ΑΕΚ-Λεβαδειακός 2-1

Όταν έχεις απέναντί σου μια ομάδα που παίζει με 11 κορμιά στην περιοχή της τι ποδόσφαιρο να παίξεις; Άλλωστε ομάδα τού Παράσχου και ποδόσφαιρο δεν είναι συνυφασμένες έννοιες. Τοποθετώντας στην κατσαρόλα και την μέτρια αγωνιστικά ΑΕΚ, τον πανύβλακα διαιτητή και τους μόλις 4.000 περίπου ηρωικούς φιλάθλους (αρνητικό ρεκόρ για φέτος με 3.798 εισιτήρια), με λίγο ανακάτεμα έχεις έτοιμη τη χτεσινή σούπα που ούτε σαν τέτοια κατάφερε να ζεστάνει κανέναν στο παγωμένο ΟΑΚΑ.

Η ΑΕΚ εντούτοις κατάφερε να πάρει το τρίποντο και να παραμείνει βαθμολογικά εντός στόχων έστω και κάπως πιο μακριά από την επιθυμητή απόσταση βολής. Το κακό είναι ότι δεν μπορείς να την εμπιστευτείς την ομάδα. Δεν ξέρεις πότε θα σου κάνει το καζίκι. Ήρθαν και οι τραυματισμοί μαζεμένοι και ήδη τα πράγματα δυσκολεύουν για την επόμενη δύσκολη αναμέτρηση με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο.

Άραγε αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται ακόμα στην ηγεσία τής ΑΕΚ δεν έχουν σταγόνα αίμα μέσα τους; Δεν αντιδρούν σε τίποτα; Βλέπουν το αδερφάτο πασών των παραγκών να στήνει την ομάδα τους στα τρία μέτρα κι αυτοί σφυρίζουν αδιάφορα; Μα και τον Καρτέλη να είχαμε πρόεδρο μια διαμαρτυρία βρε αδερφέ θα την έριχνε στους καραγκιόζηδες που τόλμησαν να ορίσουν το παιχνίδι στο Αγρίνιο Σάββατο και ενώ η ΑΕΚ έπαιξε εξ αναβολής ματς την Τετάρτη! Δηλαδή τις μαλακίες τις δικές τους που ανατίναξαν το πρωτάθλημα και τα έκαναν όλα χωματερή με τις ομάδες Α και Β θα τις πληρώσει η ΑΕΚ; Τολμάνε να ορίσουν και του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού εξ αναβολής αγώνα την Τετάρτη και κανονικό αγώνα το Σάββατο; Μετά λένε γιατί η κοινωνία τους φτύνει. Μα είναι τόσο εξόφθαλμα αυτά που κάνουν που ο κόσμος και να θέλει να κοιτάξει αλλού, το βλέμμα του καρφώνεται πάνω τους. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλοι τους επιθυμούν ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός να βγαίνουν στο Τσάμπιονς Λιγκ και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν. Άλλη σκέψη δεν χωράει όταν συναντάς τέτοια αντιμετώπιση, όσο και να παραμένεις ανεπηρέαστος από τις σκιές που οι ίδιοι έχουν ρίξει πάνω στο ελληνικό ποδόσφαιρο και όσο καλοπροαίρετος και να είσαι. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, καλύτερα να ξεχάσουν την πιθανότητα να διεκδικήσουν κάποια στιγμή, όχι αυτό καθαυτό το πρωτάθλημα, αλλά τουλάχιστον την έξοδό τους στο Τσάμπιονς Λιγκ που θα σημάνει οικονομική ανάσα και ανασύνταξη. Τους το απαγορεύουν. Ακόμα και αυτή η χρήση καρτών που κάνουν εναντίον τους οι διαιτητές συνιστά πρόκληση. Και παρόλο που οι ομάδες έχουν πλέον το δικαίωμα να επιλέξουν σε ποιο από τα επόμενα τέσσερα παιχνίδια τους θα εκτίσουν την ποινή τους οι παίκτες, η ζημιά δεν παύει να υφίσταται. Βέβαια, δεν χρειάζεται και μεγάλη προσπάθεια ένα πανούργο σύστημα για να θέσει εκτός μάχης τον όποιο υποψήφιο ανταγωνιστή των δύο απαταιώνιων του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού φρόντισαν και οι ίδιοι να απαξιωθούν αγωνιστικά, τόσο από πλευράς έμψυχου υλικού όσο και από πλευράς σοβαρών και αξιόμαχων παραγόντων. Έτσι, οι ίδιοι τους άφησαν το πεδίο ελεύθερο. Και είναι κρίμα για τους φιλάθλους τού Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού να στιγματίζονται οι ομάδες τους τη στιγμή που δεν έχουν ανάγκη από τέτοια δεκανίκια. Έχουν δημιουργήσει ισχυρά σύνολα και καθαρά αγωνιστικά υπερτερούν όλων των άλλων. Ειδικά ο Ολυμπιακός που είδαμε χτες στο... κιτρινόμαυρο Βελοντρόμ ήταν μια ομάδα πολλών κυβικών που μπορεί να σταθεί επάξια σε πολύ υψηλό επίπεδο δίχως παράγκες και παραγκάρχες να τον συνδράμουν. Κι αυτό πρέπει να το δει σοβαρά ο Μαρινάκης.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο χτεσινό παιχνίδι τής ΑΕΚ.

