Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020

Γίνε πάλι τίγρης, δεν σου πάει για τσιουάουα

Τα ψέματα τελείωσαν. Προσπαθήσαμε να μείνουμε μακριά από μιζέριες και γκρίνιες και να στηρίξουμε αυτή την ομάδα, με το συγκεκριμένο υλικό, ελπίζοντας πως με την παρουσία ενός καταξιωμένου και σοβαρού προπονητή όπως ο Καρέρα τα πράγματα θα άλλαζαν προς το καλύτερο. Στηρίζαμε τις ελπίδες μας στη μεταμόρφωση κάποιων ποδοσφαιριστών που αποδεδειγμένα δεν μπορούσαν να σταθούν σε τόσο υψηλό επίπεδο όπως αυτό στο οποίο είναι υποχρεωμένη να κινείται η ΑΕΚ. Φευ. Για μία ακόμα φορά αποδείχτηκε ότι το έμψυχο υλικό που έχει στο δυναμικό της η ΑΕΚ, στη μεγάλη του πλειοψηφία, είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Και σίγουρα δεν είμαστε μόνο εμείς που το έχουμε διακρίνει. Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε, οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις αρχίζουν κι αυτές σε λίγες μέρες και η ομάδα είναι πιο γυμνή και πιο αδύναμη ακόμα και από την περίοδο που οδηγήθηκε στον υποβιβασμό της στην Γ' κατηγορία.

Προλαβαίνει να κάνει όσες κινήσεις απαιτούνται η διοίκηση ώστε να παρουσιαστεί μια αξιοπρεπής ΑΕΚ που θα μπορέσει να παραμείνει μέσα στους στόχους της, μέχρι το τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου; Δύσκολο έως ακατόρθωτο. Οι μέχρι τώρα κινήσεις που έχουν γίνει δεν συνηγορούν σε κάτι τέτοιο. Έχει αποκτηθεί ο Χνιντ για τη θέση του Βράνιες, ένας παίκτης που αποτελεί ερωτηματικό, ο Ινσούα για τη θέση του Χουλτ, ο οποίος δεν έχει και μεγάλες διαφορές από τον Σουηδό σε επίπεδο τεχνικής, τη στιγμή μάλιστα που όπως φάνηκε χτες στον τελικό ούτε ο Λόπες που θεωρείται βασικός διαθέτει τα φόντα να παίζει στη βασική εντεκάδα της ΑΕΚ, έχουν αποκτηθεί δύο νεαροί "αγνώστου ταυτότητας" για τα άκρα της επίθεσης, ο Καρακλάιτς και ο Ενομπακάρε, ένας φουνταριστός γνωστός από το παρελθόν του στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά χωρίς ανάλογη συνέχεια στην καριέρα του, ο Ανσαριφάρντ, ένας νεαρός Έλληνας, ο Ιατρούδης, που προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και ένας πιτσιρικάς για τη θέση του δεξιού μπακ, ο Ραντόνια.

Η ΑΕΚ πονάει σε πολλές θέσεις, αφού παίκτες που σήκωναν μέχρι τώρα το βάρος έχουν πάρει αμέτρητες ευκαιρίες και έχουν κριθεί ανεπαρκείς. Τέτοιοι είναι οι: Μπακάκης, Παουλίνιο στο δεξιό άκρο της άμυνας, Τσιγκρίνσκι (χωρίς δυνάμεις πια για παιχνίδια υψηλών απαιτήσεων), Σβάρνας στο κέντρο της άμυνας, Λόπες στο αριστερό άκρο της άμυνας, Σιμόες, Κρίστιτσιτς στα αμυντικά χαφ, Μάνταλος στον δημιουργικό τομέα, Βέρντε και Αλμπάνης στα άκρα της επίθεσης και απομένουν τα δύο βαριά χαρτιά που ακούνε στο όνομα Λιβάγια και Ολιβέιρα των οποίων πρέπει η ΑΕΚ να αποφασίσει σύντομα την ανανέωση των συμβολαίων τους. Μα τι σόι βαριά χαρτιά είναι αυτά όταν δεν έχουν κάνει την παραμικρή διαφορά σε κομβικά παιχνίδια, σε τελικούς, σε ντέρμπι πρωταθλήματος ή σε δύσκολα ευρωπαϊκά παιχνίδια, όπως το ίδιο ισχύει και για τον Μάνταλο; Τι να τα κάνει μια ομάδα τέτοιου είδους "βαριά χαρτιά" για τα οποία πρέπει μάλιστα να πληρώσει ένα σκασμό λεφτά για να ανανεώσει τα συμβόλαιά τους;

