Κουλούρια όλα
στο αποψινό ντέρμπι των λούζερς, στο οποίο αποδείχτηκε περίτρανα ότι και οι δύο
ομάδες βρίσκονται σε βαθιά αγωνιστική κρίση και έχουν χάσει για τα καλά την
αγωνιστική τους ταυτότητα. Ενδεικτικό της τραγικής θέσης στην οποία έχουν
περιπέσει είναι η έκφραση ικανοποίησης και των δύο προπονητών για το αποτέλεσμα,
αφού ίσχυσε το μη χείρον βέλτιστον και προσωρινά γλίτωσαν από μεγαλύτερους
μπελάδες που θα τους έφερνε μια ενδεχόμενη ήττα της ομάδας τους. Το γεγονός ότι
κανείς δεν εκμεταλλεύτηκε το αγωνιστικό στραβοπάτημα του Ολυμπιακού για να μειώσει
έστω και κατ' ελάχιστο την διαφορά που τους χωρίζει από την κορυφή, δείχνει επίσης
πόσο χαμηλά έχουν τοποθετήσει τον πήχη και πόσο έχουν μειωθεί οι αγωνιστικές τους
φιλοδοξίες. Όλα αυτά τα έχει καταλάβει πρώτος και καλύτερος ο κόσμος και των
δύο ομάδων που τις έφτυσε κανονικά παρουσιάζοντας το θλιβερό φαινόμενο στο
μεγαλύτερο αθηναϊκό ντέρμπι, που κάποτε συγκέντρωνε το ενδιαφέρον όλων των
Αθηναίων, να μην υπάρχουν ούτε 10.000 θεατές στις εξέδρες του γηπέδου Απόστολος
Νικολαΐδης.
Η ΑΕΚ έχασε
κάποιες ευκαιρίες, το ίδιο και ο Παναθηναϊκός. Το μόνο κέρδος για την Ένωση
ίσως, είναι η καταπληκτική εμφάνιση του Μπάρκα που πιστοποιεί ότι κατά τα
φαινόμενα η ΑΕΚ βρήκε τερματοφύλακα εμπιστοσύνης για πολλά-πολλά χρόνια.
Ο Μοράις αυτή
τη φορά λογικεύτηκε και κατέβασε μια σχετικά σοβαρή εντεκάδα και με σύστημα
4-2-3-1, αντί του καταστροφικού 4-3-3 στο οποίο επέμενε μέχρι πρότινος, αν και
πάλι θέλησε να εντυπωσιάσει αφήνοντας στον πάγκο τον Γιιόχανσον και βάζοντας
στη θέση του τον Αϊντάρεβιτς. Τουλάχιστον επανέφερε τον Μάνταλο στη φυσική του
θέση στο κέντρο και πίσω από το σέντερ φορ, ενώ και για τα άκρα εμπιστεύτηκε τους
Πατίτο και Χριστοδουλόπουλο ταυτόχρονα στην εντεκάδα.
Τα
συμπεράσματα για την εικόνα όσων αγωνίστηκαν δείχνουν όπως προείπαμε ότι ο
Μπάρκας κέρδισε τις εντυπώσεις κάτω από τα δοκάρια, ο Γκάλο ήταν αξιόμαχος αμυντικά
και στον βαθμό που του επέτρεπε η κρισιμότητα του αγώνα τόλμησε και κάποιες
επελάσεις από δεξιά, ο Ντίντακ απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι για τα
μαύρα δράγκαλα και πρέπει να αντικατασταθεί επειγόντως, ο Κολοβέτσιος καταβάλει
φιλότιμες προσπάθειες να μας πείσει ότι αποτελεί την δυσάρεστη έκπληξη για
όλους τους ΑΕΚτζήδες, σε αντίθεση με τον Λαμπρόπουλο που στάθηκε καλύτερα και
δεν έκανε τόσα λάθη όσα ο συμπαίκτης του, ο Αϊντάρεβιτς προσωπικά δεν με πείθει
ότι είναι κάτι το ξεχωριστό αλλά σίγουρα δικαιούται μεγαλύτερη πίστωση χρόνου
και ασφαλώς θα την έχει ειδικά σε μια εποχή που η ΑΕΚ έχει ρίξει λευκή πετσέτα
στο πρωτάθλημα.
Το παράδοξο
από εδώ και πέρα και μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος είναι ότι η ΑΕΚ στα
παιχνίδια του πρωταθλήματος θα έχει την ευκαιρία να κάνει όσα πειράματα θέλει
και αντίθετα θα πρέπει να παρουσιάζεται σοβαρή και με την δυνατή καλύτερη
εντεκάδα της στα παιχνίδια του κυπέλλου αφού είναι πια ο μοναδικός τίτλος που
διεκδικεί.
Ο Σιμόες ήταν
εξαιρετικός και ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο πιο θετικός σήμερα παίκτης της
ΑΕΚ, ο Μάνταλος αναλώθηκε σε ανούσιο παιχνίδι και έχει αρχίσει να με
απογοητεύει, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον ρόλο του ηγέτη που προσπάθησαν να μας
πείσουν ότι δικαιούται, ο Χριστοδουλόπουλος έτρεξε, πάλεψε αλλά δεν αποτέλεσε
τον παίκτη που θα έκανε το κάτι παραπάνω και σχεδόν το ίδιο ισχύει και για τον
Πατίτο, από τον οποίο με ανησυχεί ότι κάποιες φορές κάνει περίτεχνες ενέργειες
και δημιουργεί ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του αλλά πάντα σε ματς με
αντιπάλους που αμύνονται απελπισμένα. Σε παιχνίδια που παίζονται και στις δύο
πλευρές και η ΑΕΚ προσπαθεί να δημιουργήσει γρήγορα κάποια ρήγματα στην
αντίπαλη άμυνα δεν έχω διακρίνει να κάνει σπουδαία πράγματα. Μπορεί και να
έτυχε. Ο Πέκχαρτ περίμενε απεγνωσμένα να φτάσει η μπάλα στα πόδια του από τα
χαφ χωρίς να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όμως πρέπει να βρεθεί και κάποιος να του
πει ότι ο επιθετικός τύπου τανκ σε παρόμοιες περιπτώσεις οφείλει να διαθέτει
την ικανότητα να παίρνει μόνος του τη μπάλα και να σμπαραλιάζει την αντίπαλη
άμυνα, κυρίως όταν αυτή αποτελείται από άβγαλτα παιδάκια όπως η σημερινή
αμυντική γραμμή του Παναθηναϊκού. Ο Αλμέιδα που πήρε τη θέση του εμένα με
έπεισε ότι το μόνο που δικαιούται από την ΑΕΚ και μάλιστα σύντομα, είναι τα
εισιτήρια της επιστροφής για την πατρίδα του. Δεν πιστεύω ότι αυτός ο παίκτης
έχει κάτι ακόμα να δώσει στο ποδόσφαιρο. Ο Γιόχανσον, που επίσης μπήκε σαν
αλλαγή στη θέση του Αϊντάρεβιτς, ήταν εξαιρετικός και ίσως ο παίκτης που έδεσε της
γραμμές και βοήθησε ώστε να εξασφαλίσει η ομάδα το τελικό "0" στην
άμυνα. Τέλος, ο Βάργκας, που πήρε τη θέση του Χριστοδουλόπουλου, έδωσε όντως
μια πνοή στην επίθεση της ΑΕΚ φτιάχνοντας μια-δυο ευκαιρίες, όμως δεν τα
κατάφερε ούτε αυτός να πετύχει το κάτι παραπάνω για την ΑΕΚ. Τελικό συμπέρασμα;
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Έναν Σιμόες και έναν Γιόχανσον με τον δεύτερο
μάλιστα να αγωνίζεται μόνο για 20' στο παιχνίδι.
Παναθηναϊκός: Ο.
Βλαχοδήμος, Ευαγγέλου, Τελάντερ, Μαρινάκης, Χουλτ, Κουρμπέλης, Λουντ, Βιγιαφάνες,
Π. Βλαχοδήμος (73' Μπουμάλ), Λέτο, Μπεργκ.