Ο Αραμπατζής δέχτηκε ένα σουτ σε 93 λεπτά αγώνα. Και το έφαγε κάτω από τα χέρια του. Ολέ! Βέβαια όταν τον αφήνει έκθετο ο τελευταίος αμυντικός κάνοντας τη βλακεία τού αιώνα, τι απαιτήσεις να έχει κανείς από τον τερματοφύλακα;

Ο Κοντοές τα πήγε καλά αμυντικά αλλά παρόλο που προσφερόταν το ματς δεν τόλμησε να πάρει επιθετικές πρωτοβουλίες. Σίγουρα μετράει και η κούραση που έχει συσσωρευτεί από τους συνεχόμενους αγώνες.

Ο Καράμπελας χτες τα πήγε καλά όμως και ο αντίπαλός του δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλών αγωνιστικών προδιαγραφών. Ας περιμένουμε να δούμε τη συνέχεια.

Ο Μανωλάς μπορεί να παίζει παθιασμένα επί 90 λεπτά αλλά το έχει στο αίμα του να κάνει την πατάτα και να κρεμάει την ομάδα του εκεί που θα έπρεπε να έχει καθαρίσει. Επιπόλαιος, χωρίς αυτοσυγκέντρωση και με μεγάλη δυσκολία στη χρησιμοποίηση του μυαλού του. Και παίκτης που παίζει μόνο με τα πόδια και το κεφάλι αλλά χωρίς μυαλό, δεν έχει και πολλές ελπίδες να διαπρέψει. Ίσως το συμβόλαιο που του πρότεινε η διοίκηση (άσχετα αν δεν το τήρησε ποτέ) να έχει κριθεί από τον ίδιο μικρό και να αισθάνεται ότι τον αδικεί. Μήπως να τον καλούσαν και από πεντακόσια χιλιάρικα το χρόνο να του πρότειναν ένα εκατομμύριο;

Ο Δέλλας κράτησε καλύτερα, αλλά είναι χιλιοειπωμένο πια. Δεν έχει κάτι άλλο να δώσει.

Ο Μάκος, μέχρι τον τραυματισμό του, κινήθηκε κι αυτός στη μετριότητα. Περνάει και πάλι άσχημη περίοδο. Και όταν ένας ποδοσφαιριστής μέσα στην ίδια χρονιά περνάει πάνω από μία περίοδο ντεφορμαρίσματος πρέπει να ψάξει καλά να βρει τι φταίει.

Ο Βάργκας έκανε τη χειρότερη ίσως εμφάνισή του με τη φανέλα τής ΑΕΚ. Σίγουρα ήταν επηρεασμένος από την παραφιλολογία τής εβδομάδας που πέρασε, γύρω από την περιβόητη συνέντευξη που έδωσε στη Real News και τα παράπονα που εξέφρασε.

Ο Κάρλος δεν ήταν σούπερ, όμως συγκαταλέγεται στους ποδοσφαιριστές που πρόσφεραν στη χτεσινή νίκη. Έχει κάποια διαστήματα που μπορεί να κάνει παπάδες και κάποια άλλα που χάνεται εντελώς. Να δείτε τι μας θυμίζει αυτό. Κάποιον Αργεντινό μπαλαδόρο που είχαμε μέχρι το καλοκαίρι και που, παρόλο που ήταν παιχταράς, αδικούσε τον εαυτό του με τα τεράστια διαστήματα εξαφάνισής του μέσα από τον αγωνιστικό χώρο. Βέβαια εκείνος μας αποζημίωνε κατά καιρούς με τα φανταστικά του γκολ και τις μαγικές ενέργειες που έκανε με τη μπάλα στα πόδια.

Ο Καφές όπως πάντα, άχρωμος, άνευρος, άγευστος, σχεδόν απαρατήρητος. Ήρθε και ο τραυματισμός του, που μάλλον είναι σοβαρός και μη ξεχνάμε ότι είναι ο δεύτερος μέσα στη σεζόν που ακόμα βρίσκεται στην αρχή της. Ο Καφές είναι ίσως ο πιο αντιπροσωπευτικός παίκτης αυτής της μετριότατης ΑΕΚ που βλέπουμε και φέτος. Και οι δύο είναι τόσο light που δεν βλέπονται!

Ο Λεονάρντο, ως συνήθως, όαση μέσα στην έρημο. Τι άλλο να κάνει δηλαδή ένας παίκτης για να χαρακτηριστεί πολύτιμος; Το νου σας μυρωδιάδες γιατί οι σειρήνες παραμονεύουν και μάλιστα έχουν αρχίσει να σκούζουν άσχημα. Αν ενδώσετε και τον στείλετε πουθενά, πακετάκι τυλιγμένο με κορδελίτσες, θα το φάτε για τα καλά το κεφάλι σας αυτή τη φορά.

Ο Λυμπερόπουλος, μοναδικός φουνταριστός στην αντίπαλη περιοχή χτες, πάλεψε, έσπρωξε, φώναξε, πήρε κίτρινη κάρτα (σιγά το πρωτότυπο, όλοι πήραν άλλωστε), αλλά ρε παιδί μου, φαίνεται το πράγμα, δεν τραβάει και στενοχωριέται και ο ίδιος γιατί είναι οξυδερκής και φιλότιμος άνθρωπος και το βλέπει ότι δεν τραβάει.

Ο Ρίκα που μπήκε αλλαγή κατάφερε να πάρει μέσα σε 5 λεπτά δυο κίτρινες κάρτες και να αποβληθεί. Σαφώς και ο διαιτητής εξάντλησε την αυστηρότητά του πάνω του αλλά και ο παίκτης που διαθέτει μια στοιχειώδη σοβαρότητα δεν τραβάει τη φανέλα τού αντιπάλου του και ενώ έχει ήδη χρεωθεί με μια κίτρινη κάρτα και μάλιστα πριν από 5 λεπτά! Αγωνιστικά πάντως, έστω και στα 30 αυτά λεπτά που αγωνίστηκε, ήταν και πάλι πειστικός. Ας αποδώσουμε την ανόητη ενέργειά του στο περίσσευμα πάθους που διαθέτει και στην ανάγκη του να δώσει απαντήσεις για τον μακροχρόνιο παροπλισμό του. Με παρόμοιες ενέργειες όμως θα δυσκολευτεί αρκετά να το βρει αυτό το δίκιο.

Ο Μπέλεκ ξανά ωσεί παρόν. Με την παρούσα κατάσταση στα διοικητικά μάλλον θα παραμείνει μέχρι το καλοκαίρι. Ας το πάρουμε απόφαση καλύτερα ότι από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή αυτή την εικόνα θα εισπράττουμε. Εκτός αν ο Κωστένογλου βρει κανένα μαντζούνι και του δώσει έξτρα κίνητρο επισημαίνοντάς του ότι με την αδιαφορία του κάνει κακό στην καριέρα του και όχι μόνο στην ΑΕΚ.

Ο Σιαλμάς για άλλη μια φορά χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα. Στα 10 λεπτά δεν προλαβαίνει να δείξει ένας ποδοσφαιριστής τις αρετές του, αν φυσικά τις διαθέτει. Εκτός αν είναι ο Μέσι που και ένα λεπτό να παίξει όλο και κάποιο διαστημικό κόλπο θα κάνει. Στον Σιαλμά θα επιμείνουμε, όπως επιμέναμε και για τον Λεονάρντο αλλά και για τον Μάκο, όταν όλοι έλεγαν ότι ο μυρωδιάς ο Μπάγιεβιτς, τους δύο πιο άχρηστους ποδοσφαιριστές που υπήρχαν τους έφερε στην ΑΕΚ.

Ο Κωστένογλου το φοβόταν το ματς. Γι' αυτό και επέλεξε να ξεκινήσει με δύο αμυντικά χαφ (αν συνυπολογίσουμε σαν τέτοιο και τον Καφέ, ουσιαστικά με τρία αμυντικά χαφ έπαιξε) σε αντίθεση με το ματς ενάντια στον Αστέρα Τρίπολης που το ξεκίνησε με ένα. Βέβαια τότε δεν του είχε βγει και είχε περάσει γρήγορα τον Ρίκα δίπλα στον Μάκο. Τον Λεβαδειακό τον είχε διαβάσει ότι θα παίξει ταμπούρι και έπρεπε να βρει τρόπο να διασπάσει την πολυπρόσωπη άμυνά του. Και επειδή όλοι ξέρουμε ότι στερείται εργαλείων για να κάνει κάτι τέτοιο, ανέθεσε τη... βρομοδουλειά στους Λεονάρντο, Κάρλος και Λυμπερόπουλο. Εν μέρει ο στόχος επετεύχθη αλλά στο τέλος μένει κάτι. Μια στυφή γεύση. Δεν είναι αυτή η ΑΕΚ που θέλει να βλέπει ο κόσμος της. Φταίει γι' αυτό ο Κωστένογλου; Σε καμιά περίπτωση. Ο Νικόλας έχει διακρίνει μέχρι που φτάνει το ταβάνι τής φετινής ΑΕΚ και πορεύεται με σύστημα αλά Φερνάντο Σάντος. Να κλέβουμε τη νίκη όπως-όπως και να μετράμε κουκιά στο τέλος. Αν θέλετε και θέαμα να φύγετε, να πάτε αλλού. Ξέρω εγώ, πηγαίνετε στο τσίρκο βρε αδερφέ. Τι θέαμα δηλαδή μπορείς να απαιτήσεις από τον Κοντοέ, τον Καράμπελα, τον Μάκο, τον Καφέ, τον Λαγό, τον Γεωργέα, τον Χέλγκανσον, τον Μπουγαΐδη, τον Αργυρίου, τον Γκερέιρο, τον Μπέλεκ, τον Σιαλμά, τον Μανωλά, τον Γκέντζογλου, τον Μπερνς και τους 37ρηδες Δέλλα και Λυμπερόπουλο; Τα διαβάσατε καλά τα ονόματα ή να τα ξαναγράψουμε; Το καταλάβατε ή θέλετε να κάνουμε και κακά;