ΑΕΚ-Κέρκυρα 1-0

Η ΑΕΚ έκανε το 4Χ4 και τώρα μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα γι' αυτή την ομάδα με περισσότερη ασφάλεια. Όχι ότι γίναμε ξαφνικά σούπερ ομάδα και άλλαξαν οι στόχοι μας, ούτε σκοτώσαμε κανένα θηρίο νικώντας με 1-0 την Κέρκυρα. Ομάδα Β' Εθνικής ήταν και προς τα εκεί κατευθύνεται με ακρίβεια. Απλά διέθετε έναν τερματοφύλακα που εμείς δεν έχουμε. Και όσο σκεφτόμαστε ότι πασάρισε σε μας τον Κωνσταντόπουλο και πήρε τον Γκαλίνοβιτς, τόσο μας πιάνει πονοκέφαλος με την ασχετία των όσων βρέθηκαν από σύμπτωση να διοικούν αυτή τη μεγάλη ομάδα. Μα τόσο άσχετοι;

Η ΑΕΚ, λοιπόν, αποκτάει σταθερότητα στην απόδοσή της και αρχίζει να βγάζει και κάποιο, έστω υποτυπώδες, θέαμα πάνω στο χορτάρι. Μαθαίνει να μην αγχώνεται και να κυνηγάει τη νίκη και το σπουδαιότερο, εκεί που κέρδιζε πριν λίγο καιρό με 1-0 και κλεινόταν ταμπούρι να διαφυλάξει το αποτέλεσμα (α, ρε μυρωδιά Χιμένεθ), τώρα παίζει φουλ επίθεση μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο των καθυστερήσεων για να βάλει κι άλλο γκολ. Όπως αρμόζει στην ΑΕΚ δηλαδή. Οφείλουμε όλοι να παραδεχτούμε ότι ο Κωστένογλου έχει για τα καλά περάσει τη δική του φιλοσοφία στους παίκτες και σιγά-σιγά τους αλλάζει και τη νοοτροπία. Ο Μπέλεκ ήδη δήλωσε χτες ότι οφείλει την αγωνιστική του βελτίωση στον προπονητή του και στην εμπιστοσύνη που του δείχνει. Η άμυνα λειτουργεί με περισσότερη σοβαρότητα, το κέντρο βρίσκει χημεία και η επίθεση έχει πάρει μπροστά. Και όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας που το έχει προκαλέσει η ασυνέπεια της διοίκησης. Και εδώ έρχεται δικαίως να αναρωτηθεί κανείς. Δεν βλέπουν την τεράστια προσπάθεια των παικτών και του προπονητή; Δεν βλέπουν πόσο οι παίκτες έχουν βάλει την ομάδα πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον και δίνουν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους; Δεν βλέπουν την μεταστροφή τού κλίματος και μεταξύ των παικτών και μεταξύ των φιλάθλων; Δεν συγκινούνται ούτε τώρα ώστε να κάνουν μια ύστατη προσπάθεια να φανούν κι αυτοί συνεπείς στις υποχρεώσεις τους; Τόση αδιαφορία πια;

Ο κόσμος πάντως άκουσε και πάλι την έκκληση παικτών και προπονητή που ζητούσαν στήριξη και ανταποκρίθηκε στο μέτρο τού δυνατού. Σε καμιά περίπτωση δεν πήγε αυτός ο κόσμος επειδή του το ζήτησε ο Νοτιάς. Ευτυχής συγκυρία ήταν και η ώρα διεξαγωγής τού αγώνα, αφού μετά από πολλά χρόνια η ομάδα έπαιξε σε καθαρά ποδοσφαιρική ώρα που προσφέρεται για γήπεδο και βοηθούντος και του καιρού η συγκέντρωση των φιλάθλων υπήρξε αξιοπρεπής. Όμως, από εδώ και πέρα θα πρέπει να δούμε όλοι πιο σοβαρά την ανάγκη που υπάρχει για στήριξη αυτών των ανθρώπων οι οποίοι καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια να ανταποκριθούν και να ξεπεράσουν τους εαυτούς τους κάνοντας το κάτι παραπάνω που, όπως φαίνεται από τις λυσσασμένες αντιδράσεις των απαταιώνιων, έχει αρχίσει να τους δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα. Όσο πιο πολλοί μπορούμε πρέπει να μαζευόμαστε από εδώ και στο εξής στο γήπεδο για να στηρίξουμε την ομάδα και μόνον αυτήν. Κανέναν άλλο.

Η ΑΕΚ φιγουράρει στην πρώτη θέση τής βαθμολογίας, έστω και με 2 ματς λιγότερα από τον Παναθηναϊκό και 1 ματς από τον Ολυμπιακό. Εκτός που κανείς δεν τους εγγυάται ότι θα κερδίσουν τα εξ αναβολής παιχνίδια τους, ακόμα όμως κι αν το κάνουν, η διαφορά μας θα είναι 4 βαθμοί από τον πρώτο και 2 από τον δεύτερο. Η ομάδα είναι μέσα στο κυνήγι τού τίτλου, όσο τρελό κι αν ακούγεται αυτό. Και φυσικά ο πανικός των δύο κρυφοσυνεταίρων άρχισε να γίνεται αισθητός και οι κινήσεις τους που έχει επιφέρει αυτός ο πανικός είναι σπασμωδικές. Το... πολυεργαλείο που έστειλαν χτες στο ΟΑΚΑ να διαιτητεύσει, ονόματι Αμπάρκιολης, είχε και πέρυσι έρθει με διατεταγμένη αποστολή, στο παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό και είχε κάνει πάλι το γήπεδο κόλαση. Ποια ήταν η αποστολή τού συγκεκριμένου κόρακα; Είναι απλό. Πρώτα απ' όλα να εκνευρίσει παίκτες και φιλάθλους με αποτέλεσμα να εκτραπούν και να οδηγηθεί η ομάδα σε τιμωρία έδρας. Είναι παλιά και δοκιμασμένη συνταγή των κοράκων και όταν περιλαμβάνεται στο μενού τής αποστολής τους η συγκεκριμένη εντολή δεν διστάζουν να κάνουν το παιχνίδι γης μαδιάμ. Έτσι, είχαμε μαρκάρισμα με τα δύο πόδια αμυντικού στον Λεονάρντο κι αντί απευθείας αποβολή έδειξε τη μία και μοναδική κίτρινα κάρτα σε παίκτη τής Κέρκυρας, έναντι τριών που έδειξε σε παίκτες τής γηπεδούχου ΑΕΚ που πίεζε και είχε 80% κατοχή τής μπάλας! Έπειτα, δεν δίνει κλασσικό πέναλτι σε χέρι μέσα στην περιοχή. Οι συνήθεις άσχετοι που το παίζουν ειδήμονες λένε ότι δεν πάει το χέρι τού αμυντικού στη μπάλα, αλλά η μπάλα στο χέρι τού αμυντικού. Παραβλέπουν όμως οι μυρωδιάδες των κανονισμών ότι αν το χέρι, ηθελημένα ή ακούσια, παρεμβληθεί στη μπάλα -και εφόσον είναι απλωμένο- και της αλλάξει την πορεία προς το τέρμα ή προς έναν συμπαίκτη προς τον οποίο κατευθυνόταν η πάσα, αυτό συνιστά παράβαση λόγω αλλοίωσης της κατεύθυνσης που είχε η μπάλα. Άρα έχουμε πέναλτι και κίτρινη κάρτα στον αμυντικό και όχι κόκκινη επειδή δεν είχε μεν πρόθεση να βρει τη μπάλα, όμως έστω και ακούσια συνέβαλε να αλλοιωθεί η φάση. Κατανοητό ή να διοργανώσουμε και σεμινάριο μετά αναπαράστασης με κόκκινα και πράσινα ανθρωπάκια;

Αν, λοιπόν, συνδυάσουμε τον Ράμπο Αμπάρκιολη που βρέθηκε χτες στο επιχειρησιακό πεδίο τού ΟΑΚΑ να εκτελέσει την ριψοκίνδυνη και εμετική αποστολή του, με τον Ταλιμπάν ανεκδιήγητο Παππά που έστησε στα 6 μέτρα τον Παναιτωλικό προχτές στο Καραϊσκάκης, εύκολα αντιλαμβανόμαστε πόσο όμορφα και αγγελικά άρχισε και πάλι να επιτελεί το θεάρεστο έργο της η προσωρινά αραχνιασμένη αλλά ποτέ κατεδαφισμένη παράγκα!

Αν πιάσουμε τώρα να συγκρίνουμε αγωνιστικά τις τρεις ομάδες που όπως φαίνεται θα διεκδικήσουν φέτος το πρωτάθλημα εξάγονται τα εξής συμπεράσματα: Ο Ολυμπιακός, χωρίς στήριξη από τα δεκανίκια τού εκάστοτε Παππά, δεν φαίνεται ικανός για σπουδαία πράγματα. Χάνει και τον Ιμπαγάσα που συμμόρφωνε κάπως το πελαγωμένο κέντρο του, ενώ έχοντας σχεδόν σίγουρη την πρόκρισή του στο Γιουρόπα Λυγκ και με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις του να αυξάνονται με τα ευρωπαϊκά παιχνίδια που καλείται να δώσει, δεν φαίνεται ικανός να αντέξει για να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα. Ήδη έχει σοβαρές απώλειες και η συνέχεια θα είναι δυσκολότερη αφού το πρόγραμμα του επιφυλάσσει δύσκολες αποστολές. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα μάθημα από τον Άρη γιατί είχε καβαλήσει το καλάμι από τις συνεχείς νίκες και από τη θέση που βρέθηκε χάρη σε κάποιες συγκυρίες, χωρίς ουσιαστικά να την αξίζει. Οι περσινές παθογένειες βγήκαν πάλι στον αέρα και τώρα τα πράγματα αρχίζουν να μη φαίνονται τόσο ρόδινα όσο στην αρχή. Η ΑΕΚ από την άλλη, χωρίς να ξεθαρρεύει και να κοκορεύεται για το σερί που πάει να δημιουργήσει, με σεμνότητα, ταπεινότητα και γνωρίζοντας τις αδυναμίες της, μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να μπει σφήνα ανάμεσα στους δύο χωρίς να καταλάβουν από πού τους ήρθε. Το πρόγραμμα είναι ευνοϊκό γι' αυτήν και με λίγη προσοχή μπορεί να διευρύνει επικίνδυνα το σερί των νικών της μέχρι να ξαναέρθουν τα πιο δύσκολα παιχνίδια. Για την ΑΕΚ θα μετρήσει σοβαρά η σωστή διαχείριση του υλικού και οι αντοχές που θα έχει το ελλιπές ρόστερ της. Αν όμως καταφέρει να αντέξει, απαλλαγμένη σε λίγο και από διεθνείς υποχρεώσεις, μπορεί να διατηρήσει κάποιες κρυφές ελπίδες για να βγάλει κάτι καλό από τη φετινή χρονιά. Η ομάδα δείχνει να βρίσκει αγωνιστική ταυτότητα, κάτι που τις είχε λείψει τα τελευταία χρόνια. Δεν έγινε τίποτα τρομερό που κέρδισε διαδοχικά Αγροτικό Αστέρα, Λεβαδειακό, Παναιτωλικό και Κέρκυρα, πράγμα που θα ήταν αυτονόητο στις καλές της εποχές, όμως κάτι φαίνεται να αλλάζει και λογικό είναι να αναπτερώνονται οι ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Το σύνθημα όμως "Πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα τους τρελάνουμε", είναι πολύ πρώιμο να ακούγεται από τις εξέδρες, όσο κι αν η δίψα τού κόσμου για διακρίσεις έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Στα αγωνιστικά τώρα:

Ο Αραμπατζής, τη μία φορά που χρειάστηκε να επέμβει, το έκανε με επιτυχία.

