Σε μια όμορφη ποδοσφαιρική βραδιά και σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα που θύμισε κάτι από τα παλιά, η ΑΕΚ χτες έκανε την πέμπτη νίκη της σε ισάριθμους αγώνες και συνέχισε να οδηγεί σταθερά την κούρσα τού πρωταθλήματος.
Μέχρι το 60' η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα να την πιεις στο ποτήρι. Είχαμε χρόνια να δούμε τέτοιο πάθος, τόσους συνδυασμούς και τόσο όμορφο ξεδίπλωμα μέσα στο γήπεδο από την ΑΕΚ. Ο κάθε ποδοσφαιριστής ήξερε το ρόλο του και έκανε εκείνο που έπρεπε για να φτάσει η ομάδα του στη νίκη. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι από αυτή την ομάδα απουσίαζαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, 9 βασικοί ποδοσφαιριστές της (Δέλλας, Μανωλάς, Καφές, Βάργκας, Λυμπερόπουλος, Γκουντγιόνσεν, Λεονάρντο, Γκέντζογλου, Λαγός)!
Με Αργυρίου, Κλωναρίδη στην αρχική εντεκάδα και με Ρίκα και Τσίτα να αποτελούν τις δύο πρώτες αλλαγές, είδαμε μια ΑΕΚ που τελικά έχει και βάθος στο ρόστερ της, αφού βρέθηκε ένας άνθρωπος να πιστέψει σε κάθε ποδοσφαιριστή που ανήκει στο δυναμικό τής ομάδας και ανέλαβε να αξιοποιήσει τα προσόντα τους. Τελειωμένοι ήταν οι Ρίκα και Αργυρίου, παροπλισμένος ο Κλωναρίδης και ούτε που είχε ξαναδεί εντεκάδα ο Τσίτας. Κεντρικό αμυντικό δίδυμο επίσης για πρώτη φορά οι Κάλα και Κοντοές, αριστερό χαφ (!) ο Κλωναρίδης, αμυντικά χαφ ο Μάκος και ξανά ο Γεωργέας. Νίκος Κωστένογλου, ο αλχημιστής! Και σύμφωνα με το ρητό, ο τολμών νικά και δικαιώνεται προσθέτουμε εμείς.
Εντάξει, μετά το 60' η ΑΕΚ φάνηκε να χάνει τη συνοχή της και σ' αυτό συντέλεσαν οι δύο πρώτες αλλαγές που αποδείχτηκαν λανθασμένες, όμως και οι άνθρωποι του θεού κάνουν λάθη. Ο Σιαλμάς κακώς αντικαταστάθηκε γιατί η επίθεση έχασε την έστω υποτυπώδη σπιρτάδα που διάθετε ενώ και η αριστερή πλευρά στα χαφ αποδυναμώθηκε με την αποχώρηση του Κλωναρίδη. Εδώ όμως η σκέψη τού προπονητή ήταν σωστή αφού ήθελε να ενισχύσει τα αμυντικά χαφ με την προσθήκη τού Ρίκα, βλέποντας ότι ο Γεωργέας είχε αρχίσει να κουράζεται. Τη μεγαλύτερη βοήθεια όμως την έδωσε ο Γκερέιρο με την είσοδό του, καταφέρνοντας να βάλει τη μπάλα κάτω και με την εμπειρία του να ηρεμήσει την ομάδα που είχε αρχίσει να εκδηλώνει συμπτώματα πανικού.