Από την άλλη πιστεύει έστω και ένας από εμάς ότι υπάρχει η δυνατότητα να αντικαταστήσει η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή ταυτόχρονα 12 παίκτες, όπως το έκανε ο Μαρινάκης στον Ολυμπιακό πριν από δύο χρόνια, ακόμα και αν την δώσει του τίγρη και "αποφασίσει να φέρει καμία ολόκληρη ομάδα", όπως έλεγε; Πού ζούμε; Είναι φανερό πως οδεύουμε για μία ακόμα σεζόν απαξίωσης βλέποντας την πλάτη του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, τουλάχιστον. Για να μη ζήσουμε και τίποτα χειρότερο. Το πράγμα φωνάζει από μακριά. Προσωπικά πιστεύω σε μία τρανταχτή μεταγραφή που ενδεχομένως θα είναι αυτή του Λιβάι Γκαρσία για το δεξιό άκρο της επίθεσης και σε δυο-τρεις διορθωτικές κινήσεις, μάλλον έναν σέντερ μπακ, ένα χαφ και ίσως ένα δεξιό μπακ αλλά όχι τίποτα τρανταχτά ονόματα γι' αυτές τις θέσεις.

Παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι δεν θέλω να περνάει καν από το μυαλό μου σαν ιδέα ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να κλέψει και αυτόν τον παίκτη (τον Γκαρσία) από τα χέρια μας. Θα είναι η μεγαλύτερη επικοινωνιακή ήττα που έχουμε υποστεί από τον καιρό της επανόδου μας στη μεγάλη κατηγορία. Και ελπίζω να έχει σταθμίσει τις δυσκολίες μιας τέτοιας μεταγραφής η διοίκηση και να είναι αποφασισμένη να το πάει μέχρι το τέρμα. Γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο Μαρινάκης θα μας οδηγήσει σε έναν άνευ προηγουμένου πλειστηριασμό. Τόσο για να κλέψει τον παίκτη όσο και για να μας εξαντλήσει οικονομικά αν δεν πετύχει τον πρώτο στόχο του.  

Εγώ έχω να κάνω μόνο μια ευχή για τα όσα θα επακολουθήσουν. Να είναι όσο το δυνατόν πιο αναίμακτα και να μη βιώσει η ΑΕΚ μία ακόμα μαύρη περίοδο. Τώρα που το μέλλον φαντάζει πιο αισιόδοξο με την κατασκευή του γηπέδου της και με το υπερσύγχρονο προπονητικό της κέντρο, είναι αμαρτία από τον θεό στο αγωνιστικό κομμάτι να αφήνεται η ομάδα στην τύχη της. Δεν αξίζουν σ' αυτό το σωματείο άλλα πέτρινα χρόνια. Αν ο ηγέτης της την αγαπάει πραγματικά, αν πληγώνεται και ο δικός του εγωισμός όσο και των αγνών φιλάθλων της ΑΕΚ, ας κάνει κάτι να αποδείξει ότι δεν τον έχουν στριμώξει στα σκοινιά και τον σφυροκοπούν ανηλεώς ο Μαρινάκης με τον Σαββίδη. Εμείς τίγρη ξέραμε ότι έχουμε βάλει στη μηχανή μας, όχι τσιουάουα…

Δεν υπάρχουν σχόλια: