Δεν θέλω να πω πολλά για το χτεσινό ματς. Για το αν έπρεπε να ξεκινήσει ή όχι. Ο κανονισμός αναφέρει ρητά ότι ο διαιτητής δοκιμάζει τη μπάλα στο κέντρο του γηπέδου και σε κάποια άλλα σημεία του γηπέδου για να δει αν αναπηδάει. Στο κέντρο του γηπέδου της Τρίπολης χτες όχι μπάλα δεν αναπηδούσε αλλά ούτε μπαλάκι του πινγκ πονγκ, αφού ο αγωνιστικός χώρος είχε μετατραπεί σε λιμνοθάλασσα. Αυτός ήταν ένας σοβαρός λόγος η ΑΕΚ να καταθέσει ένσταση για μη ορθή απόφαση έναρξης του ματς. Όμως ήθελε; Μάλλον όχι. Ίσως γιατί πίστευαν ότι έστω και σε αυτόν τον αγωνιστικό χώρο η ομάδα θα τα κατάφερνε να πάρει το αποτέλεσμα που ήθελε. Ο Καραντώνης αποδείχτηκε πολύ ελαστικός ως προς την απόφασή του να επιτρέψει τη διεξαγωγή του αγώνα αφού φάνηκε ότι έψαχνε εναγωνίως να βρει σημείο που να αναπηδάει η μπάλα για να στηρίξει αυτή την απόφαση. Ο κανονισμός όμως δεν λέει ότι αρκεί να αναπηδάει η μπάλα οπουδήποτε, γιατί αν ήταν έτσι θα πήγαινε στις τσιμεντένιες κερκίδες να δοκίμαζε και εκεί θα αναπηδούσε όσο ήθελε! Λέει να αναπηδάει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κυρίως στη σέντρα του γηπέδου.
Ήταν όμως η κακή κατάσταση του αγωνιστικού χώρου η μοναδική αιτία που η ΑΕΚ άφησε δύο υπερπολύτιμους βαθμούς στην Τριπολιτσά; Φυσικά και όχι. Σίγουρα έπαιξε μεγάλο ρόλο αλλά μη ξεχνάμε ότι και οι δύο ομάδες στον ίδιο αγωνιστικό χώρο κλήθηκαν να αγωνιστούν. Υπό τις ίδιες συνθήκες. Επί μέρους, ναι, παρόμοιες συνθήκες ευνοούν ομάδες που έχουν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν πιο συχνά τέτοιες καταστάσεις και να αγωνίζονται σε κακούς αγωνιστικούς χώρους. Έπειτα μη ξεχνάμε ότι οι γηπεδούχοι γνώριζαν το γήπεδο σπιθαμή προς σπιθαμή. Οι δικοί μας σπάνια καλούνται να παίξουν σε τέτοια χωράφια και με τέτοιο καιρό. Έχουν ξαναπαίξει όμως κάποιες φορές και σε χειρότερα γήπεδα με ακόμα πιο ακατάλληλο αγωνιστικό χώρο. Και τα έχουν καταφέρει.
Λέμε για τον Τσούμπερ. Έναν παίκτη τεχνίτη αλλά και με δυνατό κορμί. Πώς είναι δυνατόν να επηρεάστηκε από τον καιρό και από την κατάσταση του γηπέδου; Στη Βόρεια Ευρώπη παίζουν τα ¾ των αγώνων τους υπό παρόμοιες συνθήκες. Ναι, αλλά ξεχνάμε σε τι γήπεδα το κάνουν. Ακόμα και σε τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας γήπεδα υπάρχουν αποστραγγιστικά συστήματα και μέσα στον αγωνιστικό χώρο ποτέ δεν επικρατούν οι σουρεαλιστικές καταστάσεις που είδαμε στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και που βλέπουμε και σε πολλά ακόμα γήπεδα της επαρχίας. Εκεί το γήπεδο παραμένει χαλί ακόμα κι αν έξω έχει ξεκινήσει ο κατακλυσμός του Νώε. Άρα είναι λογικό να βρέθηκε έξω από τα νερά του ο παίκτης. Επίσης, κάτι για τον Άμραμπατ. Η ποδοσφαιρική του ευφυία του επέβαλε να κρατάει περισσότερο τη μπάλα στα πόδια και να προσπαθεί να βρει τρόπο να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα, αφού γνώριζε ότι κάθε πάσα ήταν παρακινδυνευμένη λόγω του κολλήματός της μέσα στις λάσπες. Ίσως να το παράκανε λίγο αλλά σίγουρα αυτό δεν έγινε για να εντυπωσιάσει αλλά για να βρει λύσεις στο ένας με έναν, όπου αν κατάφερνε να ξεφύγει αύξανε τις πιθανότητες να βγει μια καλή φάση για την ομάδα.