Δύο τα σημεία που πρέπει να δοθεί προσοχή από το χτεσινό ματς. Το πρώτο έχει να κάνει με την επιθετική γραμμή. Εκεί υπήρχε η μεγαλύτερη δυσκολία χτες. Ο Μπέλεκ έτρεξε πολλά χιλιόμετρα, έδωσε πολλές προσωπικές μάχες και κέρδισε τις περισσότερες, αλλά έδειξε αδυναμία στην τελική προσπάθεια. Το ίδιος και ο Σιαλμάς. Από την ΑΕΚ φάνηκε να λείπει ο παίκτης-εκτελεστής που θα σπρώξει με χαρακτηριστική ευκολία τη μπάλα στα δίχτυα μόλις του δοθεί η ευκαιρία. Η ΑΕΚ χτες είχε τέσσερα τετ α τετ που έβγαζαν μάτια. Ένας επιθετικός που να διαθέτει το ένστικτο του κίλερ θα τις είχε κάνει εύκολα γκολ. Το δεύτερο σημείο είναι η εκδήλωση πανικού όταν τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν. Αμέσως μετά το 2-1 η ομάδα οπισθοχώρησε και άρχισε να αμύνεται άτσαλα και με φόβο. Αυτό φυσικά είναι απόρροια της απειρίας που χαρακτηρίζει τους περισσότερους παίκτες τής συγκεκριμένη εντεκάδας και διορθώνεται με τον καιρό και τους συνεχείς αγώνες που προσθέτουν εμπειρία σε όλους τούς φερέλπιδες πιτσιρικάδες τής ομάδας.
Τα Γιάννινα δεν ήταν κανένας τρομερός αντίπαλος. Ομάδα άναρχη και χωρίς αγωνιστικό προσανατολισμό, έδειξε να πανικοβάλλεται στο πρώτο ημίχρονο από το συνεχές σφυροκόπημα της ΑΕΚ. Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ ήταν αυτή που τους έδωσε χώρους, κυρίως στο κέντρο, αλλά δεν απείλησε ουσιαστικά πλην της φάσης τού γκολ και ενός φάουλ που έβγαλε σε κόρνερ ο Αραμπατζής. Σαφώς μένει με την πικρία τής ομάδας που κατάφερε να βάλει 2 γκολ στο ΟΑΚΑ και τελικά να χάσει, αλλά ποιος της φταίει που ο Πάντος διάλεξε τη λάθος εστία για να σκοράρει; Ο Αναστασιάδης, όπως πάντα γραφικός, έδωσε τη δική του παράσταση με συνεχείς διαμαρτυρίες προς τον διαιτητή, αλλά χρεώνεται με τη λάθος εντεκάδα που κατέβασε, κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος αλλά και μαρτύρησε η πρόωρη αλλαγή τού αόρατου Πατσατζόγλου μόλις στο 22'. Σαν κίνηση βέβαια δεν ήταν από εκείνες που θα κάνουν αγαπητό έναν προπονητή στους παίκτες του, όπως δεν θα τον κάνει αγαπητό και η δήλωσή του μετά το ματς ότι η ομάδα του έπαιζε με... 8 στο πρώτο ημίχρονο και πως θα ήθελε να κάνει τέσσερις αλλαγές στα πρώτα 45 λεπτά!
Ο Αραμπατζής ήταν σταθερός ενώ έκανε και την απόκρουση του αγώνα σε ένα δύσκολο φάουλ που πήγαινε στη γωνία τού τέρματός του.
Ο Αργυρίου έκανε καλή εμφάνιση και όσο θα παίρνει παιχνίδια στα πόδια του τόσο θα ανεβαίνει αγωνιστικά και ψυχολογικά.
Ο Καράμπελας στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλός και είχε και σουτ στο δοκάρι! Στο δεύτερο φάνηκε να πελαγώνει και όποιος κίνδυνος δημιουργήθηκε για την ΑΕΚ εκδηλώθηκε από την πλευρά του. Η ΑΕΚ θέλει αριστερό μπακ. Τελεία.
Ο Κοντοές ήταν από τους κορυφαίους τής ΑΕΚ. Παίζοντας σαν σέντερ μπακ πήρε τη θέση τού τιμωρημένου Μανωλά και απέδειξε ότι ο μεγάλος μπακ δεν είναι απαραίτητο να διαθέτει και μεγάλο στόμα. Φτάνει να έχει πείσμα, πάθος, φιλότιμο και χαμηλά τη μύτη.
Ο Κάλα έκανε επίσης σπουδαία εμφάνιση. Κάλυπτε την πλευρά του και φρόντιζε να καλύψει και την αριστερή πλευρά που έμπαζε λόγω αδυναμίας τού Καράμπελα.
Ο Γεωργέας ήταν για άλλη μια φορά τρομερός παίζοντας σε θέση αμυντικού χαφ. Ο Νικόλας έβαλε τα γυαλιά σε όλους τούς μικρούς αφού ήταν ο μεγαλύτερος ηλικιακά παίκτης τής ΑΕΚ χτες, αλλά και ένας εκ των κορυφαίων σε απόδοση.
Ο Μάκος προερχόταν από απουσία κι αυτό φάνηκε. Άργησε να βρει τα πατήματά του ενώ διώχνει με λάθος τρόπο στη φάση που δέχεται το γκολ η ΑΕΚ. Ο ανταγωνισμός ανεβαίνει στην ΑΕΚ, η οποία μπορεί να χάνει ένα αμυντικό χαφ με την διαφαινόμενη αποχώρηση Γκέντζογλου αλλά ταυτόχρονα κερδίζει ένα άλλο με τον μεγάλο μάγκα της, τον Γεωργέα. Ο Μάκος πρέπει να κοπιάσει πολύ για να μη χάσει τη θέση του στην εντεκάδα.
Ο Κάρλος ήταν χτες ο ιθύνων νους τής ομάδας. Παίζοντας στη θέση που του αρέσει, πίσω δηλαδή από τον φουνταριστό επιθετικό, τα έκανε σχεδόν όλα. Έβαλε γκολ, προκάλεσε το αυτογκόλ τού Πάντου με τη σκαφτή μπαλιά του ενώ έβγαλε και πολλές ασίστ σε συμπαίκτες του που ήταν μισό γκολ. Αν μείνει στην ομάδα μπορεί να εξελιχθεί στον ηγέτη τής ΑΕΚ για τα επόμενα χρόνια. Τη στόφα πάντως την διαθέτει.
Ο Κλωναρίδης έπαιξε για δεύτερη φορά στη θέση τού αριστερού χαφ. Ουσιαστικά πήρε το ρόλο τού Λεονάρντο. Και μπορεί να μην είναι Λεονάρντο ο ίδιος, διακρίνεται όμως από επιθετικό πνεύμα και αρκετές φορές έσπρωξε έξυπνα τη μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή. Σε μία απ' αυτές και αφού έχει γίνει αποδέκτης μιας όμορφης ασίστ από τον Γεωργέα, την σπρώχνει όσο χρειάζεται προς τον Κάρλος που πετυχαίνει το 1-0. Πολύ θετικά δείγματα από τον μικρό Βέλγο.
Ο Σιαλμάς το πάλεψε με συγκινητικό τρόπο. Έτρεξε σε όλους τους χώρους, μάρκαρε όταν η μπάλα περνούσε σε αντίπαλο και ίσως να είχε σκοράρει αν διέθετε και ντρίπλα, τη στιγμή που βρέθηκε τετ α τετ με ένα μόνο αμυντικό τού ΠΑΣ αλλά δεν ήξερε πώς να τον αποφύγει. Σίγουρα του λείπουν αρκετά πράγματα για να γίνει Νικολαΐδης, όμως διαθέτει κάτι από τον τρόπο παιχνιδιού τού Ντέμη, μόνο που πρέπει να μην επαναπαυθεί σ' αυτό αλλά να φροντίσει να βελτιώνεται μέρα με τη μέρα.
Ο Μπέλεκ, αν έχουν καταγραφεί τα χιλιόμετρα που έτρεξε, ίσως να αποτελούν ρεκόρ για ποδοσφαιριστή. Και πού δεν τον είδαμε να κινείται. Μέχρι να κάνει τάκλιν μέσα στην περιοχή και να βγάζει τη μπάλα σε κόρνερ από θέση δεξιού αμυντικού! Η πεμπτουσία τού ποδοσφαίρου όμως, ειδικά για τη θέση που έχει διαλέξει να παίζει, είναι το γκολ κι αυτό δυσκολεύεται αρκετά να το πετύχει, παρόλο που στα τελευταία ματς τα είχε καταφέρει καλά. Ας ελπίσουμε να ήταν μια προσωρινή αφλογιστία και μετά να εξελιχθεί σε δεινό σκόρερ τής ομάδας.
