κάνουμε πιο απλό στα δεκάρια, συγκαταλέγονται τρεις ακόμα παίκτες. Που επίσης είναι πολλά 4 δεκάρια σε μία ομάδα, εκτός αν κάποια από αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν σε άλλες θέσεις. Ο Βάργκας είναι ένας παίκτης εγνωσμένης αξίας αλλά με κάποιες διακυμάνσεις στην απόδοσή του. Το καλό είναι ότι μπορεί να παίξει στο δεξιό φτερό της επίθεσης αλλά ακόμα και σαν δεύτερος φορ όταν η ομάδα κληθεί να παίξει με δύο σέντερ φορ. Ο Μπουονανότε πάλι, πέρα από τον ψυχολογικό τομέα στον οποίο εμφανίζει προβλήματα, που και λογικό και αναμενόμενο είναι αφού όλοι ήξεραν το ειδικό πρόβλημα που τον βαραίνει, μάλλον υστερεί και σε φυσική κατάσταση επειδή πιθανότατα δεν έκανε την καλοκαιρινή προετοιμασία που μας έλεγαν με την παλιά του ομάδα, τη Γρανάδα. Θα χρειαστεί τον χρόνο του για να επιλυθούν και τα δύο του προβλήματα, πάντα με την κατάλληλη στήριξη. Και το ψυχολογικό και εκείνο της φυσικής κατάστασης. Πάντως και αυτός, εκτός από κεντρικός χαφ, μπορεί να παίξει με ευκολία και στην αριστερή πτέρυγα της επίθεσης. Αυτή η ιδιαιτερότητα των Βάργκας και Μπουονανότε, επιτρέπει σε έναν προπονητή να τους έχει και τους τρεις (μαζί με τον Μάνταλο) ταυτόχρονα στην εντεκάδα. Ο τέταρτος στη σειρά είναι ο Γροντής που, αν μη τι άλλο, είναι ο μόνος από τους μικρούς που δεν μπορεί να εκφράσει παράπονα για τον χρόνο συμμετοχής που έχει πάρει. Ο Δέλλας τον πίστευε πολύ και του έδωσε τις ευκαιρίες που δεν έδωσε σε κανέναν άλλο παίκτη. Μέχρι και αριστερό μπακ τον έβαζε για να μη μένει έξω από την εντεκάδα. Αυτά βέβαια στην Γ' και στην Β' κατηγορία. Στη Σούπερ Λιγκ που τα πράγματα σοβάρεψαν φάνηκε η ανεπάρκεια του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή και μοιραία έπαψε να χρησιμοποιείται. Ίσως έπρεπε φέτος να έχει δοθεί δανεικός για να εκτιμηθεί σε πραγματικές αγωνιστικές συνθήκες αν όντως διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που θα του επιτρέψουν να ανήκει στο ρόστερ της ΑΕΚ, έστω και σαν αναπληρωματικός. Και αυτός όμως θα τεθεί στην κρίση του Πογέτ.

Στο δεξιό άκρο η ΑΕΚ θα πρέπει, αν όχι τον Γενάρη, το καλοκαίρι οπωσδήποτε να ψάξει παίκτη για να ενισχυθεί. Ο Πλατέλλας, που αποτελεί τον κύριο δεξιό της γνήσιο μεσοεπιθετικό, καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες να ανταποκριθεί αλλά δεν τα καταφέρνει πάντοτε με επιτυχία. Οι απαιτήσεις φέτος έχουν αυξηθεί και ο καθένας πρέπει να υπερβάλλει εαυτόν για να κερδίσει μια θέση στην εντεκάδα. Εναλλακτικά παίζει και ο Βάργκας σ' αυτή τη θέση, καθώς θα μπορούσαν επίσης να την καλύψουν ένας εκ των Γκάλο, Μπακάκη και Βασιλαντωνόπουλου, όμως η ΑΕΚ χρειάζεται έναν κατ' εξοχήν μεσοεπιθετικό "ξυράφι" που να κινείται σαν βέλος πάνω στη γραμμή και να μπορεί να συγκλίνει όποτε αυτό απαιτείται, να διαθέτει δυνατά πνευμόνια, επιτάχυνση, κοφτή ντρίπλα και γλυκιά σέντρα.

Στο αριστερό άκρο αντίστοιχα την ίδια δουλειά με τον Πλατέλλα την έχει αναλάβει ο Μπαρμπόσα. Πολλές φορές μάλιστα εναλλάσσονται στα άκρα αυτοί οι δύο παίκτες. Καλός παίκτης όταν βρίσκεται στη μέρα του αλλά δεν του συμβαίνει πολύ συχνά. Εκτός αυτού έχει περιορισμένο ρεπερτόριο κινήσεων και τις περισσότερες φορές γίνεται προβλέψιμος. Στην ίδια θέση παίζει και ο Αραβίδης, άλλο που ελλείψει σέντερ φορ χρησιμοποιείται στο κέντρο της επίθεσης. Επίσης, με τη συνύπαρξη Μάνταλου, Βάργκας και Μπουονανότε στην ίδια εντεκάδα, μπορεί ο τελευταίος να χρησιμοποιηθεί στο αριστερό άκρο. Αν τελικά δεν βρει τη λύση με τους υπάρχοντες ο Πογέτ, ενδεχομένως να χρειαστεί και σ' αυτή τη θέση ενίσχυση η ΑΕΚ.  