Στον Τσιντώτα επιτρέψτε μου να βγάλω και το καπέλο αλλά και τον σκούφο που φορούσα από κάτω. Το καπέλο για τη μεγάλη εμφάνιση που έκανε αν και ήταν στημένος στον τοίχο να πυροβοληθεί με το παραμικρό του λάθος και τον σκούφο γιατί το έκανε στον συγκεκριμένο αγωνιστικό χώρο. Σε παρόμοιες άθλιες γηπεδικές συνθήκες έχουν διασυρθεί τερματοφύλακες και τερματοφύλακες και όχι μόνο. Αποδείχτηκε παλικάρι και δεν έδειξε σε κανένα σημείο να φοβάται ότι κάτι θα μπορούσε να πάει στραβά. Κι αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν το συναντάς εύκολα σε τερματοφύλακα. Μακάρι οι παλιές κακές του εμφανίσεις να ανήκουν στο παρελθόν και να αποδειχτεί αυτός που ζητούσαμε για να νιώθουμε ασφάλεια όταν θα είναι υποχρεωμένος να απουσιάσει ο Στάνκοβιτς.
Στα αρνητικά θα συμπεριλάβω την αδυναμία του Μάνταλου να πάρει την ομάδα στις πλάτες του σαν αρχηγός αλλά και σαν ο παίκτης-εγκέφαλος μέσα στην ομάδα, όπως μέχρι σήμερα έχει πλασαριστεί. Δεν θέλω να φύγει από την ΑΕΚ. Θέλω να μείνει και να κρεμάσει τα παπούτσια του στην Αγιά Σοφιά. Αλλά έχοντας επικουρικό ρόλο από εδώ και μπρος και όχι του παίκτη από τον οποίο πρέπει να ξεκινάει η εντεκάδα. Για την ανάγκη απόκτησης μεγάλου χαφ να μη τα ξαναλέμε. Είναι πιο μεγάλη και από την ανάγκη να χτυπήσουμε φέτος το πρωτάθλημα. Ο Σιμάνσκι πρέπει να μείνει αλλά για συγκεκριμένες αποστολές. Ο Σιμόες μόνο τιμητικά για να κλείσει την καριέρα του στο ναό σαν ένδειξη τιμής για τα όσα πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια. Ο Σάκχοφ φοβάμαι ότι δεν έχει να δώσει κάτι άλλο ενώ ο Λε Ταλέκ μπορεί να μείνει και του χρόνου για δεύτερο ρόλο όμως έχοντας σίγουρα μπροστά του ένα αμυντικό χαφ ροντβάιλερ που θα δαγκώνει ό,τι βρίσκει στο δρόμο του, το οποίο πρέπει επίσης να αποκτηθεί πάση θυσία είτε τώρα τον Γενάρη είτε το αργότερο το ερχόμενο καλοκαίρι. Και στόπερ θα χρειαστούμε οπωσδήποτε και όχι από τα αζήτητα. Στόπερ κολώνα. Με ταυτόχρονη αποχώρηση του Σβάρνα. Θέλουμε και αριστερό εξτρέμ αλλά σε δεύτερο χρόνο.
