Με τον Αθανασιάδη στα δοκάρια, τους Βίντα-Μήτογλου στόπερ, τον Σιντιμπέ δεξιά, τον Ρότα αριστερά, τους Γιόνσον-Πινέδα στον άξονα, τους Άμραμπατ-Γκατσίνοβιτς στις πτέρυγες και τον Μάνταλο πίσω από τον Τσούμπερ, σε ελεύθερο και σύνθετο ρόλο (ερχόμενος πιο πίσω ως τρίτος χαφ), ξεκίνησε η ΑΕΚ στο Χαριλάου.
Ήταν ένα πρώτο 45λεπτο στο οποίο οι ποδοσφαιριστές του Ματίας Αλμέιδα επέβαλαν απόλυτα τον δικό τους ρυθμό και τους δικούς τους κανόνες με έντονη πίεση και κυριαρχία. Οι κιτρινόμαυροι μπόρεσαν αφενός να καθηλώσουν τον Άρη σε παθητικό ρόλο και αφετέρου να δημιουργήσουν μπαράζ ευκαιριών με κύριο εκφραστή τον απίθανο Βίντα, πριν βεβαίως αποφέρει καρπούς η υπεροχή και βρουν το δρόμο προς τα δίχτυα λίγο πριν την ανάπαυλα.
Η πρώτη απειλή για την ΑΕΚ ήταν αυτή στο 10' με την πανέξυπνη πάσα του Μάνταλου προς τον Τσούμπερ ο οποίος δεν μπόρεσε να εκτελέσει από πλεονεκτική θέση.
Ένα λεπτό αργότερα, στο 11', η ΑΕΚ βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα με τον Βίντα αλλά το γκολ ορθά ακυρώθηκε ως οφ-σάιντ καθώς την ώρα που παίρνει την κεφαλιά-πάσα ο Μήτογλου ο Κροάτης ήταν εκτεθειμένος.
Ήταν ένα χρονικό σημείο που η ΑΕΚ ανέβαζε συνεχώς ρυθμό και την πίεσή της απέναντι σε έναν Άρη που δεν μπορούσε να αντιδράσει και επί της ουσίας αμυνόταν ψάχνοντας τις αντεπιθέσεις μέσα από τα λάθη των κιτρινόμαυρων.
Από ένα τέτοιο στο 23' οι γηπεδούχοι είχαν την μόνη επικίνδυνη στιγμή τους, όταν ο Γιόνσον δεν υπολόγισε σωστά, ο Σαβέριο του έκλεψε αλλά ο Αθανασιάδης καθάρισε εύκολα το σουτ του αντιπάλου.
Από τα μέσα του πρώτου μέρους και μετά το ματς μετατράπηκε σε μονόλογο για την ΑΕΚ η οποία έμοιαζε υπερηχητική και έπνιξε τον Άρη με την πίεσή της. Η Ένωση άγγιξε το γκολ στο 32' με ανέβασμα Βίντα και πλασέ από κοντά όπου ο Κουέστα έβγαλε σε κόρνερ, ενώ ένα λεπτό αργότερα, στο 33', και πάλι ο Κροάτης, μένοντας ψηλά, έπιασε ωραίο βόλε στην κίνηση αλλά είδε την μπάλα να περνά ελάχιστα άουτ! Σε αυτό το σημείο οι τελικές ήταν 1-6 υπέρ της ΑΕΚ και η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως το γκολ… ψηνόταν.
Και έτσι ήταν. Η υπεροχή της Ένωσης απέφερε καρπούς στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων όταν μετά από εκτέλεση κόρνερ και κεφαλιά-πάσα του Μήτογλου, ο Γιόνσον σούταρε, ο Κουέστα τον σταμάτησε όμως ο Γκατσίνοβιτς παίρνοντας το ριμπάουντ εκτέλεσε με το αριστερό και έκανε το 0-1.
Καμία πρόθεση να κατεβάσει ταχύτητα και να αλλάξει αγωνιστική συμπεριφορά δεν έδειξε στην επανάληψη η ΑΕΚ που βγήκε με την ίδια ένταση στον αγωνιστικό χώρο, πρεσάροντας ψηλά. Δυστυχώς, στην πρώτη στατική φάση που κέρδισε ο αντίπαλος στο 58', η ΑΕΚ είχε θλιβερή αντίδραση και ο Μορόν, τον οποίο μάρκαρε ο Ρότα (!), με υποψία φάουλ, σκόραρε με το κεφάλι για το 1-1.
Δύο λεπτά μετά, στο 60', η Ένωση κινδύνευσε σοβαρά, κι ενώ φαινόταν επηρεασμένη από την εξέλιξη-σοκ της ισοφάρισης, όταν ο Ντάριντα πάτησε περιοχή αλλά τον σταμάτησε ο Βίντα. Το ματς από εκεί και πέρα απέκτησε έναν τρελό ρυθμό με τον Άρη να βρίσκει αυτοπεποίθηση και να την ΑΕΚ να προσπαθεί πιέζοντας ψηλά να βγάλει τη δική της αντίδραση.
Στο 62' ο Αλμέιδα προχώρησε στην πρώτη του κίνηση φέρνοντας στο ματς τον Πήλιο αντί του “κιτρινισμένου” Σιντιμπέ, με την Ένωση να δημιουργεί την πρώτη της επικίνδυνη κατάσταση στο 63' με ένα μπάσιμο του Άμραμπατ και ένα γύρισμα προς τον Πινέδα χωρίς αποτέλεσμα.
Στο 68' ήταν η σειρά του Μάνταλου να απειλήσει βρίσκοντας διάδρομο και εκτελώντας πάνω στον Κουέστα, ενώ μπαίνοντας στο τελευταίο 20λεπτο η ΑΕΚ ενέτεινε περισσότερο την πίεσή της έχοντας τον Άρη στο δικό του 1/3.
Ο Αλμέιδα στο 73' έκανε ακόμα πιο επιθετικό σχήμα της ΑΕΚ φέρνοντας στο ματς και Αραούχο και Πόνσε αντί των Ρότα και Τσούμπερ, με τον Πινέδα να πηγαίνει να καλύψει το δεξί άκρο.
Στο 82' η ΑΕΚ αναπτύχθηκε όμορφα από τον άξονα, η μπάλα έφτασε στον Άμραμπατ αλλά αυτός από πλάγια θέση εκτέλεσε ψηλά. Αυτή ήταν και η τελευταία ενέργεια του Μαροκινού που έδωσε τη θέση του στον Πισάρο, ενώ ο Αλμέιδα έφερε στο ματς και τον Φερνάντες αντί του Μάνταλου, ολοκληρώνοντας τις κινήσεις του.
Στο 89' ο Αραούχο βρήκε ωραία τον Πόνσε μέσα στην περιοχή αλλά ο τελευταίος έκανε κάκιστο κοντρόλ κι ενώ βρισκόταν φάτσα με τον Κουέστα, στην τελευταία μεγάλη στιγμή της κανονικής διάρκειας.
Η εικόνα στην παράταση δεν άλλαξε. Η ΑΕΚ υπερείχε και είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων συγκριτικά με τον Άρη. Προφανώς οι ρυθμοί δεν ήταν οι ίδιοι, ενώ φαινόταν πως στην Ένωση ήταν αρκετά επιφυλακτικοί με τις κινήσεις τους, καθώς δεν ήθελαν να αφήσουν κενά. Προβλήματα μεσοαμυντικά υπήρξαν κυρίως όσον αφορά κάποια λάθη σε μεταβιβάσεις και κάποιες απροσεξίες. Η Ένωση είχε την μεγάλη στιγμή του πρώτου μέρους της παράτασης στα τελευταία δευτερόλεπτα όταν ο Πόνσε βρέθηκε σε θέση βολής από το ύψος του πέναλτι, εκτέλεσε και η μπάλα χτύπησε στο χέρι του Ρόουζ, αλλά όχι εκείνου της στήριξης αλλά του άλλου και επομένως ήταν μια παράβαση πέναλτι που δεν δόθηκε.
Το δεύτερο μέρος της επανάληψης ξεκίνησε με αλλαγή για την ΑΕΚ με τον Αλμέιδα να φέρνει στο ματς και τον Φαν Βέερτ αντί του Γκατσίνοβιτς, με τον Αραούχο να γυρνά πιο πίσω στον άξονα.
Στο 112' η Ένωση απείλησε με ένα επικίνδυνο γύρισμα του Πινέδα όπου ο Κουέστα μπλόκαρε, ενώ ένα λεπτό μετά ο Άρης απάντησε με εκτέλεση φάουλ του Νταρίντα όπου ο Αθανασιάδης δεν έδιωξε καλά αλλά ευτυχώς ο Σουλεϊμάνοφ σούταρε ψηλά. Οι στιγμές από εκεί και πέρα ήταν ελάχιστες, η κούραση ήταν εμφανή και κάπως έτσι οδηγηθήκαμε στη διαδικασία των πέναλτι.
Ο Φαμπιάνο ήταν εύστοχος, ο Βίντα αστόχησε, στις πρώτες εκτελέσεις. Ακολούθησαν δύο εύστοχες εκτελέσεις από Μορόν και Φαν Βέερτ. Ο Φετφατζίδης εκτέλεσε ψηλά, ωστόσο και ο Πόνσε δεν μπόρεσε να ευστοχήσει για να ισοφαρίσει (τον σταμάτησε ο Κουέστα). Ακολούθησαν δύο εύστοχες εκτελέσεις από Ντάριντα και Πινέδα. Με τον Βερστράτε να είναι εύστοχος στην τελευταία εκτέλεση στέλνοντας τον Άρη στα προημιτελικά.
Άρης: Κουέστα, Οντουμπάτζο, Φαμπιάνο, Μπράμπετς (38' λ.τρ. Ρόουζ), Μοντόγια (106' Φεράρι), Τζούρασεκ (90+1' Βερστράτε), Ντουκουρέ (53' Ζαμόρα), Νταρίντα, Σουλεϊμάνοφ, Σαβέριο (54' Φετφατζίδης), Μορόν.
ΑΕΚ: Αθανασιάδης, Σιντιμπέ (62' Πήλιος), Βίντα, Μήτογλου, Ρότα (73' Αραούχο), Γιόνσον, Άμραμπατ (83' Πισάρο), Πινέδα, Γκατσίνοβιτς (106' Φαν Βέερτ), Μάνταλος (83' Φερνάντες), Τσούμπερ (74' Πόνσε).
Κύπελλο Ελλάδος - Φάση των "16"
Άρης-ΑΕΚ 1-1 καν. διάρκεια/παράταση
(4-2 στα πέναλτι)
Γήπεδο: Κλεάνθης Βικελίδης
Γκολ: 45'+1 Γκατσίνοβιτς σουτ
0-1, 58' Μορόν κεφαλιά 1-1
Κίτρινες κάρτες: Φαμπιάνο
(57'), Οντουμπάτζο (71') - Σιντιμπέ (8'), Ρότα (56’), Πήλιος (65'), Μάνταλος
(79'), Πισάρο (95'), Αθανασιάδης (113')
Κόκκινες κάρτες: -
MVP: -
Κριτική
Αθανασιάδης 5: Στο γκολ της ισοφάρισης του Μορόν δεν φέρει ευθύνη. Εκτελείται από κοντά με την άμυνά του να τον αφήνει εκτεθειμένο. Σε κάποιες φάσεις όμως έδειξε στοιχεία αιφνιδιασμού έως ακόμα και πανικού. Η ΑΕΚ τον χρειάστηκε στις εκτελέσεις πέναλτι αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να έχει κάποια απόκρουση στο ενεργητικό του. Και πώς να έχει όταν είναι ένας από τους λίγους τερματοφύλακες που φεύγει πρώτος προς μία γωνία, πριν ο παίκτης καλά-καλά αποφασίσει πού θα στείλει τη μπάλα. Με αυτόν τον τρόπο τον προδιαθέτει να τον ξεγελάσει και αυτή είναι και η αιτία που στα περισσότερα πέναλτι ο Αθανασιάδης πέφτει από τη μία μεριά και ο παίκτης εκτελεί από την άλλη. Δεν ξεγελάει ο εκτελεστής τον Αθανασιάδη. Ξεγελάει ο Αθανασιάδης τον… εαυτό του.
Σιντιμπέ 6: Τον “κιτρίνισε” νωρίς ο Νταμπάνοβιτς αλλά παρ’ όλα αυτά συνέχιζε να πηγαίνει με χίλια στις φάσεις. Ήταν μέσα στο πνεύμα του ματς, αμυντικά δεν είχε προβλήματα ενώ επιθετικά βοήθησε με τα ανεβάσματά του παίζοντας μια ώρα αγώνα που ήταν και το πολύ καλό διάστημα της ΑΕΚ. Δυστυχώς η αντικατάστασή του από τον Αλμέιδα ισοδυναμεί με παραδοχή ότι ο Γάλλος δεν μπορεί να βοηθήσει την ομάδα αγωνιζόμενος περισσότερο από 60' μάξιμουμ. Μετά πρέπει να γίνεται αλλαγή και για το καλό του ίδιου και για το καλό της ομάδας. Αν η ΑΕΚ έχει την πολυτέλεια να διατηρεί στο ρόστερ της έναν παίκτη περιορισμένης χρονικής διάρκειας σε κάθε του συμμετοχή το γνωρίζουν καλύτερα οι υπεύθυνοι της ομάδας. Αν όμως η απάντηση είναι ναι, τότε μπροστά του θα έπρεπε να υπάρχει ένας παίκτης υψηλών προδιαγραφών που να παίζει βασικός και ο Σιντιμπέ να τον αντικαθιστά μόνο όταν παρίσταται ανάγκη. Κι αυτό γιατί, κακά τα ψέματα, ο Γάλλος δεν είναι μόνο για περιορισμένο χρόνο συμμετοχής αλλά ακόμα και σε αυτόν τον χρόνο που θα αγωνίζεται θα είναι επιρρεπής σε τραυματισμούς που μπορεί να τον αφήνουν εκτός αγωνιστικής δράσης για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αντικαταστάθηκε στο 62' από τον Πήλιο.
Βίντα 6: Μια μεγάλη εμφάνιση που δυστυχώς όμως είχε άσχημο φινάλε. Όχι μόνο για το πέναλτι που χάνει αλλά για τον οδυνηρό αποκλεισμό. Ήταν εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα αλλά υπήρξαν στιγμές που πήγαν στραβά και δεν μπόρεσε να χριστεί ήρωας του αγώνα. Στο πρώτο μέρος έχει χάσει τρεις πολύ μεγάλες ευκαιρίες να σκοράρει, ενώ έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης στο γκολ ισοφάρισης που δέχεται η ομάδα και πάλι από ψηλά. Η δε εκτέλεση πέναλτι από παίκτη της κλάσης του είναι τουλάχιστον τραγική.
Μήτογλου 7: Τα πήγε καλά στα μαρκαρίσματά του και στις τοποθετήσεις του. Δεν είχε μεγάλα ζητήματα αλλά όπως και με τον Βίντα, έτσι και με τον Μήτογλου, πρέπει να σημειώσουμε πως και εκείνος έχει μερίδιο ευθύνης στο γκολ του Μορόν. Θα μπορούσε σίγουρα να δώσει μεγαλύτερη βοήθεια στο δεύτερο δοκάρι αλλά έμεινε κολλημένος πιο κεντρικά. Πάντως η γενικότερη εμφάνισή του είναι άκρως ενθαρρυντική για το μέλλον.