Στο κέντρο της επίθεσης εστιάζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της φετινής ΑΕΚ. Ο Τζιμπούρ μπήκε νωρίς στα πιτς, πράγμα που μαρτυράει ότι ερχόμενος το καλοκαίρι κουβάλησε μαζί του και το πρόβλημα τραυματισμού του που προϋπήρχε, γιατί αδυνατεί να πιστέψει κανείς ότι έπαθε τέτοια ζημιά που τον κράτησε δύο μήνες εκτός αγωνιστικής δράσης από εκείνο το στραβοπάτημα στο παιχνίδι με τον Πλατανιά στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Με αυτά και με τ' άλλα δεν του δόθηκε η ευκαιρία να κριθεί για το αν μπορεί να αποτελέσει την αξιόπιστη λύση στο κέντρο της επίθεσης της ΑΕΚ και να εξελιχθεί στο βαρύ πυροβολικό της. Η ομάδα χρειάζεται έναν σέντερ φορ που να έχει λατρευτική σχέση με το γκολ και υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το αν μπορεί να είναι ο Τζιμπούρ αυτός ο παίκτης, λαμβανομένων υπόψη και των ιδιαίτερων προβλημάτων που έχει με τον χαρακτήρα του και τις γνωστές του εκρήξεις. Όπως και να έχει όμως, ακόμα κι αν ο Αλγερινός αποδειχτεί ο κίλερ που χρειάζεται η ΑΕΚ στην κορυφή της επίθεσής της, δεν φτάνει από μόνος του για να βγει μια ολόκληρη χρονιά με τόσες πολλές αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ο Κρισάντους που υπάρχει από πίσω, όσες φορές χρειάστηκε να παίξει τον συγκεκριμένο ρόλο δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί με επιτυχία. Είναι ένας σέντερ φορ περιορισμένων δυνατοτήτων, φιλότιμος και μαχητικός, όμως δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει γκολ τη μισή ευκαιρία που θα του παρουσιαστεί. Και η ΑΕΚ χρειάζεται παίκτη με αυτή την ικανότητα, έστω και σαν αναπληρωματικό του Τζιμπούρ. Ο Μπρέσεβιτς, δυστυχώς, μένει στην ομάδα επειδή η ΑΕΚ είναι ταγμένη να δικαιώνει σε κάθε ευκαιρία τον άτυπο τίτλο που κρύβουν τα τρία αρχικά της. Άλλη Εντελώς Κατάσταση. Ποτέ δεν πέταξε παίκτη σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Ο Κροάτης χτύπησε αγωνιζόμενος για την ΑΕΚ, έπαθε μεγάλη ζημιά, όχι πρωτογενώς βέβαια αφού το πρόβλημά του προϋπήρχε και έπαθε υποτροπή στον παλιό του τραυματισμό, αλλά στην ΑΕΚ αισθάνθηκαν την ανάγκη να του ανοίξουν μια αγκαλιά και να τον κρατήσουν μέσα της μέχρι να αποθεραπευτεί τόσο ώστε να μη του δημιουργηθεί καμιά μόνιμη αναπηρία. Γιατί για να παίξει ποδόσφαιρο ξανά και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο.

 

Στην κρίση του Πογέτ θα τεθούν, τόσο ο Ζόριτς που έχει δοθεί δανεικός και μέχρι στιγμής τα πηγαίνει πολύ καλά, όσο και μια πλειάδα πιτσιρικάδων που έχουν γίνει ήδη επαγγελματίες και περιμένουν την ευκαιρία τους, καθώς και μερικοί ακόμα που προσδοκούν να υπογράψουν επαγγελματικό συμβόλαιο. Μερικά ονόματα μόνο από τους νυν και τους προσεχώς επαγγελματίες είναι οι: Βλαχομήτρος, Γαλανόπουλος, Κυριαζής, Βιδάλης, Μαρκοπουλιώτης, Γραμματίκας, Τσέλιος, Τζάθας, Αντωνίου και Πάντος.

 

Τυχερός, λοιπόν, ο Πογέτ που ήρθε στην ΑΕΚ βρίσκοντας τόσο εξαιρετικό υλικό, έστω κι αν θα χρειαστεί μερικές ακόμα προσθήκες, δεν μένει παρά να αποδειχτεί τυχερή και η ΑΕΚ που επένδυσε το μέλλον της στο πρόσωπό του...