Ο Ρίκα αποτέλεσε την πρώτη αλλαγή, στη θέση τού Κλωναρίδη, για να ενισχυθεί το κέντρο προς την πλευρά που αμυνόταν η ΑΕΚ. Σωστή μεν σαν σκέψη αλλά οδήγησε σε μεγαλύτερη οπισθοχώρηση της ομάδας και όταν κλείνεσαι στην περιοχή σου μοιραία θα κινδυνεύσεις και περισσότερες φορές. Δεν άλλαξε κάτι με την παρουσία του πάντως.
Ο Τσίτας ήταν η δεύτερη αλλαγή στη θέση τού Σιαλμά. Έδειξε βαρύς και η ΑΕΚ έχασε σε σπιρτάδα και ξεπέταγμα που θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύτιμο στις αντεπιθέσεις τη στιγμή που ο ΠΑΣ είχε ανέβει για να ισοφαρίσει. Δεν κατάφερε, παρά το ύψος του, να πάρει ούτε μια κεφαλιά στις διεκδικήσεις κι αυτό δείχνει ότι είχε λάθος τοποθετήσεις και δεν έβαζε το σώμα του με σωστό τρόπο την ώρα τής διεκδίκησης. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για φορ περιοχής και ο ρόλος που του ανατέθηκε χτες ήταν άχαρος. Η ΑΕΚ μέσα στον αγωνιστικό χώρο έχασε από αυτή την αλλαγή όπως και από την αλλαγή τού Κλωναρίδη με τον Ρίκα.
Ο Γκερέιρο μπήκε στη θέση τού Κάρλος και πέτυχε να διορθώσει τα όποια κενά επέφεραν οι δύο προηγούμενες αλλαγές. Έβαλε τη μπάλα κάτω και την κράτησε όσο χρειάστηκε, ενώ ξαναέβγαλε μπροστά την ΑΕΚ στα τελευταία λεπτά με σκοπό να διεκδικήσει ένα τρίτο γκολ.
Ο Κωστένογλου συνεχίζει στο ίδιο τέμπο και με τον ίδιο συνδυασμό που σκοτώνει. Ορθή σκέψη, εμφύσημα φιλοσοφίας νικητή στους παίκτες, τόλμη, ρίσκο και φυσικά την απαραίτητη ρέντα που συνοδεύει πάντα τους τολμηρούς. Και δικαιώνεται πέρα για πέρα. Στο κοουτσάρισμα και στις επιλογές ένας προπονητής θα έχει και καλές και κακές στιγμές. Ανάλογα με το πόσο θα τον βοηθήσουν και οι παίκτες που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ή εκείνοι που θα κάνει αλλαγές. Στη διαχείριση του υλικού όμως και στο μπόλιασμα των παικτών, όχι τόσο της φιλοσοφίας τού καλύτερου αλλά κυρίως της κατανόησης του τι σημαίνει ΑΕΚ, ο Κωστένογλου είναι ο ιδανικότερος προπονητής που θα μπορούσε να έχει επιλέξει η ΑΕΚ. Κρατάμε μια χτεσινή του δήλωση με μεγάλη σημασία, για όσους δεν την πρόσεξαν. Στάθηκε στις ελλείψεις που είχε η χτεσινή εντεκάδα και υπερτόνισε -όχι τυχαία- ποιοι είναι οι μεγάλοι και οι απαραίτητοι παίχτες για την ΑΕΚ που χτες έλειπαν, κάνοντας αναφορά ακόμα και στον παροπλισμένο για πολύ καιρό λόγω τραυματισμού Γκουντγιόνσεν, αλλά πουθενά σε αυτά τα ονόματα δεν συμπεριέλαβε τα ονόματα Μανωλάς και Γκέντζογλου! Έστειλε δηλαδή το μήνυμά του προς το εκάστοτε Κωστάκι ότι δεν τρέχει και τίποτα με την απουσία σου για την ΑΕΚ. Άντε γιατί πολύ το είχες καβαλήσει το καλάμι. Σημαντικοί παίκτες που έλειπαν ήταν ο Γκουντγιόνσεν, ο Δέλλας, ο Καφές, ο Λυμπερόπουλος και ο Λεονάρντο! Ελπίζουμε να το έπιασε το υπονοούμενο ο μικρός φελλός!