Ρότα 5: Βρέθηκε στο λάθος χώρο, τη λάθος στιγμή. Απέναντι σε έναν πιο ικανό παίκτη στον αέρα δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και με υποψία φάουλ έχασε την κεφαλιά με αποτέλεσμα να έρθει η ισοφάριση. Από εκεί και πέρα προσπάθησε και τα έδωσε όλα για 73' λεπτά. Αντικαταστάθηκε στο 73' από τον Αραούχο.
Γιόνσον 8: Είχε σημαντικό ρόλο -μαζί με τον παρτενέρ του στον άξονα- στο να ελέγξουν τον ρυθμό. Και το πέτυχαν. Ο Δανός μέσος προσέφερε ισορροπία και ασφάλεια μεσοαμυντικά ενώ και δημιουργικά έδωσε πολλά πράγματα με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να βγάλει αυτή την εικόνα υπεροχής. Δυστυχώς μια πολύ καλή του εμφάνιση συνοδεύεται από έναν οδυνηρό αποκλεισμό.
Πινέδα 8: Έμοιαζε και σήμερα βιονικός. Παίζοντας σερί Τετάρτη-Κυριακή, όσο είχε δυνάμεις, ήταν εξαιρετικός. Ξεκίνησε στον άξονα με τον Γιόνσον και μαζί συνέθεσαν ένα δυνατό δίδυμο καταπίνοντας τα χαφ του Άρη. Με την είσοδο του Αραούχο και μετά το 1-1 ήρθε δεξιά στην πλευρά και πάλι ανταπεξήλθε. Ήταν εύστοχος στη ρωσική ρουλέτα αλλά δεν έφτανε.
Άμραμπατ 6: Είχε τη γνωστή ορμή του και έδωσε πράγματα στην ομάδα. Αυτό που έλειψε ήταν το καθαρό μυαλό στην τελική πάσα. Στο τελικό γύρισμα. Βρέθηκε πολλές φορές στο να πλαγιοκοπεί ωραία αλλά δεν είχε την σωστή επιλογή για να δημιουργηθεί μια ουσιαστική προϋπόθεση για την ομάδα. Στο 83' αντικαταστάθηκε από τον Πισάρο.
Γκατσίνοβιτς 7: Κατάφερε να σκοράρει μετά από καιρό και ξέσπασε. Μάλιστα έδειχνε πολύ μέσα στο κλίμα του ματς δίνοντας μεγάλες μάχες και δημιουργώντας προβλήματα στον αντίπαλο. Από ένα σημείο και μετά ήρθε και προς τον άξονα και βοήθησε με τα τρεξίματά του. Στο 106' έδωσε τη θέση του στον Φαν Βέερτ.
Μάνταλος 8: Είχε έναν σύνθετο ρόλο στο παιχνίδι. Θεωρητικά κινούνταν πίσω από τον Τσούμπερ αλλά στην πραγματικότητα γύριζε αρκετά πίσω και γινόταν τρίτος χαφ. Αυτό είχε ως συνέπεια η ΑΕΚ να βγάζει μια αριθμητική υπεροχή στον άξονα και ουσιαστικά να ελέγχει πλήρως τον ρυθμό. Μεσοαμυντικά τα πήγε καλά, ενώ άπλωνε ιδανικά το παιχνίδι της ομάδας με σιγουριά στις μεταβιβάσεις. Δυστυχώς μια εξαιρετική εμφάνιση για τον ίδιο δεν συνδυάστηκε με μια πρόκριση. Αντικαταστάθηκε στο 83' από τον Φερνάντες.
Τσούμπερ 6: Έπαιξε στην κορυφή της επίθεσης και κυρίως στο πρώτο μέρος ήταν ιδιαίτερα απειλητικός. Βεβαίως σε πολλές περιπτώσεις κινούνταν και έξω από το κουτί και βοηθούσε στο συνδυαστικό παιχνίδι. Δημιούργησε προβλήματα στον αντίπαλο ωστόσο στην επανάληψη από ένα σημείο και μετά κουράστηκε και αντικαταστάθηκε στο 74' από τον Πόνσε.
Πήλιος 6: Αποτέλεσε την πρώτη κίνηση του Αλμέιδα αντικαθιστώντας στο 62' τον Σιντιμπέ. Παρ' ότι δέχτηκε μια ανύπαρκτη κάρτα από τον Νταμπάνοβιτς μπόρεσε να το διαχειριστεί. Είχε να αντιμετωπίσει έναν ταχύ αντίπαλο, τον Σουλεϊμάνοφ, ωστόσο αντεπεξήλθε. Και στάθηκε στις απαιτήσεις ενός τόσο δύσκολου αγώνα.
Αραούχο 5: Μπήκε στο 73' στη θέση του Ρότα για να βοηθήσει στο συνδυαστικό παιχνίδι και στην εκτέλεση. Έδωσε κάποια πράγματα, αλλά μέχρι εκεί. Είχε κάποια λάθη που θα μπορούσε να αποφύγει και γενικά μαζί με κάποιες καλές στιγμές είχε και κακές. Έκανε πολλές λάθος και αδύναμες μεταβιβάσεις.
Πόνσε 3: Μπήκε στο 74' στη θέση του Τσούμπερ αλλά ίσως ήταν καλύτερα να παρέμενε στον πάγκο. Βρέθηκε σε κακή μέρα. Θα μου πει κανείς, και πότε βρέθηκε σε καλή. Δεν μπήκε ποτέ στο κλίμα του αγώνα και υπέπεσε σε πολλά και εύκολα λάθη. Στη σπουδαιότερη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε στο 105' δεν εκτέλεσε καλά από πλεονεκτική θέση, ανεξάρτητα που η μπάλα χτύπησε στο χέρι του Ρόουζ και έπρεπε να δοθεί πέναλτι. Από εκείνο το σημείο θα έπρεπε να σημαδέψει καλύτερα. Όλα πήγαν λάθος μέχρι τέλους για τον Πόνσε που έχασε και πέναλτι με μια αστεία εκτέλεση ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή που τρέμουν τα πόδια του.
Πισάρο 3: Και ο Μεξικανός δεν έδωσε αυτά που έπρεπε. Μπήκε στο παιχνίδι στο 83' στη θέση του Άμραμπατ, είχε κάποιες καλές κινήσεις αλλά μέχρι εκεί. Του έλειψε μια παραπάνω ένταση και θα έπρεπε μπαίνοντας στο ματς, με την ποιότητα που έχει, να προσφέρει πιο ουσιαστικά πράγματα στη δημιουργία. Με λύπη μου διαπιστώνω ότι γενικά η εμφάνισή του, όπως και οι περισσότερες, παραπέμπουν σε κάτι από ποδοσφαιριστή.
Φερνάντες 6: Σίγουρα ήταν από αυτούς που ήρθαν από τον πάγκο και έδωσαν πράγματα. Μπήκε στο 83' στη θέση του Μάνταλου και βοήθησε πολύ στο passing game και στο να απλώσει η ομάδα σωστά το παιχνίδι της, ενώ έπαιξε πολύ κάθετα και δημιούργησε για τους συμπαίκτες του προϋποθέσεις ώστε να βγει κάποια απειλή.
Φαν Βέερτ 3: Αποτέλεσε την τελευταία κίνηση του Αλμέιδα από τον πάγκο όταν στο 106' πήρε τη θέση του Γκατσίνοβιτς. Έπαιξε στην κορυφή μαζί με τον Πόνσε αλλά η αλήθεια είναι πως ούτε και αυτός φάνηκε ιδιαίτερα. Στη διαδικασία των πέναλτι ήταν ο ένας από τους δυο που ευστόχησαν.