Στα θετικά εγώ βλέπω μια ΑΕΚ που αν μη τι άλλο δεν παραδίδεται εύκολα. Δεν είναι λίγο κι αυτό. Δείχνει αλλαγή νοοτροπίας, κάτι που πιστώνεται στον Γιαννίκη και δεν είναι το μοναδικό. Βλέπω επίσης σταδιακά να λύνονται προβλήματα που χρόνιζαν σε θέσεις που πάντα πονούσε η ομάδα. Όπως στα πλάγια μπακ. Ο Μισελέν αποκτά εμπειρίες και ανεβαίνει σιγά-σιγά. Εντάξει, κάνει ακόμα κάποια κομβικά λάθη αλλά κάτι μου λέει ότι αυτός ο παίκτης θα αναδειχτεί σε μια αξιόπιστη λύση για την ΑΕΚ στο μέλλον. Αριστερά ο Μοχαμαντί διαθέτει μεγάλη εμπειρία και μαζί με τον Χατζισαφί μπορούν να κρατήσουν τη θέση. Για την τριάδα της επίθεσης υπάρχουν αυτή τη στιγμή 5 πολύ καλοί παίκτες (Τσούμπερ, Γκαρσία, Άμραμπατ, Αραούχο, Ανσαριφάρντ). Σίγουρα χρειάζεται μία προσθήκη ακόμα, ειδικά αν αποφασιστεί να παραχωρηθεί ο Τάνκοβιτς. Οι πληγές μας βρίσκονται στο κέντρο και εκεί πρέπει να πέσει το βάρος στις μεταγραφές. 8άρι, 6άρι και υπό προϋποθέσεις και 10άρι αν κρίνουν ότι δε μπορεί να βοηθήσει ο Γέβτιτς. Και φυσικά το στόπερ που λέγαμε.
Τέλος,
πρέπει να το εμπεδώσουμε. Υ-πο-μο-νή! Στήριξη και υπομονή. Ξέρω ότι έχουμε
κάνει τόση όση δεν έχουν κάνει οι οπαδοί καμιάς άλλης ομάδας αλλά στο σημείο
που βρισκόμαστε αξίζει τον κόπο. Πρέπει να πάμε με αυτόν τον προπονητή και να
τον πιστέψουμε, με αυτούς τους παίκτες (με λίγες αποχωρήσεις ή ανακατατάξεις
ρόλων) και με μερικές ακόμα σοβαρές μεταγραφές. Και μπαίνοντας στο καινούριο
μας γήπεδο όλα θα είναι διαφορετικά. Ας δούμε τη φετινή χρονιά, όπως λέγαμε από
την αρχή, σαν μεταβατική. Αν καταφέρουμε να κατακτήσουμε το κύπελλο και να
βγούμε δεύτεροι θα έχουμε κάνει μια αρκετά επιτυχημένη χρονιά. Τα υπόλοιπα από
του χρόνου…
Ήθελα να γράψω δυο λόγια και για ένα θέμα που με στενοχωρεί ιδιαίτερα. Πρόκειται για τα φίλα κείμενα προς την ΑΕΚ site και τους δημοσιογράφους που αρθρογραφούν σε αυτά. Ο τρόπος που εμφανίζουν την ΑΕΚ σαν ένα μόνιμο θύμα της διαιτησίας και του συστήματος γενικότερα, στην ουσία μικραίνει την ΑΕΚ. Για παράδειγμα, στην Τρίπολη, από πού ως πού εμφανίζεται θύμα της διαιτησίας η ΑΕΚ; Ο Καραντώνης δίνει ένα ανόητο πέναλτι στο 14' σε δήθεν ανατροπή παίκτη του Αστέρα από τον Σιμόες. Εκείνο που είναι εξοργιστικό δεν είναι αυτό καθαυτό το πέναλτι αλλά η σιγουριά του διαιτητή, ο οποίος δεν έχει καμία αμφιβολία και δεν σπεύδει να συμβουλευτεί το VAR για να διαπιστώσει αν όντως έγινε πέναλτι ή αν πρόκειται για δικό του σφάλμα αντίληψης. Αντίθετα, αν και δεν είθισται, το VAR καλεί τον διαιτητή να ξαναδεί τη φάση και του υποδεικνύει το λάθος του, ουσιαστικά προστατεύοντάς τον. Και τότε ο Καραντώνης παίρνει πίσω την εσφαλμένη απόφασή του. Και ποιος διαιτητής βρίσκεται στο VAR χάρη στην παρέμβαση του οποίου η ΑΕΚ αποφεύγει για ένα ακόμα ματς να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο από τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού; Ο… Φωτιάς! Ναι, ο διαιτητής του ΟΦΗ-ΑΕΚ της δεύτερης αγωνιστικής όπου είχε κάνει όργια κατακυρώνοντας δύο γκολ οφσάιντ του ΟΦΗ και αποβάλλοντας τον Γκαρσία επειδή απώθησε παίκτη που είχε καβαλήσει στον σβέρκο του και τον έτρεχε στο μισό γήπεδο! Άντε μετά απ' αυτό να υποστηρίξει κάποιος ότι η χτεσινή διαιτησία ήταν στημένη εναντίον της ΑΕΚ. Και δεν ήταν η μοναδική φάση που η ΑΕΚ κρατήθηκε στη ζωή επειδή εφαρμόστηκε το σωστό και το δίκαιο. Υπήρξαν άλλες δύο περιπτώσεις. Η μία σε άτσαλο μαρκάρισμα του Βράνιες μέσα στην περιοχή, όπου ήταν στο χέρι του διαιτητή να δώσει ή να μη δώσει πέναλτι και η άλλη σε μια βίαιη απώθηση στον αντίπαλό του από τον Άμραμπατ όπου ο διαιτητής μπορούσε να δώσει όποια ερμηνεία ήθελε και να επιλέξει μεταξύ της κόκκινης κάρτας, που θα σήμαινε αποβολή για τον επιθετικό της ΑΕΚ και της κίτρινης που τελικά του έδειξε. Άρα τι του προσάπτουμε του διαιτητή; Μόνο ότι πήρε την ευθύνη και ξεκίνησε το παιχνίδι ενώ θα μπορούσε και να μη το είχε κάνει. Κι αν εμείς σκυλιάζαμε και πατούσαμε μέσα στη λάσπη τον Αστέρα τι θα λέγαμε τώρα; Ότι μας ευνόησε ο διαιτητής που επέτρεψε να διεξαχθεί το ματς; Επειδή ανήκω στις παλιοσειρές των οπαδών της ΑΕΚ, έχω δει θριάμβους της ΑΕΚ μέσα σε λασπομαχίες που ούτε πάει το μυαλό των περισσοτέρων που με διαβάζουν. Ήταν άλλες οι συνθήκες τότε. Πολύ χειρότερα τα γήπεδα και με την πρώτη βροχούλα οι αγωνιστικοί χώροι μετατρέπονταν σε πίστες λάσπης. Αλλά και πολύ πιο σκληραγωγημένοι οι παίκτες οι οποίοι επί 90 λεπτά έδιναν και την ψυχή τους μέσα στο παιχνίδι και όταν ακουγόταν το σφύριγμα της λήξης κανείς μας δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιος ήταν ο ένας παίκτης και ποιος ο άλλος αφού τα πρόσωπα και τα σώματά τους τους ήταν καλυμμένα από λάσπη! Και στα περισσότερα από αυτά τα παιχνίδια η ΑΕΚ έφευγε θριαμβεύτρια. Γι' αυτό, καλό θα ήταν οι ρεπόρτερς της ΑΕΚ να καταφεύγουν με μέτρο σε δικαιολογίες μετά από κάθε αποτυχημένο παιχνίδι της ομάδας. Η επίκληση της κακής διαιτησίας, των κακών καιρικών συνθηκών, του ακατάλληλου γηπέδου, θυμίζουν άλλες εποχές, όταν για παράδειγμα επέστρεφε ο Ολυμπιακός από παιχνίδια στο εξωτερικό φορτωμένος με συντριπτικές ήττες στην πλάτη του και οι φιλικές του εφημερίδες έγραφαν την άλλη μέρα ότι τα "παιδιά" δεν τα ευνόησε το κλίμα της περιοχής! ΑΕΚ είμαστε και πρέπει να το δείχνουμε κάθε στιγμή. Μην αλλοιώσουμε μόνοι μας το περήφανο DNA μας. Δεν λέμε να μην καυτηριάσουμε τις περιπτώσεις που όντως μας σφάζουν στο γόνατο αλλά μη γινόμαστε και γραφικοί να ψάχνουμε πάντα κάποιον ή κάτι να του φορτώσουμε την αποτυχία μας όταν αυτή οφείλεται αποκλειστικά στην δικιά μας κακή απόδοση και μόνο σ' αυτήν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου