Εργοτέλης-ΑΕΚ 2-3

Άργησα κάπως να ανεβάσω την επινίκιο ανάρτηση μετά της συγγνώμης μου που είχα χτες υποσχεθεί και στενοχώρησα και τον φίλο μου τον Σάββα που ίσως να σκέφτηκε ότι είμαι ανακόλουθος. Συγχωρείστε με αλλά ένιωθα μεγάλη κούραση. Εξάντληση κανονική. Όλη τη νύχτα περιφερόμουν στην Ομόνοια μετά των λοιπών κολλητών συνάρρωστων και πανηγυρίζαμε τον μεγάλο μας θρίαμβο επί του ανήμερου θεριού τσι Κρήτης.

Τι είδαμε χτες στην Κρήτη όμως; Είδαμε τις ρεζέρβες τής ΑΕΚ να παίζουν καλύτερα από τον Εργοτέλα και να αναγκάζουν τον συμπαθή που καταβάλει προσπάθειες να γίνει αντιπαθής εκλεκτό κύριο Παπουτσάκη να μασουλάει τον ατίθασο μύστακά του. Μα ήταν σοβαρός όταν έλεγε ότι δεν υπολογίζουν την ΑΕΚ και πως είναι η μεγάλη τους ευκαιρία να αναρριχηθούν στην πεντάδα των πλέι οφ; Διότι εγώ μπορεί να έλεγα χτες ότι αυτά τα κουρασμένα παλικάρια μας χρειάζονται μια πενταετή περίοδο ανάπαυσης για να στανιάρουν, αλλά ο Εργοτελάκος ήταν και θα παραμείνει ο καλύτερος πελάτης τής ΑΕΚ ακόμα κι αν αυτή παίζει με τους τραυματίες και τους κουρασμένους και ξεκουράζει τους ξεκούραστους. Άλλωστε εγώ είμαι ο ίδιος που έγραφα προχτές -στις 19 Φεβρουαρίου και στην ανάρτηση με τίτλο "Σαριμπιντάμ θα πει τρελαίνομαι"- το παρακάτω κείμενο:

"- Έβγαλαν όλοι γλώσσα, έβγαλε κι ο... Παπουτσάκης. Γλυκέ μας χοντρούλη με τη μουστάκα, πιστό αντίγραφο του σωτήρα Κοζώνη εξ Αμερικής, άσε αυτή τη βρώμικη δουλειά να την κάνει ο εντεταλμένος σου. Σε μια βδομάδα πάλι θα δώσει παράσταση ο Καραγεωργίου μετά από την τριάρα που θα έχει αρπάξει στο Παγκρήτιο (η ταρίφα είναι πάντα ταρίφα), γιατί πρέπει εσύ να εκτίθεσαι; Το μόνο που δεν ξέρουμε φέτος είναι ποιος θα του φταίει περισσότερο του κουνελοπνίχτη προπονηταρά. Ο διαιτητής, οι επόπτες, ο τέταρτος, το κατεστημένο, ο βοριάς που φύσαγε στο Ηράκλειο ή η ταπεινή ομάδα του που δεν κάθισε να φάει περισσότερα από τέσσερα γκολ στο ίδιο γήπεδο από τα αφεντικά του της Αθήνας; Εργο-τέλι, τέλι τον τραγουδάς τον καημό σου αδικημένε Έλληνα Φέργκιουσον...".

Το πέτυχα, λοιπόν, το σκορ και τα καραγκιοζιλίκια τού Καραγεωργίου, που στο τέλος κι αφού είδε ότι δεν τον παίρνει όταν άρχιζαν να τον κράζουν οι δημοσιογράφοι, τα φόρτωσε όλα στους παίκτες του και ξεμπέρδεψε. Ανθρωπάκι ολκής και τζάμπα μάγκας. Θα κάνω όμως μερικές επισημάνσεις για να μη τα βλέπουμε όλα ωραιοποιημένα και μέσα από τα κίτρινα γυαλιά μας γιατί κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι δεν ξεβρομίζουμε το σπίτι μας. Η ΑΕΚ έπαιξε απέναντι σε μια ανύπαρκτη ομάδα στο πρώτο ημίχρονο. Προηγήθηκε 2-0, σκορ ασφαλείας για να κυλήσει αναίμακτα η βραδιά και να φύγει θριαμβεύτρια. Για άλλη μια φορά όμως μας έβγαλε την ψυχή από τ' αυτιά με τα καμώματα ορισμένων ποδοσφαιριστών της και όχι μόνο. Ο νεαρός Μανωλάς είναι αναμφισβήτητο ότι διέρχεται περίοδο ντεφορμαρίσματος και κακής ψυχολογικής κατάστασης. Δεν ξέρω ποιος ευθύνεται γι' αυτό ή μάλλον ξέρω αλλά δεν μου αρέσει να πιπιλάω την ίδια καραμέλα. Πρέπει να φροντίσει να απεγκλωβιστεί ο μικρός γιατί δεν βαδίζει εκ του ασφαλούς για να γίνει μεγάλος και τρανός μ' αυτόν τον τρόπο. Θα μου πει κάποιος πως είχε άγχος από το κράξιμο που έφαγε η αποστολή στο αεροδρόμιο και πως δεν του βγήκε και η φάση στο χέρι που έκανε και στοίχισε στην ΑΕΚ το 1-2. Όλα δεκτά. Όμως φαίνεται από τα πατήματα του μικρού και από τα αβίαστα λάθη που κάνει στο γήπεδο αλλά και από το άγχος που βγάζει, ότι κάτι δεν πάει καλά. Επίσης ο Σάχα ο τρομερός τρώει για δεύτερη φορά από τον ίδιο παίκτη τής ίδιας ομάδας το ίδιο γκολ. Δηλαδή αν δεν πάει εδώ η επίκληση ελέους πού να πάει; Κι όλο αυτό ενώ έχουμε μείνει με δέκα παίκτες και η ομάδα κάνει την υπέρβαση με τον λαβωμένο γίγαντα Γεωργέα (Νικόλα αγόρι μου κάνε την τελική σου επίθεση και προλαβαίνεις να βγεις πρώτος σκόρερ!) και κλειδώνει το ματς στο 94', λες και κάποιος τους τραβάει το χαλάκι κάτω από τα πόδια και σωριάζονται όλοι στο έδαφος και το αρπάζουν στο 98' με σουτ που γίνεται από το... φεγγάρι! Σκεφτείτε δηλαδή να μην είχε κάνει το 1-3 ο Γεωργέας τι κλάματα θα είχαμε πάλι.

Θέλω επίσης να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για το στυλάκι που έχει καθιερώσει ο Βασίλης Δημητριάδης. Δεν συνάδει με το ήθος τής ΑΕΚ αυτή η συμπεριφορά. Όχι να γράφουμε για τον Μαρινάκη και τον Μπέο κι εμείς να κάνουμε τα ίδια. Κάποιος πρέπει να του μιλήσει για το Ρεξόνα.

Τα καλά τού χτεσινού ματς ήταν η εντυπωσιακή εμφάνιση του Γκερέιρο (τι μυστήριο τρένο ο τύπος ρε παιδιά) που όποιος τον έβλεπε χτες και δεν γνώριζε την προϊστορία του στην ΑΕΚ θα έλεγε ότι είναι ο παίκτης-ηγέτης της, η επίσης πολύ καλή επανεμφάνιση του Γεωργέα στη φυσική του θέση, η πολύ καλή παρουσία τού Νασούτι στο κέντρο τής άμυνας παρόλο που δεν βοηθήθηκε όσο έπρεπε από τον Μανωλά, η εξαιρετική εμφάνιση του Ματέος σαν αμυντικό χαφ που δεν είναι η φυσική του θέση, η καλή παρουσία που συνδυάστηκε και με το πρώτο του γκολ με τη φανέλα τής ΑΕΚ τού Μπερνς και τέλος ο "τι να γράψεις πια γι' αυτόν και το φιλότιμό του" Μπλάνκο. Αν ο Αδαμίδης θέλει να κερδίσει ό,τι κινδυνεύει να χάσει από τη μέρα που ανέλαβε πρόεδρος της ΑΕΚ, πρέπει μέσα στη βδομάδα να τελειώσει θετικά για την ΑΕΚ το θέμα τού Αργεντίνου. Τέλος...