Ο Γιάχος προσπάθησε να το κόψει στα δύο το καρπούζι και θα το ψιλοκατάφερνε αν δεν... Μα, ρε σεις μάγκες μου, αν εμένα αύριο μου φορέσουν μια κίτρινη φανέλα και με βάλουν να διαιτητεύσω ένα παιχνίδι τού γαύρου, μέσα μου λέτε δεν θα βράζει το συναίσθημα του οπαδού; Στην πρώτη ευκαιρία που θα μου δοθεί θα του ξεσκίσω τα βάρδουλα. Ε, αυτό έκανε και ο χλεμπονιάρης αυτιάγκουρας διαιτητής που έχει φωτογραφηθεί μέσα στο Χαριλάου ανάμεσα στους οπαδούς τής θύρας 7 του γαύρου, της οποίας είναι μέλος, φορώντας κόκκινο κασκόλ και κόκκινο καπελάκι. Τι να λέμε τώρα; Βράζει το αίμα του όταν βλέπει απέναντί του κίτρινο και παθαίνει σκοτοδίνη. Όσο και να θέλει να το παίξει ανεπηρέαστος και αντικειμενικός την πατάει και εκδηλώνεται. Και χτες μάλιστα φορώντας την... πυρόκαυλη φανέλα τής κοκκινοσκουφίτσας είχε πάρει τα πάνω του. Με μαεστρία βέβαια, για να μη καρφωθούμε κιόλας, έκλεισε την ΑΕΚ στην περιοχή της φορτώνοντάς την με αυστηρά φάουλ περιμετρικά τής μεγάλης της περιοχής. Αλάνθαστο το σύστημα αλλά για κακή του τύχη η χτεσινή ΑΕΚ δεν του επέτρεψε να του βγει το κόλπο γκρόσο.
Ο κόσμος μπορεί χτες να μην έφτασε τις 30.000 που όλοι προσδοκούσαμε, στάθηκε όμως στο ύψος των περιστάσεων και απέδειξε ότι όταν αντιλαμβάνεται να τον σέβονται και να τον τιμούν ξέρει να αναγνωρίζει την προσπάθεια και να σπεύδει να συμπαρασταθεί και να στηρίξει εκείνους που την κάνουν. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους ηρωικούς παίκτες τής ομάδας και τον προπονητή. Γι' αυτούς πήγαν χτες το βράδυ 20.000 άνθρωποι στο γήπεδο. Κι εδώ να κάνουμε μια επισήμανση για την παρουσία των οργανωμένων φιλάθλων. Για το πέταλο κυρίως. Πάθος, παλμός, χρώμα, ενθουσιασμός, όλα μέσα σε πλαίσια αξιοπρέπειας και πραγματικής υποστήριξης προς την ομάδα. Αυτή είναι μια άλλη Original, που όλοι τη θέλουμε και όλοι την αγαπάμε. Στο κάτω-κάτω ποιος τολμάει να αμφισβητήσει ότι ήταν πάντοτε και πάντοτε θα είναι η αιχμή τού δόρατος στήριξης της ΑΕΚ. Αυτοί είναι η φωνή τής ομάδας. Αυτοί την κάνουν να ακούγεται στα πέρατα του κόσμου. Αυτοί μπορούν να δίνουν φτερά στους παίκτες και να τους κάνουν να νιώθουν ότι δεν είναι μόνοι. Ο Χατζηχρήστος, δεν ξέρουμε, μπορεί κάποια μέρα να αγιάσει. Η ΑΕΚ άλλωστε έχει βγάλει από την αγκαλιά της πολλούς αγίους στο παρελθόν. Πάντως κάνει πολύ καλά που ολοένα και αποστασιοποιείται. Πρέπει να συμβάλει ώστε να αλλάξει εποχή το κίνημα των