Ο Αργυρίου, έκανε ένα σοβαρό λάθος χάνοντας τον αντίπαλό του, που παραλίγο να στοιχίσει στην ομάδα του. Όμως αυτοί οι παίχτες που και νεαροί είναι και δεν έχουν παιχνίδια στα πόδια τους, χρειάζονται να κρίνονται με μεγάλη επιείκεια από όλους μας. Σε γενικές γραμμές η εμφάνισή του ήταν ελπιδοφόρα.

Ο Καράμπελας δεν είχε πίεση από την πλευρά του και μερικές φορές κατάφερε να ανέβει στην αντίπαλη περιοχή, πιάνοντας μάλιστα και ένα επικίνδυνο σουτ που όμως δεν βρήκε στόχο.

Ο Δέλλας με δυσκολία θα βγάλει τη χρονιά μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του, θα του είμαστε όμως για πάντα ευγνώμονες για τα όσα έχει προσφέρει στην ομάδα. Σήμερα, μέχρι να τραυματιστεί, προσπάθησε ξεπερνώντας τον εαυτό του. Είναι αδόκιμο να κρίνεται ένας τέτοιος παίκτης τώρα στη δύση τής καριέρας του. Σημασία έχει η θέληση που επιδεικνύει.

Ο Κάλα ήταν καλός σε γενικές γραμμές, σε ένα παιχνίδι που η άμυνα δεν είχε καμιά ιδιαίτερη πίεση.

Ο Γεωργέας πήρε το περισσότερο χειροκρότημα, για άλλη μια φορά σαν αμυντικό χαφ. Κρίμα που δεν βρέθηκε ένας προπονητής να τον αξιοποιήσει νωρίτερα σ' αυτή τη θέση που η ΑΕΚ πονούσε.

Ο Ρίκα, έπαιζε κάπως άτσαλα και με κίνδυνο να αντικρίσει κίτρινη κάρτα. Κράτησε πάντως όσο καλά μπορούσε τη θέση του και φαίνεται πως η ΑΕΚ κερδίζει έναν ακόμα παίκτη που ήταν έτοιμη να αφήσει να πάει χαμένος. Και ειδικά φέτος που αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις παικτών σε συγκεκριμένες θέσεις κάθε ποδοσφαιριστής που μπορεί να προσφέρει θα είναι πολύτιμος.

Ο Κάρλος δείχνει να πατάει γερά στο γήπεδο και να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Η σκαφτή πάσα στον Μπέλεκ στη φάση τού γκολ είναι προϊόν μεγάλης έμπνευσης ενός παίκτη που μπορεί να διαβάζει τις φάσεις.

Ο Λεονάρντο, αν και κινητικός, δεν έπιασε την απόδοση των προηγούμενων αγώνων. Αρχίζει όμως να αποκτάει τη στόφα τού παίκτη που θα απασχολεί περισσότερους από έναν αμυντικούς για να τον αναχαιτίσουν. Αντικαταστάθηκε λόγω του εγκληματικού χτυπήματος που δέχτηκε.

Ο Μπέλεκ δείχνει άλλος παίκτης. Κινείται με άνεση στις γραμμές, έχει φοβερό εκτόπισμα, ενώ βρήκε την επαφή με τα δίχτυα που του έλειπε.

Ο Σιαλμάς είναι ο επιθετικός-σβούρας που σε συνδυασμό με ένα βαρύ κορμί δίπλα του ή πίσω του (Μπέλεκ-Τσίτας) μπορεί να οργιάσει. Πλαγιοκόπησε, τρύπωσε, αναστάτωσε πολλές φορές την αντίπαλη άμυνα και στάθηκε άτυχος που δεν χρίστηκε σκόρερ αφού είχε δοκάρι. Πάντως αισθανόμαστε δικαιωμένοι που επιμέναμε ότι αυτό το επιθετικό δίδυμο είναι το ιδανικό για την επίθεση της ΑΕΚ. Μπορεί να μην έβαλε πέντε γκολ, όμως δημιούργησε τουλάχιστον δέκα ευκαιρίες, είχε τρία δοκάρια και έβαλε ένα γκολ. Από πότε είχαμε να δούμε τέτοιο επιθετικό κρεσέντο σε παιχνίδι τής ΑΕΚ;

Ο Μανωλάς αντικατέστησε τον τραυματία Δέλλα και μαζί με τον Κάλα αποτέλεσαν ένα σφιχτό αμυντικό δίδυμο, χωρίς όμως να δεχτούν την πίεση άλλων αγώνων.

Ο Τσίτας αντικατέστησε τον επίσης τραυματία Λεονάρντο και έτσι έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα τής ΑΕΚ. Μεγάλο το ρίσκο τού Κωστένογλου να έχει σε ματς που δεν έχει κριθεί το σκορ δύο πιτσιρικάδες όπως ο Αργυρίου και ο Τσίτας. Ο νεαρός τον έβγαλε ασπροπρόσωπο αφού με αυτόν στη σύνθεσή της η ΑΕΚ αύξησε την πίεση στην αντίπαλη περιοχή και αν ήταν πιο τυχερός θα είχε σημειώσει τουλάχιστον ένα γκολ στη διπλή φάση που σουτάρει δυο φορές προς την εστία αλλά βγάζει με φοβερή προσπάθεια ο Γκαλίνοβιτς.

Ο Γκερέιρο αντικατέστησε τον Ρίκα και σαν πιο επιθετικογενής μέσος ανέβασε την ΑΕΚ περισσότερο προς την αντίπαλη περιοχή. Έκανε καλό παιχνίδι ο Βραζιλιανοπολωνός και κάθε φορά που παίζει καλά δείχνει πόσο έχει αδικήσει μέχρι σήμερα τον εαυτό του.

Ο Κωστένογλου, πέρα από τα όσα άλλαξε στην ομάδα, όπως την ψυχολογία, τη νοοτροπία και άλλα, είναι προπονητής που τολμάει να πάρει ρίσκα και μέχρι στιγμής αυτό τον δικαιώνει απόλυτα. Ξεκίνησε με δεξί μπακ τον Αργυρίου και αμυντικά χαφ τους Γεωργέα και Ρίκα. Εμπιστεύτηκε στην αρχική εντεκάδα τον Σιαλμά στην επίθεση, μαζί με τον Μπέλεκ. Και στις αλλαγές του δεν δίστασε να βάλει έναν 20χρονο πιτσιρικά στη θέση τού Λεονάρντο δίνοντάς του το βάπτισμα του πυρός, ενώ πέρασε και τον Γκερέιρο που λίγες φορές τον έχει δικαιώσει. Για άλλη μια φορά τα πάντα δούλεψαν σαν ρολόι και το αποτέλεσμα ήρθε πιο εύκολα απ' όσο μαρτυράει το τελικό σκορ. Στο μεταξύ, πέρα από τη σωστή διαχείριση του υλικού, ξέρει να κρατάει χαμηλά τούς τόνους προσγειώνοντας όσους εκδηλώνουν επικίνδυνα φαινόμενα ενθουσιασμού. Σεμνά και ταπεινά προχωράει η ΑΕΚ στα χέρια του και το προτιμάμε αυτό από το να βλέπουμε κοκορέματα και φαφλατάδικες δηλώσεις.