This is AEK

Ατρόμητος-ΑΕΚ 1-1 (Super League)

Τι να πει κανείς; Φταίει το κάρμα; Η ειμαρμένη ίσως; Ή μήπως δεν φταίει κανείς κι άδικα σπαζοκεφαλιάζουμε; Μπορεί να είναι τα πράγματα πολύ πιο απλά απ' όσο έχουμε φανταστεί. This is ΑΕΚ πουλάκι μου και τι τα θες τι τα γυρεύεις. Κι αν με πονάει εμένα να χάνω από τον Τσακίρη, τον Μπέο, τον Ψωμιάδη ή να μου κάνει πλάκα ο κάθε Δώνης και ο κάθε Αναστασάκος που είχαν την τιμή να φορέσουν τη φανέλα αυτής της μεγάλης ομάδας και ο πρώτος να τολμήσει να μάθει προπονητική στην πλάτη της, νομίζετε ότι το ίδιο πρέπει να πονάει τον Γκερέιρο, τον Σάχα, τον Λεονάρντο ή τον Σκόκο; Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι σας πληροφορώ! Σήμερα δεν τους έβλεπαν σκάουτερς από την Ευρώπη, γιατί να σκιστούν; Δεν μπορεί να μεταμορφώνεται αυτή η ομάδα σε λεοντόκαρδη στα ντέρμπι και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια και στα ματσάκια με τις Πάνω Ραχούλες να ξαναγίνεται ο Μπανκς Μπάνυ που τον σημαδεύει ο Έλμερ την ώρα που του κλέβει τα καρότα. Απλά δεν γίνεται.

Έχω ξαναγράψει για τη νοοτροπία των μικρών παικτών να μη μπορούν να διαχειριστούν τη... χαρά τους από μια ενδεχόμενη νίκη και να τα σκατώνουν εκεί στα τελευταία λεπτά κάθε αγώνα. Πόσες φορές δεν το έχουμε δει αυτό φέτος αλλά και παλιότερα. Την ώρα που πάει να βγάλει τη σέντρα ο αντίπαλος στο 89' την τρως τη μπάλα κύριε αμυντικέ μου. Κι αν δεν μπορείς να τη φας τρως τον αντίπαλο. Πάντως ένα μόνο από τα δύο επιτρέπεται να περάσει. Και τα δύο ποτέ! Τι στο διάολο και στις ακαδημίες ποδοσφαίρου διδάσκεται αυτό. Αλλά κι αν ακόμα περάσει η μπάλα και έρχεται μέσα στην περιοχή τι σκατά κάνουν οι κεντρικοί αμυντικοί; Δεν πρέπει να πάνε πρώτοι στη μπάλα; Και στο Σπλιτ το ζήσαμε σε όλο του το μεγαλείο πάνω από πέντε φορές. Έτσι φάγαμε το γκολ και έτσι παρά λίγο να φάμε και δεύτερο στο 90'.

Όχι ότι θα είχε συμβεί τίποτα φοβερό αν κλέβαμε αυτή τη νίκη. Πάλι μίζεροι και κλεφτοκοτάδες θα μέναμε. Σιγά το επίτευγμα να νικήσεις τον Ατρόμητο. Αλλά για το γαμώτο. Για την καταπληκτική προσπάθεια αυτού του φιλότιμου παίχτη που μπορεί και δικαιολογεί μέχρι και το τελευταίο σεντ που παίρνει από την ΑΕΚ. Του Ίσμαελ Μπλάνκο. Ξέρεις τι είναι να βλέπεις ένα παίκτη να σκίζεται στα δύο για να σε βάλει μπροστά στο σκορ στο 85' και μέσα σε τέσσερα λεπτά, τέσσερις νταγλαράδες συνάδελφοί του να κάνουν την μία παπαριά πίσω από την άλλη μέσα σε μία και μόνο φάση για να ακυρώσουν αυτή του την προσπάθεια; This is AEK σου λέω και μάλλον πρέπει να το πιστέψεις.

Καλέ μου Μανόλο ηρέμησε. Όχι κάθε που θα γίνεται η στραβή να σου φταίνε οι ανεπαρκείς παίκτες που έχεις και ο κακός επαγγελματίας προκάτοχός σου. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Εσύ δεν τους λιβάνιζες πριν από λίγες μέρες λέγοντάς τους παλικάρια που μπορούν να σηκώσουν οποιοδήποτε βάρος και να νικήσουν οποιονδήποτε αντίπαλο; Τώρα τι έγινε ξαφνικά; Ανακάλυψες κι εσύ ότι επιτίθεσαι με ποδήλατα στα τανκς; Και η τοποθέτησή σου περί σεβασμού των συναδέλφων σου και η διάθεσή σου να μη κρίνεις τη δουλειά των προκατόχων σου πήγαν περίπατο; Μας έχεις δείξει ένα πρωτόγνωρα αξιοσέβαστο πρόσωπο για προπονητή που δουλεύει στην Ελλάδα. Μη τα σκατώνεις κι εσύ όπως και η ομάδα σου. Όλοι κρινόμαστε από τα λεγόμενά μας κι από τις πράξεις μας.

Ο διαιτητής απέβαλε με αυστηρή δεύτερη κίτρινη κάρτα τον Ντιοπ και άφησε την ομάδα με δέκα παίκτες. Μωρέ τι μας λες! Γιατί εγώ θυμάμαι μια ΑΕΚ που όποτε την άφηναν οι διαιτητές με δέκα παίχτες, οι αντίπαλοί της φώναζαν ωχ επειδή οι υπόλοιποι που έμεναν μέσα στο γήπεδο έπαιζαν και για τον συμπαίκτη τους που είχε αποβληθεί. Κι όταν τους έβλεπες νόμιζες ότι οι αντίπαλοι παίζουν με εννέα και η ΑΕΚ με δώδεκα! Δεν αφήνουμε τις μαλακίες λέω εγώ πριν μας πάρουν στο ψιλό δικοί μας και αντίπαλοι; Ότι οι διαιτητές βλέπουν την ΑΕΚ σαν την ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους και τον κομπλεξισμό τους για όσα τους αναγκάζουν να κάνουν οι πρασινοκόκκινοι βοθρατζήδες είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Περιμένει κανείς να αλλάξει και να μας φέρονται ισότιμα; Αν δεν βάλουμε εμείς το μαχαίρι ανάμεσα στα δόντια κι αν δεν γυαλίσει το μάτι μας μια ζωή θα μας βλέπουν σαν τους κουραμπιέδες τού ελληνικού ποδοσφαίρου...