Αλμέιδα 8: Στο συγκεκριμένο ματς κυπέλλου δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι χρησιμοποίησε εφεδρική εντεκάδα. Πλην του Αθανασιάδη, του Μήτογλου και του Μάνταλου, και ο Σιντιμπέ και ο Ρότα και ο Βίντα και ο Γιόνσον και ο Πινέδα και ο Γκατσίνοβιτς και ο Τσούμπερ και ο Άμραμπατ, αλλά και ο Πόνσε που μπήκε αλλαγή, δεδομένης της απουσίας του Γκαρσία, λογίζονται βασικοί. Και από τις αλλαγές του ακόμα ο Αραούχο και ο Πισάρο παίζουν σχεδόν σε όλα τα ματς σαν αλλαγές. Ο Φερνάντες επίσης έχει ήδη αρχίσει να εντάσσεται στην εντεκάδα έστω και σαν αλλαγή, ενώ και ο Πήλιος, δεδομένης της απουσίας των Ιρανών έχει παίξει εντεκάδα ή αλλαγή στα τελευτά ματς. Μόνο ο Φαν Βέερτ ήταν ο μοναδικός που αγωνίστηκε -έστω και λίγο- και ενώ ήταν εκτός αγωνιστικών πλάνων του Αλμέιδα. Ο προπονητής της ΑΕΚ, λοιπόν, παρέταξε την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα και χρησιμοποίησε πολλούς περισσότερους βασικούς σε σχέση με προηγούμενα ματς Κυπέλλου. Δεδομένης και της απώλειας με τραυματισμό του Γκαρσία αλλά και με μικροτραυματισμούς της τελευταίας ώρας των Ελίασον, Κάλενς και Σιμάνσκι, αλλά και της απουσίας λόγω των υποχρεώσεών τους με τις Εθνικές τους ομάδες των Μουκουντί, Χατζισαφί, Μοχαμάντι και Ζίνι, έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε στον καταρτισμό της εντεκάδας. Προχώρησε επίσης σε κάποια τρικ φέρνοντας για παράδειγμα τον Μάνταλο σαν τρίτο χαφ σε αρκετά σημεία του αγώνα, μια κίνηση που ήταν καθοριστική για να κερδίσει η ΑΕΚ κατά κράτος τον έλεγχο στον χώρο του άξονα. Οι παίκτες του επέβαλαν απόλυτα τους δικούς τους κανόνες και κυριάρχησαν επί του Άρη δημιουργώντας σημαντικές στιγμές πριν έρθει το γκολ του Γκατσίνοβιτς. Δυστυχώς λίγο πριν τη μια ώρα αγώνα μια κάκιστη αντίδραση σε αμυντικό στημένο -με πολλές λάθος τοποθετήσεις- και με τον Ρότα να μαρκάρει τον Μορόν σε ένα ματσάρισμα που δεν έβγαινε, έφερε το γκολ της ισοφάρισης από το πουθενά. Ο Αλμέιδα δούλεψε από εκεί και πέρα το ματς, παρενέβη από τον πάγκο, προσπάθησε να φέρει φρεσκάδα και ένταση όμως δυστυχώς απ' όσους ήρθαν από τον πάγκο μόνο ο Φερνάντες μπόρεσε να βοηθήσει ουσιαστικά. Εν τέλει, ήταν ένα ματς που κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, αλλά σε καμία περίπτωση με βάση την κυριαρχία που παρουσίασε η ομάδα του στο μεγαλύτερο διάστημα δεν καθιστά δίκαιο το αποτέλεσμα του αποκλεισμού. Ως προς την επιλογή τερματοφύλακα, επειδή πολλά ακούγονται για την προτίμησή του στον Αθανασιάδη ενώ ο Στάνκοβιτς είναι καλύτερος, να πούμε ότι εφόσον έχει αποφασιστεί να παραμείνει μέχρι το καλοκαίρι ο Αθανασιάδης σαν δεύτερος τερματοφύλακας οφείλει να τον στηρίζει και να του δίνει παιχνίδια γιατί ποτέ δεν ξέρει πότε θα κριθεί αναγκαίο να τον χρειαστεί. Επίσης, προ ενός αγώνα κανείς δεν μπορεί να βαπτιστεί προφήτης και να μαντέψει την απόδοση του ενός παίκτη και να κρίνει αν θα είναι καλύτερη από ενός άλλου. Και ποιος μας λέει ότι ο Στάνκοβιτς θα τα κατάφερνε να έπιανε έστω και ένα πέναλτι. Εδώ μιλάνε πια και άλλοι αστάθμητοι παράγοντες.
Προπονητής αντιπάλου Άκης Μάντζιος 8: Ο Άρης του πηγαίνει σαν ομάδα ή ο Μάντζιος ταιριάζει στον Άρη σαν προπονητής. Και τώρα και στην προηγούμενη θητεία του έβρισκε πάντα τη χρυσή τομή να κρατάει την ομάδα του ψηλά και να την έχει μέσα σε όλες τις διεκδικήσεις. Ειδικά με την ΑΕΚ της έχει πάρει τον αέρα και έχει καταφέρει να αποσπάσει αρκετά θετικά αποτελέσματα. Επειδή εδώ τον κρίνουμε για τον συγκεκριμένο αγώνα-πρόκριση για τη ομάδα του, να πούμε ότι και στα δύο ματς κατάφερε να περιορίσει την επιθετικότητα της ΑΕΚ αλλά και να εκμεταλλευτεί τα τραγικά σφάλματα της άμυνάς της και να σκοράρει η ομάδα του αυτό το πολύτιμο γκολ που την έστειλε στα πέναλτι όπου και πήρε την πρόκριση. Επίσης, στον τομέα της ψυχολογίας οι παίκτες του Άρη φάνηκαν πιο προετοιμασμένοι αφού κατάφεραν παρότι η ΑΕΚ προηγήθηκε να ξεπεράσουν το σοκ και να ισοφαρίσουν. Το ίδιο και στη διαδικασία των πέναλτι όπου επέδειξαν μεγαλύτερη ψυχραιμία και αποφασιστικότητα και φάνηκαν πιο εύστοχοι ενώ και ο τερματοφύλακάς τους μπόρεσε να πραγματοποιήσει δύο σωτήριες αποκρούσεις έναντι καμίας του Αθανασιάδη. Ως προς την αντιμετώπιση της ΑΕΚ στη συνέντευξη ο Άκης Μάντζιος επέδειξε τον πρέποντα σεβασμό και απένειμε τα εύσημα και στην ΑΕΚ και στους παίκτες της και στον προπονητή της.
Διαιτητής Νίκολα Νταμπάνοβιτς (Μαυροβούνιο) 6: Ο διαιτητής κατηγορήθηκε στο περσινό ματς της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια ότι την ευνόησε. Η ΑΕΚ τότε είχε συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό ότι η διαιτησία του ήταν πολύ κακή και αδίκησε και τις δύο ομάδες. Ο Παναθηναϊκός επέμενε για να δημιουργήσει εντυπώσεις ότι η ΑΕΚ είχε ευνοηθεί. Μετά το χτεσινό αποτέλεσμα του αγώνα της με τον Άρη και τον αποκλεισμό της από τη συνέχεια του Κυπέλλου, ελπίζουμε να έχουν αναθεωρήσει, τόσο οι Παναθηναϊκοί όσο και εκείνοι ακόμα που φορώντας χρωματιστά γυαλιά αποκαλούσαν τον Μαυροβούνιο πιόνι της ΑΕΚ και στημένο και χαρακτήριζαν τον ορισμό του στο ματς του Βικελίδης σαν δουλειά του Μελισσανίδη για να ευνοηθεί και να προκριθεί η ΑΕΚ. Ο πραγματικά μέτριος έως και κακός αυτός διαιτητής αρνήθηκε στην ΑΕΚ στο 105' ένα καταφανέστατο πέναλτι σε καθαρό χέρι του αμυντικού του Άρη μέσα στην περιοχή με το πρόσχημα μάλιστα ότι η μπάλα βρήκε στο χέρι στήριξής του στο έδαφος και ενώ στην επανάληψη της φάσης φαίνεται ξεκάθαρα σε όλους ότι η μπάλα βρήκε καθαρά στο άλλο χέρι του παίκτη του Άρη και όχι σε εκείνο με το οποίο στηρίχτηκε. Η μεγαλύτερη απορία όμως όλων είναι τι έκανε το VAR στη συγκεκριμένη περίπτωση και γιατί δεν κάλεσε τον διαιτητή να του επισημάνει το λάθος του και να δει σε επανάληψη τη φάση. Τόσο στημένος υπέρ της ΑΕΚ ήταν ο Νταμπάνοβιτς. Εν τούτοις, η ΑΕΚ, πιστή στην πάγια τακτική της δεν σήκωσε στο πόδι τον κόσμο, ούτε απείλησε θεούς και δαίμονες, ούτε ζήτησε τη σύλληψη του διαιτητή ούτε κατέθεσε αγωγές. Απλά αποδέχτηκε τον αποκλεισμό της, έδωσε συγχαρητήρια στον Άρη και του ευχήθηκε καλή συνέχεια στον θεσμό και έκλεισε το θέμα πριν καλά-καλά ανοίξει. Γιατί ΑΕΚ σημαίνει Άλλη Εντελώς Κατάσταση και δεν θα γίνει σε καμία περίπτωση ίσα και όμοια με εκείνους που έχουν μάθει να σκούζουν κάθε φορά που δεν τους αρέσει το αποτέλεσμα που φέρνουν, νομίζοντας ότι με την κλάψα τους θα πείσουν τους αγνούς φιλάθλους του ποδοσφαίρου ότι τους αδικούν και τους κατατρέχουν και μάλιστα για να ευνοήσουν την ΑΕΚ. Ποια, την ΑΕΚ. Τη μεγαλύτερη παθούσα στο βάθος του χρόνου από στημένους διαιτητές, παράγκες και παραγκάρχες!
Παραλειπόμενα
Σήμερα θα πούμε αλήθειες. Είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε αλήθειες. Αν όλοι μας προσπαθήσουμε να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι σύντομα θα γίνουν βουνό και θα μας σκεπάσουν. Και λέγοντας αλήθειες θα πάρει η μπάλα πολλούς. Για την ακρίβεια κανείς δεν θα βρεθεί στο απυρόβλητο και καθένας οφείλει να αποδεχτεί τις δικές του ευθύνες και να φροντίσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα να διορθώσει τα λάθη του.
Τι έχει αλλάξει στον οργανισμό ΑΕΚ εδώ και μερικούς μήνες; Γιατί μη προσπαθήσει κανείς να μας πείσει ότι όλα είναι καλά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Η αλλαγή πλεύσης και οι τριγμοί στο σκαρί χρονολογούνται περίπου μετά τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα που έφερε η ΑΕΚ στην Ευρώπη και από τον μετέπειτα αποκλεισμό της από τη συνέχεια στο Conference League μετά την κατάληψη της τέταρτης και τελευταίας θέσης στον όμιλό της στο Europa League.
Τι τρέχει με τον Αλμέιδα και είναι τόσο σκοτεινιασμένος όπως και αρκετοί από τους παίκτες της ομάδας; Πού είναι τα χαμόγελά τους και οι αισιόδοξες δηλώσεις; Τι πάει λάθος και έχει η ομάδα τόσους τραυματισμούς; Είναι τόσο σκληρή η εκγύμναση ή μήπως τόσο καταπονημένοι πολλοί από τους παίκτες της ομάδας; Όλοι θυμόμαστε τον μεγάλο Τσιγκρίνσκι που όσο τεράστιος παίκτης ήταν τόσο καταπονημένο μυϊκό σύστημα είχε από τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς που είχε στην καριέρα του. Ή μήπως ξεχάσαμε εκείνον τον παικταρά, τον Αλμπάνη, τον αέρινο επιθετικό που είχαμε πάρει από τον Απόλλωνα με το ευπαθές όμως μυϊκό σύστημα που τον ανάγκαζε να παίζει ένα παιχνίδι και τέσσερα να μένει στις εξέδρες λόγω τραυματισμών. Δυστυχώς πολλοί παίκτες από το ρόστερ της ΑΕΚ είναι πάνω από 30, κάποιοι πάνω από 32 και μερικοί ακόμα μεγαλύτεροι. Οι προπονήσεις της ΑΕΚ είναι ούτως ή άλλως πολύ σκληρές και εντατικές. Και σε αυτού του είδους τις προπονήσεις δεν μπορούν να ανταποκριθούν από τη μία όσοι διαθέτουν καταπονημένο μυϊκό σύστημα και από την άλλη εκείνοι που δεν το έχουν χτίσει ακόμα σε τέτοιο επίπεδο που να αντέχει τα μεγάλα ζορίσματα, όπως οι νεαροί ποδοσφαιριστές. Βέβαια, οι άνθρωποι που έχουν αναλάβει να προετοιμάζουν την ομάδα είναι όλοι επιστήμονες και με βαθιά γνώση του αντικειμένου τους. Εμείς είμαστε πολύ λίγοι για να τους ελέγξουμε και να ζητήσουμε και ευθύνες. Και στην προσπάθεια να βρούμε μια άκρη και να αποκρυπτογραφήσουμε τα αίτια της καθίζησης που έχει υποστεί η ομάδα πιθανότατα θα κάνουμε και λάθη και ενδεχομένως θα αδικήσουμε και κάποιους. Γιατί η ομάδα έχει υποστεί και αγωνιστική και ψυχολογική καθίζηση. Ίσως και εκεί να απαιτηθεί η βοήθεια κάποιων ειδικών. Στον ψυχολογικό τομέα.
Όλοι ξέρουμε ότι τις μεγάλες ομάδες και τα πρωταθλήματα σε αυτές τα φέρνουν σε πρώτη φάση οι δυνατές άμυνες. Το είδαμε και πέρυσι, το είδαμε και τη σεζόν 2017-18 που η ΑΕΚ είχε κατακτήσει και πάλι το πρωτάθλημα. Φέτος η ΑΕΚ αμυντικά χωλαίνει ανεξήγητα. Και οι μεταβολές που υπήρξαν ήταν από ελάχιστες έως μηδαμινές. Έφυγε ο Τζαβέλας, ήρθε ο Κάλενς. Ο Μήτογλου είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από πέρυσι και άρα διαθέτει περισσότερες εμπειρίες στην πλάτη του. Δυστυχώς όμως το ίδιο συμβαίνει και με τον Βίντα που ο χρόνος ο οποίος προστέθηκε στην πλάτη του δεν μετριέται πια με εμπειρία αλλά με απώλεια αντοχών και φυσικής κατάστασης, παρόλο που παραμένει θηρίο και που μπορεί να κουβαλάει ακόμα στις πλάτες του το αμυντικό φορτίο της ΑΕΚ. Στα άκρα της άμυνας είχε και εξακολουθεί να έχει έλλειμμα ποιότητας η ΑΕΚ. Ο Σιντιμπέ είναι ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς, ο Ρότα έχει το δικό του ταβάνι, ο Χατζισαφί μεγάλωσε κι αυτός αρκετά και ο Μοχαμάντι διακρίνεται από αστάθεια στην απόδοσή του. Ο Πήλιος είναι ένα στοίχημα που έχει να κάνει με το απώτερο μέλλον και παρόλο που οι ομάδες πρέπει να επενδύουν σε νέους ποδοσφαιριστές δεν έχουν την πολυτέλεια να ποντάρουν σε στοιχήματα. Θέλει χρόνο λοιπόν ο μικρός.
Στο κέντρο εντοπίζονται πολλές και διάφορες δυσλειτουργίες. Και από το κέντρο ξεκινάνε τα πάντα για τις μεγάλες ομάδες. Εκεί βρίσκεται το κλειδί και για τις πολύ καλές άμυνες και για τις κορυφαίες επιθέσεις. Κι αυτό διότι αν δεν διαθέτει τρία κορυφαία αμυντικά χαφ μια ομάδα, που από τη μία να βοηθάνε την άμυνα να μη δέχεται μεγάλες πιέσεις κι από την άλλη να μπορούν να βγάζουν την ομάδα μπροστά, δεν μπορεί να λειτουργήσει τίποτα σωστά. Η ΑΕΚ έχει Γιόνσον και Σιμάνσκι και χρειάζεται υπεραπαραίτητα ένα ακόμα αμυντικό χαφ αξίας. Ο Γαλανόπουλος και δεν είναι αμυντικό χαφ και απ' ό,τι αποδείχτηκε δεν μπορεί η ομάδα να στηριχτεί πάνω τους λόγω και της γνωστής ευπάθειας που είναι απόρροια των παλιών τραυματισμών του. Πιο μπροστά ο Πισάρο δυστυχώς δεν κούμπωσε με την ΑΕΚ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κακός παίκτης. Απλά δεν ταιριάζει η χημεία του. Ο Άμραμπατ έφτασε 37 και στο τέλος της σεζόν θα αφήσει τη θέση του σε κάποιον νεότερο. Ο Μάνταλος, επίσης, θα μπορεί για ένα με δύο χρόνια ακόμα να βοηθάει από τον πάγκο παίζοντας από 40-60'. Το μέλλον της ΑΕΚ εδώ βρίσκεται στα πόδια των Ελίασον και Φερνάντες, Μεγάλα ερωτηματικά που θα πρέπει να βρουν τις απαντήσεις τους μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι οι Γκατσίνοβιτς, Τσούμπερ, Αραούχο.
Επιθετικά τα πράγματα είναι ίσως πιο χειρότερα από τις άλλες γραμμές. Ο Γκαρσία δυστυχώς μοιάζει να ανήκει στην κατηγορία εκείνων με το αδύνατο μυϊκό σύστημα γιατί για να ενταχτεί στην άλλη κατηγορία, αυτών με το καταπονημένο, δεν προκύπτει από κανένα στοιχείο. Το θέμα είναι ότι πρόκειται για τον βασικό φορ της ομάδας, έναν παίκτη με απίστευτα προσόντα που δύσκολα συναντάμε σε άλλες ομάδες, όμως δεν μπορεί να βασιστεί αποκλειστικά πάνω του και να τον έχει μία να παίζει και τρεις να κάθεται στον πάγκο. Ο έτερος φορ της ΑΕΚ, ο Πόνσε, είναι ωσεί παρόν και η ομάδα πρέπει να βρεθεί το δυνατόν συντομότερο σε αναζήτηση του αντικαταστάτη του, ο οποίος θα είναι ένας παίκτης επιλεγμένος για βασικός φορ για να μπορεί να καλύπτει και τις αδυναμίες του Γκαρσία. Όσο για τον Φαν Βέερτ πρόκειται για τελειωμένη υπόθεση και επειδή δεν υπάρχει ομάδα που να πρωταγωνιστεί χωρίς τρεις φορ, θα χρειαστεί και εδώ να αποκτηθεί κάποιος παίκτης ή έμπειρος και σε προχωρημένη ηλικία ή νέος με εξαιρετικά προσόντα για να αναδειχτεί μέσα από την ΑΕΚ. Δεν ξέρω αν αυτό τον ρόλο θα μπορούσε να τον παίξει ο Ζίνι. Ο Αλμέιδα θα το αποφασίσει αυτό.
Ο Αλμέιδα είναι ένας εξαιρετικός προπονητής. Και λόγω ιδιοσυγκρασίας είναι ο ιδανικός προπονητής για την ΑΕΚ. Πρόκειται για ένα συναισθηματικό άτομο στο οποίο πρέπει να ψάξεις με το μικροσκόπιο για να εντοπίσεις ελαττώματα. Όχι πως δεν έχει. Και πρώτα-πρώτα, παρόλο που ηλικιακά έχει ξεφύγει, δεν έχει καταφέρει ακόμα να απογαλακτιστεί από τον ρόλο του ποδοσφαιριστή. Έτσι, βλέπει τους παίκτες του περισσότερο σαν φίλους και συμπαίκτες παρά σαν υφισταμένους του που πρέπει να δουλεύουν κάτω από τις εντολές του και εκείνος να είναι αυτός που θα διατάσσει και θα παίρνει όλες τις αποφάσεις. Δυσκολεύεται να πάρει δύσκολες αποφάσεις και να δυσαρεστήσει κάποια από τα "παιδιά" του ή τα φιλαράκια του, όπως βλέπει τους ποδοσφαιριστές του. Ζορίζεται ακόμα περισσότερο όταν έρθει η ώρα και πρέπει να πει σε κάποιους από αυτούς ότι έφτασε η στιγμή να διακόψουν τη συνεργασία τους. Αυτό έχει τη θετική του πλευρά, αφού δημιουργεί άρρηκτους δεσμούς μεταξύ τους και οι παίκτες του παίζουν με πάθος και για τον προπονητή τους ενώ σπάνια θα βρεθεί ποδοσφαιριστής να πει ότι είναι δυσαρεστημένος με τον Αλμέιδα. Στις ομάδες πρωταθλητισμού όμως, που οι εναλλαγές σε πρόσωπα είναι πολύ διαδεδομένες, είναι μειονέκτημα να στενοχωριέται ένας προπονητής όταν πρόκειται να ανακοινώσει το τέλος της συνεργασίας τους σε κάποιον παίκτη.
Στην όλη παρατήρηση που έκανα πιο πάνω για την ορατή αλλαγή στα συναισθήματα του Αλμέιδα και την εμφανή στενοχώρια του να προσθέσω δύο παρατηρήσεις που ταυτόχρονα γεννάνε και αντίστοιχα ερωτήματα. Ερχόμενος ο Αλμέιδα στην ΑΕΚ πραγματοποίησε θεαματικές αλλαγές σε σημείο να χαρακτηριστεί από κάποιους σαν θαυματοποιός. Πήρε στα χέρια του και ανέστησε ποδοσφαιριστές που όλοι τους θεωρούσαμε τελειωμένους και καμένα χαρτιά. Και μαζί τους κατέκτησε πρωτάθλημα και κύπελλο στην Ελλάδα κάνοντας το νταμπλ αλλά προχώρησε και στους ομίλους του Europa League φέρνοντας κάποια καλά αποτελέσματα και πραγματοποιώντας θεαματικές εμφανίσεις. Τώρα, κάποιους παίκτες του που φανερά έχουν πάρει μια κατιούσα πορεία και δεν μπορούν να σηκώσουν κεφάλι, γιατί δεν μπορεί να τους ταρακουνήσει και να τους επαναφέρει στην πρωθύστερη κατάστασή τους; Επίσης, γιατί είναι τόσο συγκαταβατικός με την διάθεση της διοίκησης να μην προβεί σε μεταγραφές, όταν διακρίνει ξεκάθαρα ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα σε αρκετές θέσεις;
Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια βαθιά απογοήτευση μέσα του. Μοιάζει να έχει διαταραχτεί ο εσωτερικός του κόσμος, όντας αρκούντος συναισθηματικός, βλέποντας ότι από εκεί που γνώριζε την αποθέωση και ήταν κοινά αποδεκτός ακόμα και με τα λάθη του, ξαφνικά, χωρίς να έχει συμβεί και τίποτα τρομερό (η ΑΕΚ έχει να ηττηθεί σε ντέρμπι εδώ και 14 αγώνες), αντίθετα εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στα φαβορί για την κατάκτηση και του φετινού τίτλου, η αμφισβήτηση στο πρόσωπό του έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά και οι κριτικές στο πρόσωπό του να αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Κάποιοι δε τον κατηγορούν ανοιχτά για λάθος αποφάσεις στην επιλογή προσώπων, για εμμονές ως προς τον τρόπο που σκέφτεται, ακόμα και για διακρίσεις και αδικίες στους ποδοσφαιριστές του χρεώνοντάς του την επιμονή να μη δίνει ευκαιρίες στον Φαν Βέερτ. Επίσης, κατηγορήθηκε από μερίδα οπαδών για αυταρέσκεια και αυτοπροβολή και πως λόγω αυτών έβαλε πάνω από την ΑΕΚ την δική του προβολή και έριξε το βάρος του στα ευρωπαϊκά παιχνίδια για να φανεί το δικό του έργο στην Ευρώπη και να πάει σε μεγαλύτερη ομάδα, αποδυναμώνοντας την ΑΕΚ στα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Του χρέωσαν επίσης τη χρησιμοποίηση δύο διαφορετικών εντεκάδων, μία για το πρωτάθλημα και μία για το Κύπελλο, σε μια τακτική που ουσιαστικά απαξιώνει τον θεσμό του Κυπέλλου. Για τον πολύ κόσμο η ΑΕΚ πρέπει να παίζει πάντα κομπλέ και να βασίζεται σε μία σταθερή εντεκάδα στην οποία θα εφαρμόζεται από τον προπονητή περιορισμένο ροτέισον όπου και όποτε αυτό κρίνεται απαραίτητο. Επί του συγκεκριμένου υπήρξαν και άνθρωποι μέσα από την ίδια την ΑΕΚ που του άσκησαν δημόσια κριτική για αυτές τις επιλογές του.
Για να ολοκληρώσω με το κεφάλαιο Αλμέιδα έχω να πω ότι, εμείς σαν φίλαθλοι και βλέποντας πάντα τα πράγματα απ' έξω, μπορούμε κάποιες φορές να δυσαρεστούμαστε με κάποια επιλογή του προπονητή επειδή έβαλε τον τάδε και όχι τον δείνα στην εντεκάδα, που κατά την εκτίμησή μας θεωρούμε καλύτερο ή τον συμπαθούμε περισσότερο αλλά στο τέλος ο προπονητής είναι εκείνος που δικαιώνεται εκ του αποτελέσματος. Φυσικά θα κάνει και λάθος επιλογές και λάθος εκτιμήσεις. Ακόμα, πάντα απ' έξω αλλά με το αναφαίρετο δικαίωμα της γνώμης μας, του χρεώνουμε τον μονοδιάστατο τρόπο ανάπτυξης της ΑΕΚ ο οποίος έχει γίνει αντιληπτός από τους αντιπάλους προπονητές οι οποίοι και βρίσκουν όλοι τρόπους να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ και ζητάμε να οργανωθεί και ένα plan Β ώστε να μπορεί η ΑΕΚ να απεγκλωβίζεται όταν βρίσκεται στρυμωγμένη στα σκοινιά. Καλή η τακτική της άσκησης πίεσης με σκοπό την ανάκτηση της μπάλας αλλά επιφέρει και αφάνταστη κούραση στους παίκτες, χώρια που μπορούν να την μιμηθούν και οι αντίπαλοι και να μας αντιμετωπίσουν με τον ίδιο τρόπο.
Ποιος άλλος προπονητής όμως θα αντιμετώπιζε τα προβλήματα που αντιμετώπισε φέτος ο Αργεντίνος, με τόσους τραυματισμούς παικτών του, με παίκτες που έφυγαν για να παίξουν με τις Εθνικές τους ομάδες, με την υπόθεση της δολοφονίας του Μιχάλη που όλοι ξέρουμε πόσο στοίχισε στον οργανισμό ΑΕΚ, με τι απίθανες και ακατανόητες βλακείες ποδοσφαιριστών του όπως του Στάνκοβιτς ή του Αθανασιάδη ή κάποια πέναλτι που παραχώρησαν ο Σιμάνσκι, ο Μουκουντί και άλλοι σε κρίσιμα ευρωπαϊκά παιχνίδια, με την αποχώρηση για λόγους ανωτέρας βίας του άμεσου συνεργάτη του, με μια διοίκηση που δεν βάζει το χέρι στην τσέπη για να τον βοηθήσει παίρνοντάς του παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά και θα εκτοξεύσουν την ΑΕΚ. Και όμως, κρατάει την ομάδα στις πρώτες θέσεις διεκδικήτρια του τίτλου μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ στην Ευρώπη η ΑΕΚ αποκόμισε τα πιο κολακευτικά σχόλια από κάθε άλλη ομάδα που συμμετείχε στον θεσμό παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο!
Τέλος, ο Ματίας Αλμέιδα δικαιούται να του αποδώσουμε τα εύσημα, πέρα από τα όσα αγωνιστικά έχει πετύχει με την ΑΕΚ, για το πνεύμα που έφερε στην ομάδα, για τα αποδυτήρια που έφτιαξε δημιουργώντας μια ομάδα-μια γροθιά που την χαρακτηρίζει η σύμπνοια και η συναδελφικότητα, για τη φιλοσοφία με την οποία έχει εμφυσήσει τους πάντες γύρω του κάνοντάς τους καλύτερους ανθρώπους, καλύτερους συνεργάτες ακόμα και εμάς καλύτερους φιλάθλους.
Και περνάμε τώρα στον κυρίως υπεύθυνο. Σε αυτόν που θα πρέπει να επιμεριστούν οι περισσότερες ευθύνες. Διοίκηση τον λένε. Ή αλλιώς, για να έχει και ονοματεπώνυμο, Δημήτρη Μελισσανίδη. ΑΕΚάρχης, καμία αντίρρηση. Ο άνθρωπος που έβγαλε την ΑΕΚ από τις πέτρινες μέρες κι από την απαξίωση. Ο άνθρωπος που την πήρε από το χέρι και την οδήγησε στο σπίτι της από το οποίο την είχαν εξορίσει για πάνω από μια εικοσαετία. Ένα σπίτι που της το έφτιαξε ο ίδιος, σωστό παλάτι. Που το βλέπουν οι αντίπαλοι και τους κόβεται η φωνή. Που το βλέπουν στο εξωτερικό και μένουν με ανοιχτό το στόμα. Που όσοι μπήκαν μέσα να αγωνιστούν τους έπιασε δέος. Ο άνθρωπος που την έκανε και πάλι πρωταθλήτρια μετά από 23 χρόνια και που την θωράκισε έτσι ώστε να μη μπορεί να την πετύχει ποτέ ξανά το βέλος κανενός Πάρη σε καμία Αχίλλειο πτέρνα της. Ο άνθρωπος που την γιγάντωσε φέρνοντάς της παίκτες με νοοτροπία πρωταθλητή από κάθε σημείο του ορίζοντα και έναν προπονητή παθιασμένο με τις νίκες και τους τίτλους και με τον οποίο στο τιμόνι κατέκτησε το τρίτο νταμπλ της ιστορίας της.
Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος, ώρες-ώρες τρώει κάτι κολλήματα και στέκεται σε κάτι απλά πράγματα που με ένα του νεύμα αν ήθελε θα εξαφανίζονταν ως διά μαγείας και η ΑΕΚ θα εκτοξευόταν στα ουράνια με τους αντιπάλους της να μη μπορούν να την παρακολουθήσουν ούτε με τηλεσκόπιο. Κάθε φορά που η ΑΕΚ αγγίζει το πικ της, πάνω που πάει να ξεφύγει από τη μιζέρια και να χαράξει νέα πορεία, κάτι τον πιάνει και πατάει με όλη του τη δύναμη τα φρένα. Γιατί, μη μου πει κανείς ότι το περασμένο καλοκαίρι με 6-7 μεταγραφές επιπέδου Πινέδα δεν θα τους είχε τελειώσει όλους και τώρα το μόνιμο θέμα στις αθλητικές εκπομπές θα ήταν ποιος θα τερματίσει δεύτερος και ποιος θα είναι ο φιναλίστ σε όλους τους τελικούς απέναντι στην ΑΕΚ; Δεν το έκανε όμως. Αρκέστηκε να καθίσει πάνω στις δάφνες του για την αποπεράτωση του γηπέδου και την κατάκτηση του νταμπλ και ως γνωστόν όποιος επαναπαύεται μοιραία κάποια στιγμή θα καταρρεύσει. Το είχε πάθει πάλι τη σεζόν 2017-18, αμέσως μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, όταν άφησε να φύγει τη μισή πρωταθληματική ομάδα και την αντικατέστησε με παίκτες αμφιβόλου αξίας, δίνοντας τα κλειδιά σε προπονητές πειραματιζόμενους μάγους που διέλυσαν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Και τώρα τι; Η ΑΕΚ έχει μπροστά της να ανέβει ένα βουνό. Μόνο που το βουνό αυτό δεν έχει αρχίσει να φαίνεται καθαρά κι αυτό δημιουργεί μια ψευδαίσθηση εφησυχασμού. Σε πρώτο πλάνο η ΑΕΚ χρειάζεται άμεσα ένα αριστερό μπακ. Τώρα. Τον Γενάρη! Όχι αργότερα. Και πρέπει αυτός ο αμυντικός να είναι από το ψηλότερο δυνατόν ράφι. Ούτε από τα αζήτητα, ούτε πολυτραυματίας, ούτε υπερήλικας, ούτε να προέρχεται από τα τσικό καμιάς άλλης ομάδας, όσο μεγάλη και να είναι αυτή. Θέλει παίκτη φτασμένο, υγιή, σε καλή ηλικία, με περγαμηνές, για να λύσει για πολλά-πολλά χρόνια το πρόβλημά της στη συγκεκριμένη θέση. Βέβαια, μια τέτοια επιλογή έχει και το αδύνατο σημείο της. Κοστίζει αρκετά χρήματα! Ε, ναι. Τέτοιου είδους μεταγραφές για να τις πετύχεις, απαιτείται να βάλεις το χέρι αρκετά βαθιά στην τσέπη. Και αμέσως μετά, πάλι σε χρόνο μηδέν, πάλι μέχρι το τέλος του μήνα, η ΑΕΚ χρειάζεται και έναν πρωτοκλασάτο αριστερό μεσοεπιθετικό που να μπορεί να παίζει στον ασβέστη, που να ξέρει να συγκλίνει προς την περιοχή, να έχει καλή ντρίπλα, να έχει σουτ και να είναι ομαδικός. Να μην παίζει δηλαδή για πάρτη του. Και αυτός φυσικά θα είναι δεόντως ακριβός. Η ομάδα όμως δεν έχει οικονομικά προβλήματα και μάλιστα έχει και αυξημένα έσοδα φέτος λόγω και της πορείας στην Ευρώπη. Γιατί να μη διατεθούν κάποια από αυτά για την βελτίωση και την μετέπειτα εκτόξευση της ομάδας;
Αν δεν τα καταφέρουν να βρουν αυτούς τους δύο παίκτες πρέπει να βγουν και να ξεκαθαρίσουν στον κόσμο το γιατί. Δεν έδινε ο πρόεδρος τα απαιτούμενα χρήματα; Δεν ήθελαν οι παίκτες να έρθουν στην ΑΕΚ; Ή στο μεταγραφικό τμήμα της ΑΕΚ είναι τόσο άσχετοι που να μη μπορούν να βρουν δύο αξιόλογους παίκτες και να τους πείσουν να έρθουν στην ΑΕΚ παρουσιάζοντάς τους το πλάνο της που ομολογουμένως είναι αρκούντως δελεαστικό; Πώς οι ανταγωνιστές της ΑΕΚ εντοπίζουν γρήγορα τους στόχους τους και ολοκληρώνουν έγκαιρα τις μεταγραφές τους; Είναι πιο πειστικοί; Έχουν καλύτερο πλάνο; Ή μήπως πληρώνουν καλύτερα και δεν τους ξεθεώνουν στα παζάρια;
Κι αυτοί είναι μόνο για αρχή. Αλλά ας πορευτούνε έτσι μέχρι το καλοκαίρι γιατί τότε θα πρέπει να γίνει το μεγάλο μπαμ από πλευράς ΑΕΚ. Τερματοφύλακας επιπέδου οπωσδήποτε! Με στόχο να έρθει για πρώτος! Δεξί μπακ ίδιου επιπέδου με το αριστερό που θα έχει αποκτηθεί. Για τα μπακ απ σε τερματοφύλακα, δεξί και αριστερό μπακ νομίζω θα επιλέξει με σύνεση ο Αλμέιδα κρατώντας Στάνκοβιτς, Ρότα και Πήλιο. Στο κέντρο της άμυνας θα πρέπει να αποκτηθεί με μεταγραφή ο Κάλενς ή αλλιώς να έρθει άλλος παίκτης εγνωσμένης αξίας. Σιγά-σιγά το μεταγραφικό τιμ θα πρέπει να αρχίσει να ψάχνει και για αντικαταστάτη του Βίντα με ορίζοντα τουλάχιστον τον επόμενο χρόνο. Ακολουθεί ένα τεράστιο αμυντικό χαφ που θα πλαισιώσει τους Σιμάνσκι και Γιόνσον. Στα δεξιά της επίθεσης θα απαιτηθεί δεξιός μεσοεπιθετικός που θα αντικαταστήσει τον Άμραμπατ, ίδιας ή και μεγαλύτερης αξίας έχοντας πίσω του τον Ελίασον. Αφήνω ένα παράθυρο ανοιχτό για την κατάσταση που θα βρίσκεται ο Φερνάντες και αν θα μπορέσει να καλύψει αυτός τη θέση. Ένα δημιουργικό χαφ, πρωτοκλασάτο δεκάρι, που θα μπορεί να παίζει πίσω από τον φορ και να μοιράζει ασίστ σα να μοιράζει πασατέμπο. Επίσης ένα αριστερό χαφ που θα αποκτηθεί στη θέση του Αραούχο που θα αποχωρήσει το καλοκαίρι καθώς λήγει το συμβόλαιό του. Και τέλος, ένα φορ κίλερ που να σκοτώνει για βασικό με πίσω του τον Γκαρσία που δεν θα χρειάζεται να ζορίζεται τόσο και σαν τρίτο τον Ζίνι που όλοι ελπίζουμε να συνεχίσει να εξελίσσεται. Σταδιακά θα πρέπει να αρχίσει να απασχολεί το μεταγραφικό επιτελείο και η αντικατάσταση των Τσούμπερ, Μάνταλου και Γκατσίνοβιτς.
Ουσιαστικά μέχρι το καλοκαίρι η ΑΕΚ θα πρέπει να αποχωριστεί τους: Αθανασιάδη, Σιντιμπέ, Χατζισαφί, Μοχαμάντι, Γαλανόπουλο, Άμραμπατ, Πισάρο, Αραούχο, Πόνσε, Φαν Βέερτ. Και από του χρόνου τους: Βίντα, Τσούμπερ, Μάνταλο και Γκατσίνοβιτς.
Η ΑΕΚ πρέπει να δομηθεί από Ιούνιο κάπως έτσι:
Τερματοφύλακες: ΝΕΟΣ, Στάνκοβιτς
Δεξιά μπακ: ΝΕΟΣ, Ρότα
Αριστερά
μπακ: ΝΕΟΣ, Πήλιος
Κεντρικά
μπακ: Βίντα, Μουκουντί, Κάλενς Μήτογλου
Αμυντικά
χαφ: ΝΕΟΣ, Σιμάνσκι, Γιόνσον
Δεξιά
χαφ: Πινέδα, Μάνταλος
Δεξιά
εξτρέμ: Ελίασον, Φερνάντες
Κεντρικά
χαφ: ΝΕΟΣ, Τσούμπερ
Αριστερά
χαφ: ΝΕΟΣ, Γκατσίνοβιτς
Αριστερά
εξτρέμ: ΝΕΟΣ
Σέντερ φορ: ΝΕΟΣ, Γκαρσία, Ζίνι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου