Πάμε ταμείο

Ολυμπιακός-ΑΕΚ (Super League)

Στο λιμάνι έχουν χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Σ' αυτούς που θέλουν να λιώσει ο Ολυμπιακός την ΑΕΚ πετυχαίνοντας την πιο εμφατική νίκη του σε ντέρμπι στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, χωρίς να της δείξει κανέναν οίκτο και στους άλλους που διατυπώνουν την άποψη ότι η ΑΕΚ δεν αποτελεί αξιόμαχο αντίπαλο τη συγκεκριμένη στιγμή και πως θα βγουν διπλά κερδισμένοι αν παίζοντας συντηρητικά πάρουν τη νίκη που θα τους εξασφαλίσει και μαθηματικά το πρωτάθλημα χωρίς να χρειαστεί να την διασύρουν. Και το κέρδος τους θα είναι ότι δεν θα προκαλέσουν τον λαό της ΑΕΚ, αλλά θα κρατήσουν και μια καλή σχέση με την διοίκησή της, αφού αποβλέπουν σε κάμποσους ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές που τους ενδιαφέρουν το ερχόμενο καλοκαίρι και μ' αυτό τον τρόπο θα εξασφαλίσουν την προτεραιότητα διά μέσω της ανοχής των διοικούντων της. Το έχουν ξανακάνει άλλωστε και βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι. Η ΑΕΚ δεν γίνεται να τους πουλήσει ποδοσφαιριστή και το ξέρουν. Γίνεται όμως να μην ικανοποιήσει λόγω αδυναμίας κάποιον που λήγει το συμβόλαιό του και να λύσει κοινή συναινέσει τη συνεργασία μαζί του, όπως έκανε ο Αδαμίδης στο παρελθόν με τον Τζιμπούρ και τον Μανωλά που συμπτωματικά κατέληξαν και οι δύο τζάμπα στο λιμάνι. Φυσικά ένα ακόμα κέρδος για τον Ολυμπιακό, επικοινωνιακό αυτή τη φορά, θα είναι αυτή ακριβώς η επίδειξη μεγαλοψυχίας που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι επιθυμητή και από μεγάλη μερίδα των οπαδών του. Γιατί έχει και αξιοπρεπείς οπαδούς ο Ολυμπιακός στις τάξεις του που δεν γουστάρουν να βλέπουν την ομάδα τους να κάνει μαγκιές με απαξιωμένους από διάφορες καταστάσεις αντιπάλους και μόλις βγαίνει έξω από τα σύνορα να τη διασύρει η πρώτη τυχούσα Λεβάντε στο Γιουρόπα Λιγκ.

 

Στην πρώτη κατηγορία, αυτή που λυσσάει για το αγωνιστικό λιώσιμο της ΑΕΚ, ανήκει και ο Βαγγέλης Μαρινάκης, σε αντίθεση με τον Σάββα Θεοδωρίδη που δεν επιθυμεί μια τέτοια εξέλιξη και προσπαθεί να πείσει τον πρόεδρο των προέδρων για το συμφέρον του Ολυμπιακού. Και οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι τείνει να τα καταφέρει. Ενδεικτικά είναι τα πρωτοσέλιδα όλων των φιλικά προσκείμενων προς τον Ολυμπιακό αθλητικών εφημερίδων. Σε καμία δεν υπήρξε χτες και σήμερα ούτε μια προκλητική αράδα ή έστω ένα κείμενο με έντονα τα στοιχεία της ειρωνίας και της απαξίωσης. Επίσης ο προπονητής του Ολυμπιακού, ο βοηθός του και αρκετοί ποδοσφαιριστές, σε δηλώσεις τους στα μέσα έδειξαν σεβασμό προς την ΑΕΚ και δεν προκάλεσαν σε κανένα σημείο επιδεικνύοντας υπεροψία. Να είναι τακτική για να μη πάρουν τα μυαλά τους αέρα και να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ με σοβαρότητα; Μπορεί. Περίπτωση πάντως για να κάνουν κάποιο δωράκι στην ΑΕΚ, έστω και της τάξης του ενός βαθμού, δεν υφίσταται και όσοι βλέπουν τέτοια τρελά όνειρα καλά θα κάνουν να τα ξεχάσουν. Ίσως αν γινόταν κάτι τέτοιο να έκρυβε δόλο για να εκθέσουν την ΑΕΚ μέσα από την εμφάνισή της σαν προσδεμένη ομάδα στο άρμα του Μαρινάκη που πήγε παρακαλετά για βοήθεια στον μεγάλο πρόεδρο κι αυτός της την έδωσε μεγαλόψυχα. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν μεγαλύτερο πλήγμα για την ΑΕΚ ακόμα κι από μια ήττα της τάξης του 8-0. Και δεν υπάρχει κανένας μέσα στη διοίκηση της ΑΕΚ, ούτε και ο τελευταίος σουρουχλεμές, που θα διακινδύνευε να χρεωθεί με μια τέτοια λοβιτούρα. Συνεπώς η ΑΕΚ θα πάει να παίξει στα ίσια και γνήσια με τον Ολυμπιακό και ό,τι βγει. Το ζητούμενο είναι ποια τάση από τις δύο θα επικρατήσει στις τάξεις του Ολυμπιακού και πώς θα αποφασίσουν να διαχειριστούν τον συγκεκριμένο αγώνα. Την ΑΕΚ θα την συνέφερε να την υποτιμήσουν αγωνιστικά και να μπουν στο γήπεδο με τη νοοτροπία ότι όποτε θέλουν βάζουν όσα γκολ γουστάρουν και της κάνουν πλάκα. Μακάρι να γίνει έτσι.

 

Όπως όμως και να εξελιχθούν τα πράγματα, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ πρέπει να μπουν στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια και να παίξουν για τη φανέλα και για την αξιοπρέπειά τους. Να μη σκέφτονται κανένα ενδεχόμενο και κυρίως να μη φοβηθούν. Στο κάτω-κάτω δεν είναι και τόσο φόβητρο ο Ολυμπιακός όσο θέλουν να μας τον παρουσιάσουν. Και επειδή όλη την εβδομάδα γίναμε μάρτυρες περίεργων όσο και ξαφνικών τραυματισμών παικτών της ΑΕΚ, δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν παίκτες στις τάξεις της που κιοτεύουν και μόνο στη σκέψη να μπουν στο Καραϊσκάκης και να φτύσουν αίμα. Και ό,τι βγει. Λιποτάκτες δεν θέλουμε σ' αυτή την ομάδα. Όποιος φοβάται καλύτερα να το δηλώσει στον προπονητή του και να ξεκινήσει άμεσα προπονήσεις με την ερασιτεχνική ομάδα. Με τα βρέφη. Απαγορεύεται να τρέμουν τα πόδια όσων θα τολμήσουν να αγωνιστούν. Σε τέτοια ματς ψήνονται οι νέοι ποδοσφαιριστές και ανδρώνονται. Και ποτέ δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να βγει από μια αντρική εμφάνιση των πιτσιρικάδων. Ας έχουν στο μυαλό τους τον μύθο του Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ. Ειδικά στο ποδόσφαιρο δεν είναι λίγες οι φορές που εκείνοι τους οποίους όλοι θεωρούσαν καταδικασμένους κατάφεραν να κάνουν το θαύμα και να αναγκάσουν τους πάντες να μιλάνε γι' αυτούς. Από αυτή την άποψη τους παρουσιάζεται μια ευκαιρία να κλείσουν στόματα οι μικροί κι από την άλλη να στείλουν και κανέναν φουκαρά στο ταμείο τώρα που η κρίση έχει φέρει τον κόσμο σε απόγνωση. Εγώ πάντως θα είμαι ένας απ' αυτούς που θα ποντάρω ένα γερό ποσόν πάνω τους δείχνοντάς τους την εμπιστοσύνη μου και ελπίζοντας ότι θα με δικαιώσουν…