Όταν ο καναπές έγινε τριθέσιος

Εν θερμώ αποφεύγω να γράψω συνήθως. Απόψε θα κάνω μια εξαίρεση. Δεν είμαι θυμωμένος. Ούτε καν στενοχωρημένος δεν θα έλεγα ότι είμαι. Δεν έγινε κάτι που θα έπρεπε να με ξενίσει. Η πραγματική ΑΕΚ ήταν αυτή και αυτές είναι οι δυνατότητές της. Καμιά καρδάρα δεν έχυσε χάνοντας από την Ζενίτ απόψε. Ίσα-ίσα που το παραμύθι θα μπορούσε να είχε τελειώσει από πιο νωρίς. Υπέρβαση ήταν η νίκη στο Σπλιτ επί της Χάιντουκ, όπως υπέρβαση ήταν και το 1-1 με την Άντερλεχτ στο ΟΑΚΑ. Εκτός αν μερικοί θέλουν να παραμυθιάζονται. Προσωπικά θα μου κάνει μεγάλη έκπληξη αν αυτή η ομάδα φύγει με θετικό αποτέλεσμα από το Καυτατζόγλειο μεθαύριο και πολύ περισσότερο αν καταφέρει να αποκλείσει τη Λάρισα στον κάμπο.

Το ταβάνι τής ΑΕΚ το είδαμε φέτος στα δύο ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ένας ήταν πιο πεθαμένος από τον άλλο και στο Σπλιτ που πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό της. Την τεσσάρα στο Χαριλάου μη την υπολογίζουμε και πολύ αφού επήλθε λόγω των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν. Κατά τα λοιπά σας παραπέμπω στο Πατραϊκό με την Κέρκυρα, στη Νέα Σμύρνη, στο Βόλο, στην Καβάλα, στην Τούμπα, στο ΟΑΚΑ με τον Αστέρα Τρίπολης, στο Περιστέρι, στο Βέλγιο, στην Αγία Πετρούπολη... Θέλετε κι άλλα;

Ευτυχώς για όλους μας που ο Άρης και ο ΠΑΟΚ στάθηκαν άξιοι εκπρόσωποι του ελληνικού ποδοσφαίρου και μας έβγαλαν ασπροπρόσωπους στην Ευρώπη. Χάρη σ' αυτούς θα τσιμπήσουμε και τα ελάχιστα φετινά μας πονταλάκια στην ειδική βαθμολογία τής ΟΥΕΦΑ. Οι τρεις... κοκορομάχοι τού κέντρου ας στριμωχτούν λιγάκι για να μπορέσουν να βολευτούν στον ίδιο καναπέ από τον οποίο θα βλέπουν τις δύο ομάδες τής συμπρωτεύουσας να συνεχίζουν την προσπάθειά τους. Κι αν τους έχει μείνει μια σταλιά φιλότιμο ας μη ντραπούν να τις χειροκροτίσουν...