οργανωμένων τής ΑΕΚ. Και γι' αυτό και μόνο θα τον γράψει η ιστορία. Φτάνει πια με την πατριαρχική άσκηση εξουσίας στο οπαδικό κίνημα. Εδώ χρειάζονται νέοι άνθρωποι με νέες ιδέες και νέες συμπεριφορές. Και πρέπει να αποβληθούν όλοι εκείνοι που αμαύρωσαν την ιστορία τής Original στο παρελθόν και την έκαναν παράδειγμα προς αποφυγή. Ας επιτρέψουν στα νέα παιδιά να μπουν στην οργάνωση φροντίζοντας να τα προστατέψουν και να τα ενθαρρύνουν απομακρύνοντας ταυτόχρονα όποιους σπίλωσαν την πολύχρονη ιστορία της. Η συμβολή τού Χατζηχρήστου προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι ιστορική. Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το πανό που έγραφε: "Εσύ είσαι η αιτία τού κακού Ντέμη οπαδέ τού χαφιεδισμού". Το να γράφεις ότι ο Ντέμης είναι η αιτία τού κακού όταν έχει προϋπάρξει ένας Ψωμιάδης που διέλυσε την ΑΕΚ και ο Ντέμης ήταν ο μόνος που βγήκε μπροστά για να την σώσει, είναι τουλάχιστον αστείο. Και δεν είδαμε κανένα πανό κατά τού Ψωμιάδη. Το πόσο εύκολα απαξιώνουμε πρόσωπα που έβαλαν το καθένα το δικό του λιθαράκι για να γίνει αυτή η ομάδα ξακουστή σε όλο τον κόσμο είναι τρομερό. Κυρίως όταν προέρχεται αυτή η απαξίωση από παιδιά που ηλικιακά δεν έχουν ζήσει από κοντά πρόσωπα και καταστάσεις και δεν γνωρίζουν τον βίο και την πολιτεία αυτών που απαξιώνουν. Λάθη έχουμε κάνει όλοι μας, αλλά να παίρνουμε με τις πέτρες δικούς μας ανθρώπους που έχουν αποδείξει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την αγάπη τους στην ομάδα, είναι πραγματικά αποκρουστικό. Μιλήσαμε για αγίους πριν και όχι τυχαία. Φαινόμενα όπως ο ξυλοδαρμός τού Μπάγιεβιτς στην Καλλιθέα ή η καταδίωξη και η διακοπή τηλεοπτικής εκπομπής στην οποία έδινε συνέντευξη ο Ντέμης δεν τιμούν ούτε αυτούς που τα παρακίνησαν και συμμετείχαν σ' αυτά ούτε την ίδια την ΑΕΚ. Όπως δεν τιμούν κανέναν και τα καραγκιοζιλίκια τού περσινού τελικού για ασήμαντη αφορμή και αιτία. Η λήθη είναι μεγάλη υπόθεση. Το θάψιμο του τσεκουριού τού πολέμου ακόμα μεγαλύτερη. Και όπως εκείνοι που έκαναν τα λάθη είχαν το μεγαλείο να τα παραδεχτούν και να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη, πιο συγκλονιστικό είναι το μεγαλείο εκείνων που δέχονται τη συγγνώμη και βάζουν ταφόπλακα στο παρελθόν τιμώντας τούς πρώτους για όσα είχαν προσφέρει και θάβοντας βαθιά τα όποια λάθη τους. Καλή εβδομάδα να έχουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου