Η παρουσία
καλών χειριστών της μπάλας στην εντεκάδα της ΑΕΚ δεν θα προσφέρει μόνο καλό
θέαμα αλλά θα συμβάλει και στο ξεκλείδωμα κάποιων παικτών που πέρυσι ήταν
φανερό πως δεν εύρισκαν τον τρόπο να συνδυαστούν με ορισμένους συμπαίκτες τους
με αποτέλεσμα και η δική τους απόδοση να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα αλλά και
όλη η ομάδα να εμφανίζει προβλήματα δυσλειτουργίας.
Ο Βάργκας για
παράδειγμα είναι μια περίπτωση χαφ που μπορεί να συμπαρασύρει τους συμπαίκτες του
με τις εμπνεύσεις του ώστε να μπορέσει να φανεί στο γήπεδο και η δική τους
ποιότητα. Παίκτες όπως ο Ανάκογλου ή ο Μπαρμπόσα έχω την πεποίθηση ότι θα
εμφανιστούν εντελώς διαφορετικοί στο καινούριο πρωτάθλημα. Ο Τζιμπούρ επίσης θα
έχει περισσότερες ευκαιρίες. Το ίδιο και ο Αραβίδης.
Προσωπική μου
εκτίμηση είναι ότι ο Βάργκας πρέπει να παίξει δεκάρι. Σαν καθαρός οργανωτής του
παιχνιδιού της ομάδας. Κι αυτό γιατί ο παίκτης είναι χαρισματικός, βλέπει
γήπεδο, διαθέτει και μυαλό και πόδια και οι μπαλιές του προς τους επιθετικούς
είναι κάτι παραπάνω από συστημένες. Στα άκρα έχω την εντύπωση ότι αυτός ο
παίκτης θα χαραμιστεί.
Αλλά ας τα
πάρουμε από την αρχή τα πράγματα.
Οι
τερματοφύλακες ήταν όπως τους περίμενα. Βασικός ο Μπαρόχα, δεύτερος ο Ανέστης
με προοπτικές να ξαναγίνει πρώτος και τρίτος τη τάξει ο Βούρας.
Στο δεξιό
άκρο της άμυνας εντυπωσίασαν τόσο ο Γκάλο όσο και ο Βασιλαντωνόπουλος. Και οι
δύο εμπνέουν σιγουριά και αποκομίζεις την αίσθηση ότι πραγματικά ξέρουν τι
κάνουν μέσα στο γήπεδο. Και όταν επιστρέψει με το καλό ο Μπακάκης πιστεύω ότι
δεν θα υπάρχει πιο πλήρης ελληνική ομάδα από την δεξιά της πλευρά.
Αντίθετα,
στην αριστερή πτέρυγα τα πράγματα δεν είναι καθόλου αισιόδοξα. Ο Πεταυράκης
έχει τα γνωστά προβλήματα, ο Σοϊλέδης δεν αγωνίστηκε επειδή ο Δέλλας έκρινε ότι
πρέπει να προφυλαχτεί και η ομάδα αναγκάστηκε για μεγάλο διάστημα να παίξει με
αριστερό μπακ τον Σβάρνα και τον Γροντή. Επειγόντως μεταγραφή ποιοτικού ξένου
αριστερού μπακ!
Στο κέντρο
της άμυνας, ο Άρθο δείχνει να το έχει, τουλάχιστον σε σχέση με τους
προϋπάρχοντες κεντρικούς αμυντικούς της ομάδας. Με τον Κολοβέτσιο μοιάζει να
ταιριάζουν καλύτερα, αν και ο Λαρισαίος πρέπει να ξαναβρεί σύντομα τον παλιό
καλό εαυτό του. Ο Λαμπρόπουλος έχει συγκεκριμένες δυνατότητες αλλά είναι
μαχητής και ο Σβάρνας είναι μια φλέβα χρυσού που χρειάζεται όμως επεξεργασία.
Τέλος, ο Τζανετόπουλος διχάζει εκείνους που τον πιστεύουν, χωρίζοντάς τους σε
υποστηρικτές της άποψης ότι σαν κεντρικός αμυντικός κινείται στα χνάρια του
μεγάλου Σωκράτη Παπασταθόπουλου αλλά και σε φανατικούς υπέρμαχους της γνώμης
πως πρέπει να καθιερωθεί στη θέση του αμυντικού χαφ, όπου πράγματι μαζί με τον
Γιόχανσον συνθέτουν ένα πολύ δυνατό δίδυμο. Ο πιο κατάλληλος να αποφασίσει γι'
αυτό πάντως είναι ο Δέλλας. Αν επικρατήσει η δεύτερη άποψη, τότε η ΑΕΚ πρέπει
να κινηθεί για την απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού, κατά προτίμηση
αριστεροπόδαρου και με πολλές παραστάσεις και μεγάλη εμπειρία.
Στα χαφ τώρα
έχουμε τον σιδερένιο Γιόχανσον για τον οποίο δεν έχει κανείς να πει πολλά
πράγματα. Ο άνθρωπος μιλάει μέσα στο γήπεδο και όσοι ξέρουν μπάλα απλά υποκλίνονται
στο ταλέντο του. Ο Κορδέρο έστειλε ευχάριστα μηνύματα, αφού δείχνει να έχει
ξεπεράσει οριστικά το πρόβλημα τραυματισμού που τον άφησε τέσσερις μήνες εκτός
γηπέδων. Ο Ζόριτς ήταν ορεξάτος και το παράξενο είναι ότι ενώ διαθέτει
ποιότητα, πολλά από εκείνα που επιχειρεί να βγάλει μέσα στο γήπεδο δεν του
βγαίνουν με τίποτα. Το συγκεκριμένο έχει να κάνει και με την ατυχία. Πιστεύω
ότι αυτός ο παίκτης έχει ανάγκη από μια μεγάλη εμφάνιση για να αλλάξει η
ψυχολογία του. Ο Ανάκογλου είχε έναν αλλιώτικο αέρα και με εξέπληξε ευχάριστα.
Είδα και μια μακρινή του μπαλιά ακριβείας που με άφησε άφωνο. Πιστεύω ότι δίπλα
σε ποιοτικότερους από πέρυσι συμπαίκτες θα μπορέσει να ξεδιπλώσει τις
ικανότητές του και να κάνει καλύτερα πράγματα από τις προηγούμενες χρονιές. Ο
Σιμόες έδειξε μαγκωμένος και έκανε κάποια λάθη, όμως πίσω από την πρώτη εικόνα,
ορισμένες κινήσεις του είναι ενδεικτικές της ποιότητάς του και αποκαλύπτουν το
περίσσευμα ταλέντου που διαθέτει. Ο νεοφερμένος Ανδρεόπουλος στάθηκε άτυχος
γιατί έπαιξε λίγο και αποχώρησε με θλάση που θα τον αφήσει έξω για καμιά
δεκαπενταριά μέρες. Για τον Βάργκας τι να πεις; Μιλάνε τα πόδια του και λένε
πολλά. Μακάρι να είναι γερό το παιδί και πρόκειται να δούμε θαύματα να
ξεδιπλώνονται πάνω στο χορτάρι από αυτά τα πόδια αλλά και από το ποδοσφαιρικό
μυαλό που διαθέτει. Ο Γροντής πάλεψε να δείξει κάτι περισσότερο από αυτό που
είναι αλλά δεν του βγήκε τίποτα που να μη το γνωρίζαμε και να μας προκάλεσε
αίσθηση. Ο Μπαρμπόσα και ο Πλατέλλας κινήθηκαν στα περσινά τους επίπεδα κι αυτό
είναι ενθαρρυντικό τέτοια εποχή και δείχνει τον επαγγελματισμό τους που δεν
αφέθηκαν να χαλαρώσουν στις διακοπές. Θα χρειαστεί όμως να δουλέψουν πολύ
περισσότερο φέτος γιατί ο ανταγωνισμός θα είναι πολύ πιο σκληρός. Νομίζω ότι η
ΑΕΚ πρέπει να ενεργήσει για την απόκτηση ενός χαφ-εξτρέμ που να κινείται με
άνεση και στις δύο πτέρυγες και περισσότερο στην δεξιά πλευρά, ώστε να μη
χαραμιστεί ο Βάργκας παίζοντας σ' αυτή τη θέση. Αν γίνει έτσι και μετά και την επιστροφή
του Μάνταλου, η ΑΕΚ δεν θα χρειάζεται παίκτη οργανωτή αφού θα διαθέτει Μάνταλο
και Βάργκας, οπότε παίκτες τύπου Σκόκο ή Μπουονανότε ίσως και να μη χρειάζονται
να αποκτηθούν. Εκτός αν ο Μπουονανότε μπορεί να αναλάβει τον ρόλο του παίκτη
που θα παίζει στα άκρα όπως έγραφα πιο πάνω. Γενικά παίκτες όπως ο Βάργκας, ο
Μάνταλος, ο Σκόκο και ο Μπουονανότε διαθέτουν τα ίδια χαρακτηριστικά και μάλλον
πέφτουν πολλοί για να βρίσκονται μαζεμένοι σε μια ομάδα. Και το χειρότερο θα
είναι πως θα δημιουργηθεί πρόβλημα διαχείρισης του ρόστερ και μοιραία θα
επέλθουν γκρίνιες από εκείνους που δεν θα χρησιμοποιούνται όσο θέλουν.
Φανταστείτε τον πονοκέφαλο του Δέλλα, αλλά και οποιουδήποτε προπονητή, πόσο απερίγραπτος
θα είναι για να μπορέσει να τους χωρέσει όλους αυτούς στην εντεκάδα.
Στην επίθεση τα πράγματα μοιάζουν πιο εύκολα ως προς την διαχείριση. Ο Τζιμπούρ
θα είναι ο ακλόνητος βασικός σέντερ φορ και όπως έδειξε χτες βρίσκεται σε πολύ
καλή κατάσταση. Ο Αραβίδαρος έχει παντρευτεί τον ρόλο του εκτελεστή και δεν
βλέπω τον λόγο που θα μπορούσε να πάρει διαζύγιο μαζί του. Εδώ ας μου επιτραπεί
να κάνω μια πιο εμπεριστατωμένη αναφορά στον Κρισάντους. Κι εγώ γέλασα
αυθόρμητα στη φάση που επιχειρεί να πιάσει το γυριστό σουτ μέσα στην περιοχή
και καταφέρνει να σημαδέψει την μπεκάτσα που περνούσε πάνω από το Οσίρ
Στάντιον. Και σε άλλη μια περίπτωση μετά δυσκολίας συγκράτησα τα γέλια μου, αν
δεν με απατά η μνήμη μου. Διέκρινα όμως και το πείσμα να ξεχειλίζει στο βλέμμα
του Μάκη, ο οποίος δείχνει αποφασισμένος να διαψεύσει όλους εκείνους που τον λοιδορούν
και ταυτόχρονα να δικαιώσει την επιλογή του Μιλοβάνοβιτς να τον φέρει στην ΑΕΚ.
Πρόσεξα επίσης τον κατά τα άλλα συμπαθή Μάκη σε μια φάση που με εντυπωσίασε, να
μπαίνει σαν περιφερειακός κυνηγός από τα πλάγια με τον αμυντικό κολλημένο πάνω
του σαν στρείδι, χωρίς ο Νιγηριανός να χαμπαριάζει από το σκληρό τζαρτζάρισμα,
με αποτέλεσμα να φτάνει σε θέση για σουτ το οποίο και έκανε στέλνοντας την
μπάλα άουτ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να τον αδικούμε παρομοιάζοντάς τον
με τον Φουρτάδο. Έχω την αίσθηση ότι σε εύκολα ματς με μικρές ομάδες και
παίζοντας δίπλα στον Τζιμπούρ σαν δεύτερος επιθετικός, έχοντας και την
κατάλληλη τροφοδότηση από τις μπαλιές του Βάργκας, θα μπορούν μαζί με τον
Αλγερινό να σκοτώσουν οποιαδήποτε άμυνα. Όλα αυτά θα φανούν στην προετοιμασία, όμως
αισιοδοξώ ότι τελικά θα αλλάξει σε όλους μας την κακή γνώμη που έχουμε για την
ποδοσφαιρική του αξία. Κάπου εκεί, γύρω στο Νοέμβρη, επιστρέφει και ο
Μπρέσεβιτς στην ομάδα, ελπίζω πιο υγιής από πρώτα αφού δεν υπήρξε καμία βιασύνη
στην αποκατάστασή του και φυσικά θα δικαιούται κι αυτός τις ευκαιρίες του.
Συνεπώς η ομάδα μπορεί να πορευτεί με Τζιμπούρ, Αραβίδη, Κρισάντους και από
Νοέμβρη και Μπρέσεβιτς στην επίθεση και αν κριθεί ότι χρειάζεται ενίσχυση το
ξαναβλέπουν τον Γενάρη, παρόλο που οι μεταγραφές του Γενάρη κρύβουν μεγάλο
ρίσκο και δύσκολα βρίσκεται παίκτης που να κάνει την διαφορά εκείνη την εποχή,
επειδή οι περισσότεροι καλύπτονται από συμβόλαια με τις ομάδες τους.
